Καλή Ανάσταση

Ζούμε σ’ ένα απέραντο νεκροταφείο ιδεών που σβήνουν η μία μετά την άλλη. Ιδέες που προσπαθούν να κρατήσουν στη ζωή τον Κόσμο της Πτώσης. Ιδέες αγγελιαφόροι του απατεώνα του νου μας που μας ξελογιάζει κάθε φορά για να κλέψει την πολύτιμη Ουσία μας.

Εαυτέ μου, άνθρωπε, μηρυκάζεις και αναμασάς φθαρτά υποκατάστατα ιδεών και νόμων θνησιγενών. Η Αγάπη δεν είναι μια θεωρία που μπορεί κανείς να τη μάθει ή να την αποστηθίσει με σκοπό να την εκφράσει σ’ ένα ακροατήριο. Η Αγάπη είναι βιωματική κατάσταση. Είναι η λειτουργικότητα του «ΕΙΝΑΙ». Η «συναισθηματική» και η «νοητική» αγάπη οδηγεί στην εκμετάλλευση αλλήλων. Είναι ο Ηρώδης, η Σαλώμη, ο Καϊάφας, ο Πιλάτος, ο αριστερός ληστής και ο Ιούδας μέσα μας, σε κάθε νου, σε κάθε καρδιά, όσο υψηλά πνευματικά κι αν κάποιος θεωρεί ότι βρίσκεται. Αυτά είναι τα μαύρα στίγματα στη φωτεινή φορεσιά μας.

Αδελφέ, δεν υπάρχει Αγάπη χωρίς Έλεος, χωρίς συγχώρεση. Η αγάπη μας και η ταπεινοφροσύνη μας, διαχέονται από το σεβασμό μας στον πλησίον. Και από τον παλμό της πραγματικής μας Ουσίας αναδύεται η πραγματική Ευχαριστία στον Πατέρα Θεό. Γιατί από του Πατέρα την Πνοή η Ζωή αναπνέει.

Κι όταν απελευθερωθεί Αυτή η Δόνηση της Αγάπης από κάθε περιορισμό… οι Κόσμοι εξελίσσονται και αναπλάθονται, κι ο άνθρωπος ακολουθεί τον Δάσκαλο Λόγο στη Χριστοποίηση και Θέωσή του. Όπως κατέδειξε με τον Θείο Λόγο που τον καθοδηγούσε και τον εξέφραζε σε κάθε διδασκαλία του, ο Δάσκαλος Ιωάννης-Παράκλητος.

Ο ήχος της Ανάστασης της Ολότητας του Ανθρώπου έχει σημάνει και διαμοιράζεται μέσα στα πάντα.

Ευχόμαστε και προσευχόμαστε για την Άνωθεν Γέννηση και Ανάσταση του ανθρώπου.

Μακάριοι οι Ειρηνοποιοί…