ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ποιο είναι αλήθεια του Έργο του Θεού, εαυτέ μου, άνθρωπε; Μήπως είναι Αυτό που εγώ κι εσύ, αλλά και κάθε εαυτός μας έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα; Κι αν είναι Αυτό, είναι όλο το Έργο ή μήπως η Αρχή Του; Διερωτώμαι καθημερινά, αν εγώ και κάποιοι αδελφοί που γνωρίζω ή και δεν γνωρίζω, Το ακολουθήσαμε ή Το ακολουθούμε τέλεια έτσι όπως Αυτό μας παρουσιάστηκε θεωρητικά; Ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα, ανταποκριθήκαμε στην κλήση, που λάβαμε; Ανταποκριθήκαμε σε κείνα που μας αρέσανε, σε κείνα που ακούσαμε, ή σ’ εκείνα που η Φωνή του Θεού μας δίδαξε;

Έχω ανάγκη να μου δοθεί αυτή η διευκρίνηση και νιώθω ότι την αναζητά παρόμοια με τον τρόπο του ο κάθε εαυτός άνθρωπος στη Γη ή όπου αλλού δραστηριοποιείται. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι ένα μεγάλο τμήμα του εαυτού μου νομίζει ότι Αυτό το Έργο είναι εύκολο, ή ότι το Έργο το έχει φθάσει, ή ότι το Έργο είναι ανά χείρας. Έτσι είναι πολύ πιθανόν να το πιστεύει ο καθένας με τον τρόπο του. Αλλά μήπως δεν είναι έτσι;

Το Έργο σου, εαυτέ μου άνθρωπε, είναι πάρα πολύ δύσκολο. Είναι δύσκολο να είναι το ίδιο με το Έργο του Θεού. Γιατί είναι δύσκολο να καθυποτάξουμε την ύλη μας, είναι δύσκολο να καθυποτάξουμε τα συμφέροντά μας απόλυτα, ώστε να μην έχουμε κανένα συμφέρον πάνω στην ύλη. Είναι δύσκολο, αδελφοί μου, να φανερώσουμε μια ολοκληρωμένη Αγάπη, χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση. Είναι δύσκολο να δώσουμε Αγάπη, γιατί έχουμε γίνει από Αγάπη οι ίδιοι και η Αγάπη πάντοτε προσφέρεται, σε κείνους, που έχουν άγνοια, σε κείνους που την αγνοούν, σε κείνους που με οποιονδήποτε τρόπο την περιφρόνησαν. Πάντοτε δίνεται σαν Έλεος σε κείνους, που τους χρειάζεται, σε κείνους, που πρέπει ν’ ανέβουν ένα σκαλοπάτι.

Η Αγάπη δίνεται από κείνους, που έχουν, ή από κείνον, που έχει, ή από κείνους, που στο μέλλον θα έχουνε, γιατί στο μέλλον αρκετοί άνθρωποι θα εισαχθούν μέσα στην στην Άπειρη, Απερίγραπτη Ουσία του Θεού, που είναι η Αγάπη.

Είναι δύσκολο το Έργο, αδελφοί, για να είναι Έργο Θεού στη Γη. Χρειάζεται να διακόψουμε τους δεσμούς μας με την ύλη, ακριβώς σ’ αυτό το πεδίο της ύλης. Είναι ανάγκη να γίνουμε Κύριοι της ύλης μας, ώστε να μπορέσουμε να κυριαρχήσουμε στο υλικό μας σκήνωμα και να το Πνευματοποιήσουμε, για να μπορέσουμε να το διαλύσουμε και να το προσφέρουμε, όχι σαν ύλη πλέον, αλλά σαν Αγάπη.

Ήρθαμε στη Γη όλοι να δοκιμαστούμε. Μα ήρθαμε μόνο να δοκιμαστούμε, δεν ήρθαμε να εκπαιδευτούμε, δεν ήρθαμε να μαθητεύσουμε, δεν ήρθαμε να τελειοποιηθούμε; Κι εκείνη η παραγγελία του Κυρίου Ιησού Χριστού «γίγνεσθε Τέλειοι», δεν σημαίνει ότι γίνεται αυτό εξακολουθητικά;

Είναι ανάγκη, λοιπόν, να δούμε όλοι τα πράγματα όπως ακριβώς είναι, για να μην παραπαίουμε, να μη δυσανασχετούμε και να μην επιρρίπτουμε τα λάθη μας αλλού.

Το Έργο του Θεού ξεκινάει από τη Θεία Βουλή, υφίσταται, εξελίσσεται, παίρνει διαδοχικές μορφές, μέχρι να φθάσει στην τελική μορφή, που θέλει ο Θείος Λόγος να παρουσιαστεί ή ακόμη και να παρουσιάσει κάτι ακόμα. Η Απειρότητα του Θείου Λόγου πάντοτε έχει να παρουσιάσει καταστάσεις, ομιλίες και διδασκαλίες. Έχει να παρουσιάσει πολλά για να μας βοηθήσει να εξυψωθούμε τόσο, που να ενωθούμε, μ’ εκείνο, που γνωρίσαμε, αν όχι με την Απειρότητα του Λόγου, μ’ εκείνο το τμήμα που ως Λόγος εκπροσώπησε το Θεό πάνω στη Γη.

Διαβλέπω γεγονότα που θα επισυμβούν μέσα μας, στους γύρω μας, αλλά και πολύ παραπέρα. Κάποιοι δεσμοί θα συντριβούν, κάποιοι θ’ απομακρυνθούν, άλλοι θα ενωθούν, όσο μακριά κι αν βρίσκονται. Θα ερευνηθεί το βάθος κάθε καρδιάς, όταν θα έρθει η ώρα. Πολλά νέα Μυστήρια, άγνωστα στη Γη θα λάβουν χώρα στους υπάρχοντες Ναούς του Θεού, εντός του ανθρώπου. Η σκοπιμότητα θα είναι να ταραχθούν τα λιμνάζοντα ύδατα, έτσι ώστε όλοι, όσοι θα μπορέσουν κατ’ αρχάς, ν’ ακολουθήσουν τον Ένα και Μοναδικό Διδάσκαλο, το Λόγο Θεό.

Έτσι γνωρίζω και βιώνω την Παρουσία του Πατρομήτωρα Θεού. Στα βάθη της ψυχής μου γνωρίζω ξεκάθαρα πλέον ότι δεν περιμένω βοήθεια από κανέναν και από πουθενά, παρά μόνο από το Θεό. Ο Μέγας ρυθμιστής της καρδιάς, της ψυχής και του πνεύματός μου με προτρέπει ανάλογα να αισθάνομαι, να έλκω, να έλκομαι και ν’ απωθώ.

Μόνο έτσι Το βλέπω, έτσι Το ζω, κι όχι όπως μου Το λένε, ούτε όπως απλά Το διαβάζω. Το Έργο του Θεού βιώνεται μέσα από τις Πνευματικές καταστάσεις ανόδου προς την ανώτερη ζωή, τη Χριστοζωή. Διδάσκεται με όλους τους τρόπους, χωρίς περιορισμούς, όχι μόνο πρακτικά, αλλά και με μουσική, με οράματα, με εικόνες, με το Λόγο του Θεού, τις θεόπνευστες πράξεις μας. Κι όλα αυτά προς μία κατεύθυνση. Την Θεία Κατεύθυνση που μας ωθεί να γευτούμε τους καρπούς της Αγάπης.

Ο Θεός έχει ορίσει τον κατάλληλο καιρό που κάνει το καθετί. Και μέσα στον άνθρωπο έβαλε την αίσθηση της αιωνιότητας. Ο άνθρωπος όμως δεν μπορεί να καταλάβει το έργο που κάνει ο Θεός από το απώτερο παρελθόν ως το απώτερο μέλλον, παρά μόνο αυτά που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της ζωής του. [Εκκλ. 3:9]

Τώρα όμως κατάλαβα πως όλα όσα κάνει ο Θεός, μένουν για πάντα. Τίποτα δεν μπορεί κανείς να τους προσθέσει ούτε ν’ αφαιρέσει τίποτε απ’ αυτά. Ο Θεός ενεργεί έτσι, που να τον σέβονται οι άνθρωποι. Κάνει τα ίδια γεγονότα να επαναλαμβάνονται: Ό,τι γίνεται τώρα, έχει γίνει και στο παρελθόν· κι ό,τι μέλλει να γίνει, ήδη γίνεται. [Εκκλ. 3: 14,15]