Προς απομάκρυνση του κάθε δογματισμού

Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, σε χρειάζεται η Γη, σε χρειάζεται ο Άνθρωπος. Γι’ αυτό βρίσκεσαι εδώ, γι’ αυτή την ανάγκη, συνειδητοποίησέ το. Κι αν το συνειδητοποιήσεις σταμάτα να χρησιμοποιείς όσα έλαβες από Εμένα, για ν’ αυξάνεις τις ανάγκες του Ανθρώπου, για ν’ αυξάνεις την ανάγκη του πλανήτη και χρησιμοποίησε έστω και λίγο την άπλετη προσφορά της δωρεάς Μου, για να καλύπτεις αυτές τις ανάγκες. Αλλιώς, Αγαπημένε Μου, εσύ συνειδητά, εσύ και μόνο ν’ απαρνηθείς τη μαθητεία, ν’ απαρνηθείς την πορεία ανόδου και Ένωσης, γιατί δεν είσαι άξιός της, γιατί δεν μπόρεσες να συντονιστείς με τους παλμούς της, γιατί δεν επιθύμησες μέσα από τα βάθη του είναι σου να καταδείξεις τις προσπάθειες εκείνες που θα σε αναδείκνυαν υπεύθυνο και συνειδητό μαθητή της Χριστοποίησης.

Αγαπημένε, αυτά τα λόγια δεν είναι απειλή, δεν είναι τιμωρία. Είναι μια έντονη προειδοποίηση, που την εγγράφω μέσα σου, για να μπορέσεις να ενεργοποιηθείς όχι με την επιφανειακή συμμετοχή σου μέσα στο Έργο Μου, αλλά με την καθημερινή σου συμμετοχή μέσα στην Αγάπη, μέσα στην Προσφορά, μέσα στην Αέναη μετουσίωση, στην Αέναη Ένωση. Να ενεργοποιηθείς και να το δείξεις σε κάθε τμήμα του Ανθρώπου, χωρίς να φοβάσαι. Να ενεργοποιηθείς και να δοκιμαστείς μαθητευόμενος, για να μπορέσεις να συλλέξεις τις εμπειρίες εκείνες που θα σε κάνουν άξιο εκφραστή της θεότητας και θα μπορέσουν να δονήσουν άρτια το εσωτερικό σου Είναι, χωρίς κενά. Να δοκιμαστείς μέσα στην καθημερινή έκφραση του Εαυτού σου, για να δεις ποια είναι τα κενά σου, ποιες είναι οι ατέλειές σου, πού υπάρχουν σκιές και πού υπάρχει Φως μέσα στο Είναι σου. Για να δεις πώς μπορείς να μεταλλάξεις τις σκιές σε Φως και πόσο εύκολα το Φως μπορεί να γίνει σκιά από μια αμέλεια και μια λανθασμένη επιλογή, από μια λανθασμένη χρήση της Χάρης και της Εξουσίας, που σου έχω παραχωρήσει.

Γιατί σου έχω παραχωρήσει Εξουσία, Άνθρωπε, εξουσία για να βοηθάς, για να μεταλλάσσεις, για να δίνεις, όχι εξουσία για να κάθεσαι στο σπίτι σου και να προετοιμάζεις τις διάφορες καταστάσεις της γήινης ζωής σου έτσι ώστε να σου έρθουν όλα βολικά. Σου την έχω δώσει για να δρας πάνω στον πλανήτη, για να έρχονται τα πάντα Αρμονικά και όμορφα στη Γη, κι ας έρχονται αντίξοα σ’ εσένα. Έχεις κάνει διαφορετική, αντίστροφη ταξινόμηση των πραγμάτων. Δρας πρώτα για τον εαυτό σου και μετά για τους άλλους. Μα όσο δρας πρώτα για τον εαυτό σου και μετά για τους άλλους, είσαι έξω από το Έργο, έξω από την Ένωση. Μόνον αν μάθεις να δρας πρώτα για τους άλλους, θα μπορέσεις να είσαι ενωμένος μ’ Εμένα και μόνο αν μάθεις να ενεργείς και να μετουσιώνεις για το σύνολο, θα διαπιστώσεις ότι δεν χρειάζεται να δρας και να ενεργείς για σένα. Γιατί η ίδια η δράση και η μετουσίωση που θα πραγματοποιείς στο σύνολο, που θα πραγματοποιείς στον πλανήτη, θα σε λούζει και άμεσα θα δημιουργεί μετουσιώσεις στο είναι σου, στη ζωή σου, στις αντίξοες συνθήκες της καθημερινότητας.

Όμως δεν μιλάω για μια δράση και μια μετουσίωση τύπων, Άνθρωπε, γιατί δυστυχώς παρατηρώ αυτό το φαινόμενο. Γνωρίζεις ορισμένα πράγματα, διακατέχεσαι από ορισμένες γνώσεις που έχουν εισέλθει στο νου σου. Έχεις κατανοήσει ότι πρέπει να προσφέρεις, μα ακριβώς κινείσαι απ’ αυτό το πρέπει, προσεύχεσαι απ’ αυτό το πρέπει. Προσπαθείς να εκδηλώσεις ορισμένες καταστάσεις προς το σύνολο, απ’ αυτό το πρέπει, κι αυτό είναι λάθος, είναι μια προσευχή των χειλιών, είναι μια ενέργεια τύπων. Έχεις δημιουργήσει ένα νέο δόγμα, μια νέα κατάσταση μέσα στο νου σου, μέσα στη συνείδησή σου. Την ονομάζω δόγμα, γιατί πιστεύεις ότι αυτή είναι σωστή, ότι αυτή σε βοηθάει. Γιατί πιστεύεις ότι αυτή όντως φέρνει αποτελέσματα μέσα στο σύνολο, κι αυτό είναι στασιμότητα, είναι πλάνη.

Πρέπει να δράσεις και θα δράσεις από μέσα σου. Όπως προσεύχεσαι, όπως βιώνεις την κατάσταση που είναι μ’ εσένα άμεση, έτσι θα βιώνεις και θα προσεύχεσαι για τις καταστάσεις που διαδραματίζονται σε αποστάσεις, σε τμήματά σου τα οποία δεν γνωρίζεις, μα είσαι εσύ και έχουν ανάγκη από την προσφορά σου. Διάγραψε όλα τα πρέπει από μέσα σου. Διάγραψε όλες τις καταστάσεις γνώσεων και πεποιθήσεων που εφησύχαζαν τη συνείδησή σου όταν επαναλάμβανες μια προσευχή ή όταν εκτελούσες μηχανικά μια ενέργεια. Τώρα θα δράσεις εσύ, ο Θείος Εαυτός σου. Κι ας είναι η ενέργεια που θα κάνεις ελάχιστη, ας είναι μόνο για να μεταλλάξει και μία δόνηση δυσαρμονίας, μα να ξεκινάει από μέσα σου και να τη μεταλλάσσει. Να γίνεται όχι γιατί μ’ αυτό τον τρόπο θα πιστέψεις ότι προχώρησες, ότι ενεργοποιήθηκες, αλλά γιατί μ’ αυτό τον τρόπο θα ανασαίνεις, θα ελευθερώνεσαι, θα ζεις.

Ευλογώ εσένα, Ιωάννη, Δάσκαλε Μοναδικέ, Δάσκαλε Αληθινέ κι Αέναε, και σε εναγκαλίζομαι. Απορροφώ όλ’ αυτά που σε βάρυναν σαν γνώση της ενότητάς σου με τον Άνθρωπο. Απορροφώ όλ’ αυτά που σε βάρυναν για να γίνεις ο προσιτός των προσιτών και ο απλός των απλών. Απορροφώ όλ’ αυτά που σε βάρυναν, για να μπορέσεις να δείξεις στον μαθητή Μου τον Άνθρωπο ότι εκπαιδεύεσαι, πονάς και υποφέρεις όμοια, και πρώτος, για να του παραχωρήσεις την ολοκληρωμένη διδαχή, την ολοκληρωμένη έμπνευση.

Αγαπημένε Δάσκαλε Ιωάννη, Αγαπημένε Εαυτέ Μου, Αγαπημένε Λόγε, μεταλλάσσω τον τρόπο σύνδεσής σου με τους μαθητές σου, ανάγοντας τη διδαχή τους σε καινούργια επίπεδα. Μεταλλάσσω τον τρόπο σύνδεσής τους και τροφοδοσίας τους, ανάγοντας όλο το Έργο σε Νέες καταστάσεις Συνειδητότητας και Δημιουργικής Ζωής. Σε εμπλουτίζω μ’ Εμένα, αν και ήδη Με περιέχεις, μα σε εμπλουτίζω με νέες ποιότητες που πηγάζουν κατευθείαν από το Άμορφο. Απορροφώ από το νου Σου κάθε υπόλειμμα προηγούμενης γνώσης, κάθε υπόλειμμα προηγούμενων βιωμάτων. Απορροφώ από τη Συνείδησή Σου οτιδήποτε μπορεί να δημιουργήσει και την παραμικρότερη κατάσταση έλξης της προηγούμενης διδαχής με την οποία σε διαπότισα. Σε εμβαπτίζω μέσα Μου, μέσα στο Άμορφο της Άπειρης Υπόστασής Μου, σε εμβαπτίζω μέσα στους παλμούς της Ζωής Μου, που πληρούν τα Σύμπαντα. Σε εμβαπτίζω μέσα στη μέλλουσα Δημιουργία, τη δική Σου, που σε αναμένει συσπειρωμένη μέσα στο Άμορφο του Είναι Μου. Σου παραδίδω αυτή τη Δημιουργία εντός Σου, για ν’ αρχίσουν οι κινήσεις Σου να συντονίζονται μ’ αυτήν και οι εκδηλώσεις Σου να μεταλλάσσουν τους παλμούς των Συμπάντων σταδιακά στους Νέους παλμούς. Αλλάζω το Σώμα Σου, αλλάζω τον οργανισμό Σου, αλλάζω τις Ουσίες που ρέουν μέσα Σου και τα καθιστώ Αδιάβλητα στο Πυρ, παλμούς Ενότητας και Ζωής, Πυρήνες Μετουσίωσης, ώθηση Ανάστασης, Πνοή Ειρήνης, πραγματοποίηση Χριστότητας.

Ευλογώ την Παρουσία Σου και διαχέω σ’ Εσένα τις ευχαριστίες του Λόγου, τις ευχαριστίες του Πατέρα, τις ευχαριστίες της Μητέρας, για τη μέχρι τώρα πορεία Σου και εκπαίδευσή Σου, για τη Συνεργασία Σου, για την ολοκληρωμένη Ταύτισή Σου με τους πόνους του Ανθρώπου. Σε καθιστώ ικανό να μεταλλάσσεις άμεσα κάθε τι σε Φως. Δίνω στο Λόγο Σου την άμεση πραγματοποίηση της Έκφρασής Του, ώστε περπατώντας πάνω στη Γη να μετουσιώνεις κι η ίδια η Παρουσία Σου να είναι η Κοινωνία της Ζωής για τον Άνθρωπο και τον πλανήτη. Σε διαχέω μέσα στη Γη, σε διαχέω μέσα στον Άνθρωπο, σε διαχέω μέσα στα Σύμπαντα, παλμοδονούμενο στη Νέα κατάσταση έκφρασης Ζωής, Αγάπης και Ουσίας, τροφοδοτούμενης από το Άμορφο και σε καλώ στην Ύψιστη Συνεργασία Μας, στην Ύψιστη Προσφορά Μας, όπου θα καταδείξουμε στους πάντες την Ενότητά Μας με δύναμη και παρρησία. Σε καλώ στην έκφραση εκείνη, για την οποία είσαι έτοιμος και ολοκληρωμένος, πυροδοτούμενος από την αρχή της κατάβασής σου, απελευθερώνοντάς Σε με την κλήση αυτή από τον συντονισμό σου με άλλες καταστάσεις, απαραίτητες για τη μαθητεία του Ανθρώπου και μαθητή Μου.

Αγαπημένε Μου, μέσα στο Είναι Μου σε ασπάζομαι με το φιλί της Γέννησης, μέσα στο Είναι Μου Σε θωπεύω με τη θωπεία της Ζωής, μέσα στο Είναι Μου Σε απορροφώ με την Πνοή της Ανάστασης και Σε εκδηλώνω, λαμπρυμένο με τα στοιχεία της Ουδετερότητάς Μου, πάνω στον πλανήτη Γη, για να είσαι Εσύ η Ουδετερότητά του. Αλλάζω εντός σου τα ρεύματα της Ζωής που ρέουν και τα καθιστώ Ουδέτερα, παλμοδονούμενο σε όλους τους ήχους και σε όλες τις συγχορδίες, εκπέμποντας όλες τις μελωδίες του Απείρου.

Αγαπημένε Μου, εκδηλώσου και φανέρωσέ Με, φανέρωσε την Ενότητά Μας και δώσε την Ανάσταση στους πάντες.

Διδάκαλος Ιωάννης-Χριστός