ΕΥΧΕΛΑΙΟΝ

Ένα σώμα με πολλά μέλη

Ο Χριστός μοιάζει με το σώμα, που ενώ είναι ένα, έχει πολλά μέλη· και όλα τα μέλη του ενός σώματος, αν και είναι πολλά, αποτελούν ένα σώμα. 

Κι εμείς όλοι, είτε Ιουδαίοι είτε μη Ιουδαίοι, είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, γίναμε με το βάπτισμα δια του ενός Πνεύματος ένα σώμα, και όλοι ποτιστήκαμε από ένα και το αυτό Πνεύμα.

Γιατί, βέβαια, το σώμα δεν αποτελείται από ένα μέλος αλλά από πολλά. 

Αν έλεγε το πόδι: «Εγώ δεν είμαι χέρι, άρα δεν ανήκω στο σώμα», θα έπαυε μολαταύτα να ανήκει στο σώμα; 

Κι αν έλεγε το αυτί: «Εγώ δεν είμαι μάτι, άρα δεν ανήκω στο σώμα», θα έπαυε μολαταύτα να ανήκει στο σώμα; 

Αν όλο το σώμα δεν ήταν παρά ένα μάτι, πώς θα μπορούσε κανείς ν’ ακούσει; Αν όλο το σώμα δεν ήταν παρά ένα αυτί, πώς θα μπορούσαμε να οσφρανθούμε; 

Ο Θεός όμως τοποθέτησε στο σώμα το καθένα από τα μέλη όπως αυτός θέλησε. 

Αν όλα ήταν ένα μονάχα μέλος, θα υπήρχε πουθενά το σώμα; 

Ενώ τώρα υπάρχουν πολλά μέλη, αλλά ένα μόνο σώμα. 

Και δεν μπορεί να πει το μάτι στο χέρι: «Εγώ δεν έχω την ανάγκη σου», ούτε το κεφάλι στα πόδια: «Δεν σας χρειάζομαι». 

Αντίθετα, τα μέλη του σώματος που φαίνονται να είναι τα πιο αδύναμα, αυτά είναι τα πιο αναγκαία· κι εκείνα τα μέλη του σώματος που τα έχουμε σε λιγότερη υπόληψη, αυτά τα περιποιούμαστε περισσότερο· και τα άλλα, που δεν είναι παρουσιάσιμα, τα περιβάλλουμε με περισσή φροντίδα, που δεν τη χρειάζονται τα άλλα, τα παρουσιάσιμα μέλη. 

Ο Θεός συναρμολόγησε το σώμα δίνοντας μεγαλύτερη τιμή στα μέλη εκείνα που υστερούν. 

Έτσι ώστε να μην υπάρχει πόλεμος μέσα στο σώμα, αλλά τα μέλη να φροντίζουν το ένα το άλλο. 

Πραγματικά, όταν υποφέρει ένα μέλος, συμπάσχουν όλα τα υπόλοιπα μέλη· κι όταν τιμάται ένα μέλος, χαίρονται μαζί του όλα τα υπόλοιπα μέλη.

Εσείς όλοι μαζί αποτελείτε το σώμα του Χριστού, και είστε μέλη του, ο καθένας σας χωριστά. 

Προς Κορινθίους Α΄ 12:12-27

Δώσε σ’ όλους μας, Πατέρα, την Αγάπη Σου να πάλλεται μέσα μας, ενεργοποίησε την καρδιά και το νου μας στον Παλμό της Ενότητας. Κάλυψέ μας μέσα στη Ροή, να τη φανερώσουμε χωρίς να εισχωρήσουν στοιχεία ανθρώπινα, αλλά στοιχεία που μεταφέρουν τη Θεία Φωταυγή Σου Ενέργεια, τους Θείους Πύρινους Λόγους Σου, για να ηχήσουν σαν μήνυμα Θείο, σαν Άγγελμα Ουράνιο μέσα στις ψυχές όλων μας και να τις ανασύρουν, όπου κι αν βρίσκονται καθηλωμένες, όπου κι αν βρίσκονται δεσμευμένες, σ’ όποιο σημείο κι αν υστερούν, να τις ανασύρουν και να τις πληρώσουν με Αγάπη και με Φως.

Διαχέομαι ως Έλεος προς πάντα αδελφόν μου, όστις με εχλεύασεν εν τη καρδία αυτού, όστις με εράπισεν εν τη διανοία αυτού, όστις με εβάρυνε δια της κρίσεως αυτού, όστις λόγοις με ενέπτυσσε, όστις επιψαλίδισε την ισχύν του Ονόματός Μου, όστις την Διδασκαλίαν Μου εν τω μέτρω αυτού εμίκρυνε, τους λόγους Μου εστρέβλωσε και παντίω τρόπω πολέμιος εμού εγένετο.

Πάντας υμάς, αδελφοί μου, χρίω ελαίω. Χαράσω εις την υπόστασίν σας το σημείον της θυσίας του Ενός Λόγου, σημείον αναγνωρίσεως παρά του Πατρός της διαχύσεως του Ελέους Μου. Πάντας υμάς κοσμώ δια της επικλήσεως μου. Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι.

Διδάσκαλος Ιωάννης-Παράκλητος