Η Πνευματική οδός απαιτεί θυσίες και αγώνα

Είναι απαραίτητο και απαιτητό για τον άνθρωπο να μάθει με απλότητα να διερευνά καθετί, για να μπορέσει να βρει την Αλήθεια. Γιατί η Αλήθεια δεν προσπαθεί να προσελκύσει. Παραμένει Αμετάβλητη στους αιώνες, χωρίς να καλύπτεται, βοήθημα και στήριγμα γι’ αυτόν που είναι ικανός να την αντιληφθεί. Γιατί μόνον αυτός που μπορεί να την ανακαλύψει, μπορεί και να την φανερώσει, χωρίς να της προσδώσει δικά του στοιχεία.

Το εις Χριστόν βάπτισμα είναι η σταθερή βάση του Πνευματικού Οικοδομήματος, γιατί διευκολύνει και συντομεύει την αναγέννηση του ανθρώπου από το Άγιο Πνεύμα. Ο Χριστός είναι η Αλήθεια, ο Εκδηλωμένος Θεός, και είναι φυσικό εκείνος που προσανατολίζεται στη Θεϊκή γραμμή της Διδαχής Του, να μην καθυστερεί, αλλά να οδεύει κατευθείαν στον Πατέρα.

Ο άνθρωπος πρέπει να εισχωρήσει στο βάθος της Θείας Διδαχής, για να καταλάβει ότι είναι πλήρης και Τέλεια, για να εννοήσει ότι είναι η μόνη που καταλήγει στην παλιγγενεσία, στην ολοκληρωτική κατοχή από το Πνεύμα το Άγιο, στην ταύτιση με τον Χριστό, στη Θέωση.

Πώς αλήθεια θα γίνει Θεός, αν δεν διαπιστώσει στην πράξη, αν μπορεί να γίνει; Αν δεν διαπιστώσει στην πράξη, ότι μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες του, όποιες κι αν είναι και να τις μετουσιώσει; Ότι δεν αφήνει τίποτα στη μέση, είτε είναι αρμονικό, είτε ­δυσαρμονικό, αλλά το αναλαμβάνει για να το συνεχίσει και να το φέρει στην ολοκλήρωση της Αρμονίας, της Αγάπης, του Φωτός και της Ένωσης.

Ο Λόγος σου δίνει ό,τι χρειάζεσαι και όπως το χρειάζεσαι. Γιατί Είναι ο Μόνος που γνωρίζει απόλυτα τι χρειάζεσαι και πώς. Σου το δίνει, χωρίς να σου καταλογίσει τίποτα. Έτσι κι εσύ να δίνεις. Μα δώσε, Άνθρωπε, για να δείξεις ότι γνώρισες το Θεό. Δώσε, για να δείξεις ότι γνώρισες την Αγάπη. Δώσε, για να δείξεις ότι άρχισες να προχωράς στην πορεία της Ενότητάς Μας. Δώσε, για να συνειδητοποιήσεις ότι Θεώνεσαι.

Ευλογώ όλα τα σημεία του ανθρώπινου σώματος, τα ε­ξαγνίζω από τις λαθεμένες εκ­δηλώσεις, από την έν­δυση της πλάνης, και τα εν­δύω με την Απειρότητα του Φωτός και της Αγάπης, για να εκπληρώσουν τον προορισμό της φανέρωσης του Λόγου Χριστού.

Ευλογώ, Άνθρωπε, όλες τις εκ­φράσεις σου πάνω στη γη. Οτιδήποτε εκπορεύθηκε από τον νου σου, από τα χέρια σου, από την καρδιά σου, οτιδήποτε δημιουρ­γήθηκε, με οποιοδήποτε σύνολο διερ­γασιών και λειτουρ­γιών, και το βαπτίζω μέσα Μου. Δίνω τη σφραγίδα Μου σε καθετί, σφραγίδα Μετουσίωσης και Ανάστασης, σφραγίδα Αέναης Ζωής, που οδηγεί τα πάν­τα στην αφομοίωση μέσα στο Άμορφο.

Ευλογώ, Άνθρωπε, ό,τι εκ­δηλώθηκε στον πλανήτη σου, ως πολιτική κατάσταση ή ως κοινωνική κατάσταση ή ιδεο­λογική ή οικονομική, και κλείνω τον κύκλο του Νόμου, ο οποίος λειτούρ­γησε ελ­κόμενος απ’ τις εκπο­ρεύσεις σου των αιώνων. Ταυτίζω την παλμοδόνηση του πλανήτη με την παλμοδόνηση του Αυτενερ­γούς Ελέους, που ισορ­ρο­πεί με τον επίσης Αυτενερ­γή Νόμο της αφύπνισης και Χριστοποίησης, και θέτω τον κύκλο του νέου χρόνου, που άρ­χισε ήδη, σε Αρ­μονία και συν­ταύτιση με την κίνηση του Ελέους και τη Δόνηση Αφύπνιση – Χριστοποίηση.

Ευλογώ τις αναταραχές, τις ανακατατάξεις πάνω στη γη και διαχέω πόρους ειρήνης μέσα στη δομή τους, ώστε να εκ­δηλωθούν με τη μέγιστη δυνατή ισορ­ροπία, αρ­μονία και γαλήνη. Ευλογώ τις αναγκαίες κοσμικές καταστάσεις και διαχέω μέσα σ’ αυτές την Αγάπη του Λόγου Μητέρα. Διασπώ δι’ αυτής της Αγάπης την αρ­ραγή σύνθεση που μέχρι τώρα παρουσίαζαν και διαμορφώνω Νέα σύνθεση με ισχύ μικρότερη σε δεινά και εν­τονότερη σε διδασκαλία Θείου Φωτός, Αγάπης, Ενότητας.

Ευλογώ την έξαρση των ατελειών σου, Άνθρωπε, και απορ­ροφώ αυτήν εν­τός Μου. Λαμ­βάνω τις συνέπειες της έξαρσης αυτής, που μέλ­λει να παρουσιαστεί, ώστε να γί­νουν σ’ εσένα αισθητά τα λάθη και η πλάνη, για να μπορέσεις γρηγορότερα να εισδεχθείς την ­Ολότητα του Εαυτού Λόγου και να Τη φανερώσεις. Σε εν­δύω με την Ενέρ­γειά Μου την Άπειρη, ώστε Αυτή να σε ­προστα­τεύει και να σε καθοδηγεί όλες τις ώρες. Σε συγκεν­τρώνω μέσα στον Πυ­ρήνα Μου, σε παλμοδονώ στην κίνηση του Πυρήνα, που περιέχει τη Μορφή και το Άμορφο. Συμπυκνώνω εν­τός σου την Άπειρη Γνώση, το Άχρονο και το Παν­ταχού και σε διαχέω εκ νέου στα σημεία όπου βρισκόσουν, πριν σε απορ­ροφήσω μέσα Μου την ώρα αυτή, πληρωμένο με την Υπερτέλεια Αγάπη Μου, με την Αέναη Προσφορά Μου, με την πάλ­λουσα ζων­τανή Παρουσία του Λόγου, με την επι­σφραγισμένη βεβαιότητα της εκ­δηλούμενης Θέωσής σου.

Ευλογώ και ενώνω τα βλέμ­ματα και διαμορφώνω ένα ενιαίο βλέμ­μα, ώστε κάθε άνθρωπος πάνω στη γη ή σε άλ­λα πεδία να μπορεί να διακρίνει την Αλήθεια. Ενώνω όλα τα χέρια και διαμορφώνω ένα ενιαίο χέρι, ώστε κάθε άν­θρωπος πάνω στη γη ή σε άλ­λα πεδία να μπορεί να εκ­δη­λωθεί ως Προσφορά Αέναη. Ενώνω όλους τους βηματι­σμούς, με όμοιο τρόπο, ώστε κάθε άνθρωπος στα Άπειρα Σύμπαν­τα να μπορεί να βηματίζει με το βήμα του Ενός Μοναδικού προορισμού, της ταύτισης με τον Λόγο.

Λαμβάνεις δείγματα, μαθητή, και από το δικό σου τμήμα του Ανθρώπου κι από άλλα τμήματα του Ανθρώπου, που βρίσκονται γύρω σου. Δείγματα δυνατά της Χάρης, της Ευλογίας, της Φώτισης, του δυναμικού που υπάρχει μέσα σου Ανεξάντλητο και Αναλλοίωτο. Δείγματα που δεν καταρρίπτονται και δεν αμφισβητούνται, που σε αφήνουν άναυδο και ίσως σου δημιουργούν, τη χρονική στιγμή που τα αντιλαμβάνεσαι, έξαρση δυνάμεων, ενεργοποίηση Φωτός, δραστηριοποίηση Θείας Δημιουργικότητας. Αυτά τα δείγματα έχουν κάποια σκοπιμότητα. Δεν αποσκοπούν μόνο στο να δημιουργήσουν παροδικές και σύντομες πνευματικές εξάρσεις ή να φέρουν στην επιφάνεια το δέος σου. Δεν αποσκοπούν στο να σε εφησυχάσουν, σταματώντας τη συνειδητή ενεργοποίηση της Θείας σου ύπαρξης και τη δυνατότητά της να εκδηλωθεί άμεσα με τρόπο παρόμοιο. Αντίθετα θέλουν να σου δώσουν να καταλάβεις πόσο Άμεσος Είμαι, πόσο Προσιτός, πόσο Απλός, μα και πόσο Υπερούσιος. Θέλουν να σου δώσουν να καταλάβεις, ότι χρησιμοποιώ όλες τις λέξεις κι όλες τις έννοιες, ότι δημιουργώ συνθέσεις και αποσυνθέσεις νοητικές, ότι κάνω το όμορφο να φαίνεται άσχημο και το άσχημο όμορφο, το καλό κακό και το κακό καλό, ακριβώς για να συνθέσω ό,τι υπάρχει εντός σου, για να σε βοηθήσω να απελευθερώσεις τον Απέραντο Εαυτό σου και να τολμήσεις να τον φανερώσεις ενωμένο με τα ­πάντα.

Όμως πρέπει να προχωρήσεις πιο πέρα. Από τη στιγμή που έχεις εισχωρήσει στο στάδιο της ολοκληρωμένης μαθητείας του Λόγου, οι καθάρσεις και οι μετουσιώσεις ανάγονται κι αυτές στο χώρο της ενοποιημένης Ύπαρξης. Είναι, δηλαδή, αδύνατο από τη στιγμή που αντιλαμβάνεσαι μία κατάσταση δυσαρμονική γύρω σου, να μη χρειαστεί να τη μετουσιώσεις μέσα σου, έστω κι αν σε προηγούμενο στάδιο μαθητείας, το οποίο πέρασες, την έχεις μετουσιώσει. Σε αυτό το στάδιο που βρίσκεσαι θα τη μετουσιώσεις πάλι, χρησιμοποιώντας την πείρα και τη γνώση, που η προηγούμενη πορεία σού έχει δώσει, αλλά αυτή τη φορά σε επίπεδο πανσυμπαντικό, ενωμένου Ανθρώπου, ώστε ανά πάσα στιγμή να μπορείς να διαχύσεις, να προσφέρεις την ενεργοποιημένη, δυνατή, πάλλουσα και ρέουσα μετουσίωση του συγκεκριμένου στοιχείου, που ουδέποτε θα ανατρέπεται, αλλά θα παραμένει αναλλοίωτο, ζωογονώντας καθετί.

Αγαπημένε Μου μαθητή, είναι πραγματικά πάρα πολύ δύσκολος ο δρόμος για εκείνους, που δεν θέλουν να απαρνηθούν τα καθιερωμένα. Δύσκολος για τη διάνοια, που δεν μπορεί να φύγει από τα πλαίσιά της. Είναι δύσκολος ο δρόμος για κάθε άνθρωπο, που δεν γνωρίζει τον Εαυτό του, που δεν έχει νιώσει την απέραντη παλμοδόνηση της Αγάπης, έστω και στιγμιαία. Είναι δύσκολος ο δρόμος για κάθε ύπαρξη, που δεν έχει δεχθεί τον καταιγισμό του Απείρου Φωτός. Μα όμως είναι δύσκολη η παραμονή στην πλάνη για εκείνη την ύπαρξη, που δονήθηκε στο Φως έστω και για ένα δευτερόλεπτο του γήινου χρόνου. Είναι δύσκολη η παραμονή στην έλλειψη της Αγάπης, στην έλλειψη της Θείας Ζωής, για εκείνη την ύπαρξη, που γνώρισε τους αναπαλμούς της Θεότητας, που βίωσε τι θα πει Ένωση, που μπόρεσε να εισέλθει, έστω και κατά Χάρη, μέσα στα στάδια της Απέραντης Ενότητας του Ενός Θεού.

Ευλογώ τον Πρωτοπόρο Δάσκαλο Ιωάννη και τους μαθητές αυτού. Διανοίγω τους κρουνούς της Άπειρης Χάρης και Ευλογίας Μου, για να πληρώσουν ανάγκες ειπωμένες ή ανείπωτες και να γίνουν η Τροφοδοσία της Ζωής, της Δύναμης, της Δημιουργικότητας, της Χάρης, που θα καταλύσει οποιοδήποτε αδιέξοδο, θα το οδηγήσει στη λύση του, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις ταχύτατης και ισορροπημένης ανόδου για το καλό του συνόλου.

Διδάσκαλος Ιωάννης-Χριστός