Η ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ἡ ἀνθρωπότης ἐξετραχύνθη λίαν ἐν τῇ ὁδῷ τῆς ἀνηθικότητος καὶ ἐδηλητηριάσθη ἐν τῇ ἀκολουθημένῃ τρίβῳ τῆς κακίας. Ἀπώλεσε τὴν πνευματικήν της ἠρεμίαν διὰ τῆς παρεισφρύσεως ἐν ταύτῃ ἀντιπνευματικῶν στοιχείων καὶ ἕκτοτε ἀγνοεῖ τὴν θρησκευτικὴν ἑστίαν τῆς γαλήνης, ἐν ᾗ εὕρισκε θαλπωρὴν κατὰ τὰς τρικυμιώδεις χειμερίας ὥρας. Τὸ ἠθικὸν σκότος ἐξηπλώθη καὶ πάλιν καὶ οὕτω αἱ ἀνθρώπιναι ὑπάρξεις, αἱ κοινωνίαι ὁλόκληροι, ἤρχισαν νὰ αἰσθάνωνται ἀποπνικτικὴν τὴν πνευματικὴν ἀτμόσφαιραν καὶ ἀνυπόφορον τὸν κλοιὸν τῆς ἠθικῆς φθορᾶς καὶ βαρείας τὰς πέδας ἐπὶ τῶν χειρῶν τοῦ ψυχικοῦ ἐγώ.

Ἡ κυριαρχοῦσα ἀνισότης, ἡ βασιλεύουσα ἀτιμία, ἡ βία, ἡ ἀπώλεια τῆς ἀτομικῆς ἐμπιστοσύνης, ὁ ἀτομισμὸς, τὸ μῖσος καὶ ἐν γένει πάντα τὰ τόσα κρατοῦντα ἠθικοφθοροποιὰ στοιχεῖα χρησιμεύουν ὡς ἔναυσμα τῆς συσσωρευμένης εἰς τοὺς κοινωνικοὺς ὑπονόμους ἠθικῆς πυρίτιδος, δι’ ἧς θέλει ἀνασκαφῇ ἐκ βάθρων ἡ παροῦσα κατάστασις τῶν πραγμάτων. Τὰ ἡφαίστεια τῆς ψυχικῆς ἀγανακτήσεως ἐτοιμάζουν τὴν ἀδηφάγον λάβαν των ὑπὸ τὸν φλοιὸν τῆς ἐκφαυλισμένης κοινωνίας, καὶ κατὰ τῆς ἐπικρατούσης ἠθικῆς ἀναρχίας ἑτοιμάζεται ἡ ἐγκυμονουμένη ἠθικὴ ἐπανάστασις, ἀπειλοῦσα ν’ ἀνατρέψῃ καὶ μεταβάλῃ εἰς ἐρείπια πᾶν ὅ,τι ἡ ἀντιπνευματικὴ βασιλεία ἔστησεν εἰς πόδας καὶ ζωήν.

Καὶ τὰ προανακρούσματα τῆς γιγαντιαίας ἐκείνης καὶ θυελλώδους ἠθικῆς ἐπαναστάσεως ἤρχισαν ἀκουόμενα εἰς τὰ διάφορα σημεῖα τῶν κοινωνιῶν. Ἡ παροῦσα τάξις τῶν πραγμάτων, ἡ παροῦσα κοινωνία ἀναμένει τὸν μέγα τοῦτον ἀγῶνα, ἐξ οὗ ἡ ἀνθρωπότης θὰ ἐξέλθῃ μὲ τὰς ὑγιεστάτας ἐπὶ τῆς ἠθικῆς καὶ τῆς θρησκείας ἀντιλήψεις καὶ ἐκ τοῦ ὁποίου θέλει γεννηθῇ ὁ Νέος Σταθμὸς τῆς πνευματικῆς προόδου καὶ ἐξελίξεως. Ὑπὸ τὰ ἐπα­να­στατικὰ λάβαρα θὰ γίνουν αἱ Νέαι Ἀποκαλύψεις καὶ θὰ κηρυχθοῦν αἱ Νέαι Ἀρχαί, ἃς τόσον ἐπιμελῶς ἔκρυψαν οἱ αἰῶνες. Τὸ νῦν διερχόμεθα τὴν μεταβατικὴν περίοδον, τὴν ἑτοιμάζουσαν τὸ ἔδαφος διὰ τὴν καρποφορίαν τῶν Νέων Ἀρχῶν καὶ Ἀληθειῶν, ἃς μέλλει κατὰ ἠθικὴν ἐξέγερσιν νὰ σπείρῃ ἡ Χριστιανικὴ Ἐπικράτεια.

Νῦν κυοφορεῖται εἰς τὰ σπλάχνα τῆς παρούσης κοινωνίας ἡ Μέλλουσα Κοινωνία, τῆς ὁποίας Ἑδραιωτής Δημιουργὸς θὰ εἶναι Αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ αἱ Ἀλήθειαι Αὐτοῦ. Θὰ εἶναι Αὐτὸς Θεμελιωτής μονίμου τάξεως πραγμάτων, μονίμου καὶ ἀτρώτου Ἠθικῆς, ἀνατέλλων ἐν Δόξῃ ὡς τηλαυγὴς Ἥλιος. Ἡ ὑπὸ Τούτου θεμελιουμένη ἠθικὴ τάξις θὰ περιβάλλεται ἀπὸ τὸν σιδηροῦν θώρακα τῶν νέων ἀποκαλύψεων, ἃς διὰ τοῦ Παρακλήτου θέλει κάμει ὁ Ἄπειρος Θεός. Ὁ Μέγας Ἐπαναστάτης τῆς ἠθικῆς τῶν Ἐθνῶν, ὁ Μάρτυς τοῦ Γολγοθᾶ, δὲν θέλει νῦν νὰ παρουσιασθῇ μόνος, ἀλλὰ συνοδευόμενος ἀπὸ ἀμετρήτους ἀγγέλους, ὃ ἐστὶ ἀναριθμήτους ὀπαδούς, οὓς θέλει δημιουργήσει καὶ καλλιεργήσει ἀρκούντως εἰς τὰς Νέας Ἀρχὰς ἡ παροῦσα μεταβατικὴ τῶν πραγμάτων περίοδος.

Ὁ Παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, τὸ ἐμπνέον ἀπὸ καταβολῆς κόσμου τὸ ἀνθρώπινον εἰς τὴν δημιουργίαν τῶν κοινωνικῶν συστημάτων, τὸ ὑπαγορεῦον τὴν ἠθικὴν καὶ τὸ δίδον ὅσον ἔνεστι τελειοτέρας τὰς περὶ Θεοῦ καὶ κόσμου ἀντιλήψεις εἰς αὐτό, εὑρίσκεται ἐν τῷ κόσμῳ διεξάγον ἀγρίαν πάλην πρὸς τὸν κατακτητὴν τοῦ παρόντος αἰῶνος. Ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου πολεμᾶται σφοδρῶς καὶ κρίσις μεγάλη γίγνεται εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, διότι τὸ κακὸν ἑτοιμάζεται νὰ ἐκβληθῇ ἔξω.

Ἐν τῇ πάλῃ ταύτῃ τὸ Θεῖον Πνεῦμα εὑρίσκει συνεπικούρους, εὑρίσκει μαχητάς, τοὺς ὁποίους καλλιεργεῖ καὶ γυμνάζει, ὅπως καταστήσῃ τούτους ἱκανοὺς νὰ συμμεθέξωσι τοῦ ἐπαναστατικοῦ ἀγῶνος, ὅταν ἀναπετασθῇ τὸ λάβαρον τῆς Ἠθικῆς ἐπαναστάσεως, ὁ Σταυρὸς, ὅταν φανῇ ἡ Θεία καὶ Νικήτρια Προσωπικότης τοῦ Μεγάλου Ἐπαναστάτου ἐν τῷ μέσῳ τῆς ἐκτεινομένης ἠθικῆς νυκτός. Οἱ μαχηταὶ οὗτοι, ἐμπνεόμενοι παρὰ τοῦ Παρακλήτου, διαβλέπουσι τὴν ἀνατολὴν τῆς νέας κοινωνίας, ἥτις δύναται νὰ χαρακτηρισθῇ ὡς ἡ Πνευματικὴ Κοινωνία, διότι κατὰ ταύτην μέλλει νὰ ἐπεκταθῇ ἐπὶ πᾶν τὸ ὅριον τῆς Οἰκουμένης ἡ Βασιλεία τοῦ Πνεύματος.

Ἡ Μέλλουσα Κοινωνία ἤρχισε σελαγίζουσα εἰς τὰ μεμακρυσμένα βάθη τῆς Ἀνατολῆς, συναποκομίζουσα ἐν τῇ νέᾳ φιλοσοφία τὰς ἑρμηνείας πασῶν τῶν Θρησκειῶν καὶ κοινωνικῶν ἀντιλήψεων, ἀπὸ τῆς διαισθητικῆς περιόδου μέχρι τῆς νῦν, μὲ τὰς ἐνδιαμέσους θρησκείας τῶν τύπων καὶ τῶν συμβόλων, τῶν προφητειῶν, τῶν χρησμῶν, τῶν ρήσεων καὶ τῶν αἰνιγμάτων τοῦ παρελθόντος. Ἡ ἀναφαινομένη πνευματικὴ νίκη, δίδουσα πνευματικὴν ζωὴν εἰς τὰ σύμβολα καὶ ἀνιστῶσα τὰς νεκρὰς παραδόσεις, θέλει ἑρμηνεύσει τὰς φαινομενικῶς ἀναποδείκτους χριστιανικὰς δοξασίας καὶ θέλει ἀναλύσει εὐρέως τὰ ἀλληγορικῶς κηρυχθέντα. Ἡ Μέλ­λουσα Κοινωνία τοῦ Χριστοῦ θέλει στηριχθῇ ἐπὶ τῶν ἰδίων βάσεων, πλὴν ἐχουσῶν ἄλλας κατευθύνσεις. Αἱ νέαι δὲ αὗται κατευθύνσεις, αἵτινες θὰ δοθῶσιν εἰς τὰς ὑπαρχούσας βάσεις, καὶ αἱ νέαι ἰδέαι, αἵτινες θὰ προκύψουν ἐκ τῶν παλαιῶν, θέλουσι δημιουργήσει τὸ ἄρρηκτον συγκρότημα τῆς μελλούσης κοινωνίας καὶ θέλουσι δώσει ἄνευ περιορισμῶν ἐλευθερίαν εἰς τοὺς πτερυγισμοὺς τῆς ἀνθρωπίνης σκέψεως.

Αἱ μεγάλαι μεταρρυθμίσεις, αἵτινες ἐτοιμάζoνται κατὰ τὴν παροῦσαν μεταβατικὴν περίοδον, αἱ ριζικαὶ τροποποιήσεις αἵτινες θὰ ἐπέλθουν ἐπὶ τοῦ τρόπου τοῦ θρησκευτικῶς σκέπτεσθαι, ἡ τελειοτέρα γνῶσις τοῦ ἀνθρωπίνου προορισμοῦ του καὶ ἡ γένεσις νέας μεθόδου ἐρεύνης τοῦ περιβάλλοντος καὶ τὸ ἔργον τοῦ ἀνθρώπου μὲ ἐντελῶς νέαν κλεῖδα, θέλουσι εἶσθαι αἱ πρῶται ἀρχαί, ἐφ’ ὧν θὰ στηριχθῇ ἡ περαιτέρω ἔρευνα καὶ γνῶσις.

Ἡ Μέλλουσα Κοινωνία θὰ ἔχῃ τὸν τύπον Κοινωνίας τοῦ Οὐρανοῦ. Ὅταν πλέον καταπέσωσι μετὰ τὴν ἀγρίαν ἐπαναστατικήν καταιγίδα τὰ τείχη τοῦ κακοῦ, τοῦ λυμαινομένου τὸν παρόντα αἰῶνα, μὲ πᾶσαν τὴν ἀπαισίαν ἀκολουθίαν τῶν ἐκ τούτων γεννωμένων στοιχείων, ὅταν τὰ εἰδεχθῆ φάσματα τοῦ μίσους, τῆς βίας καὶ τῆς ἐχθρότητος διαλυθῶσιν ἀπὸ τὰς φωτεινὰς ἀναλαμπὰς τῆς Ἀγάπης, ὅταν ἀπὸ τῶν συντριμμάτων τῆς καταρρευσάσης ἠθικῆς οἰκοδομῆς κατορθωθῇ ἡ ἀνέγερσις τοῦ μεγαλοπρεποῦς μεγάρου, τῆς πρὸς τὸν Θεὸν τάσεως, τότε δυνάμεθα εἰπεῖν ὅτι θέλει κατέλ­θει ἀπὸ τὸ ὕψος τοῦ Οὐρανοῦ ἡ Νέα Ἱερουσαλήμ, ἡ νοσταλ­γουμένη δηλονότι Κοινωνία τῆς Ἰσότητος, τῆς Ἀγάπης, τῆς Ἀλληλεγγύης, τῆς Πνευματικῆς ἐξελίξεως, τῆς Κοινωνίας τῶν Τελείων Ἀνθρώπων, τῶν Ἀγγέλων.

Απόσπασμα από το Φως Αληθείας Ρέον Από Χριστού Β΄ – Η ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ (σελ. 71)