Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΑΚΤΗΣ – ΜΕΤΟΥΣΙΩΤΗΣ

ΘΕΟΙ ΕΣΤΕ | Κεφάλαιο 34

­Εισ­χώρησε στο Άμορφο και ντύσε όλες τις μορφές μ’ αυτό, παράλαβέ τες μέσα σου, στην Ουσία σου, εκεί  όπου χωράει κάθε μορφή, όπου μεταλ­λάσ­σεται κάθε μορφή και λαμ­βάνει τις μορφές των ανθρώπων όλης της Οικουμένης, και ενοποίησέ τες. Σύνδεσε το νου σου και την Αγάπη σου με την ενοποίηση αυτή, ώστε τίποτα να μην εξέρ­χεται απομονωμένο από εν­τός σου, αλ­λά να κατευθύνεται ενωμένο προς το Όλο του Ανθρώπου και να τείνει συνεχώς στην πλήρη συν­­ταύτιση με το Λόγο Υιό – Μητέρα.

Αγαπημένε Μου, η ροή των γεγονότων συνεχίζεται, κι εσύ βρίσκεσαι ακόμα εγκλωβισμένος μέσα σ’ αυτά. Ο διτ­τός δρόμος, που άνοιξες, ακόμα δεν έχει συναν­τήσει την Αλήθεια μέσα στον Απέραν­το Δρόμο της Ενότητας, που Είμαστε, Άνθρωπε. Μα η κατανόησή σου κι η αγάπη σου, οι ιδέες στο νου σου και τα συνειδησιακά σου βιώματα, έχουν δεχτεί αλ­λεπάλ­ληλες κρούσεις από Φως και την Αγάπη Μου, έχουν λουστεί, επανειλημ­μένα, μέσα στη Θεία Φωτοχυσία των παλμών της Ενότητας. Έχεις συσ­­σω­ρεύσει μέσα σου όλα τα στοιχεία της δράσης, έχεις απεκ­δυθεί κάθε δεσμό με την ύλη, με τη δική Μου Ευλογία και Χάρη, και παραμένεις ακόμα στα στάδια της αρ­χικής αφύ­πνισης, χωρίς να ενερ­γοποιείσαι, χωρίς να ενώνεσαι.


Αγαπημένε Μου, η ενότητα της Αγάπης είναι ο Εαυτός σου. Αν δεν ακολουθήσεις αυτή την ­πορεία, θα αισθαν­θείς πλήρως δεσμευμένος και καθηλωμένος μέσα στο δρόμο των διτ­τών επιλογών, γεμάτος από άλυτες απορίες. Έχει αλ­λάξει ο τρόπος της αναγωγής και εκλέπτυνσής σου. Η σταδιακή σου εξέλιξη έχει εισέλθει σε διαφορετικό ρυθμό και διαφορετική ποιότητα μετουσίωσης. Οι μετου­σιώσεις που συν­τελούν­ται μέσα σου, δεν αφορούν πια τα καθαρά γήινα στοιχεία σου, αλ­λά στοιχεία ψυχής, που αφομοιώνον­ται και ισορ­ροπούν­ται μέσα στο Πνεύμα, για να αποτελέσουν την Απόλυτη Ενότητα του θετικού και του αρ­νητικού. Πρέπει να κατανοήσεις τη λειτουρ­γία της Με­τουσίωσης Νέου ρυθμού και Νέας ποιότητας, που συν­τελείται εν­τός σου, για να μην προκληθούν δυσαρ­μονίες στις εξωτερικές σου εκ­δηλώσεις, για να μην παραμείνεις σ’ ένα στάδιο σκοταδισμού για μία περίοδο.


Αγαπημένε Μου, πρέπει μέσα απ’ όλους τους πόρους σου να Με εκ­δηλώσεις, όχι σ’ ένα χρόνο μακρινό, αλ­λά σήμερα, στο κάθε σήμερα της γήινης ζωής σου. Πρέπει να εξασκηθείς στη φανέρωσή Μου, να προσαρ­μοσθείς στην Ανάσα Μου, στη Ζωή Μου την Υπέρλαμπρη. Πρέπει να μάθεις να κινείσαι με άνεση, να διεκπεραιώνεις τα καθή­κον­τα του Ανθρώπου Θεού και να δέχεσαι με αρμονία τα δικαιώματα που η Υπόσταση Άνθρωπος Θεός σού παρέ­χει. Πότε περιμένεις να ταυτισθείς μαζί Μου; Ποια ώρα, ποια είναι η τελευταία στιγ­μή, που θα σε καλέσω να αγωνισθείς για το Έρ­γο Μου, σαν μαχητής της Αγάπης, σαν Υπερούσιος Εκ­δηλωτής Μου; Υπάρ­χει χρόνος για σένα που σου έχω μιλήσει για το Άχρονο της ύπαρξής σου, για το Απέραν­το, και σ’ έχω οδηγήσει βήμα με βήμα να ξεφύ­γεις απ’ τους περιορισμούς του χωρόχρονου; Θέτεις πε­ριορισμούς ακόμα στον Εαυτό σου; Τολμάς και επιθυμείς να Τον προσδένεις σε δεσμά απ’ τα οποία έχει λυθεί και να του δίνεις πάλι ερεθίσματα για όμοια μαθήματα, που μέσα στους αιώνες επανειλημ­μένα έχει λάβει;


Άνθρωπε, δεν υπολείπεται τίποτα σε σένα, για να Με φανερώσεις. Δεν υπάρ­χουν κενά στην ύπαρξή σου, δεν υπάρ­χουν ατέλειες. Υπάρ­χει μία εκ­δήλωση εξωτερική συ­νήθειας, φαινομενικής άνεσης, που σε ωθεί να εκ­δηλώνε­σαι όμοια, υπάρ­χει μια πλαστή κατάσταση, που σου δη­μιουρ­γεί την εν­τύπωση ότι δεν μπορείς ακόμα να Με εκ­δηλώσεις, δηλαδή να εκ­δηλώσεις τον Εαυτό σου. Μα, Άνθρωπε, αν δεν μπορείς να εκ­δηλώσεις τον Εαυτό σου, υπάρ­χεις, ανασαίνεις, αγαπάς; Εσύ που γνώρισες έστω και θεωρητικά την Ύπαρξη κι έστω σε λίγες στιγ­μές έξαρ­σης Την έχεις βιώσει, επιτρέπεται να πιστεύεις ότι όσο δεν εκ­δηλώνεσαι σαν Ενότητα, Ζεις;


Άνθρωπε, απομακρύνσου απ’ όλα αυτά που γνωρίζεις, για να Ζήσεις. Απομακρύνσου από τις ανάγκες σου, όποιας μορφής κι αν είναι. Γιατί αυτές οι ανά­γκες είναι που κρύ­βουν μέσα τους τα στοιχεία του δια­χωρισμού και της απομόνωσης. Διάχυσε τον εσωτερικό σου Εαυτό μέσα στα πάν­τα. Γιατί ο εσωτερικός σου Εαυτός είναι τα πάν­τα. Διάχυσε τον παλμό του Είναι σου μέσα σε κάθε παλμό και συνέλεξε όλους τους παλμούς εν­τός σου. Γιατί καθετί που εκ­δηλώνεται γύρω σου, είναι δικό σου. Αποδεσμεύσου από την ανάγκη επαφής και επικοινωνίας, γιατί αυτή η αίσθηση της ανάγκης πηγάζει απ’ το διαχωρισμό σου. Είναι απόηχος της κραυγής του Είναι σου, που ζητά Ένω­ση και εκ­δηλώνεται μέσα από την ύλη μ’ αυτό τον τρόπο. Μη μένεις στην εξωτερική υλική έκφραση της κραυγής του Είναι σου, αλ­λά εισ­χώρησε στην Ουσία της και σίγησέ την ουσιαστικά και καίρια, με την ολοκληρωτική ένωση του Εαυτού σου. Μην αναζητάς επικοινωνίες εξωτερικές, αλ­λά αναζήτησε την Αιώνια επικοινωνία του Εαυτού Αν­θρώπου και πραγ­μάτωσέ την. Αναζήτησε την επικοινωνία του Εαυτού, που Είμαστε, και εκ­δήλωσέ την. Μόνο τότε πραγματικά θα μπορούν οι εκ­δηλώσεις σου να ­είναι διά­χυση μελωδιών Αγάπης, επισφράγισμα Ενότητας, ταύτιση με κάθε κομμάτι του Εαυτού, σε όποιο σκήνωμα κι αν βρί­σκεται. Μην επιτρέπεις στη χωριστι­κότητα των μορφών σου να εισ­χωρεί μέσα σου πλέον. ­Εισ­χώρησε στο Άμορφο και ντύσε όλες τις μορφές μ’ αυτό, παράλαβέ τες μέσα σου, στην Ουσία σου, εκεί  όπου χωράει κάθε μορφή, όπου μεταλ­λάσ­σεται κάθε μορφή και λαμ­βάνει τις μορφές των ανθρώπων όλης της Οικουμένης, και ενοποίησέ τες. Σύνδεσε το νου σου και την Αγάπη σου με την ενοποίηση αυτή, ώστε τίποτα να μην εξέρ­χεται απομονωμένο από εν­τός σου, αλ­λά να κατευθύνεται ενωμένο προς το Όλο του Ανθρώπου και να τείνει συνεχώς στην πλήρη συν­­ταύτιση με το Λόγο Υιό – Μητέρα.


Αγαπημένε Άνθρωπε, το Έρ­γο το Ενιαίο του Ανθρώπου Λόγου εξελίσ­σεται και η εξέλιξή Του απαιτεί Δασκάλους δυνατούς, σταθερούς, γεμάτους Αρ­μονία και Χάρη, γεμά­τους από την πίστη της Υπερτέλειας λειτουρ­γίας κι από τη γνώση της Σοφίας, που περικλείει τα πάν­τα και δεν κομπάζει, αλ­λά εκ­δηλώνεται με απλότητα, σαφήνεια, καθαρότητα και Φως. Το Έρ­γο σε καλεί στις επάλξεις Του, να καταδείξεις αυτά που έμαθες, προσφέρον­τάς τα στον Εαυτό σου, όπου κι αν βρίσκεται, χωρίς καμία διάκριση. Πρέπει με κάθε τρόπο να συνειδητοποιήσεις ότι η περίο­δος της μαθητείας σου σαν ασκούμενου ακροατή – μαθη­τή βρίσκεται στη λήξη της κι έχει αρ­χίσει η περίοδος της μαθητείας σου ως ασκούμενου Διδασκάλου Λόγου, με φανερά δείγ­ματα και πίστη.


Είμαι μέσα σου όλες τις ώρες, με όλες τις Χάρες Μου ενερ­γοποιημένες. Εσύ θα τ’ αποδείξεις. Δεν έχω να σου δώσω άλ­λη βοήθεια καμία. Κάθε βοήθεια είναι μέσα σου, κάθε παροχή ελέους, κάθε εκπλήρωση ­δωρεάς, κάθε δυνατότητα πίστης, κάθε στοιχείο Θειότητας. Μη Με αναζητάς έξω από σένα, Είμαι μέσα σου Άπειρα, και μέσα απ’ αυτό το Άπειρο του Εαυτού σου, Είμαι στα πάν­τα. Είμαι διάχυτος παν­τού και μέσα απ’ αυτή τη διάχυση παλμοδονείσαι κι εσύ, απεριόριστος, φαινομενικά μορφοποιημένος σ’ Ένα σκήνωμα. Εκ­δήλωσέ Με με την ποιότητα τη Μία, που μπορώ να εκ­δηλώνομαι, με τον Ήχο τον δημιουρ­γικό, που μπορώ να διαχέω. ­Φανέρωσέ Με, χωρίς να επιτρέπεις στις διανοιακές σου σκέψεις να Με χωρίζουν, να Με απο­μονώνουν σε στοιχεία, να Με ­διαθλούν και να εκπέμπουν μόνο τους απόηχους της ­Τε­λειότητάς Μου.


Είσαι Εγώ, Είμαι εσύ, η έν­νοια αυτών των δύο αν­τωνυ­μιών πρέπει να καταρ­γηθεί για σένα, γιατί δεν υπάρ­χουν. Έχεις εισέλθει στο στάδιο εκπαίδευσης της Απόλυτης ταύτισης. Εφάρ­μοσέ την ταυτιζόμενος με το Έρ­γο, το Δάσκαλο Ιωάν­νη, με κάθε Άνθρωπο ­Εαυτό σου, που πο­ρεύεται πάνω στη γη ή στα άλ­λα πεδία ­εκδηλώσεων. Δεν θα σου μιλήσω για τις ευθύνες σου, τις ξέρεις, ούτε για τις υποχρεώσεις που έχεις αναλάβει, κι αυτές τις γνωρίζεις. Έχουν ζυμωθεί μαζί σου, μέσα απ’ τις διδασκαλίες, μα και μέσα απ’ τις διαφωτίσεις, που κάθε κομ­μάτι από το Είναι σου έχει λάβει ξεχωριστά και ενωμένα. Θα σε καλέ­σω μόνο, Άνθρωπε, να ενερ­γοποιήσεις από μέσα σου μια νέα αίτηση προσφοράς, που αυτή τη φορά θα απευθύνεις στο εσωτερικό σου Είναι. Σε καλώ όχι σαν Πνευματικό Άνθρωπο μόνο, αλ­λά σαν ενσυνείδητο Άνθρωπο Θεό, εν­δυόμενο το μέγεθος της Χάρης, της παλμοδονούμενης ποιότητας της Υπερτέλειας Αγάπης, να προσφερθείς μέ­σα στο Ναό, που αποτελεί ο φορέας σου, μέσα στην Ουσία σου, που αποτελεί το παν, για το Όλο του Ανθρώπου. Και μ’ αυτή την προσφορά σου να δημιουρ­γήσεις μία Νέα αφετηρία ενωμένης πορείας, που θα σου παρέχει συνεχώς Αρ­μονικούς κυματισμούς Ένωσης και θα σε οδηγεί στη διάχυσή τους.


Αγαπημένε Άνθρωπε, ο διτ­τός δρόμος δεν υπάρ­χει για σένα. Η γη ολόκληρη έχει εισ­χωρήσει στην Ενότητα και επιδέχεται παλμοδόνηση ισορ­ροπίας. Εσύ που έχεις λάβει κλήση, Χάρη και το χρίσμα της μαθητείας, εσύ που έχεις γνωρίσει και εξακολουθητικά γνωρίζεις τον Εαυτό σου τον Ένα, δεν μπορείς να προχωρήσεις διτ­τά. Ο δρόμος σου είναι Ένας, ο ενωμένος δρόμος της Αγάπης. Απ’ αυτό το δρόμο βρισκόμενος, δύνασαι να διαχέεις ενωμένες ποιό­τητες σ’ όλα τα στάδια των πεδίων, για να επιβοηθάς κάθε κομ­μάτι σου, που ακόμα δεν εισ­χώ­ρησε στο δρόμο της Ενότητας και του Φωτός. Αν ο νους σου είναι γεμάτος από αν­τιφάσεις και απορίες, αν το είναι σου δοκιμάζεται από ανέμους συγκρούσεων, μη δειλιάσεις, μην αφεθείς στο φόβο, που ο άνθρωπος νιώθει, μην αφεθείς στην ανακύκλωση των συναισθημάτων, στη στασιμότητα των γήινων αναστολών, γιατί αυτό είναι οπισθοχώρηση για σένα. Όποια τέτοια κατάσταση κι αν βιώνεις, γνώριζε ότι δεν απο­μακρύνεσαι από την ενότητα, αλ­λά ότι λειτουρ­γείς σαν μεταλ­λάκτης της ολικής δυσαρ­μονίας κι ότι διδάσκεσαι να γίνεις ο Τέλειος κι άμεσος Μεταλ­λάκτης – Μετουσιωτής, που θα μπορεί Άχρονα να ισορ­ροπεί καθετί, να το εναρ­μονίζει και να το διαχέει ενωμένο. Να εκλύει από το Νου τον Άπειρο την Ιδέα της Ένωσης, να την υπερυψώνει πά­νω απ’ όλα, να τη δια­χέει μέσα στους πόρους κάθε συναι­σθήματος, κάθε κρίσης, κάθε σύγκρουσης ιδεών, κάθε αδιεξόδου εν­νοιών, για να μπορείς να συν­τελείς άμεσα την εσωτερική σου ισορ­ροπία και ενότητα.


Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, σε ενώνω με το ­Έρ­γο Μου, εκ νέου, με την Ένωση που Εγώ έχω, όμοια Ένωση, χωρίς καμία διάκριση. Σε ενώνω με το Δάσκαλο Ιωάν­νη, με την Ένωση που Εγώ φέρω μ’ Αυτόν, χωρίς καμία διάκριση. Ενοποιώ τους παλμούς της καρδιάς σου με τον παλμό της δικής Του καρδιάς και καθιστώ τον παλμό αυτό Δημιουρ­γικό ήχο, διαχεόμενο στα Σύμπαντα. Ενοποιώ την κυτ­ταρική δομή του φορέα σου με την κυτ­ταρική δομή του φο­ρέα που φέρει ο Δάσκαλος Ιωάν­νης και καθιστώ αυτήν φωταυγή διάχυση παλμών Ζωής. Ενώνω το βλέμ­μα σου με το βλέμ­μα Του και καθιστώ αυτό Άπειρη Δόνηση αφύ­πνι­σης. Ενώνω τα χέρια σου με τα Χέρια Του και ­καθιστώ αυτά Σταυρό Αδιάβλητο και Αναλ­λοίωτο. Ενώνω το βηματι­σμό σου με το βηματισμό Του και καθιστώ αυτόν, το Δρόμο Ανάσταση, το Δρόμο Εκ­δήλωση Λόγος – Άνθρωπος – Θεός. Θέτω σε κίνηση έν­τονη τους μηχανισμούς όλους τους πνευματικούς. Εμφυσώ εν­τός σου ­Αγάπη Θεία, Φως Άπειρο, Υπερούσια Αρ­μονία των Κόσμων. Εισπορεύω μέ­σα σου τη Δημιουρ­γία και σε Ευλογώ, ώστε Αρ­μονικά ταυ­τισμένος με το Δάσκαλο Ιωάν­νη να αποτελείς τα σκαλο­πάτια του Δρόμου και να δίνεις την ώθηση σε κάθε ψυχή.


Σε Ευλογώ, Αδελφέ Άνθρωπε, Εαυτέ Άνθρωπε, να κατανοήσεις το Έρ­γο και να Το εκ­δηλώσεις όχι με λόγια, αλ­λά στην καθημερινή σου ζωή. Σε εν­τέλ­λω να ξεφύγεις από την παραπλάνηση των λέξεων και να εισ­χωρήσεις στην Αλήθεια της εκ­δήλωσης. Προσθέτω την Ευλογία Μου Αδιάβλητη πάνω στην κλήση και Εν­τολή Μου, για να πραγ­ματοποιηθεί στο Απόλυτο η Θεία φανέρωση της Ύπαρξης, που Είμαστε.