Μεταμόρφωση

Η πτώση του ανθρώπου δημιούργησε 7 χαρακτήρες – προσωπικότητες, οι οποίες κατά την κάθοδό του στα πεδία λειτουργούν συμπληρωματικά ως τριάδες μιας κύριας προσωπικότητας, ενώ κατά την άνοδό του συγχωνεύονται σταδιακά όλες σε μία.

Χαρακτήρες οι οποίοι ταξινομούνται ως εξής:

Άυλος Πνευματικός

Υλικός – Ψυχικός – Πνευματικός

Ψυχοϋλικός – Ψυχοπνευματικός

Πνευματοϋλικός

Στην τροχιά που χάραξε ο άνθρωπος κατά την πτώση του συναντάς τον Άυλο Πνευματικό, τον Ψυχοπνευματικό, τον Ψυχικό, τον Ψυχοϋλικό και τέλος τον Υλικό. Το Μυστήριο του υπερφυσικού Πνευματοϋλικού χαρακτήρα εμπεριέχει το εσωτερικό δυναμικό του ανθρώπου για εξέλιξη και άνοδο προς τον Άυλο Πνευματικό (Πνεύμα ο Θεός). Εδώ συνίσταται για βαθύτερη κατανόηση μια πιο λεπτομερής μελέτη και έρευνα στο βιβλίο Φως Αληθείας Ρέον Από Χριστού – Τόμος Β΄: «Η ΚΛΕΙΣ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ», σελ. 217.

Επί του προκειμένου, στη βιολογία ο όρος Μεταμόρφωση χρησιμοποιείται σε σχέση με τη διαδικασία μετασχηματισμού των απογόνων ορισμένων ζώων έως ότου φτάσουν στην ενηλικίωση, ή για να περιγράψουν την αλλαγή της μορφής σε διάφορα εξελικτικά στάδια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μεταμόρφωση της πεταλούδας. Εξετάζονται 4 διαφορετικές καταστάσεις:

• Αυγό.
• Κάμπια ή προνύμφη. Είναι το μεγαλύτερο στάδιο αφιερωμένο στην ανάπτυξη και τη διατροφή.
• Κουκούλι. Η κάμπια παίρνει αυτό το σχήμα. Ο χρόνος κατά τον οποίο παραμένει σε αυτήν την κατάσταση είναι συνήθως 5 ημέρες αν και αυτή η περίοδος μπορεί να παραταθεί ακόμη και για μήνες.
• Ενήλικο δείγμα. Στην τελευταία αλλαγή του σχήματος, το έντομο αναδύεται από τη χρυσαλίδα στην τελική του εμφάνιση.

Είναι φανερό ότι αυτή και παρόμοιες στη φύση μεταμορφώσεις εμπεριέχουν υλικό και ψυχοϋλικό χαρακτήρα.

Επίσης οι αλλαγές και κατά συνθήκη μεταμορφώσεις στον χαρακτήρα του υλικού ανθρώπου, μπορεί να εμπεριέχουν τους παραπάνω δύο χαρακτήρες και ίσως και τον Πνευματοϋλικό χαρακτήρα. Χαρακτηριστικό εικαστικό παράδειγμα αποτελεί ο πίνακας του Salvador Dali “Η Μεταμόρφωση του Νάρκισσου” (1937).

Όπως είναι κατανοητό, αυτού του είδους οι μεταμορφώσεις, που αναφέρονται σε περιορισμένα πεδία της Δημιουργίας, δεν έχουν καμία αντιστοιχία ή συνάφεια με τη Μεταμόρφωση του Λόγου Ιησού ή ακόμα και την πνευματική μεταμόρφωση του ανθρώπου, ακόμα και σαν εσωτερική κατάσταση ή βίωμα (Μετουσίωση). Επομένως είναι μάλλον ατυχές να συνδέονται οι βιολογικές μεταμορφώσεις με τις πνευματικές, όπως επιχειρείται από διδασκαλίες εσωτερισμού, που έχουν σημείο αναφοράς τις ανατολικές θρησκείες.

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος είναι μία από τις τρείς Θεοφανείες. Με τον όρο Θεοφάνεια, εννοούμε τη φανέρωση – αποκάλυψη του Θεού στον άνθρωπο. Δια της Παρουσίας της Αγίας Τριάδος έχουμε τα γνωστά ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ στον Ιορδάνη, τη Μεταμόρφωση ή αλλιώς Θαβώρια Θεοφάνεια και την Πεντηκοστή. Η Παρουσία του Λόγου δια του Λόγου Ιησού στα δύο πρώτα και της Λόγου-Μητρός στην Πεντηκοστή. Σε κάθε περίπτωση οι παραπάνω 7 προσωπικότητες είναι σε απόλυτη ισορροπία και συνοχή και παρουσιάζουν τον Άυλο Πνευματικό χαρακτήρα και όχι μόνο. Είναι το Μυστήριο της Θυσίας της Θείας Άναρχης Παρουσίας.

Τα πάντα ξεκινάνε από τον Ουρανό. Το Άγιο Πνεύμα έρχεται Αρωγός και Εμπνευστής, έμπιστος και αχώριστος σύντροφος, για την εκπλήρωση του προορισμού του Ανθρώπου. Η εγκαθίδρυση της βασιλείας των ιδεών του Ουρανού, θα γίνει με την εκδήλωση του Χριστού. Κάθε άνθρωπος θα μεγαλώσει μέσα του την «Εγώ Ειμί» Παρουσία, θα Χριστοποιηθεί. Ο Πατέρας θα δεχτεί στους Κόλπους Του τους Υιούς Του. Το Άγιο Πνεύμα θα τους συνοδεύει προσθέτοντας και το δικό του λαμπρό Φως στην άπλετη Φωτοχυσία τους.

Ο Χριστοποιημένος Άνθρωπος θα ενωθεί με την Τριάδα αποκτώντας και αυτός όμοια τριαδικότητα και κατανοώντας την ενότητά της. Μόνο τότε θα νιώσει τον τρόπο, που η Τριάδα απαρτίζει το Ένα, αλλά και εκδηλώνει τις Τρεις Υποστάσεις της Μεμονωμένα, χωρίς να υστερεί καμιά σε Θεότητα, Δύναμη, Πανσοφία, Αγάπη, γιατί εξακολουθούν να είναι Ένα. Θα συνειδητοποιήσει το Τρισυπόστατο, γιατί θα τον αγκαλιάζει και θα τον περιλαμβάνει μέσα Του και θα υπάρχει μόνο από τη δική Του ύπαρξη σε αδιαίρετη και συνεχή ένωση.