Διδασκαλία Λόγου Μητρός – Μέρος Α΄

ΕΝΟΤΗΤΑ

Η ανθρωπότητα βρίσκεται ακόμα στο στάδιο εκείνο κατά το οποίο ασχολείται αποκλειστικά και µόνο µε την ύλη. Πλήθος ανθρώπων, οι περισσότεροι, δηλαδή, αυτοί που αποτελούν το σύνολό της, ακόμα δεν έχουν κατανοήσει την Αλλαγή που ανατέλλει την Νέα αύτη Κοσμική Περίοδο. Ακόμη πραγματοποιούν τις ίδιες πράξεις, υποκινούμενοι από τις ίδιες σκέψεις ,συνεχίζοντας τον ίδιο ρυθμό ζωής, ενώ ολόκληρη η γη, όλος ο πλανήτης έχει μπει σε μία άλλη δόνηση, σ’ ένα άλλο παλμό, που επιβάλλει ένα ρυθμό ανώτερο, υψηλότερό, που ατενίζει τα Πνευματικά, τα Ουράνια.

Αδελφοί µου έχει ηχήσει ήδη πάνω στη γη το πρώτο Σάλπισμα που σημαίνει στις καρδιές την έναρξη μίας Εποχής, που θα είναι η Εποχή της πορείας προς το Φως. Της Έναρξης της εποχής που θα παραμερισθούν εμπόδια, που το Χέρι του Θεού, Ευεργετικό, θα απλωθεί ακόμα περισσότερο, για να έλξει Ψυχές και Πνεύματα, για να τα φέρει στην Τέλεια Ένωση, στην Ταύτιση μαζί Του.

Όμως αυτό το Σάλπισμα, παρ’ όλη τη δύναμή του, άγγιξε τίς Ψυχές εκείνες που μπορούσαν να δονηθούν σε ήχους πιο λεπτούς, που είχαν την ικανότητα να δουν λίγο παραπέρα από την ύλη. Αυτές οι Ψυχές, αυτά τα πνεύματα είναι εκείνα που ένοιωσαν μέσα τους µία συγκίνηση και αισθάνθηκαν την ανάγκη να ενατενίσουν πιο ψηλά, να κοιτάξουν τον Θεό τους και να ζητήσουν µέ πόθο την επιστροφή τους σε Αυτόν. Αυτά τα Πνεύματα, παρ’ όλο που είχαν συνήθειες υλικές, ενασχολήσεις και πορεία καθόλου διαφορετική απ’ ότι των άλλων ανθρώπων, ένοιωσαν μέσα τους ένα διαφορετικό παλμό, και ξεκίνησαν ένα δρόμο, που βαδίζει προς την Πνευματοποίηση της υπόστασής τους και σκοπό έχει την τελείωσή τους. Όμως Αδελφοί και τα Πνεύματα αυτά που άκουσαν τον ήχο της Σάλπιγγας να ηχεί μέσα τους, πολλές φορές τον σκεπάζουν, πολλές φορές τον ξεχνούν. Στην πορεία για Πνευματική άνοδο τα εμπόδια είναι πολλά. Στην πραγματικότητα όμως αυτό που ο άνθρωπος βλέπει για εμπόδιο δεν είναι εμπόδιο. Είναι αυτό ακριβώς που θα τον βοηθήσει, αυτό ακριβώς που θα του δώσει τη δύναμη να ξεπεράσει, να νικήσει, να μπορέσει να φθάσει στο τέλος του δρόμου, καταξιώνοντας ο ίδιος τον Εαυτό του, έχοντας ο ίδιος, µε τη βοήθεια βέβαια πάντοτε του Θεού, αναπτύξει τις Θείες του ιδιότητες και δυνάμεις στο έπακρον κι έχει ο ίδιος µε το χέρι του αποθέσει στο κεφάλι του το Στεφάνι του νικητή, μαζί µε το Χέρι του Θεού.

Η προσπάθεια του κάθε ανθρώπου είναι από τους βασικούς παράγοντες και είναι αδιάσπαστοι και αδιαίρετοι από την Πνευματική άνοδο και την πορεία του προς την τελείωση. Ο δρόμος ο Φωτεινός, ο δρόμος που µας υπόσχεται στο τέλος την Θεσπέσια Ένωση µε τον Πατέρα, δεν είναι παρά ένας διαρκής αγώνας, µία διαρκής μάχη µε την ύλη, µε τον εαυτό µας τον κατώτερο, µε τα πάθη, µε τις αδυναμίες, µε το «εγώ» µας. Μια διαρκής μάχη, που πρέπει να επικρατήσει το Φως, γιατί το Φως πάντα επικρατεί.

Ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει ότι όσο κι αν προσπαθεί, όσο κι αν θέλει να εμμένει στο «εγώ» και στην ύλη, το µόνο που καταφέρνει είναι να διαιωνίζει το ταξίδι του μακριά από την Πατρική Αγκάλη, να μεγαλώνει το χρόνο της παραμονής του έξω απ’ Αυτή. Γιατί τα πάντα αργά ή γρήγορα θα επιστρέψουν στον Πατέρα, τα πάντα θα επιστρέψουν εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν. Είναι ο Νόμος της Αγάπης, που ορίζει τα πάντα και έλκει στον Πατέρα ότι δημιούργησε. Είναι ο Νόμος της Αγάπης, που έλκει την Αγάπη, που βρίσκεται μέσα σε κάθε άνθρωπο. Γιατί αυτό που βρίσκεται μέσα σε κάθε άνθρωπο δεν είναι παρά η Αγάπη, είναι η Ουσία του Θεού, κι αυτή η Ουσία θα εκλυθεί αργά ή γρήγορα όσο κι αν η ύλη παλεύει και θέλει να την κρατήσει δική της, όσο κι αν η ύλη προσπαθεί να την αλλοιώσει.

Η Ουσία του Θεού ουδέποτε αλλοιώνεται. Η Ουσία του Θεού είναι Θεία, είναι Μία είναι η ίδια σ’ όλους τους ανθρώπους, όποια μορφή κι αν έχουν, όπως και να την έχουν σκεπάσει, με όποιο τρόπο κι αν εκδηλώνονται.

Η Ουσία του Θεού υπάρχει και είναι Μία. Όταν ο άνθρωπος μπορέσει να κατανοήσει την Ουσία του, όταν ο άνθρωπος μπορέσει πραγματικά να δει μέσα του, στο βάθος του αυτή την Ουσία, τότε δεν απέχει πολύ από την Ένωση, τότε έχει μπει στο σωστό δρόμο, που θα τον οδηγήσει στη Μία πορεία που οδηγεί στον Πατέρα.

Η Ουσία του Παντός, που βρίσκεται μέσα σε κάθε τι και δονεί τα πάντα, είναι Αυτή που θα του δώσει τη δύναμη, αυτή που θα τον τροφοδοτήσει και θα τον πληρώσει ολότελα, για να μπορέσει να προχωρήσει στο δρόμο της επιστροφής. Ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει ότι τα πάντα είναι Θεός. Και μόνο όταν φτάσει σ’ αυτή τη γνώση θα δει ότι ακόμα και μέσα στην ύλη, που βλέπει γύρω του να δονείται, θα διακρίνει τη Μορφή του Θεού του. Θα δει μέσα στα λουλούδια τη Μορφή του Θεού και μέσα στο κελάρυσμα του ρυακιού και στο κελάϊδισμα των πουλιών, θα μπορέσει ν’ ακούσει την Αρμονία του Σύμπαντος, και τότε πραγματικά το πνεύμα του ελεύθερο θα υψωθεί πάνω από την ύλη, γιατί κανένας περιορισμός δεν θα υπάρχει, και ελεύθερο θα το αφήσει να διαχυθεί μέσα στην Αρμονία, μέσα στην Ουσία του Θεού.

Αδελφοί, πόσο υψηλή η θέση του ανθρώπου, πόσο μεγάλο το Έλεος και Αγάπη του Πατέρα, πόσο ο άνθρωπος παρανόησε και ξέχασε τη Θεία του Ουσία, πόσο απέχει από την αποστολή του κι από τον προορισμό του.

Ύψιστη αποστολή, μεγάλος Προορισμός να υπάρχει ο άνθρωπος μέσα στα Σύμπαντα, να υπάρχει ο άνθρωπος μέσα στον Πατέρα, να υπάρχει ο άνθρωπος μέσα σε καθετί που δονείται και πάλλεται μέσα στα έμβια και άψυχα.

Ό,τι δεν είναι ενότητα είναι δυσαρμονία, ό,τι δεν είναι ενότητα δεν είναι Θεός. Ο Θεός είναι Ενότητα και όσο ο άνθρωπος την αντιμάχεται, αντιμάχεται το Θεό, την Ουσία του, τον εαυτό του, γιατί ο ίδιος ο εαυτός του είναι ενότητα, είναι Θεός. Ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει τη μεγάλη Αλήθεια. Πρέπει να την τοποθετήσει μέσα στο νου του, για να μπορέσει να διασπάσει τα στεγανά που μέχρι τώρα έθετε και να πετάξει πέρα και πάνω απ’ αυτά και δει την Αλήθεια σε όλη της την έκταση και σ’ όλη της την λαμπρότητα και να μπορέσει να κάνει την αρχή της διείσδυσης μέσα στο απέραντο «είναι» του, που δεν είναι παρά το Είναι του Ενός και μοναδικού Θεού.

Αμήν