Τίς ἐν τῷ ἀγρῷ ἔχων ἀνὰ χεῖρας τὸ δρέπανον πρὸς συγκομιδήν;
Οὐδεὶς ἐξ ὅσων μετ’ Ἐμοῦ ἐκλήθησαν ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ τοῦ θερισμοῦ ἂς ἀδιαφορήσῃ. Ἂς καταβάλλῃ πᾶσαν ἐξ αὐτοῦ προερχομένην καλὴν θέλησιν ἐν τῷ μέτρῳ τῶν δυνάμεων αὐτοῦ, ἵνα ἐξυπηρετήσῃ τὸ Ἔργον, δι’ οὗ μόνον θέλει ἀναβιβάσει ἑαυτὸν εἰς τὴν ὑψηλοτέραν πνευματικήν σφαῖραν, καὶ ὃ μέλλει νὰ διαχαράξῃ ἐν τῇ ἀνθρωπότητι τὴν καινοτόμον καὶ ἐκ θεμελίων ἀνεγερθεῖσαν ὁδὸν τῶν Νέων Ἐπαγγελιῶν, δι’ ὧν ὁ ἄνθρωπος μέλλει νὰ ἐξανθρωπισθῇ καὶ συνεχίσῃ ἐν τῇ προόδῳ τοῦ ἐκπολιτισμοῦ του τὸ διακοπὲν Ἔργον τῆς Διδασκαλίας Μου.