Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, Με επικαλείσαι, επιζητάς τη Διδασκαλία Μου μ’ όλους τους τρόπους, επιζητάς την Αγάπη Μου, την κάλυψη της Υπόστασής σου με Θεία ηρεμία, με Θεία Γαλήνη. Μα, Άνθρωπε, πώς όλα αυτά θα πραγματοποιηθούν, όταν εσύ βρίσκεσαι μέσα στη διττότητα συνεχώς, όταν συνεχώς επιμένεις να διαχωρίζεις και να διαιωνίζεις αυτόν τον διαχωρισμό; Πώς θα αισθανθείς τη Θεία Μου Δόνηση, όταν κάθε σου κίνηση και κάθε σου ενέργεια την απωθεί, την απομακρύνει, δεν επιτρέπει να γίνει ένα με σένα, εκδήλωση φανερή της Θείας Ουσίας Μου;

Άνθρωπέ Μου, πολλές φορές σου έχω πει ότι Είμαι μέσα σου, ότι πάλλομαι εντός σου και σε γεμίζω με Αγάπη, Θείες Αρμονίες, Θείες ποιότητες. Όμως αυτά τα λόγια αν και σε άγγιξαν, αυτοί οι ήχοι αν και δόνησαν τη συνείδησή σου, αυτοί οι κραδασμοί αν και μετάλλαξαν την ύλη σου, ακόμα δεν σε έχουν οδηγήσει στην εκδήλωση του Εαυτού Αγάπη – Λόγος, στην εκδήλωση της Απειρότητας που μέσα σου έχεις.

Άνθρωπε, προσπάθησε να δεις το λάθος, προσπάθησε να βρεις τα αίτια. Μη ρίχνεις ευθύνες στην Απειρότητα του Λόγου, μη ρίχνεις ευθύνες σε κανέναν άλλον εκτός από σένα. Εσύ επιλέγεις. Εσύ είσαι ο συνειδητός άνθρωπος, που διαμορφώνει τις συνθήκες διδαχής, τις συνθήκες διαβίωσης, τις συνθήκες του δρόμου της επιστροφής. Αν είναι δύσκολος αυτός ο δρόμος, αν είναι γεμάτος πόνο και γεμάτος θλίψη, εσύ τον διαμόρφωσες από τις λάθος επιλογές και από τις δυσαρμονίες των αιώνων που έχεις συσσωρεύσει. Αν δεν σου προκαλεί καμιά ανάταση, αν δεν σου φέρνει καμιά Θεία τροφοδοσία, πρόσεξε γιατί απατάσαι και δεν βρίσκεσαι μέσα στο δρόμο της επιστροφής, αλλά απλά στάσιμα παγιδευμένος σ’ ένα στάδιό του, ανακυκλούμενος μέσα στον τροχό της ίδιας πλάνης. Έλεγξε την πορεία σου, έλεγξε τα βήματά σου, έλεγξε τον τρόπο διδαχής σου και κατάταξε με πνευματική διάκριση, με πνευματική ανεπτυγμένη ικανότητα, τις επιλογές σου. Βρες τα αίτια που σε οδήγησαν στις επιλογές αυτές και μετάλλαξέ τα, ώστε οι εκδηλώσεις σου να είναι άλλες κι οι επιλογές σου ανώτερες.

Άνθρωπε, σου έχω προσφέρει Μυστήρια πολλά, για να σε τροφοδοτούν. Σου έχω αποκαλύψει Μυστηριακά κλειδιά, που θα σε οδηγήσουν σ’ Εμένα άμεσα, κατευθείαν, χωρίς αποστάσεις. Σου έχω δώσει όλες τις Θείες δυνατότητες για να μπορέσεις να Μ’ εκδηλώσεις και για να μπορέσεις να χρησιμοποιήσεις τα Μυστηριακά κλειδιά για άνοδό σου. Γιατί δεν τα χρησιμοποιείς; Μήπως τα ξέχασες; Μήπως είναι τόσο δύσκολη η χρησιμοποίησή τους; Μήπως πάρα πολλές φορές δεν σου υπενθύμισα ότι τα κατέχεις; Δεν σου έδειξα βήμα με βήμα τον τρόπο, με τον οποίον πρέπει να τα χρησιμοποιείς;

Άνθρωπε, γιατί δεν ακούω τη φωνή σου; Γιατί δεν φωνάζεις Εμένα, που Είμαι ο Εαυτός σου, γιατί δεν φτάνουν οι αναπαλμοί του «είναι» σου μέσα Μου; Γιατί αφήνεις τους αναπαλμούς Μου να χάνονται και να σιγούν σαν απόηχοι μέσα στην πλάνη σου; Γιατί τον αγωγό μας, που είναι Άπειρος, τον αφήνεις σε αδράνεια; Γιατί δεν αφουγκράζεσαι τους παλμούς Μου, για να τους εκδηλώσεις προς τα έξω;

Άνθρωπε, πού είναι η παρουσία σου μέσα στο Φως και μέσα στην Αγάπη; Ποιος είναι ο ήχος εκείνος, που Εγώ σου παρέδωσα; Γιατί δεν πάλλει; Γιατί δεν ακούγεται; Γιατί δεν διαχέεται μέσα στα Σύμπαντα;

Αναμένω, Άνθρωπε, ν’ ακούσω τη φωνή σου, τη φωνή που δεν αποτελείται από γήινους ήχους, αλλά από συγχορδίες Ουράνιες. Τη φωνή που δεν αποτελείται από φθόγγους της ύλης, αλλά από δονήσεις υπερτέλειες. Αναμένω ν’ ακούσω αυτή τη φωνή, που μεταφέρει Εμένα, που σε εξακοντίζει απευθείας μέσα στο Πύρινο Θείο Είναι Μου και σε ενώνει με τα πάντα. Κατάλαβες, Άνθρωπε, γιατί μιλώ; Μιλώ για την Προσευχή σου και για τη δύναμή της. Μιλώ γι’ αυτό το πρωταρχικό απέραντο θέμα, που σου έχω αναπτύξει ξανά και ξανά, μα που δεν βλέπω να μπαίνει σ’ εφαρμογή. Μιλώ για την επικοινωνία μας, για τη συνομιλία μας, σαν Εαυτός με Εαυτό. Σε απεκάλεσα Άνθρωπο Λόγο και σε εξύψωσα. Σου απέδωσα τιμή και Χάρη, γιατί αυτός είναι ο προορισμός σου, να καταστείς Ένα μ’ Εμένα και να Με εκδηλώσεις Άπειρα. Όμως αυτές οι απλές ενέργειες, αυτά τα απλά πράγματα, που μέσα στην καθημερινή σου ζωή και διαβίωση έπρεπε να κάνεις, να τα κάνεις από το βάθος του «είναι» σου, από το βάθος της ψυχής σου, ακόμα δεν έχουν μπει σ’ εφαρμογή, ακόμα αρέσκεσαι και αρκείσαι σε εξωτερικές Προσευχές, σε προσευχές που σε απομακρύνουν από την εσωτερική σου ενότητα. Δεν προσπαθείς αρκετά να εισχωρήσεις μέσα σ’ Εμένα, μέσα σ’ Εσένα, μέσα στην Ενότητά Μας. Ακόμα Με έχεις μακριά σου, ακόμα Με έχεις έξω από Σένα. Όμως Εγώ Είμαι μέσα σου κι όσο διατηρείς την πλάνη της απόστασης και του διαχωρισμού, ποτέ δεν θα καταφέρεις να νιώσεις, μα ούτε και να εκδηλώσεις αυτή την Ενότητα.

Κάνε την Προσευχή σου, Άνθρωπε, προς τον Λόγο – Χριστό, προς τον Λόγο – Θεοτόκο, προς τον Ένα Λόγο, που υπάρχει και πάλλει τα πάντα. Κάνε την Προσευχή σου αυτή και νιώθε ότι μιλάς σε Σένα, γιατί μέσα σου Υπάρχω, Ένα είμαστε, Ενότητα Αδιαίρετη και Άρρηκτη. Μην παρασύρεσαι από την πλάνη και τα κατεστημένα των αιώνων, μην εγκλωβίζεσαι σε διδαχές που έχει λήξει ο προορισμός τους. Άνθρωπε απ’ όταν ήρθα στη γη και δίδαξα, συμπύκνωσα όλες τις γνώσεις μέσα σ’ Εμένα, τις συμπλήρωσα, τις μετουσίωσα και τις φανέρωσα Τέλειες. Εγώ Είμαι ο Ένας Τέλειος Διδάσκαλος, Εγώ Είμαι η Μία Απόλυτη Αλήθεια, η Τέλεια Γνώση, το Τέλειο Φως, η Τέλεια Παροχή της Σοφίας. Οτιδήποτε υπήρξε πριν από τη Θεία Μου Διδασκαλία σαν διδαχή, ήταν προετοιμασία για τον άνθρωπο της γης, ώστε να μπορέσει να δεχτεί το Άπειρο Μεγαλείο της Αλήθειας. Μην επιστρέφεις, Άνθρωπε, σ’ αυτές τις περιόδους προετοιμασίας, γιατί τώρα καλείσαι να γίνεις Χριστός, ενωμένος απόλυτα μαζί Μου. Δεν έχεις πλέον περιθώρια για να περάσεις τα ίδια στάδια, που πριν από αιώνες πέρασες, δεν έχεις πλέον περιθώρια ν’ αναμασήσεις τις γνώσεις που σε πάρα πολλές ανακυκλώσεις σου μέσα στην ύλη έχεις διδαχτεί, έχεις αφομοιώσει, έχεις συνειδητοποιήσει.

Καλείσαι να συνειδητοποιήσεις την ενότητά σου με τον Λόγο Χριστό. Καλείσαι να φανερώσεις Εμένα. Μην χάνεις τον χρόνο σου εντρυφώντας σε περασμένες Διδασκαλίες , που έχουν λήξει. Εντρύφησε με κάθε τρόπο μέσα στην Άπειρη Υπόστασή Μου. Τα πάντα σε Μένα περιέχονται γιατί τ’ αναζητάς έξω από Μένα; Γιατί δεν τα ενώνεις μέσα Μου, να δεις που δεν χρειάζεται η ανάλυση που κάνεις, αλλά η σύνθεση. Οι διδασκαλίες που πριν από Μένα υπήρχαν στη γη, σε οδηγούσαν να μάθεις ν’ αναλύεις και σε δίδασκαν αναλυτικά μεμονωμένα για πράγματα, ώστε να σε ετοιμάσουν να εισχωρήσεις στη συνθετική Διδασκαλία Μου, στην ενοποιημένη Διδασκαλία Μου, των Υπερτέλειων εννοιών και διδαγμάτων. Και τώρα που πρέπει να εντρυφήσεις στη σύνθεση, τώρα που πρέπει να μάθεις τα πάντα να τα αποσυνθέτεις και να τα συνθέτεις άμεσα και να εμφανίζεις Ενότητα και Φως, κάθεσαι και εντρυφείς πάλι στην ανάλυση, δίνοντας βάρος σε μεμονωμένα μέρη της Διδασκαλίας Μου, απαρνούμενος την Ολότητα της Θείας Διδαχής Μου. Αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος της πλάνης σου, μα και το μέγεθος της στασιμότητας, της χρονοτριβής που αυτή τη στιγμή ακολουθείς; Αντιλαμβάνεσαι, Άνθρωπε, πως άμεσα αυτή την περίοδο πρέπει να Μ’ εκδηλώνεις; Πως δεν πρέπει να σκέφτεσαι να κρίνεις ή να αισθάνεσαι, αλλ’ όλα αυτά να γίνονται ταυτόχρονα και η εκδήλωση Τέλεια, Φωτεινή και Θεία, να βγαίνει από εντός σου; Γιατί γυρίζεις στις περασμένες μαθητείες, Ακόλουθε Μαθητή Μου; Γιατί Με απαρνείσαι μ’ αυτό τον τρόπο; Σε απαρνήθηκα; Απέσυρα από εντός σου την Αγάπη Μου; Απέσυρα από εντός σου το Φως Μου ή τη Θεία Χάρη Μου; Γιατί αυτή τη Θεία Χάρη και τη Θεία Ευλογία, που σου έχω δώσει, την αφήνεις σε αδράνεια εντρυφώντας σε περασμένες καταστάσεις; Γιατί δεν εντρυφείς μέσα σ’ αυτήν, ώστε να γίνεις ο δυναμικός συνειδητός Πνευματικός Άνθρωπος , που θα την εκδηλώνει με παρρησία Ενώπιον Μου, χωρίς να φοβάται, χωρίς να δειλιάζει, αλλά με την επίγνωση του Ενός Εαυτού, του Εαυτού του ενωμένου, του Θείου, του Απέραντου.

Δεν σου έχω εξηγήσει τη Δύναμη της Προσευχής; Δεν σου έχω πει πολλές φορές, ότι αυτή και μόνο ελευθερώνει τους αγωγούς σου, διανοίγει όλους τους δρόμους διάπλατα, για να φτάσεις σ’ Εμένα; Δεν σου έχω πει ότι είναι ένα κλειδί, που ελευθερώνει όλες τις πόρτες και σε οδηγεί στάδιο με στάδιο να γίνεις Θεουργός, να εκδηλώσεις Θείες Βουλές και Θείες Ενέργειες μέσα στην ύλη; Εντρυφείς στην Προσευχή Μου, Άνθρωπε, σ’ αυτό τον τρόπο που Εγώ παρέδωσα στα χέρια σου, το συμπυκνωμένο τρόπο μαθητείας, το συμπυκνωμένο τρόπο γνώσης, το συμπυκνωμένο τρόπο ενέργειας. Σε παρατηρώ να εντρυφείς σε αναλύσεις αυτού του τρόπου και σε στάδια προετοιμασίας της Προσευχής. Σε παρατηρώ να διαλογίζεσαι, να εισχωρείς στον εαυτό σου και να διαμορφώνεις μέσα σ’ αυτόν καταστάσεις ευφορίας και γαλήνης. Μα δεν γνωρίζεις, Άνθρωπε, τη διαφορά ανάμεσα στην Προσευχή που σου παρέδωσα και στον διαλογισμό; Δεν γνωρίζεις ότι διαλογιζόμενος ανακυκλώνεσαι μέσα στον εαυτό σου τον αποκομμένο, μέσα στις Θείες παρακαταθήκες που υπάρχουν σε ενέργεια εντός σου κι ενεργοποιείσαι απ’ αυτές; Δεν ξέρεις ότι με τον διαλογισμό σου περιορίζεσαι μέσα στην ενέργεια που υπάρχει κλεισμένη μέσα σου, αποκομμένη από τη Θεία Ενέργεια την Ανεξάντλητη και την Άπειρη; Ότι δεν επικοινωνείς μ’ Εμένα αλλά οδηγείσαι σε στάδια γαλήνης, αγάπης και ηρεμίας, που όμως δεν μπορούν να σε φτάσουν στη Χριστοποίηση, που σε αφήνουν σε παθητικότητα, δεν σε βοηθούν να εκδηλώσεις δύναμη και ενεργητικότητα, να γίνεις ο μαχητής Μαθητής και Ακόλουθος του Λόγου Χριστού, ο Άνθρωπος Λόγος, που θα εμφανίσει σε απολυτότητα Εμένα, χωρίς όρια και χωρίς περιορισμούς.

Γιατί διαλογίζεσαι, Αγαπημένε; Χρειάζεσαι ακόμα αυτή την προετοιμασία, χρειάζεσαι ακόμα τέτοια κατεργασία, για να δεχτείς να εισχωρήσεις στο Υπερτέλειο Μυστήριο της Προσευχής; Μα σου έχω ανοίξει όλους τους αγωγούς, σου έχω παραχωρήσει όλες τις Χάρες που σου χρειάζονται, για να κατακτήσεις αυτό το κλειδί το τελετουργικό και το Θείο, που σου επιτρέπει να ανέλθεις. Κι όμως δεν το χρησιμοποιείς. Το αφήνεις σε αδράνεια. Σου εφιστώ την προσοχή και σου τονίζω, χρησιμοποίησέ το, χρησιμοποίησέ το γιατί η Νέα Κοσμική Περίοδος έχει σαν χαρακτηριστικό της τον γοργό ρυθμό, τη γρήγορη κίνηση, τη συνειδητή και άμεση εκδήλωση, τη συνεχή δραστηριότητα. Κι αυτός ο ρυθμός, αυτή η δόνηση, δεν συγχρονίζεται με τη διαλογιστική παθητικότητα. Συγχρονίζεται μόνο με τον προσευχόμενο Άνθρωπο, που ενεργεί και προσεύχεται ταυτόχρονα, που αιτεί, δέεται και συντελεί στην Αρμονία, στην Ενότητα των Συμπάντων.

Πρόσεξε, Άνθρωπέ Μου, γιατί η δόνηση του πλανήτη μεταλλάσσεται, έχει ήδη μεταλλαχθεί. Πρόσεξε μήπως η παθητικότητά σου δεν σου επιτρέψει να εισχωρήσεις μέσα στην καινούρια δόνηση του πλανήτη. Δεν σου επιτρέψει να συγχρονιστείς και να εναρμονιστείς μ’ αυτή τη δόνηση. Και τότε θα μείνεις στάσιμος για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι οι πρώτες προσφορές των Θείων ανεπτυγμένων πνευμάτων να σου παραχωρήσουν Θεία υπόσταση από το Είναι τους για ν’ ανέλθεις. Πρόσεξε, Άνθρωπέ Μου, αφού γνωρίζεις, αφού διαθέτεις όλα τα στοιχεία. Απαρνήσου την παθητικότητα, τα κατεστημένα και εισχώρησε στη δραστηριότητα, στη διάνοιξη των οριζόντων, στη διάθεση για συνεχή μετατόπιση και αφομοίωση καινούριων αληθειών.

Προσευχήσου, Άνθρωπε, μ’ όλους τους πόρους του «είναι» σου. Θέσε σε κίνηση έναν – έναν όλους τους πόρους σου, ξεκινώντας από την καρδιά σου, διαχέοντας Αγάπη μέσα απ’ αυτήν. Διαπότισε το «είναι» σου και νιώσε τη φωνή σου να εξέρχεται από κάθε σημείο του σώματός σου, από κάθε σημείο της υπόστασής σου. Έτσι εκφράζεται η Θεία Υπόσταση, μιλά μέσα από τα πάντα, πληρώνει τα πάντα, διαχέεται στα πάντα. Έτσι ενεργεί η Θεία Υπόσταση, με τη διάχυση της Απειρότητας, με την Αρμονία και τη Γαλήνη της Ενότητας. Εσύ που είσαι ο Εαυτός Μου, εσύ που είσαι το Άπειρο κομμάτι Μου, τι καταδεικνύεις; Τι αναμένεις πια, για να Με φανερώσεις; Τι άλλες διδαχές, τι άλλες παροχές, τι άλλες Θείες Αποκαλύψεις; Μα η αποκάλυψη είσαι εσύ, Άνθρωπέ Μου, Ολόκληρος, Άπειρος και Θείος. Τα βάθη σου Απέραντα, Αμέτρητα, Άχρονα και Αναλλοίωτα, μπορούν να σου αποκαλύψουν την Ολότητα της Γνώσης, την Ολότητα της Σοφίας, την Απειρότητα της Αλήθειας. Όμως μόνο αν συνειδητά επιχειρήσεις να επικοινωνήσεις μαζί Μου. Συνειδητή επικοινωνία μ’ Εμένα, είναι η Προσευχή σου Άνθρωπε. Η Προσευχή με παλμό και δόνηση Θεία, η συνομιλία όχι σε επίπεδο δούλου και αφέντη, αλλά Εαυτού προς Εαυτό, Ανθρώπου Λόγου προς τον Άπειρο Λόγο.

Αυτή είναι η θέση σου. Έτσι πρέπει να είναι ο νους σου τοποθετημένος, για να μπορέσεις να δεις Εμένα σ’ όλη Μου τη Δόξα, να εκδηλώνομαι από εντός σου. Έτσι πρέπει να είναι η καρδιά σου δομημένη μέσα στην Αγάπη, για να εμφανίσεις τη Θεία Μου Απειρότητα, χωρίς όρια.

Αγαπημένε, Εγώ ο Ανενδεής σε καλώ να έρθεις μέσα Μου, σε καλώ να ενωθείς μαζί Μου, γιατί κομμάτι Μου είσαι. Άπειρε Αγαπημένε Εαυτέ Μου, ως πότε θα είσαι παθητικός, ως πότε η αδράνειά σου θα αδρανοποιεί τα μέρη από την Ολότητά Μου, ως πότε μέσα στους Παλμούς Μου της Άχρονης Άπειρης Κίνησης θα εισχωρεί η στάσιμη απάθεια της κίνησης, η στάσιμη αδράνεια των παλμών; Ως πότε θα διαχέεις δυσαρμονία, ως πότε θα δημιουργείς διαξιφισμούς συγκρουόμενων κραδασμών, συγκρουόμενων δονήσεων;

Αγαπημένε, απεκδύσου και απαρνήσου όλες τις προηγούμενες διδαχές, που πριν από Εμένα γνώρισες. Υπάρχουν μέσα Μου ενωμένες, μετουσιωμένες μέσα στη διδαχή που σου πρόσφερα. Η Ολότητα της διδαχής, που Εγώ σου παρέχω, δεν έχει ανάγκη από καμιά συμπλήρωση, δεν έχει ανάγκη από καμιά βοήθεια από την προηγούμενη διδασκαλία που παρέλαβες. Αν ασχολείσαι με διδασκαλίες που έχουν λήξει, με κάποιο τρόπο Με απαρνείσαι, με κάποιο τρόπο αναγνωρίζεις ανώτερους από Εμένα, τον Άπειρο Δάσκαλο, τους Δασκάλους που απέστειλα με Θεία Επιταγή, να φανερώσουν μέρη της Αλήθειας Μου, για να σε βοηθήσουν να γίνεις Φως, για να σε βοηθήσουν να καταστείς έτοιμος να δεχτείς Εμένα. Μα είναι δυνατόν, όταν δηλώνεις ότι είσαι μαθητής Μου, όταν δηλώνεις υπεύθυνα ότι θέλεις ν’ ακολουθήσεις πορεία Χριστοποίησης, να μην Με αναγνωρίζεις; Ν’ αναγνωρίζεις ως Καθοδηγητές σου οντότητες που βρίσκονται σε διδαχή και πάλι από Εμένα, που όμως δεν έχουν φτάσει στην Απολυτότητα, δεν έχουν φτάσει στην Αλήθεια;

Άνθρωπε Αγαπημένε, μην κάνεις το λάθος και απεκδύεσαι τη Χάρη Μου, γιατί αν επιμένεις να διδάσκεσαι με τους τρόπους των περασμένων Κοσμικών Περιόδων, έστω κι αν εικονικά δηλώνεις επιθυμία ν’ ακολουθήσεις τη Νέα διδαχή, η Χάρη και οι Παροχές της καινούριας Κοσμικής Περιόδου, της Νέας σου διδαχής θα εκλείψουν. Εσύ θα πέσεις απ’ αυτές, εσύ δεν θα είσαι άξιος να τις κρατήσεις. Εγώ ποτέ δεν αποσύρω τίποτα, μόνο παρέχω. Αν όμως δεν τις χρησιμοποιείς, αν όμως επιθυμείς κάτι άλλο, σαν εντρύφηση και ενασχόληση, τότε εκπίπτεις, μένεις στην άλλη σου εντρύφηση, στην άλλη σου ενασχόληση, για κάποια άλλη εποχή εξέλιξης και εκλέπτυνσης. Μένεις στην άλλη σου ενασχόληση μέχρι να γίνεις εύφορος, για να δεχτείς τα δώρα Μου κι αυτό γίνεται για δική σου προστασία. Γιατί όσο έχεις κάτι και μένει αδρανές, όσο έχεις μία Χάρη και δεν τη δραστηριοποιείς για το σύνολο και την ολότητα, σου χρεώνεται. Χρεώνεσαι γιατί σαν άπληστος κρατάς τις προσφορές για τον εαυτό σου, χωρίς και πάλι σ’ αυτόν τίποτα να δίνεις. Χρεώνεσαι, γιατί δεσμεύεις το Αδέσμευτο μέρος του Εαυτού Μου και προσπαθείς να το καθυποτάξεις στους Νόμους και τους περιορισμούς της ύλης, στους Νόμους και τους περιορισμούς των διδαχών, που συ θεωρείς σωστές και Τέλειες.

Δεν είσαι αρμόδιος να κρίνεις την Τέλεια Διδαχή, κι αν θέλεις να επικαλείσαι Εμένα, αν θέλεις πραγματικά τον τίτλο του Μαθητή και Ακόλουθου του Λόγου, ακολούθησε τη Θεία Γραμμή που σου παρέχω, το Θείο Φως που σου δίνω και εντρύφησε στη διδασκαλία της εμβάθυνσης, εντρύφησε στη διδασκαλία της έκφρασης των Θείων παρακαταθηκών, εντρύφησε στη διδασκαλία της Θεουργικής Προσευχής, της Προσευχής Ευλογίας και Ενέργειας, που σου έχω διδάξει με πάρα πολλούς τρόπους.

Τον Εαυτό σου, Άνθρωπε, μην τον καταβιβάζεις, γιατί ο Εαυτός σου είναι Άπειρος και δεν καταβιβάζεται, απλά παραμένει σε αδράνεια, παραμένει σε παθητικότητα. Αυτό θέλεις; Μα αν θέλεις αυτό, τότε δεν είσαι μαθητής Μου. Απλά εικονικά εξυψώνεις τον εγωισμό σου, ενδυόμενος τίτλους και Χάρες, που στην ουσία δεν τις έχεις. Αυτή η θέση σου αρέσει ή η θέση του πνευματικού συνειδητού μαχητή, που αγωνίζεται να Με φανερώσει, που Με κατακτά καθημερινά και τον κατακτώ, που αυτή η κατάκτηση είναι προσφορά του Εαυτού προς τον Εαυτό και αναδίπλωση της Αγάπης μέσα στην Αγάπη;

Έτσι θέλω να σε δω να υψώνεσαι, Αγαπημένε Άνθρωπε, σε Ενέργεια και δράση, σε έκφραση και εκδήλωση, με έντονη δραστηριότητα εντρύφησης μέσα στις διδαχές Μου, που είναι πολλές και που απαιτούν από σένα μεγάλη προσπάθεια. Δεν έχεις κατανοήσει πόση προσπάθεια απαιτούν, γι’ αυτό και ασχολείσαι με περασμένες καταστάσεις διδαχής. Δεν έχεις κατανοήσει πόσο σύνθετες, Απόλυτες και περιεκτικές είναι, γι’ αυτό και ασχολείσαι μ’ ένα μέρος τους, χωρίς να μπορείς να δεις ότι αυτό το μέρος περιέχεται μέσα στη διδαχή που σου παρέχω.

Άνοιξε τα μάτια σου, Άνθρωπε, αφυπνίσου. Ήρθε η ώρα. Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη, για στασιμότητα, για αδράνεια. Σε καλώ έντονα να συμμετάσχεις στην πορεία της μετουσίωσης, στην πορεία της μεταστροφής. Σε καλώ έντονα να γίνεις ο Ένας Εαυτός Λόγος Θεός, ο εκδηλούμενος μέσα στα πάντα. Θέλω ν’ ακούσω το παρών σου, τον ήχο σου. Θέλω να δω την εκδήλωση της Αγάπης σου, θέλω να δω την ενέργειά σου να διαχέεται από τους πόρους σου και να καλύπτει υποστάσεις, να διορθώνει δυσαρμονίες, να διαλύει άσχημες επιπτώσεις.

Αγαπημένε Άνθρωπε, μην αρκείσαι στις δάφνες, που έχεις συλλέξει από περιορισμένες γνώσεις. Είναι άλλη μια παγίδα της πλάνης. Απαρνήσου τις δάφνες σου. Οι δάφνες δεν θα σε οδηγήσουν σε Μένα. Να αποζητάς σαν μόνη τιμή, σαν μόνο δώρο, τον Μανδύα Μου τον απέριττο, τον ταπεινό, μα τον Αναλλοίωτο και τον Θείο, τον γεμάτο Απολυτότητα, Ουράνια Γνώση, Αλήθεια και Φως. Τίποτε άλλο να μη σε στολίζει, Άνθρωπε, τίποτε άλλο να μη ζητάς να φορέσεις. Εμένα, μόνον Εμένα, με την Απειρότητά Μου την Υπερτέλεια. Κατάλαβε ότι μέσα σ’ Εμένα τα πάντα περιέχονται και μετακινήσου. Η Ευλογία Μου είναι μέσα σου, πληρώνει όλους τους πόρους σου.

Άνθρωπε Αγαπημένε, σ’ ευλογώ και πάλι για να μετατοπιστείς. Σ’ Ευλογώ και πάλι για να έχεις σαν μοναδικό σκοπό σου την ένδυση μ’ Εμένα. Σ’ Ευλογώ και σε ενώνω σε όλα τα σημεία με την Απειρότητά Μου. Απορροφώ τον πόνο και τη θλίψη σου, απορροφώ τις ατέλειες και τα λάθη σου. Τα αφομοιώνω μέσα Μου, τα μετουσιώνω και στα παραδίδω σαν Θείες ωθήσεις για σωστές επιλογές, για σωστή πορεία, για συνεχή αγώνα στο δρόμο της επιστροφής, της μετουσίωσης και της ταύτισης μ’ Εμένα. Εναποθέτω την Αγάπη Μου κι ενεργοποιώ το Κέντρο της καρδιάς σου, να εκδηλώνει κραδασμούς και ποιότητες Θείες και να καλύπτει μ’ αυτές τις ανακυκλούμενες ποιότητες τα Σύμπαντα και τους Κόσμους.