Το Έργο Θεού
Το Έργο του Θεού ξεκινάει από τη Θεία Βουλή, υφίσταται, εξελίσσεται, παίρνει διαδοχικές μορφές, μέχρι να φθάσει στην τελική μορφή, που θέλει ο Θείος Λόγος να παρουσιαστεί ή και να παρουσιάσει κάτι ακόμα. Η Απειρότητα του Θείου Λόγου πάντοτε έχει να παρουσιάσει καταστάσεις, ομιλίες και διδασκαλίες. Έχει να παρουσιάσει πολλά για να μας βοηθήσει να εξυψωθούμε τόσο, που να ενωθούμε, με κείνο, που γνωρίσαμε τουλάχιστον, αν όχι με την Απειρότητα του Λόγου, μ’ εκείνο το τμήμα έστω, το κομμάτι που ως Λόγος, εκπροσώπησε το Θεό πάνω στη Γη.
Ποιο είναι αλήθεια του Έργο του Θεού; Μήπως είναι Αυτό που εγώ κι εσύ, αλλά και κάθε εαυτός μας άνθρωπος έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα; Και είναι Αυτό όλο το Έργο ή μήπως είναι η Αρχή Του; Διερωτώμαι καθημερινά, αν εγώ και κάποιοι αδελφοί που γνωρίζω ή και δεν γνωρίζω, Το ακολουθήσαμε ή Το ακολουθούμε τέλεια έτσι όπως Αυτό μας παρουσιάστηκε θεωρητικά; Ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα, ανταποκριθήκαμε στην κλήση, που λάβαμε; Ανταποκριθήκαμε σε κείνα που μας αρέσανε, σε κείνα που ακούσαμε, σε κείνα που η Φωνή του Θεού μας δίδαξε;
Έχω ανάγκη να μου δοθεί αυτή η διευκρίνηση και νιώθω ότι το αναζητά με τον τρόπο του ο κάθε εαυτός άνθρωπος στη Γη ή όπου αλλού δραστηριοποιείται. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι ένα μεγάλο τμήμα του εαυτού μου νομίζει ότι Αυτό το Έργο είναι εύκολο, ή ότι το Έργο το έχει φθάσει, ή ότι το Έργο είναι ανά χείρας. Έτσι είναι πιθανόν να Το πιστεύει ο καθένας με τον τρόπο του. Αλλά μήπως δεν είναι έτσι;
Το Έργο σου, εαυτέ μου άνθρωπε, είναι πάρα πολύ δύσκολο. Είναι δύσκολο να είναι το ίδιο με το Έργο του Θεού. Γιατί είναι δύσκολο να καθυποτάξουμε την ύλη μας, είναι δύσκολο να καθυποτάξουμε τα συμφέροντά μας απόλυτα, ώστε να μην έχουμε κανένα συμφέρον πάνω στην ύλη. Είναι δύσκολο, αδελφοί μου, να φανερώσουμε μια ολοκληρωμένη Αγάπη, χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση. Είναι δύσκολο να δώσουμε Αγάπη, γιατί έχουμε γίνει από Αγάπη οι ίδιοι και η Αγάπη πάντοτε προσφέρεται, σε κείνους, που έχουν άγνοια, σε κείνους που την αγνοούν, σε κείνους που με οποιονδήποτε τρόπο την περιφρόνησαν. Πάντοτε δίνεται σαν Έλεος σε κείνους, που τους χρειάζεται, σε κείνους, που πρέπει ν’ ανέβουν ένα σκαλοπάτι.
Η Αγάπη δίνεται από κείνους, που έχουν, ή από κείνον, που έχει, ή από κείνους, που στο μέλλον θα έχουνε, γιατί στο μέλλον αρκετοί άνθρωποι θα εισαχθούν μέσα στην στην Άπειρη, Απερίγραπτη Ουσία του Θεού, που είναι η Αγάπη.
Είναι δύσκολο το Έργο, αδελφοί, για να είναι Έργο Θεού στη Γη. Χρειάζεται να διακόψουμε τους δεσμούς μας με την ύλη, ακριβώς σ’ αυτό το πεδίο της ύλης. Είναι ανάγκη να γίνουμε Κύριοι της ύλης μας, ώστε να μπορέσουμε να κυριαρχήσουμε στο υλικό μας σκήνωμα και να το Πνευματοποιήσουμε, για να μπορέσουμε να το διαλύσουμε και να το προσφέρουμε, όχι σαν ύλη πλέον, αλλά σαν Αγάπη.
Ήρθαμε στη Γη όλοι να δοκιμαστούμε. Μα ήρθαμε μόνο να δοκιμαστούμε, δεν ήρθαμε να εκπαιδευτούμε, δεν ήρθαμε να μαθητεύσουμε, δεν ήρθαμε να τελειοποιηθούμε; Κι εκείνη η παραγγελία του Κυρίου Ιησού «γίγνεσθε Τέλειοι», δεν σημαίνει ότι γίνεται αυτό εξακολουθητικά; Είναι ανάγκη, λοιπόν, να δούμε όλοι τα πράγματα όπως ακριβώς είναι, για να μην παραπαίουμε, να μη δυσανασχετούμε και να μην επιρρίπτουμε τα λάθη μας αλλού.
Το Έργο του Θεού ξεκινάει από τη Θεία Βουλή, υφίσταται, εξελίσσεται, παίρνει διαδοχικές μορφές, μέχρι να φθάσει στην τελική μορφή, που θέλει ο Θείος Λόγος να παρουσιαστεί ή και να παρουσιάσει κάτι ακόμα. Η Απειρότητα του Θείου Λόγου πάντοτε έχει να παρουσιάσει καταστάσεις, ομιλίες και διδασκαλίες. Έχει να παρουσιάσει πολλά για να μας βοηθήσει να εξυψωθούμε τόσο, που να ενωθούμε, με κείνο, που γνωρίσαμε τουλάχιστον, αν όχι με την Απειρότητα του Λόγου, μ’ εκείνο το τμήμα έστω, το κομμάτι που ως Λόγος, εκπροσώπησε το Θεό πάνω στη Γη.
Ο Λόγος είναι η έκφραση του Πατρός στους Κόσμους της Δημιουργίας. Άλλοτε μεν ο Λόγος εμπνέει ανθρώπους, ανθρώπινα πνεύματα και δι’ αυτών μεταφέρει τις Βουλές του Θεού, τις Οδηγίες του Θεού, τους Νόμους του Θεού στην ανθρωπότητα, άλλοτε δε, επισκιάζει καθ’ ολοκληρίαν πνεύματα ανθρώπινα και τα οδηγεί, ώστε να βοηθήσουν τους ανθρώπους, άλλοτε δε, ενανθρωπίζεται, ντύνεται δηλαδή σάρκα, σώμα ανάλογα μ’ εκείνο το σώμα το οποίο φέρουν τα όντα στον Πλανήτη στον οποίον θέλει να εμφανισθεί.
Διαβλέπω πολλά γεγονότα που θα επισυμβούν μέσα μας, στους γύρω μας, αλλά πολύ παραπέρα. Κάποιοι δεσμοί θα συντριβούν, κάποιοι θ’ απομακρυνθούν, άλλοι θα ενωθούν, όσο μακριά κι αν βρίσκονται. Θα ερευνηθεί το βάθος κάθε καρδιάς, όταν θα έρθει η ώρα. Πολλά νέα Μυστήρια, άγνωστα στη Γη θα λάβουν χώρα στους υπάρχοντες Ναούς του Θεού, εντός του ανθρώπου. Η σκοπιμότητα θα είναι να ταραχθούν τα λιμνάζοντα ύδατα, έτσι ώστε όλοι, όσοι θα μπορέσουν στην αρχή ν’ ακολουθήσουν τον Ένα και Μοναδικό Διδάσκαλο, το Λόγο Θεό.
Έτσι γνωρίζω και βιώνω την Παρουσία του Πατρομήτωρα Θεού. Στα βάθη της ψυχής μου γνωρίζω ξεκάθαρα πλέον ότι δεν περιμένω βοήθεια από κανέναν και από πουθενά, παρά μόνο από το Θεό. Ο Μέγας ρυθμιστής της καρδιάς, της ψυχής και του πνεύματός μου, ανάλογα να αισθάνεται, να έλκει, να έλκεται και ν’ απωθεί. Μόνο έτσι Το βλέπω, έτσι Το ζω, κι όχι όπως μου Το λένε, ούτε όπως απλά Το διαβάζω. Το Έργο του Θεού βιώνεται μέσα από τις Πνευματικές καταστάσεις ανόδου προς την ανώτερη ζωή, τη Χριστοζωή. Διδάσκεται με όλους τους τρόπους, χωρίς περιορισμούς, όχι μόνο πρακτικά, αλλά και με μουσική, με οράματα, με εικόνες, με το Λόγο του Θεού, τις θεόπνευστες πράξεις μας. Κι όλα αυτά προς μία κατεύθυνση. Να γευτούμε τους καρπούς της Αγάπης.
Ωθώ τον εαυτό μου, τον προωθώ προς την κατεύθυνση της Αγάπης, δημιουργώ καταστάσεις, δημιουργώ φαινομενικές ελλείψεις, για να δώσω, για να προσφέρω από το υστέρημά μου, για να έχει αξία. Γιατί μονάχα αυτό το υστέρημα μπορεί να με ανεβάσει στα Θεία Πεδία και να με ενώσει με την Αγάπη.
Πηγαίνω προς Εκείνον, Αδελφοί Αγαπημένοι, γιατί θέλω να με αναστήσει εκ των ένδον μου. Και εύχομαι και ευλογώ το ίδιο για καθε πλησίον εαυτό. Γιατί έχουμε την Ευλογία Του, την Αγάπη Του και συμπεριλαμβάνει όλους μας μεσα στην αγκαλιά του Έργου Του.
Πατέρα Σ’ Αγαπώ.