ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

Είμαι στην ύλη ως Δευτέρα Παρουσία. Θα εισπορευθώ σε όλους απόψε, σε όσους δεν Είμαι. Ήρθα να κρίνω ζώντας και νεκρούς. Μη σας κάνει εντύπωση, μη σας απατά η Μορφή Μου, μη σας περιορίζει το ανάστημά Μου, αν είναι κοντό ή ψηλό, μη σας περιορίζουν τα χέρια Μου, μήπως τα βλέπετε αδύνατα; Ο εντός μου Χριστός, ως ο εντός του κάθε ανθρώπου ενυπάρχων Θείος Λόγος, ευρίσκεται εν πλήρει εκδηλώσει άγων την νόμιμον ηλικίαν τριακονταετούς Χριστού για να εκδηλωθεί και να φανερωθεί στην ύλη. Ο εντός μου Χριστός-Διδάσκαλος είναι ενωμένος με την Πανταχού Παρουσία του Θεού. Είναι ενωμένος με την Πανταχού Παρουσία του Χριστού, είναι ενωμένος με την Πανταχού Παρουσία του Λόγου, του Ενός Λόγου, ο Οποίος δημιούργησε διά της Δημιουργικής Αυτού Δυνάμεως τα Σύμπαντα.

Η Αγάπη, Αγαπημένε Μου Μαθητή, είναι ένα θέμα πάρα πολύ ευρύ και πάρα πολύ δύσκολο να το χειριστείς, γιατί είναι Άπειρη. Έχει Άπειρες διαστάσεις και επομένως πρέπει να διδαχτείς να εκπέμπεις μέσα απ’ αυτές τις Άπειρες διαστάσεις. Όμως η χωρητικότητά σου κάθε φορά δεν είναι τόση, ώστε να χωρέσει τις Άπειρες διαστάσεις της Αγάπης. Δεν είναι τόση, ώστε να δεχτεί την ενέργεια η οποία τροφοδοτεί το Είναι σου και δημιουργεί τη Θεία δύναμη της Αγάπης, για να εκδηλωθεί από εντός σου. Η στενότητα του χώρου που παρουσιάζεις, δεν είναι απαραίτητα μία δυσλειτουργία στο Κέντρο της καρδιάς σου, αλλά ξεκινά από το νου σου, που όταν δεν μπορεί να χωρέσει ιδέες Απείρου, όταν δεν μπορεί να τις δεχτεί, όταν δεν μπορεί να τις συλλάβει και να τις κατανοήσει, περιορίζεται μέσα σε μία κατάσταση χωρητικότητας και αποβάλλει οτιδήποτε τον κρούει, που επεκτείνεται σε μεγαλύτερο χώρο.

Σ’ ερωτώ Αδελφέ Μου Λόγε, πώς θα ενοποιηθείς μ’ Εμέ τον Άπειρο Λόγο, αν δεν ενοποιη­θείς πρώτα με το Λόγο, που υπάρχει γύρω σου, με το Λόγο που ενατενίζεις στα σκηνώματα όλων των Αδελφών; Και πώς θα ενοποιήθείς με το Λόγο που υπάρχει στα σκηνώματα όλων των Αδελφών, αν δεν ενοποιηθείς τις στιγμές εκείνες που υπάρχουν δυσκολίες, που υπάρχουν αντιξοότητες, που υπάρχουν επιφανειακά διαχωρισμοί; Όταν τα πάντα είναι ήρεμα, η ενότητα είναι επιφανειακή και ίσως δεν έχει προχωρήσει στο βάθος. Η ενότητα καταδεικνύεται όταν οι καταστάσεις είναι αντίξοες, όταν τα πάντα είναι αρνητικά, όταν στρέφονται εναντίον σας κυματισμοί «εγώ».

Κάθε αίτηση αποβλέπουσα στην ανύψωση της ψυχής, αποδεκτή γίνεται Ενώπιόν Σου, και ότι ο λαλών και δεόμενος την ώρα αυτή εκ Σου κατευθύνεται και επιφωτίζεται διά το Έργο Σου.

Κάνε τις νοητικές σου προσπάθειες, Άνθρωπέ Μου, αλλά μη συγκεντρώνεις το δυναμικό σου εκεί μόνο. Συγκεντρώσου , ώστε να καταστείς έτοιμος για να μπορέσεις να εισδεχθείς στους κόλπους σου τον Άνθρωπο, για να μπορέσεις να τον βοηθήσεις, έτσι όπως χρειάζεται. Γιατί το Έργο Μου και ο Δάσκαλος Ιωάννης δεν έχουν ανάγκη από φανέρωση, ούτε από διαφήμιση ή επέκταση, απλώς και μόνο για ν’ ακουστούν, με σκοπό να δρέψουν την Κοινωνική αναγνώριση. Αν εσύ θέλεις κοινωνική αναγνώριση, Εγώ δεν την επιζητώ. Αν εσύ θέλεις Κοινωνική αναγνώριση, τότε εγκλωβίζεσαι μέσα στις νοητικές σου διεργασίες, που την επιζητούν και απομακρύνεσαι από Εμένα.

Και Εκείνος είπε: «Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, αλλά οι λόγοι Μου, ου μη παρέλθωσιν». Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ο Θεός απέστειλε τον Νέον Αγγελιοφόρο Του, τον Αγγελιοφόρο της Νέας Εποχής, της Νέας Κοσμικής περιόδου. Τον έστειλε έγκαιρα να προσαρμοστεί στη ζωή της γης. Τον έστειλε έγκαιρα ν’ αποκτήσει πείρες από τη ζωή της γης. Τον έστειλε έγκαιρα, κατάλληλα, αρμόδια, με ωραία φωνή, με ωραίο παράστημα, με θάρρος, όχι λιονταριού που λέτε, με θάρρος Θεού, να σας μιλήσει, τι; Την Αλήθεια, τι άλλο; Την Αλήθεια, που δίδαξε ο Ίδιος ο Χριστός στη γη στην πρώτη Του και μοναδική μέχρι σήμερα ενανθρώπιση του Θείου Λόγου.

Γνωρίζεις, ότι για οτιδήποτε εκδηλώνεται πάνω στη γη, φέρεις ευθύνη. Γνωρίζεις, ότι δεν είσαι αναίτιος για καμία κατάσταση ανθρώπινης εκδήλωσης εξευτελισμού ή δυσαρ­μονίας, γιατί με κάθε κομμάτι του Ανθρώπου αποτελείς Ένα. Γνωρίζεις, ότι εσύ, ο δυνάμενος να προσφέρεις Ουσία απ’ το Είναι σου, είναι που πρέπει ενσυνείδητα ν’ αναλά­βεις τις ευθύνες της Ολότητάς σου και να τις μετουσιώ­σεις, διανοίγον­τας μ’ αυτό τον τρόπο την Οδό της επιστρο­φής για Ολόκληρο τον Εαυτό σου. Κι αυτή η εκδήλωσή σου δεν πρέπει να νοείται από εσένα σαν προσφορά που σε ανάγει σε κάποια στάδια ­ιεραρχι­κά υψη­λότερα, αλλά σαν λειτουργικότητα και μόνο της υπό­στασής σου, γιατί η Θεία Ύπαρξη είναι Προσφορά, Αγάπη, Αναγέννηση και Ζωή, χωρίς να διαχωρίζει, να εξαιρεί ή να κατατάσσει σε στάδια.

Είμαι το Έλεος και η Αγάπη. Αποκτήσετε την βάση εκείνη η οποία σας είναι απαραίτητος, για να οδεύσετε προς την Αλήθεια του παντός. Και η βάση είναι Μία και Μοναδική. Είναι η Αγάπη την οποία εφανέρωσε και εδίδαξε και εξακολουθητικώς διδάσκει, προς όλες τις υποστάσεις αδιακρίτως, ο ενανθρωπιζόμενος εκ νέου εφ’ απάσης της ανθρωπότητος Λόγος Χριστός.

Σαν τμήμα της Ολότητας, φέρω σε εκδήλωση τα στοιχεία του Όλου Πνεύματος Ιωάννη. Είμαι δηλαδή το ­τμήμα εκείνο της Ολότητάς Μου, το οποίο έχει αναλάβει το Έργο της εκπαίδευσης των πνευμάτων τα οποία βρίσκονται σε σάρκα, αλλά και στα Πνευματικά Πεδία. Η Πνευματική Μου Υπόσταση ως τμήμα – εκδήλωση Λόγου ­Ιωάννη είναι ακαθόριστη, δεν έχει κανενός είδους όρια. Δύναται να διαχέεται στο Παν και να πυκνώνεται, εκδηλούμενη, ανάλογα με την εκάστοτε αναγκαιότητα, από κάθε φορέα – τμήμα το οποίο ο Δάσκαλος μού παραχωρεί για να εκπαιδευτώ και ταυτόχρονα να εξελίξω.

Μην αμφιβάλλεις. Η Αγάπη είναι παντού. Είναι διάσπαρτη σε όλα τα μέρη. Πώς είναι δυνατόν να μην περιβάλλει εσένα, τον Άνθρωπο, η Αγάπη Μου, όταν τα ζώα και τα φυτά χαίρονται και ζουν μέσα σ’ αυτή; Είναι δυνατόν ο Άνθρωπος, η Εικόνα Μου, που περιέχει μέσα του τον Θείο Σπινθήρα, που έχει προδιαγραφή να μοιάσει με Εμέ και να ενωθεί μαζί Μου, να μη δέχεται την Αγάπη Μου;