ΕΙΡΗΝΟΠΟΙΟΙ

Ο καρπός που το Άγιο Πνεύμα παράγει στις καλοπροαίρετες και πιστές καρδιές, είναι η αγάπη προς όλους, η χαρά από τη λύτρωση που δίνει ο Χριστός, η Ειρήνη που παρέχει η αγαθή συνείδηση, η μακροθυμία προς εκείνους που φταίνε απέναντί μας, η καλοσύνη και η διάθεση να είμαστε εξυπηρετικοί προς τους άλλους, η αγαθότητα της καρδίας, η αξιοπιστία στους λόγους και τις υποσχέσεις μας, η πραότητα απέναντι εκείνων, που μας φέρονται κατά τρόπο εξοργιστικό, η εγκράτεια και η αποφυγή κάθε πονηρής επιθυμίας και πράξης.

Ανασυγκροτώ όλα τα συστήματα ιδεών, όλα τα συστήματα εκφράσεων, εκδηλώσεων και ενεργειών. Εμφυσώ δημιουργική Πνοή Ζωής μέσα σ’ όλα τα τμήματα του Ανθρώπου, δημιουργική ροή Θείων ιδεών, Πύρινη Θεία Αγάπη, Άπειρους παλμούς ισορροπίας και εναρμόνισης. Απορροφώ τις καρμικές δεσμεύσεις που υπάρχουν και υφίστανται στις διττές καταστάσεις, που εκδηλώνουν τα τμήματα του Ανθρώπου, και διαχέω διδαχή Ενότητας και Ελευθε­ρίας, ανυψώνοντας τα τμήματα του Ανθρώπου και τα σώματα που τα εκφράζουν στο δονητικό επίπεδο της εκπαίδευσης από τον Λόγο, στη δυνατότητα εκδήλωσης δονήσεων Φωτός.

Δάσκαλος είναι Ένας, ο Λόγος, κι ο Υπεύθυνος Καθοδη­γητής που επιλέχθηκε να κατευθύνει αυτό το Έργο, που από Εμένα επισκιάζεται και ομιλεί, ουδέποτε επεδίωξε μαθητές του, αντίθετα διακήρυξε και διακηρύσσει τη Διδασκαλία της Αλήθειας, ενώνοντας τους πάντες με τον Λόγο και καθιστώντας Μήνυμα και πραγμάτωση τη Χριστο­ποίηση. Ουδέποτε μίλησε για μοναδικότητα φανέρωσης, αλλά για Ολότητα φανέρωσης, για εποχή Κοσμική, κατά την οποία ο Άνθρωπος θα εκδηλωθεί ως Λόγος – Χριστός – Υιός, ως Λόγος Χριστός – Μητέρα.

Πώς να Σου μιλήσω Πατέρα, έφταιξα και Σε παρακαλώ να διαχύσεις το Άπειρο Έλεός Σου στην ψυχή μου, στη ζωή μου, στη χώρα μου, στους αγαπημένους μου, στον λαό αυτόν που τόσα έχει υποφέρει ως τώρα, αλλά ας είναι Έλεος που θα δημιουργήσει μέσα στον κάθε έναν, επιγνώσεις εκ της Αγάπης Σου, σχετικά με την ευθύνη που φέρει για τα εξωτερικά δραματικά γεγονότα! Πατέρα, η Ελλάδα φλέγεται!

Ὁ θέλων ν’ ἀνέλθῃ διὰ τῆς δυνάμεως τῶν ἄλλων οὐδεμίαν ἀξίαν ἔχει ἀπέναντι τοῦ ἀνερχομένου διὰ τῶν ἑαυτοῦ δυνάμεων. Ὁ παρουσιάζων ἑαυτὸν μεγιστᾶνα μὲ ξένον ἔνδυμα μεγιστᾶνος ἐνώπιον τοῦ Βασιλέως, οὐδεμίαν ἀξίαν ἔχων τάχιστα ἀποκαλυπτόμενος θέλει ὑπ’ Αὐτοῦ ἐκδιωχθῇ. Καὶ ὁ θέλων νὰ λάβῃ ἐξουσίαν ἀληθῶς δανειζόμενος τὴν δύναμιν παρ’ ἄλλων, οὐκ ἐν τῇ ἐξουσίᾳ ἀληθῶς εἶ, ἀλλὰ ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τῶν παρασχόντων αὐτὴν εἰς αὐτόν.

Τι υπέροχες στιγμές, όταν η Θεότητα περιπατεί μέσα στους Ανθρώπινους ήχους κι όταν η ανθρωπότητα δεξιώνεται στα Ουράνια δώματα σε πλήρες Μεγαλείο και σε πλήρη ταύτιση, όταν αυτές οι δύο Απέραντες, Ομοούσιες, Όμοιες Υποστάσεις, και Υποστάσεις είναι λέξη περιοριστική, η Θεότητα, αντικατοπτριζόμενη στον Εαυτό της, έρχεται σε Αρμονία και εμφανίζεται. Ποιος είναι το είδωλο και ποιος το Πρότυπο, ποιος αυτή τη στιγμή αντικατοπτρίζει τον Εαυτό του, ο Θεός Άνθρωπος ή ο Άνθρωπος Θεός, ποιος από τους δύο είναι εκείνος που πρώτος εγέννησε τον άλλον, και μήπως και τα δύο δεν είναι παρά Ένας Παλμός που αυτογεννά, αυτογεννάται και υπάρχει; Τι υπέροχη στιγμή της Δημιουργίας!

Αν επισκέπτεσαι τους καλούς, τα παραδείγματά σου δεν θα ωφελούν και τόσο. Γι’ αυτό μη φοβάσαι, άνθρωπε να ζήσεις και μεταξύ των κακών για να τους βοηθήσεις να επανέλθουν. Ὁ ἐνάρετος ἄνθρωπος ὁμοιάζει πρός γιγάντιον δένδρον, τοῦ ὁποίου ἡ εὐεργετική σκιά δίδει εἰς τά πέριξ αὐτοῦ φυτά τήν δρόσον καί τήν ζωή.

Ειρήνη να είναι μέσα σου, η Ειρήνη Του Πατέρα.

Γρηγορείτε, γρηγορείτε, ώστε η νέα έκχυση Φωτός να ενωθεί με το δικό σας φως και να γίνετε εσείς οι νέοι «Άτλαντες», μιας νέας ατλαντικής Θείας φυλής. Να γίνετε οι νέοι φορείς, μιας νέας γενιάς ανθρώπων, που έπρεπε να είχε δημιουργηθεί μέσα σ’ αυτά τα δύο χιλιάδες χρόνια, γι’ αυτό γρηγορείτε.

“Να σπέρνετε”, τους είπα, “δικαιοσύνη, ώστε να θερίσετε καρπούς ανάλογους της αγάπης σας. Κάντε καινούργια αρχή, όπως ο αγρότης το καινούργιο του χωράφι ετοιμάζει. Είναι καιρός σ’ εμένα, τον Κύριο, να στραφείτε κι εγώ τις ευλογίες μου πλούσιες πάνω σας θα τις σκορπίσω”.