Tο Έργο της Επιφανείας του Λόγου

Άρχισε ήδη το Έργο της Επιφανείας του Λόγου, εκ νέου στην Ανθρωπότητα, δια της Παρουσίας του Λόγου εντός των ανθρώπων.

Γύρω μας ασφαλώς υπάρχει ένας κόσμος, που κινείται, αφοσιώνεται σε ορισμένα επαγγέλματα, εργάζεται, τρώει, ερευνά, συζητά, διαβάζει και γενικά εντρυφεί και καταπιάνεται με διάφορες ασχολίες μέσα στην ύλη. Έχουμε πολλά ενδιαφέροντα στην ύλη, έτσι τουλάχιστον φαίνεται. Πολλοί από εμάς, ίσως να είναι ιδιαίτερα απασχολημένοι, αυτό επιθυμούν και δεν έχουν καθόλου καιρό να ερευνήσουν τι ακριβώς είναι, τι προορισμό έχουν, γιατί ήρθαν εδώ, αλλά εξακολουθούν να ασχολούνται με τις διάφορες ασχολίες τους, σοβαρές ή χαμηλές, δημιουργώντας ενέργεια, κραδασμούς γύρω στον κόσμο, που ζουν. Έχουν επίγνωση γι’ αυτό;

Μερικοί ίσως να έχουν προχωρήσει σ’ αυτό το στάδιο και να έχουν αυτή τη γνώση, ότι η κάθε έκφραση του Λόγου, που φέρουν σε εκδήλωση, το κάθε συναίσθημα, η κυκλοφορία του αίματός τους, η ανάσα τους, κάθε είδους ασχολία παραγωγής έργου δημιουργεί παλμούς, παλμικές δονήσεις. Δημιουργεί κύματα, παράγει ενέργεια, που είτε είναι θετική είτε αρνητική, ανάλογα με την ποιότητα της εκδήλωσης του ανθρώπου, της ασχολίας και της σκέψης του. Άλλοι δεν το κατέχουν ακόμη. Πρέπει επομένως να προχωρήσουν κι αυτοί, να διδαχθούν αυτό το κομμάτι της λειτουργίας του ανθρώπου, που είναι πολύ σοβαρό για τον άνθρωπο της γης, που είναι ντυμένος ακόμα με ύλη. Έχουμε έρθει όλοι στη γη να διδαχτούμε και σαφώς έχουμε όλοι ανάγκη ν’ αποκτήσουμε αυτές τις γνώσεις και να τις νοιώσουμε βαθιά μέσα μας, ώστε να παραμείνουν ενεργείς και όχι εν ύπνω.

Σαν σύνολο ανθρωπότητας, ως ανθρωποϊδέα, είμαστε υπόλογοι γι’ αυτό που δημιουργήσαμε και γι’ αυτό που καθημερινά, κάθε στιγμή δημιουργούμε. Φέρουμε ευθύνη για ό,τι εξωτερικεύουμε, φέρουμε ευθύνη για τους κραδασμούς που δημιουργήσαμε, αλλά και ευθύνη έχουμε για την εξέλιξη που δίνουμε στο περιβάλλον μας. Είμαστε σήμερα υπόλογοι για την σημερινή εξέλιξη του Ανθρώπου. Δείχνουμε όμως το ενδιαφέρον που έπρεπε, που είμαστε υποχρεωμένοι να δείξουμε, που έχουμε καθήκον να επιδείξουμε στη συμπεριφορά την ατομική μας, στην επιμόρφωσή του ο καθένας μας; Δείχνουμε ενδιαφέρον για την εξάπλωση εκείνου, που αφομοιώσαμε, εκείνου που ενστερνισθήκαμε;

Το μήνυμα του ερχομού του Κυρίου Ιησού Χριστού εκ νέου στη γη έχει καταστεί πλέον ΖΩΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ και αυτή είναι εσωτερική κατάσταση μέσα στο ανθρώπινο «είναι». Είναι η Ζώσα Παρουσία του Λόγου, όχι μόνο ως Υιός αλλά και ως Μητέρα, ως Ένα και Αδιαίρετο.

Ευρίσκεται εις πάσαν εξέλιξην, εις πάσαν μορφήν και εκδήλωση. Είναι το σπέρμα του Πατέρα που γεννήθηκε εντός του Ανθρώπου, σαν Καταβολή Θείας Ουσίας, για να μην χαθεί ποτέ ο άνθρωπος, για να μην χάσει τον προορισμό του, για να γίνει και πάλι ενεργητικά Εικόνα Μία.

Τα πάντα εκδηλώνουν τη Δημιουργία. Τα πάντα είτε σε μορφή, είτε σε άμορφο είναι εκδήλωση του Ενός Θεού. Η Υπερτέλεια Λειτουργία της Μητρός Λόγου σήμερα είναι να εναρμονίσει τον άνθρωπο για να εισδεχθεί εντός του, την Παρουσία Της μετά του Υιού, ως Ένας Εαυτός. Και αυτό είναι το Θέλημα του Πατέρα. Ευλογημένη η Άνοιξη μιας Νέας Εποχής στη γη, η φέρουσα την εκδήλωση της Θεότητας, ως Πατρομήτωρ Εαυτός Άνθρωπος.