Ο Ειρηνοποιός του Κόσμου…
Ὁ Ἐρχόμενος ἐν τῷ κόσμῳ οὐκ ἐλεύσεται ἐν τῇ ὁδῷ τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ θυσιῶν, ἀλλ’ ἐν Εἰρήνῃ. Ὁ Εἰρηνοποιὸς τοῦ κόσμου οὐκ ἐκζητήσει τὴν διάσπασιν τῆς Ἀγάπης, ἀλλὰ τὸν δεσμὸν αὐτῆς ἐν μιᾷ ψυχῇ καὶ καρδία σύμπαντος τοῦ κόσμου.
Ἐὰν παρ’ Ἐμοῦ ἐντέλλεσθε ν’ ἀγαπᾶτε πάντας καὶ τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, τοὺς οἰκείους καὶ συγγενεῖς ὑμῶν θέλετε ἀπαρνηθῆ καὶ περιφρονήσῃ; Οὐχί, ἓν ὅμως ζητῶ: «Μὴν προσκολληθῆτε εἰς τὴν ἀγάπην τῶν οἰκείων σας ὕπερθεν τῆς Ἀγάπης τοῦ Κόσμου, ὃν θὰ γνωρίσητε καὶ ὅστις μέλλει νὰ σᾶς ἀποκαλυφθῇ. Διότι καὶ ὑμεῖς καὶ οἱ οἰκεῖοι σας καὶ τὰ πάντα, ὅσα ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν ἀγαθῶς κυριαρχoῦν, ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἐξῆλθον καὶ εἰς αὐτὸν ἀνήκουν. Καὶ ἀφοῦ ἐξ αὐτοῦ ἐξῆλθον, ἄρα καὶ ἐξ αὐτοῦ πηγάζουν καὶ πηγάζoντα ἐξ αὐτοῦ, δι’ αὐτὸν καὶ πάλιν προορίζονται. Καὶ προοριζόμενα δι’ αὐτὸν ὑπ’ αὐτοῦ ἐνδυναμοῦνται ἢ καταβάλλονται ἢ προχωροῦν ἢ σταματὼσιν».
Συνεπῶς οὐδὲν δύναται νὰ ὠφελήσῃ ἡ στοργῆ καὶ τὸ φίλτρον, ἂν ἄνωθεν ἐπιτάσσεται ἡ θυσία, ὅπως καὶ ἡ θυσία οὐδὲν ἐπιπροσθέτει ἄν ὑπὸ τοῦ Θείου δὲν ἐπιτάσσεται. Οὐδεμία δὲ θυσία εἰς ὑμᾶς ἄχρις στιγμῆς ἐγένετο, ἀλλ’ οὔτε τοιαύτη παρ’ ὑμῶν ἐζητήθῃ, ἵνα τοσοῦτον θορυβῆσθε καὶ λυπῆσθε καὶ πάσχητε. Ὅταν δὲ εὑρεθῆτε εἰς τὴν ἀνάγκην νὰ ὑποστῆτε θυσίας, ὑμεῖς θέλετε εκζητήσει τοῦτο ὡς Χάριν καὶ Ἐγὼ θέλω χαρισθῇ ὑμῖν. Ὁ Θεὸς ὁ Ὢν καὶ Ὑπάρχων οὐ παρα τοῖς διακονοῦσιν Αὐτὸν θυσίαν ζητήσει, ἀλλ’ ἔλεον, ὡς ὁ καιρὸς τῆς θυσίας, παρῆλθεν καὶ νῦν ὁ χρόνος τῆς εὐχαριστίας ἀνατέλλει. Οὐδείς, ἐκ τῶν πρὸς Ἐμὲ διακειμένων θυσιάσει τι πλὴν τῆς πρὸς Ἐμὲ καὶ τὸν κόσμον Ἀγάπης. Καὶ ἂν οὓς ἀγαπᾶ ἀγαπήσει ὑπὲρ ἑαυτόν, οὐ τὴν Ἐντολήν Μου ἀκολουθεῖ τὴν ἐπιτάσσουσαν αὐτόν, ἵνα τὸν πλησίον καὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ πλεῖον αὐτοῦ ἀγαπήσει;
Ὁ Ἐρχόμενος ἐν τῷ κόσμῳ οὐκ ἐλεύσεται ἐν τῇ ὁδῷ τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ θυσιῶν, ἀλλ’ ἐν Εἰρήνῃ. Ὁ Εἰρηνοποιὸς τοῦ κόσμου οὐκ ἐκζητήσει τὴν διάσπασιν τῆς Ἀγάπης, ἀλλὰ τὸν δεσμὸν αὐτῆς ἐν μιᾷ ψυχῇ καὶ καρδία σύμπαντος τοῦ κόσμου.
Διατί ταράττεσθε, διατί ἀθυμεῖτε; Οὐκ ἦλθον πρὸς ὑμᾶς συνταράξαι ἀλλὰ Γαλήνην τὴν καρδίαν ὑμῶν πληρῶσαι. Οὐδεὶς πρός Με εὐπρόσδεκτός ἐστι, ἂν μὴ εὐπρόσδεκτος τοῦ κόσμου γένηται τὴν Ἀλήθειαν ἀσπασάμενος καὶ ἀκολουθῶν καὶ κηρύσσων.
Απόσπασμα από το βιβλίο Φως Αληθειάς Ρέον Από Χριστού – Τόμος Α΄, διδασκαλία 51, σελ. 112
Ὁ ἄνθρωπος διὰ νὰ φθάσῃ εἰς τὸ τέρμα τοῦ προορισμού αὐτοῦ διὰ νὰ κατορθώσῃ νὰ ἀπαλλαγῇ τῶν συγκρατουσῶν αὐτὸν ἐν τῷ παρόντι κόσμῳ ἀδυναμιῶν, ἀνάγκη νὰ παλαίσῃ. – Ιωάννης Σταματιάδης.
