ΕΙΡΗΝΟΠΟΙΟΙ

Ο Λόγος δεν διαχωρίζεται, δεν διασπάται, υπάρχει παντού Ολόκληρος. Και ο Λόγος αυτή την εποχή θα εκφραστεί μ’ ένα τρόπο διαφορετικό, θα εκφραστεί σύμφωνα με την εποχή και θα φανερώσει τα Απύθμενα βάθη της Απειρότητάς Του, της Απειρότητας, της δικής σου Άνθρωπε, γιατί είσαι ο Λόγος μέσα σε χιλιάδες μορφές και χιλιάδες εκδηλώσεις. Την περίοδο αυτή θα Τον δεις και θα Τον πιστέψεις και θα Τον δεις πρώτα μέσα από Μία Μορφή κι αυτή η Μορφή θα γίνει για σένα Πανσυμπαντική και Άπειρη, γιατί έτσι είναι.

Όλοι οι άνθρωποι είμαστε Ένα και όλοι μαζί στον ίδιο πνευματικό κόσμο ανήκουμε. Ένα Θεό Πατέρα πιστεύουμε, Ένα Θεό αγαπάμε,  Ένα Θεό εμπιστευόμαστε. Ο Χρόνος για μας είναι η άναρχος διέλευση των αιώνων και των κόσμων, η γέννηση και η διέλευση δια μέσω της χρονικής περιόδου της εκάστοτε εξέλιξης που παρουσιάζουν. Η κίνηση της διαρκούς πνευματικής τελειοποίησης της ανθρωπότητας ως μονοκυττάρου επί της Γης έως της ανέλιξης σε Υπέρτατο Πνευματικό Ον.

Σε ελευθερώνω, άνθρωπε, από τους τρόπους που Με υμνείς, για να επεκτείνω καθετί που Με περιόρισε και καθετί που κι εσένα περιορίζει, έστω και αν υμνητικό ήταν, σε νέες διαστάσεις που θα αποδίδουν και θα παρουσιάζουν τη Θεότητά Μου, που θα απαγγέλλουν στον άνθρωπο της γης, στον άνθρωπο όλων των πεδίων την Ενότητα του Λόγου, το μήνυμα της Δευτέρας Παρουσίας, του έργου του Δασκάλου Ιωάννη στη γη.

Η πρακτική της καθημερινότητας είναι αναγκαίο να πνευματοποιείται συνεχώς. Με την Ευχαριστία μαθαίνουμε να προσεγγίζουμε το καθετί ως ευκαιρία να εισάγουμε την ελευθερία σε κάθε περιορισμό που ερχόμαστε σε επαφή. Αυτό είναι το πραγματικό μοίρασμα της Αγάπης, όχι μία απλή απόδοση της Αγάπης στη Δημιουργία, γιατί αυτή ως θέση είναι περιορισμένη, αλλά η συμμετοχή μας με την Αλήθεια μας και την Αγάπη στη Δημιουργία που είμαστε τμήμα Της αλλά και Την εμπεριέχουμε.

Η Άρνηση αγοράζει, δίνει πολλά στη ματαιότητα, και αγοράζει ψυχές, μα η ψυχή του ανθρώπου δεν είναι για πούλημα, αυτός πώς φθάνει στην κατάσταση να κατεβάζει σέ σημείο αγοράς την ψυχή πού Άλλος του έδωσε; Η δύναμη της ματαιότητας. Η δύναμη του νου είναι μεγάλη, µα χρειάζεται υπόβαθρο για να σε οδηγήσει, η εύκολη και λάµπουσα επιλογή δεν είναι και σωστή. Δεν πρόκειται άνθρωπε να κυριαρχήσεις χωρίς ο αγώνας σου να πάλλεται από Δικαιοσύνη και Αγάπη. Μην αποσκοπείς στα μάταια, γιατί είναι παγίδα µε απρόβλεπτα αποτελέσματα.

Κανένας δεν αδικήθηκε ποτέ από το Θεό και δεν είναι δυνατόν να αδικηθεί. Κανένας δεν ενσαρκώθηκε λάθος. Θέλω να μάθετε όλοι να βλέπετε τη σκοπιμότητα της ζωής. Να μάθετε να βλέπετε πέρα απ’ ό,τι φαίνεται στην εξωτερική επιφάνεια, να βλέπετε τι κρύβεται, σε τι μας ασκεί, σε τι μας εκπαιδεύει η κάθε δοκιμασία της ζωής μας. Μην κρίνετε ποτέ, γιατί ο Θεός δεν ξέρετε πώς διδάσκει και πώς εκπαιδεύει και εξελίσ­σει τον κόσμο Του. Άνθρωπε-μαθητή Μου, η κάθε πνευματική σου κίνηση αντλεί από την ανωριμότητα του “εγώ”, που αναζητά την αυτοπροβολή, το αποτέλεσμα είναι πάντα η σύγχυση.

Χρειάζεται όλοι να βλέπουμε τη σκοπιμότητα της ζωής. Να μάθουμε να βλέπουμε πέρα απ’ ό,τι φαίνεται στην εξωτερική επιφάνεια, να βλέπουμε τι κρύβεται, σε τι μας ασκεί, σε τι μας εκπαιδεύει η κάθε δοκιμασία της ζωής μας. Καλό είναι να μην κρίνουμε ποτέ, γιατί ο Θεός δεν ξέρουμε πώς διδάσκει και πώς εκπαιδεύει και εξελίσ­σει τον κόσμο Του.

Δέομαι και παρακαλώ τη Θεία Αρωγή σε κάθε πνεύμα, ψυχή και υπόσταση που απήλθε του υλικού τούτου κόσμου και πεινά και διψά για Φως και Έλεος.

Νιώθε Με μέ­σα στις κινήσεις του Ανθρώπου, μέσα στους ήχους και στις σκέψεις του, μόνον έτσι Με νιώθεις μέσα σου. Με νιώθεις μέσα σου μέσα από τα πάντα, γιατί όπου υπάρχω, υπάρχουν τα πάντα, όπου υπάρχουν τα πάν­τα, υπάρχω. Νιώθε Με μέσα στην Αέναη κίνηση και τη δραστήρια παύση. Νιώθε Με μέσα στην Άναρχη Αρχή και το Ατελεύτητο Τέλος, μέσα στους Ουρανούς σου και μέσα στη γη σου, δηλαδή μέσα στο Πνεύμα και μέ­σα στην ύλη. Νιώσε Με να κυλάω μέσα στα κύτταρά σου. Νιώσε Με μέσα στο νερό που σε ξεδιψά και μέσα στο φαΐ που σε τρέφει. Γιατί μόνον αν Με νιώσεις έτσι, θα τραφείς με την Ενέργεια της Ζωής και θα μετουσιώ­σεις την ύλη της γης.

Πόσο Σ’ ευχαριστώ, που η μελωδία του Απείρου ζει μέσα μου και οι εκδηλώσεις μου είναι οι φθόγγοι της, που παρέχονται στον Άνθρωπο Εαυτό μου για να διδάξουν ό,τι Εσύ μου δίδαξες, για να πραγματώσουν αυτό που εντός μου πραγματώνεις. Θέλω να απελευθερωθώ από κάθε αποτύπωμα, που τείνει να με διατηρήσει στην παθητική μου στάση. Γι’ αυτό συνειδητά συμπυκνώνω όλα τα στάδια της ευχαριστίας και όλες τις ποιότητες που σαν Αγάπη εξέφρασα προς Εσένα, σε μία κίνηση που ξεκινά από τη γη, για να καταδείξει τον Ουρανό.