ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΘΕΩΣΗΣ

Είναι κάτι που πρόκειται να γίνει, παρ’ όλα αυτά είναι κάτι που γίνεται ήδη μέσα μας, υπάρχει, πάλλεται και δονεί το είναι μας, ακόμα κι αν δεν το έχουμε δει ή τολμήσει να το διαπιστώσουμε.

Γιατί κλείνουμε τα μάτια μας και αρνούμαστε να κατανοήσουμε το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας που είναι Νέο μα και Παλαιό εξίσου; Για την Αγάπη και τη Θέωση μίλησε ο Λόγος και στην Πρώτη Παρουσία, αλλά δεν το καταλάβαμε όσο έπρεπε. Γιατί δεν δοκιμάζουμε, λοιπόν, να ενωθούμε μαζί Του, να βγάλουμε από μέσα μας οτιδήποτε μας καταπιέζει και μας εντάσσει στα στάδια της μικρότητας, για να παλμοδονηθούμε στην Ένωση και την Αγάπη;

Υπάρχει στον κόσμο κάτι πιο χαρούμενο από μια συνάντηση με κάποιον που αγαπάς; Είναι αλήθεια πως αυτή η ζωή είναι διαρκώς μια αναμονή, μια αναμονή που αποβλέπει σε μια συνάντηση. Πόσο δε απροσδόκητο, πόσο άρρητα όμορφο είναι το ότι το πολυαναμενόμενο φως και η χαρά έρχεται με την εκπλήρωση μιας χαρούμενης συνάντησης. Ευλογημένοι όσοι το βίωσαν.

Δεν είναι καιρός να αναρωτηθούμε τι περιμένουμε; Τι επιμένει η καρδιά μας να μας υπενθυμίζει συνεχώς; Μεταμορφώνεται βαθμιαία η ζωή μας σε μια αναμονή, καθώς περιμένουμε να συναντηθούμε με τα ουσιώδη; Εδώ, σ’ αυτή τη γιορτή η ζωή του ανθρώπου αποκαλύπτεται ως ανυπέρβλητη ομορφιά μιας ώριμης ψυχής, που έχει απελευθερωθεί και καθαριστεί από καθετί το μικρόψυχο, το ανόητο και το τυχαίο. Ακόμη και τα γηρατειά και ο θάνατος, η γήινη μοίρα που όλοι μας μοιραζόμαστε, παρουσιάζονται εδώ τόσο απλά και πειστικά ως ανάπτυξη και άνοδος προς εκείνη τη στιγμή, όταν με όλη μου την καρδιά, στην πληρότητα της ευχαριστίας, λες: «νυν απολύεις». Είδα το φως να διαπερνά τον κόσμο να φέρνει τόση θεϊκή αγάπη, και που παραδίδεται σε μένα. Τίποτε δεν προκαλεί φόβο, τίποτα δεν είναι άγνωστο, όλα τώρα είναι Ειρήνη, Ευχαριστία, Αγάπη.

Έχω να σας δώσω τον Εαυτό Μου, μα τον χωράτε; Τον χωράτε, Αγαπημένοι Μου, ή θα σας Τον δώσω και θα Τον κάνετε ό,τι θέλετε εκφράζοντάς Τον ανάλογα με τα μέτρα και τα σταθμά σας, κρίνοντας και κατακρίνοντας τα διάφορα τμήματα του Εαυτού σας, εκδηλώνοντας έπαρση και οίηση, νομίζοντας ότι έχετε το Θεό στο χέρι σας και Τον κρατάτε; Με χωράτε κι αν Με χωράτε, πώς θα Με εκδηλώσετε; Θα υπηρετήσετε τον αδελφό σας, τον Εαυτό σας Άνθρωπο; Θα δείξετε τι θα πει Προσφορά, τι θα πει Αγάπη, τι θα πει Θωπεία Θείας Γλυκύτητας και Θείας Αρμονίας;

Ό,τι εκδηλώνετε πρέπει να περιέχει την Αγάπη Μου. Όλα τα άλλα σας δεσμεύουν, σας χρεώνουν. Η οίηση σάς οδηγεί να πιστεύετε ότι εκδηλώνετε Εμένα, ενώ στην ουσία δεν Με εκδηλώνετε. Μετουσιώστε μέσα σε Μένα τον εγωισμό σας, την πνευματική σας έπαρση, που με λεπτοφυείς τρόπους εισχωρεί στην πνευματική σας εξέλιξη, και δονηθείτε στην Ταπεινότητα, που σας παρέχω. Σας μαθαίνω να προσφέρετε και να αγαπάτε. Σας αφήνω να γνωρίσετε, να καταλάβετε και να βιώσετε το Μεγαλείο της Προσφοράς, σαν λειτουργία Ζωής μέσα σας, που θα αγκαλιάσει όλες τις εκδηλώσεις σας και όλους τους τρόπους της συμπεριφοράς σας και θα εκδηλωθεί χωρίς περιορισμούς από εντός σας.

Είμαι η Αγάπη και ως Αγάπη εκδηλώνομαι προς όλους σας. Όσοι μπορείτε να Με γνωρίσετε, Με έχετε εντός σας. Μα και εσείς, που ακόμα δεν Με αναγνωρίζετε, εντός σας Με έχετε και έχω ήδη δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να Με αφομοιώσετε και να σας αφομοιώσω, εκδηλώνοντας την Απόλυτη Ενότητα του Λόγου Ανθρώπου. Αυτό είναι το Έργο Μου, το Έργο σας, το Έργο σου, Άνθρωπε, γιατί Ένας Άνθρωπος είσαι. Εκδήλωσέ το μέσα από όλους τους πόρους σου, μέσα από όλα τα στοιχεία σου και άφησέ το να σε οδηγήσει και να σε προσφέρει ως Δωρεά Ζωής μέσα στα πάντα.

Η Αγάπη γίνεται η παρουσία της Ένωσης μέσα στους παλμούς σας και σας επιτρέπει να γευθείτε την Ένωση, να εκφράσετε την Ένωση και να βιώσετε την Ένωση μέσα από λέξεις, μέσα από παλμούς, μέσα από τη διάχυση και την πλημμυρίδα της Χάρης, που στον Άνθρωπο διοχετεύεται και από τον Άνθρωπο εκπορεύεται. Σας επιτρέπει να παρουσιάσετε τη συνένωση της διοχετευόμενης Χάρης από το Θεό και της εκπορευόμενης Χάρης από τον Άνθρωπο, που εντός του ζει ο Θεός, πραγματώνοντας, βεβαιώνοντας και καταδεικνύοντας τη Θέωση του Ανθρώπου, που εκείνη τη στιγμή θα συντελείται. Και δεν θα συντελείται μόνο μέσα σε σας, αλλά και μέσα σε καθέναν που θα βρίσκεται γύρω σας, σε καθέναν που θα τον αγγίζει ο απόηχος της φωνής σας, σε καθένα που μέσα από τα κύματα των παλμών της ύπαρξής σας θα δεχθεί τη διάχυση αυτή, γιατί αυτή η διάχυση είναι ζωογόνος, είναι πάλλουσα.

Προσέξτε, γιατί καλείστε να παρουσιάσετε το Λόγο πάνω στη γη, μέσα από πολλά και διάφορα σκηνώματα, όχι για να υπηρετήσετε την αυτοπροβολή σας, αλλά για να υπηρετήσετε τον Άνθρωπο. Προσέξτε γιατί ένας Λόγος υπάρχει και δεν μπορείτε εσείς να Τον παρουσιάσετε συγκρουόμενο ή διασταυρούμενο σε αντιμαχίες και διαξιφισμούς. Αν αυτό κάνετε, τότε σημαίνει ότι η έπαρσή σας, η εγωκεντρικότητά σας, σας έχει περιορίσει σε καταστάσεις μερικότητας. Σημαίνει ότι όλη την άπλετη Δωρεά, όλη την άπλετη Χάρη, όλη την άπλετη Ευλογία και όλη την εργασία που κάνατε, την εκπαίδευση που λάβατε για να φθάσετε σε αυτό το σημείο εξέλιξης, σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή που δεν προσέξατε, που δεν φροντίσατε την εσωτερική σας Ισορροπία με την επικράτηση της Αγάπης και της Ενότητας, ο εγωισμός και η δύναμη της έπαρσής σας τα διοχέτευσαν με λάθος τρόπο μέσα από διαχωριστικές λειτουργίες επικράτησης, κυριαρχίας και εξυπηρέτησης λεπτοφυών μα ιδιοτελών στόχων μερικότητας και προσωπικής επίπλαστης ανάδειξης και δόξας, δημιουργώντας έτσι την τέλεια πλάνη. Δηλαδή μία πλάνη η οποία ως επιφάνεια έχει στοιχεία Αγάπης, αλλά δεν είναι Αγάπη.

Μετακινηθείτε από τις απλές προσευχές, που μέχρι σήμερα μπορεί να βοήθησαν, αλλά δεν είναι αυτές οι οποίες θα παρουσιάσουν τον Άνθρωπο – Λόγο. Ο Άνθρωπος – Λόγος είναι πολίτης του Σύμπαντος, πολίτης της Άπειρης Δημιουργίας και οι Ιδέες του είναι Ιδέες Απείρου. Η Μαθητεία δεν είναι μαθητεία Ανθρώπου της γης, αλλά μαθητεία Ανθρώπου του Απείρου. Γι’ αυτό κάντε αρχή, κάντε προσπάθειες επίγνωσης, συλλάβετε Νομοτέλειες, την αρχή της Νομοτέλειας της προσευχής. Διευρυνθείτε. Διευρύνετε την πίστη σας, την Αγάπη σας, τις ιδέες σας. Μην είστε ευχαριστημένοι από τίποτα, από κανένα αποτέλεσμα που μέχρι σήμερα παρατηρήσατε στη ζωή σας. Αυτά ανήκουν στις επιτυχίες και στους στόχους τους ανθρώπινους και δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τον πολίτη του Απείρου, το διαχεόμενο και το μαθητευόμενο Άνθρωπο – Λόγο, που διδάσκεται από τον Δάσκαλο Ιωάννη και ενούμενος μαζί Του, Τον καταδεικνύει. Συλλέγω εντός Μου όλες τις ιδέες, που είναι πυρήνες γέννησης λειτουργιών αναλήθειας και τις αντικαθιστώ με ιδέες-πυρήνες γέννησης Αλήθειας.

Θέλω να συνειδητοποιήσεις πως το Είναι σου ή το Πνεύμα σου, όπως το λες, δεν είναι ανεξάρτητο κομμάτι από τη Δημιουργία του Όλου, αλλά διέπεται από Θείους και Αυτενεργείς Νόμους, με τους οποίους η Πνευματική – εσωτερική σου Πορεία είναι αλληλένδετη. Στην πραγμα­τικότητα το Είναι σου είναι η Θεία Σπίθα μέσα σου, που κατά τη διάρκεια της εξέλιξής σου μεγαλώνει αντιπρο­σωπεύοντας κάθε φορά μία βαθμίδα, ένα στάδιο εξέλι­ξης σε ηλικία Λόγου, καθένα από τα οποία μπορεί να χωρέσει χιλιάδες βαθμίδες από αυτές που σε πολλές Ευ­λογίες σε αναβιβάζω. Ηλικία Χριστού εντός σου σημαίνει ηλικία ζώντος Θεού, που κατά τη διάρκεια της μαθητείας σου εκδηλώνει τις δυνατότητες που το Θείο Παιδί στην ανάπτυξή Του κατέχει.

Συλλέγω όλα τα βιώματα, τις διεργασίες, τα στοιχεία, που υπάρχουν μέσα στους παλμούς σας ή στην προσωπικότητά σας, που είναι πυρήνες γέννησης επιλογών διαχωριστικών, συναισθημάτων και συνειδησιακών βιωμάτων, πράξεων και εκδηλώσεων, ατελών. Τα απορροφώ εντός Μου και αντί αυτών σας παραχωρώ ως Θεία χορηγία Ζωής πυρήνες Ολότητας και Αλήθειας, για να γεννηθούν εντός σας επιλογές Θεανθρώπων, ενσυνείδητων μαθητών που κατέχουν, βιώνουν και επιγνώνουν την Αλήθεια και την Αγάπη. Δύνανται να παρουσιάσουν στον Άνθρωπο τον Εαυτό του Άνθρωπο-Λόγο. Δύνανται, όχι να επαναλάβουν απλώς μία διδασκαλία απομνημονεύοντας ιδέες, αλλά να παρουσιάσουν την Αλήθεια ως ζώσα πραγματικότητα, να φανερώσουν την Ύπαρξη του Δασκάλου ­Ιωάννη στον Άνθρωπο, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις εισπόρευσής Του μέσα σε κάθε τμήμα του Ανθρώπου.