Εἰς τὸν Βωμὸν τῆς Ἀγάπης θέλετε θύσει πᾶσαν ἰδιοτέλειαν ὑμῶν καὶ θέλετε καταστεῖ Τέλειοι ἐν πνευματικότητι. Οὕτω καταρτιζόμενοι καθίστασθε τὸ Πρότυπον ἐκείνων, οὓς μέλλετε σὺν τῷ χρόνῳ νὰ φέρητε πρὸς τὰς ἀρχὰς ὑμῶν.
Ανασυγκροτώ όλα τα συστήματα ιδεών, όλα τα συστήματα εκφράσεων, εκδηλώσεων και ενεργειών. Εμφυσώ δημιουργική Πνοή Ζωής μέσα σ’ όλα τα τμήματα του Ανθρώπου, δημιουργική ροή Θείων ιδεών, Πύρινη Θεία Αγάπη, Άπειρους παλμούς ισορροπίας και εναρμόνισης. Απορροφώ τις καρμικές δεσμεύσεις που υπάρχουν και υφίστανται στις διττές καταστάσεις, που εκδηλώνουν τα τμήματα του Ανθρώπου, και διαχέω διδαχή Ενότητας και Ελευθερίας, ανυψώνοντας τα τμήματα του Ανθρώπου και τα σώματα που τα εκφράζουν στο δονητικό επίπεδο της εκπαίδευσης από τον Λόγο, στη δυνατότητα εκδήλωσης δονήσεων Φωτός.
Γνώριζε ότι οτιδήποτε εκδηλώνεις είναι ενέργεια και επηρεάζει κι εσένα που το εκδηλώνεις και τις υποστάσεις, τους χώρους και τα αντικείμενα, στα οποία αποστέλλεται, αλλά αυτή τη γνώση την έχεις περιορίσει μόνο στις δεσμεύσεις, στις καθηλώσεις, στις επιτιμήσεις, στις υποτιμήσεις, στην έκφραση, δηλαδή, του λόγου, της σκέψης σου, των συναισθημάτων σου, των παλμών σου, με τρόπο αρνητικό που συντελεί στη δυσαρμονία. Όμως η εκδήλωσή σου, πέρα του ότι σαν ενέργεια επικάθεται και πάνω σου και πάνω στους χώρους, στα αντικείμενα και στις υποστάσεις που αποστέλλεται, ταυτόχρονα κινεί Νόμους, όχι μόνο για τη δική σου διδαχή, αλλά μέσα από την Ενότητα του Ανθρώπου, για τον Άνθρωπο.
Δάσκαλος είναι Ένας, ο Λόγος, κι ο Υπεύθυνος Καθοδηγητής που επιλέχθηκε να κατευθύνει αυτό το Έργο, που από Εμένα επισκιάζεται και ομιλεί, ουδέποτε επεδίωξε μαθητές του, αντίθετα διακήρυξε και διακηρύσσει τη Διδασκαλία της Αλήθειας, ενώνοντας τους πάντες με τον Λόγο και καθιστώντας Μήνυμα και πραγμάτωση τη Χριστοποίηση. Ουδέποτε μίλησε για μοναδικότητα φανέρωσης, αλλά για Ολότητα φανέρωσης, για εποχή Κοσμική, κατά την οποία ο Άνθρωπος θα εκδηλωθεί ως Λόγος – Χριστός – Υιός, ως Λόγος Χριστός – Μητέρα.
Πώς να Σου μιλήσω Πατέρα, έφταιξα και Σε παρακαλώ να διαχύσεις το Άπειρο Έλεός Σου στην ψυχή μου, στη ζωή μου, στη χώρα μου, στους αγαπημένους μου, στον λαό αυτόν που τόσα έχει υποφέρει ως τώρα, αλλά ας είναι Έλεος που θα δημιουργήσει μέσα στον κάθε έναν, επιγνώσεις εκ της Αγάπης Σου, σχετικά με την ευθύνη που φέρει για τα εξωτερικά δραματικά γεγονότα! Πατέρα, η Ελλάδα φλέγεται!
Ὁ θέλων ν’ ἀνέλθῃ διὰ τῆς δυνάμεως τῶν ἄλλων οὐδεμίαν ἀξίαν ἔχει ἀπέναντι τοῦ ἀνερχομένου διὰ τῶν ἑαυτοῦ δυνάμεων. Ὁ παρουσιάζων ἑαυτὸν μεγιστᾶνα μὲ ξένον ἔνδυμα μεγιστᾶνος ἐνώπιον τοῦ Βασιλέως, οὐδεμίαν ἀξίαν ἔχων τάχιστα ἀποκαλυπτόμενος θέλει ὑπ’ Αὐτοῦ ἐκδιωχθῇ. Καὶ ὁ θέλων νὰ λάβῃ ἐξουσίαν ἀληθῶς δανειζόμενος τὴν δύναμιν παρ’ ἄλλων, οὐκ ἐν τῇ ἐξουσίᾳ ἀληθῶς εἶ, ἀλλὰ ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τῶν παρασχόντων αὐτὴν εἰς αὐτόν.
Τι υπέροχες στιγμές, όταν η Θεότητα περιπατεί μέσα στους Ανθρώπινους ήχους κι όταν η ανθρωπότητα δεξιώνεται στα Ουράνια δώματα σε πλήρες Μεγαλείο και σε πλήρη ταύτιση, όταν αυτές οι δύο Απέραντες, Ομοούσιες, Όμοιες Υποστάσεις, και Υποστάσεις είναι λέξη περιοριστική, η Θεότητα, αντικατοπτριζόμενη στον Εαυτό της, έρχεται σε Αρμονία και εμφανίζεται. Ποιος είναι το είδωλο και ποιος το Πρότυπο, ποιος αυτή τη στιγμή αντικατοπτρίζει τον Εαυτό του, ο Θεός Άνθρωπος ή ο Άνθρωπος Θεός, ποιος από τους δύο είναι εκείνος που πρώτος εγέννησε τον άλλον, και μήπως και τα δύο δεν είναι παρά Ένας Παλμός που αυτογεννά, αυτογεννάται και υπάρχει; Τι υπέροχη στιγμή της Δημιουργίας!
Δὲν δύναταί τις νὰ κατανοήσῃ τὴν Ἀλήθειαν, ἂν μὴ διὰ τοῦ Φωτὸς τῆς Ἀληθείας πρότερον δὲν διαφωτισθῇ καὶ καταληφθῇ. Ἡ Ἀλήθεια, ἡ ἐκ τοῦ Θείου Λόγου ἐκπορευομένη καὶ πρὸς τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτῆς κατερχομένη, εἶναι ἐκείνη, ἡ ὁποία διὰ τοῦ Φωτὸς αὐτῆς διανοίγει τοὺς κεκλεισμένους ὀφθαλμοὺς τῆς σαρκὸς καὶ διὰ τῆς Ἀκτινοβολίας αὐτοῦ μεταρσιοῖ καὶ μεταβάλλει αὐτοὺς εἰς πνευματικοὺς, διὰ νὰ δύνανται νὰ διακρίνωσι τὴν Ἀλήθειαν, τὴν ἐγκρυπτομένην εἰς τὰ πεδία τοῦ Ἀφθάρτου Πνευματικοῦ Κόσμου.
Αν επισκέπτεσαι τους καλούς, τα παραδείγματά σου δεν θα ωφελούν και τόσο. Γι’ αυτό μη φοβάσαι, άνθρωπε να ζήσεις και μεταξύ των κακών για να τους βοηθήσεις να επανέλθουν. Ὁ ἐνάρετος ἄνθρωπος ὁμοιάζει πρός γιγάντιον δένδρον, τοῦ ὁποίου ἡ εὐεργετική σκιά δίδει εἰς τά πέριξ αὐτοῦ φυτά τήν δρόσον καί τήν ζωή.
Ειρήνη να είναι μέσα σου, η Ειρήνη Του Πατέρα.
End of content
End of content
