Ο άνθρωπος δεν υπάγεται απλώς στους νόμους της φυσικής εξέλιξης, όπως τα ζώα, αλλά υπόκειται σε μια ανώτερη πνευματική πορεία που καθοδηγείται από θεϊκές δυνάμεις. Η Θεία Δικαιοσύνη κρίνει κάθε άτομο με βάση τη συνειδητότητά του και όχι με αυθαίρετα ανθρώπινα κριτήρια.
Η Παρουσία του Δασκάλου λειτουργεί ως φάρος που οδηγεί τον μαθητή στις ατραπούς της μαθητείας. Ο μαθητής δεν ακολουθεί απλώς εντολές, αλλά μέσα από την παρουσία αυτή ενεργοποιείται η εσωτερική του δύναμη και ικανότητα για κατανόηση και εφαρμογή των Θείων Νόμων. Πρόκειται για μια διαδικασία βαθύτερης μεταμόρφωσης, όπου η εξωτερική βοήθεια του Δασκάλου συνδυάζεται με την εσωτερική εργασία του μαθητή.
Η δύναμη του νου είναι μεγάλη, μα χρειάζεται υπόβαθρο για να σε οδηγήσει, η εύκολη και λάμπουσα επιλογή δεν είναι και σωστή. Δεν πρόκειται άνθρωπε να κυριαρχήσεις χωρίς ο αγώνας σου να πάλλεται από Δικαιοσύνη και Αγάπη.
Ζήσε! Ζήσε πραγματικά, ουσιαστικά, ελεύθερα! Ζήσε το μεγαλείο της ένωσης μας εδώ στη γη, τώρα! Ποτέ δεν στο αρνήθηκα. Αντίθετα, περιμένω την κίνηση σου. Την κίνηση εκείνη που θα σπάσει τα κατεστημένα, τις συνήθειες σου και τις δήθεν επιθυμίες σου με ένα απλό αλλά δυνατό “θέλω”! Αυτό το “θέλω” είναι που δεν γνωρίζεις που να το κατευθύνεις. Αυτό το “θέλω”, που σε ταλανίζει από επιλογή σε επιλογή, από επιθυμία σε επιθυμία. Παρέδωσε λοιπόν το “θέλω” σου, γιατί ούτως ή άλλως δεν σου ανήκει. Είναι η κινητήρια δύναμη που σου δόθηκε άνωθεν για να θέσεις τον εαυτό σου είτε υπό τον Νόμο, είτε εναντίον του και γνωρίζεις ότι ένας είναι ο Νόμος: Ο Νόμος της Αγάπης.
Ενώπιον Σου, μέσα στην Άπειρη και Άχρονη Υπόστασή Σου, εναποθέτουμε ταπεινά σαν μία Ενότητα οτιδήποτε βαραίνει, οτιδήποτε δεσμεύει ή καθηλώνει, οτιδήποτε δεν υπάγεται μέσα στην Αγάπη και μέσα στη Θεία Νομοτέλεια και εκδηλώθηκε σαν δόνηση δυσαρμονίας, το χρόνο που πέρασε. Εναποθέτουμε σαν μία Ενότητα τους εαυτούς μας μέσα Σου, για να γεννηθούμε υποστάσεις λαμπρυμένες με Φως, ώστε στην ανακύκλωση του νέου χρόνου να διαχέουμε Αγάπη, Τελειότητα, Θεία Αρμονία και Θεία Ενότητα μέσα στα πάντα. Ταπεινά ζητάμε ένδυμα, εκ νέου, μαθητείας και ταπεινότητας, για να διδαχθούμε πώς να γίνουμε Ένα με Σένα, παλμοδονούμενοι στην ίδια ποιότητα Αγάπης και Φωτός.
Τώρα όμως κατάλαβα πως όλα όσα κάνει ο Θεός, μένουν για πάντα. Τίποτα δεν μπορεί κανείς να τους προσθέσει ούτε ν’ αφαιρέσει τίποτε απ’ αυτά. Ο Θεός ενεργεί έτσι, που να τον σέβονται οι άνθρωποι. Κάνει τα ίδια γεγονότα να επαναλαμβάνονται: Ό,τι γίνεται τώρα, έχει γίνει και στο παρελθόν κι ό,τι μέλλει να γίνει, ήδη γίνεται. Εκκλ. Γ΄ 14-15
Φωτισμός (ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ): Η Ροή του Λόγου, Η Αγάπη του Πατρός, και η Κοινωνία του Αγίου Πνεύματος
Έτος Συμφιλίωσης…Αυτό που έγινε, ακόμα γίνεται. Κι όσα είναι να γίνουν, ήδη έγιναν. Εκκλ. Γ΄ 15 – ΚΑΒΑΛΑ 15/4/1986
Στη Γέννηση του Νέου Λόγου…
Αγαπημένε Άπειρε, αυτά τα Χριστούγεννα Εσύ γεννιέσαι μέσα στις Υποστάσεις και τους Κόσμους. Ο Θείος Παλμός της δικής Σου Υπερτέλειας Γέννησης θα ανακυκλώσει τα πάντα και θα τα θέσει σε Νέα κίνηση, νέο δονητικό κραδασμό. Γιατί μέσα σε σένα ο Θεός και ο Άνθρωπος ενώθηκαν Απόλυτα και Τέλεια.
End of content
End of content
