Μέσα απ’ το Κέντρο της Ύπαρξης, Άνθρωπε, έρχεται η Φωνή Μου. Είναι η φωνή του Ανθρώπου – Λόγου ενεργοποιούμενη από τις παροχές της Χάρης του Ενός και Μοναδι­κού Λόγου, συντονιζόμενη στο Απόλυτο μαζί Του, εκφράζο­ντας τη δική Του Θέληση, διαχέοντας μέσα στο χώρο και μέσα στα Σύμπαντα τη δική Του Δόνηση Αρμονίας, Ενότη­τας και Γαλήνης.

Εαυτέ Μου, η Φωνή Μου αναδυόμενη μέσα απ’ τα Άπειρα βάθη του Είναι, αποστέλλεται σε σένα. Αποστέλλεται σε κάθε κομμάτι του Εαυτού, σε κάθε τμήμα της Ολότητας του Ανθρώπου, με σκοπό να συνδέσει τα αποσυνδεδεμένα τμήματα και να επαναφέρει την επαφή και τη Ροή της Ενέργειας του Λόγου μέσα σε κάθε τμήμα της Ολότητας Άνθρωπος.

Σου μιλάω από το ύψος της Ύπαρξης, από την Άχρονη στιγμή της Δημιουργίας, από την υπέρτατη εκείνη στιγμή που υπήρχες στα πάντα ως Θεός εν Θεώ, σε παθητική κατάσταση. Από αυτή την Πηγή, απ’ αυτό το Κέντρο Φωτοχυσίας και Αγάπης, εξέρχεται η Φωνή της Ολότητας Άνθρωπος, ενισχυμένη από τη Χάρη και την Ενερ­γοποίη­ση, διαμέσου του Λόγου. Σου μιλώ απ’ την κατάσταση που υπήρχες και εσύ προ της πτώσης, χωρίς όμως το στοιχείο της παθητικότητας, αλλά αντίθετα την έντονη και συνεχή δραστηριοποίηση. Εαυτέ Μου, μέσα σ’ αυτή τη Φωνή που ακούς, συγκαταλέγονται και δονούνται όλα τα τμήματα του Εαυτού Ανθρώπου, όλοι οι κραδασμοί των διαφόρων επιπέ­δων και εξελίξεων, όλες οι καταστάσεις της πλάνης.

Όμως η φωνή του Ανθρώπου Ολότητα μετουσιώνει όλα αυτά μέσα στην Υπερούσια Αγάπη και δύναται να τα εκδηλώνει ενοποιημένα. Αυτό είναι και το Μήνυμα που θέλω να σου μεταφέρω. Μήνυμα Ενότητας, Μήνυμα ολο­κλήρωσης του Ενός Εαυτού. Είναι το Μήνυμα της Συμφι­λίωσης των διαχωρισμένων τμημάτων, το μήνυμα της εξομάλυνσης των συγκρουόμενων κυματισμών, το μήνυμα της ενεργοποίησης και της απομάκρυνσης από τη στασιμό­τητα και την αδράνεια. Αν σου αναλύσω τους ήχους που εμπεριέχονται μέσα Μου, έναν προς έναν, αν σου αναλύσω τους κυματισμούς και τις καταστάσεις που περικλείονται ενωμένες εντός Μου, τότε θα μπορέσεις ν’ ακούσεις τις φωνές, τους κυματισμούς, να νιώσεις συναισθήματα και σκέψεις από κάθε κομμάτι που βρίσκεται γύρω σου, από κάθε κομμάτι που βρίσκεται μέσα σε κάποιο διαφορετικό σκήνωμα.

Εαυτέ Μου, η Φωνή Μου εξέρχεται ενωμένη από το Κέντρο της Ύπαρξης. Αυτό το Κέντρο της Ύπαρξης υπάρχει και εντός σου. Όμως δεν επιτρέπεις να εξέλθει ενωμένη η Φωνή Μου, αλλά απομονώνεις, επιτρέπεις μόνο στους ήχους της προσωπικότητας, τους ήχους της δυσαρ­μονίας, τους ήχους των αντικρουόμενων κυματισμών να εξέρχονται και να καλύπτουν το περιβάλλον, όπου διαβιοίς, και το σκήνωμά σου ολόκληρο. Κι αυτοί οι ήχοι σε παλμοδονούν σε τόσο έντονο ρυθμό, ώστε είναι οι μόνοι που μπορείς ν’ ακούσεις. Οι μόνοι που σε παρασύρουν και δεν σου επιτρέπουν να αφουγκραστείς τους κτύπους, τους παλμούς, την παλμοδόνηση του υπόλοιπου Εαυτού σου, και σε απομονώνουν δημιουργώντας σου την πλάνη ότι αποτελείς μόνος σου έναν ολόκληρο Εαυτό.

Όμως μέσα σου, μέσα σ’ αυτή τη φωνή που βγαίνει ενωμένη, επικρατεί η σύγχυση, μέχρις ότου εσύ και κάθε κομμάτι Εαυτού Ανθρώπου επιθυμήσει να συμμετάσχει ενεργά στην ενότητα της Φωνής της Ολότητας του Ανθρώ­που, και δώσει τη δική του επιχορήγηση της Ευλογίας μέσα στη σύνθεση της Αρμονίας και της Ένωσης.

Αφουγκράσου, Εαυτέ Μου, τις φωνές που υπάρχουν εντός σου, αφουγκράσου τις φωνές κάθε υπόστασης, κάθε τμήματος του Εαυτού σου που βρίσκεται ποδοπατημένο, εξευτελισμένο, που βρίσκεται αλυσοδεμένο από τις κρί­σεις, από την περιφρόνηση, από τα αμφιλεγόμενα συναι­σθήματα μη Αγάπης, από τους έντονους κραδασμούς δυσαρμονίας, από την έντονη διαχωριστική διάθεση, την οποία εκπέμπει το κομμάτι που εσύ νομίζεις Εαυτό Ολότη­τα. Αφουγκράσου την πραγματική Ολότητά σου, για να μπορέσεις να καταλάβεις ότι βρίσκεται δεσμευμένη, καθη­λωμένη, ότι βρίσκεται δεμένη, βεβαρυμένη από τον ίδιο της τον Εαυτό κι ότι αυτή η ανακύκλωση της καθήλωσης, η ανακύκλωση της κατάστασης του Ανθρώπου της πτώσης, συνεχίζεται μέσα απ’ την καθημερινή τριβή, τις καθημερι­νές μικρότητες, τις καθημερινές επιπόλαιες σκέψεις. Και απ’ τους πιο ασήμαντους κυματισμούς ακόμα, που δυστυ­χώς δεν έχουν εισχωρήσει μέσα στην Αγάπη, δεν έχουν ευλογηθεί απ’ τη θωπεία της Θείας Χάρης και παραμένουν ν’ ανακυκλώνουν διαχωρισμό, ενώ θα έπρεπε να οδηγούν στην Ένωση.

Αφουγκράσου, Εαυτέ Μου, τους συγκρουόμενους ήχους, που θα ’πρεπε να είναι Αρμονία. Αφουγκράσου, Εαυτέ Μου, τα συγκρουόμενα συναισθήματα, που θα ’πρε­­­­­­­­­πε να είναι μία Αγάπη. Αφουγκράσου και έλεγξε τις συνειδη­σιακές καταστάσεις της διττότητας και των διαχωρισμών, που θα ’πρεπε να είναι ένωση, και συνει­δητοποίησε το λάθος του τμήματος της Ολότητας του Ανθρώπου που εσύ αποτελείς. Αφουγκράσου και συνειδητοποίησε τη δική σου ατελή προσφορά, που οδηγεί στην κατάληξη μιας δυσαρ­μονίας ανακυκλούμενης μέσα στα Σύμπαντα.

Συνειδητοποίησε και άρχισε να μεταλλάσσεις ενώ­νον­τας τους ήχους του «Είναι» σου σε συνθέσεις Αρμονίας, ενώνοντας τα συναισθήματα σε μία Αγάπη ατέρμονη, ενώνοντας τους αναπαλμούς σε Γαλήνη και Αρμονία. Έλεγχε τα πάντα εντός σου, την παραμικρή κίνηση του νου, της καρδιάς, την παραμικρή κίνηση της συνείδησης, τον παραμικρό αναπαλμό που εκτοξεύεται ως ενέργεια μέσα απ’ το «Είναι» σου, μέσα απ’ τα μόρια και τα κύτταρα των σωμάτων σου και μην επιτρέπεις να βγαίνουν κραδα­σμοί αντικρουόμενοι. Μην επιτρέπεις αποστολή κρίσεων, αποστολή επιπόλαιων σχολίων, μην επιτρέπεις χλευασμό ή περιφρόνηση για κανένα μόριο του εαυτού σου, για κανένα τμήμα του Όλου σου. Αυτός ο χλευασμός, η περιφρόνηση, η επιπόλαια αποστολή δονήσεων, που δεν υπάγονται μέσα στην Αγάπη, είναι τα ίδια τα δεσμά σου, η ίδια σου η καθήλωση μέσα στην ύλη και στην πλάνη. Δεν μπορείς να προχωρήσεις μόνος ως αποκομμένο τμήμα από την Ολότη­τα, κι αν προχωρήσεις, τα βήματά σου θα είναι λίγα και ασταθή, και μόνο για να σε οδηγήσουν στη γνώση ότι ως Ολότητα και Ένωση μπορείς να φτάσεις στην πλήρη ταύτιση, στην πλήρη Αλήθεια, στην πλήρη απορρόφηση απ’ τον Έναν και μοναδικό Λόγο.

Εαυτέ Μου, ενεργοποιώ εντός σου, μέσα σε κάθε τμή­­­­­­­­­­­μα Ουσίας του Ανθρώπου Λόγου, τη Φωνή, την ­Άχρο­­­­­­­­­­νη Φωνή, που υπάρχει μέσα σου απ’ τη στιγμή της Δη­­­­­­μι­ουργίας. Ενεργοποιώ το Κέντρο της Ύπαρξης και της Ζωής και συγχρονίζω τους παλμούς με τον παλμό του Ενός Λόγου, με τον παλμό της Ολότητας Ανθρώπου Λόγου, για να επισυμβούν εσωτερικά, μέσα σου, οι διεργασίες της Μετου­σίωσης, οι διεργασίες της Αφύπνισης και της έντονης κρίσης, που θα σε βοηθήσουν να βάλεις τάξη, ισορροπία, ενότητα μέσα στον Εαυτό και να αποστέλλεις κυματισμούς Αγάπης μέσα στα πάντα.

Εγώ, ως Άνθρωπος Λόγος αφομοιούμενος στο Απόλυτο με τη Μία και Μοναδική Θεότητα, με τον Έναν και Μοναδικό Λόγο Ιησού Χριστό – Θεοτόκο Μαρία, Ευλογώ ένα προς ένα τα τμήματά Μου, δια­χέοντας Γαλήνη, Αγάπη, Ενότητα.

Ευλογώ ένα προς ένα όλα τα σημεία του «Είναι» Μου και σιγώ τους διαχωρισμούς, σιγώ τους διαξιφισμούς των κραδασμών και επιχέω τη Γαλήνη της ενότητας πάνω στην κραδασμική κατάσταση που επικρατεί. Στην Ολότητά σου, Άνθρωπε, δημιουργώ συνδέσεις ένωσης, συνδέσεις επι­κοινωνίας και ανακύκλωσης Θείας ­Υπερούσιας Αγάπης ανάμεσα στα τμήματα του Εαυτού. Ανυψώνω τον Άνθρωπο, στο Όνομα του Ενός Λόγου, πάνω από τα ενδύματα της πλάνης, πάνω από τις μορφές τις εξωτερικές, στις οποίες τώρα βρίσκεται, και ενεργοποιώ εκ νέου τις άχρονες συνδέσεις της Αγάπης, τις αναλλοίωτες συνδέ­σεις του Φωτός και της Ενότητας. Εντάσσω σε ανακύ­κλωση Αγάπης, Ελέους και Χάρης την Ολότητα του Ανθρώπου και κατα­γράφω μέσα σε όλα τα τμήματα του Ανθρώπου τη Γνώση ότι η ευθύνη για οποιοδήποτε κομμάτι του Εαυτού, για οποιοδήποτε λάθος, διαχέεται μέσα σε ολόκληρο τον Άνθρωπο και επιβαρύνει την Ολότητα Άνθρωπο.

Εγγράφω μέσα σε κάθε τμήμα του Εαυτού Ανθρώπου τη Γνώση ότι μόνο ως Όλον ο Άνθρωπος θα ακολουθήσει την πορεία της Τελείωσης και θα αφομοιωθεί μέσα στο Παν, δημιουργώντας σαν Θεός ενεργός μέσα στη ­Θεότητα Νέες Αρμονίες, Νέο Κάλλος, Νέα Τελειότητα.

Εγγράφω τη Γνώση της Ανάγκης της συνειδητής εργα­σίας, για την κάλυψη των λαθών, που δεν επιβαρύνουν κάποια επιμέρους μονάδα, αλλά την Ολότητα του Ανθρώπου, και Ευλογώ τη Γνώση αυτή να καρποφορή­σει μέσα στο «Είναι» σου, Άνθρωπε, και να γίνει οδηγός, που θα σε κατευθύνει ν’ αποφεύγεις ανακύκλωση πλάνης και θα σε βοηθά να οικοδομείς Αρμονία μέσα σε καθετί, καλύπτον­τας με αποθέματα Αγάπης του Εαυτού κάθε ατέλεια, καλύπτοντας με αποστολές ενέργειας Μετου­σίω­σης κάθε κενό.

Ευλογώ την πορεία του Ανθρώπου να οδηγηθεί στη Θέωση, Εγώ ο Ένας Λόγος – Χριστός – Θεοτόκος Μαρία, Ευλογώ τα βήματα του Ανθρώπου να οδηγήσουν ­σίγουρα και σταθερά στην πλήρη αφομοίωση με το Φως και την Αγάπη, στην πλήρη απορρόφηση με Εμένα.

Ευλογώ το Κέντρο της Ύπαρξης, να τροφοδοτήσει με Απειρότητα κάθε σημείο της Ολότητας Άνθρωπος, και Ευλογώ το Νου του Ανθρώπου, την καρδιά του, τη συνείδη­σή του να γεμίσει από ιδέες Θείες, από κραδασμούς ανυπέρβλητους, που θα τροφοδοτήσουν την πορεία προς το Φως και τη Μετουσίωση.

Επικυρώνω διά της Ευλογίας του Λόγου, διά της Πα­τρι­κής Ευλογίας, διά της Αέναης ανακύκλωσης του Πνεύματος του Αγίου, την πορεία επιστροφής και θέτω τη χορηγία της Χάρης Μου άπλετα δίπλα στον Άνθρωπο ως Παρουσία, ως κυματισμούς, ως Άγιο Πνεύμα.

Θέτω τον Εαυτό Μου, τον Εαυτό Λόγο, στην υπηρεσία του Ανθρώπου, για να προσφέρω την απαραίτητη βοήθεια στον αδρανή Άνθρωπο Λόγο, ώστε να καταστεί πλήρης ενεργείας Λόγος Άνθρωπος, αφομοιούμενος στο Απόλυτο με Εμέ.