Ἀναγεννήσατε ἑαυτοὺς ἐν τῇ παλιγγενεσία τῆς Ζωῆς

Ἐν τοῖς πνευματικοῖς κόσμοις, ὁσάκις πνευματικαὶ ὀντότητες περιέρχω­νται εἰς ἔκστασιν, διέρχονται ἐν τῇ ἰδίᾳ καταστάσει αἰῶνας ὁλοκλήρους ὡς στιγμάς. Ὁλόκληρος δὲ ἡ Πνευματικὴ Ζωή, δὲν εἶναι ἄλλο εἰμὴ διαρ­κὴς ἔκστασις.

Πάντα ὅθεν τὰ πνευματικὰ ὄντα ὁδεύομεν πρὸς τὴν διαρκῆ ἔκστασιν, ἐν ᾗ περιλαμβάνεται ἡ Ἄπειρος Εὐτυχία, ἡ Ἁρμονία καὶ Ἄπειρος Εὐρυθμία, αἵτινες βασιλεύουν εἰς τὰ βασίλεια τῶν Ὑπερπέραν.

Ἀναγεννήσατε ἑαυτοὺς ἐν τῇ παλιγγενεσία τῆς Ζωῆς, ἵνα διὰ τῶν ὑποδειχθησομένων ὑμῖν ἐν μέλλοντι ἀναγεννήσητε καὶ τοὺς συνερχομένους μεθ’ ὑμῶν.

Το Πυρ, Άνθρωπε, είναι αυτό που ενυπάρχει πάντα, ο Πύρινος, Ανυπέρβλητος, Υπερούσιος, Θείος Νους, που αναγεννά και δημιουργεί διά της Σκέψης. Η Σκέψη αυτή, δεν είναι παρά μία κίνηση ταχύτατη, ταχύρρυθμη, που διαπερνά τα πάντα μέσα του και αναγεννά άμεσα και δημιουργεί Κόσμους και Μορφές. Ως Σκέψη ξεκίνησες, Άνθρωπε, μέσα στον Πύρινο αυτό Νου και δημιουργήθηκες κι εσύ άμεσα ένας Άπειρος Πύρινος Άνθρωπος, μια Πύρινη Υπόσταση, ικανή να συστέλλεται και να διαστέλλεται παντού, ικανή να μικραίνει και να μεγαλώνει, ικανή να καλύπτει το ελάχιστο μόριο και τη μεγαλύτερη έκταση, χωρίς κανένα περιορισμό.

Mὴ μισῆτε οὐδένα, μὴ καταφέρεσθε ἐναντίον οὐδενός, μὴ κατηγορήσητε ποτὲ καὶ ἐκεῖνον ἀκόμη, ὅστις σᾶς κατέστρεψεν ὁλοσχερῶς.

Ἐὰν οὗτος ἐπιζητήσῃ παντοιοτρόπως τὴν καταστροφὴν καὶ τὸν ὄλεθρόν σας, ἐὰν πρὸς ὑμᾶς φερθῇ ὡς καταπέλτης καὶ συντρίψῃ ὑπὸ τὰ πλήγματα αὐτοῦ ὅλας τὰς ἐλπίδας σας καὶ τὰ ὄνειρα, ἐὰν ἀκόμη ἐπὶ τοῦ ἀσπαίροντος σώματός σας θέσῃ τὸν πόδα του καὶ ἐπιζητήσῃ κατὰ τοὺς τελευταίους αὐτοῦ σφαδασμοὺς νὰ ἐπιδείξῃ τὸν ἐκ τοῦ μίσους ἀποκτηθέντα θρίαμβον, μὴ ζητήσητε νὰ πληρώσητε αὐτὸν δι’ ὁμοίας ἀνταποδόσεως.

Ἐνατενίσατε αὐτὸν μὲ τὸ μειδίαμα τῆς εἰλικρινεστέρας στοργῆς καὶ δώσατε εἰς αὐτὸν νὰ ἐννοήσῃ τὴν ἐκ τοῦ μίσους του προξενηθεῖσαν ὑμῖν βλάβην ἢ καταστροφὴν καὶ προσπαθήσατε εἰσέτι διὰ τῆς ἀνταποδόσεως πρὸς αὐτὸν πάσης στοργῆς καὶ ἐνδιαφέροντος καὶ ὑποστηρίξεως, νὰ ἴδῃ τὸ ὕψος τῆς ψυχῆς σας καὶ τὴν κατάπτωσιν τῆς ἰδικῆς του. Ἐστέ δὲ βέβαιοι ὅτι οὗτος ὅταν ἐνδομύχως κατανοήσῃ τὴν διαχωρίζουσάν σας ἀπόστασιν, θὰ ἐπιζητήσῃ διὰ παντὸς τρόπου ὄχι μόνον νὰ ἐπανορθώσῃ τὴν πρὸς ὑμᾶς προξενηθεῖσαν ἠθικὴν ἢ πνευματικὴν ζημίαν, ἀλλὰ εἰσέτι θὰ σᾶς περιβάλλῃ δι’ ἴσης καὶ μείζονος ἀγάπης.

Το Πνεύμα του Θεού μέσα από τις μορφές εκδηλώνεται, αφότου δόθηκε ο χώρος και η καθαρότητα για το Άχωρο να εισέλθει. Ο Διδάσκαλος Ιωάννης, το Πνεύμα της Αληθείας, ο Παράκλητος, Παρουσιάζεται. Παρουσιάζεται και Προσφέρει. Ο Εαυτός Του είναι η Προσφορά, και η Επιστροφή του Ανθρώπου στην Πηγή της Εκπόρευσής του είναι το Έργο Του. Το Έργο της Αγάπης.

Ας ανοιχθούν οι Ναοί των Ψυχών, για να εισέλθει το Φως Του. Ας ανοιχθούν οι Πύλες των Ουρανών του νου, για να εισέλθουν οι Πύρινες Ιδέες Του. Ας ανοιχθεί ο περιορισμένος, για να εισέλθει ο Απεριόριστος. Ας διανοιχθεί ο εγκλωβισμένος, για να εισέλθει ο Ελεύθερος. Ας ανοιχθούν τα μάτια του κόσμου, για να εισέλθει το Θείο Βλέμμα Του. Ας ανοιχθούν οι καρδιές, για να φωτιστούν και να ζήσουν απ’ την Αγάπη Του. Ας βαδίσουν οι υπάρξεις τα βήματα που χαράζει το Πύρινο «Είναι» Του. Ας γαληνέψουν οι σκέψεις, παραδίδοντας τον εαυτό τους σ’ Εκείνον. Τη Μία, Πάλλαμπρη, Πύρινη Ιδέα. Την Πανσυμπαντική Ιδέα του Ανθρώπου Λόγου.

Αυτός είναι ο Ιωάννης της Δευτέρας Παρουσίας. Ο Εμφανιζόμενος εντός του Ανθρώπου και εξαγιάζων αυτόν με το Πυρ του Εαυτού Του.

Αυτά τα Χριστούγεννα, Αγαπημένε, ας γεννηθεί ο Εαυτός μέσα από την παλλιγενεσία της Ζωής, που αναδιπλώνεται μέσα στον άνθρωπο. Ο Υιός καθίσταται πραγμάτωση εν πάσι.

Αμήν