Ματαιότητα

Η αποδυνάμωση μιας χώρας είναι μια μορφή πολέμου αφανούς. Είναι το κύριο μέλημα και το πρώτο βήμα της εξελιγμένης αυτής μορφής πολέμου που ενεργεί χωρίς να γίνεται αντιληπτός και οπωσδήποτε είναι μονομερής, δηλαδή, δεν αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της αντεπίθεσης. Είναι ο πόλεμος του μέλλοντος, η αρνητική ενέργεια που πληρεί τη γη, είναι ο μελλοντικός της κίνδυνος, μία εκδήλωση απειλής, αρκετά ισχυρή και αποτελεσματική. Ο ίδιος ο άνθρωπος εν αγνοία του είναι δημιουργός της ενέργειας αυτής, είναι ο δημιουργός της καταστροφής του, αυτός την εκπέμπει, την παράγει σε ποσότητες και ο όγκος της συνεχώς αυξάνει και καλύπτει την ατμόσφαιρά του, παρέχει χωρίς να το γνωρίζει ουσία άφθονη στους εκτελεστές του μελλοντικού πολέμου της γης.

Γιατί ο άνθρωπος αγνοεί την δύναμη που ο εγκέφαλός του κατέχει και την οποία μπορεί να θέσει σε λειτουργία, µε αφάνταστα αποτελέσματα.

Έτσι επιστήμονες του νου ανακαλύπτουν δυνάμεις ερευνώντας, τις οποίες έκπληκτοι για την απόδοσή τους, χρησιμοποιούν εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της εποχής, τις ανάγκες της παρούσης κατάστασης του ανθρώπου, του ανθρώπου που θέλει να κυριαρχεί.

Τα συμφέροντα αυτά είναι η εξασθένιση του όλου και η κυριαρχία του νου. Ο άνθρωπος δηλαδή που κατέχει τίς δυνάμεις του, έχει στόχο να κυριαρχήσει επί πάντων, αποβλέπει στην πλήρη επέκταση της δυνάμεώς του κι αυτό θα γίνει,  κατά το σχέδιό του, σταδιακά κι επιμελημένα, βασιζόμενος πάντα στην ενεργοποίηση κι άλλων δυνάμεών του. Οι προσπάθειές του είναι πλήρως συντονισμένες και συσχετισμένες. Υπάρχει συντονισμένη συνεργασία δυνάμεων, οι επεκτάσεις τους είναι στο στάδιο το πρώτο, δηλαδή, ενεργούν πειραματιζόμενοι και συγχρόνως καλύπτουν τυχόντα κενά, συντονίζονται περισσότερο, ανακαλύπτουν νέες κατευθύνσεις , τα σχέδιά τους είναι  αποκλειστικά μελλοντικά. Οι ενέργειες που κατά καιρούς κατευθύνουν προς διάφορες χώρες, σκοπό έχουν την κατοχύρωση πείρας και απόκτηση μεγαλύτερου συντονισμού κι εφαρμογή περισσότερων δυναμικών στοιχείων.

Σκοπός κύριος είναι η μελλοντική κυριαρχία επί της γης, οι επιτεύξεις του νου είναι απεριόριστες, µόνο που ο άνθρωπος τις κατευθύνει λανθασμένα επιφέροντας την αυτοκαταστροφή του κι επισύροντας δεινά, µά δεν ευθύνεται ο Θεός, όπως η άγνοιά του θέλει να λέει.

Απλώς έχει γίνει συνεργάτης της Αρνήσεως, γιατί μόνο αυτή παρέχει ικανοποίηση στις αρρωστημένες βλέψεις του, µα όχι βέβαια χωρίς αντάλλαγμα.

Αντίθετα την πληρώνει µε το μεγαλύτερο τίμημα, µε τον εαυτό του, γιατί η Άρνηση ξέρει να ενεργεί. Όταν βλέπουμε να δίνει, αυτή ουσιαστικά παίρνει, αυτή είναι η ουσία της να παίρνει, χωρίς, να φαίνεται πως ζητά, κι εκεί ο φιλόδοξος άνθρωπος, ο άνθρωπος της ματαιότητας γλιστρά, µε κίνδυνο να χάσει τον Εαυτό του.

Η Άρνηση αγοράζει, δίνει πολλά στη ματαιότητα, και αγοράζει ψυχές, μα η ψυχή του ανθρώπου δεν είναι για πούλημα, αυτός πώς φθάνει στην κατάσταση να κατεβάζει σέ σημείο αγοράς την ψυχή πού Άλλος του έδωσε; Η δύναμη της ματαιότητας.

Άνθρωπε πλάσθηκες Συνεργάτης Θεού να γίνεις και σύ επιζητάς συνεργασία αρνητικών και σκοτεινών δυνάμεων; Νομίζεις ότι πιο εύκολα έτσι θα κυριαρχήσεις, µα δεν ξέρεις πως χάνεσαι, πως εργάζεσαι για την εξουδετέρωσή σου.

Η δύναμη του νου είναι μεγάλη, µα χρειάζεται υπόβαθρο για να σε οδηγήσει, η εύκολη και λάµπουσα επιλογή δεν είναι και σωστή. Δεν πρόκειται άνθρωπε να κυριαρχήσεις χωρίς ο αγώνας σου να πάλλεται από Δικαιοσύνη και Αγάπη. Μην αποσκοπείς στα μάταια, γιατί είναι παγίδα µε απρόβλεπτα αποτελέσματα.

Σύ άνθρωπε προσφέρεις το νου σου, µα οι δυνάμεις του σκότους µε τις οποίες συνεργάζεσαι σε κατευθύνουν για τη δική τους κυριαρχία πάνω σου. Με τη θέλησή σου γίνεσαι όπλο στα χέρια τους, γιατί χρειάζονται τη δική σου προσφορά. Είσαι υπεύθυνος για τη δύναμή τους και την επέκτασή της. Ό,τι δίνεις από τον εαυτό σου, είναι όπλο ισχυρότατο εναντίον σου. Μη ματαιοπονείς και προσπάθησε να γίνεις μέτοχος της κυριαρχίας για την οποία έχεις προορισθεί.

Τι σημαίνει μυαλό; Σίγουρα αυτό το γνωρίζεις. Σημαίνει ουσία. Συμπυκνωμένη μάζα συσσωρευμένων δυνατοτήτων, που συλλαμβάνει ενέργεια εκ του Απείρου και παράγει Ζωή. Η τοποθέτησή σου είναι ότι εσύ ο Άπειρος, με τις δυνατότητες του Θείου Δυναμικού, ζεις και τρέφεσαι εκ της ύλης. Εν ολίγοις, θεωρείς ότι οι Δυνάμεις της ύλης που εσύ δημιούργησες είναι περισσότερο ισχυρές από τον δημιουργό τους, Εσένα κατ’ επέκταση, και συνεπώς δεν αντιλαμβάνεσαι ότι το δικό σου παιδί έγινε και δεσμώτης και δεσμοφύλακας όπου δεσμεύτηκε ο δυνατός και δημιουργικός Θείος Εαυτός σου, ο νους σου, ο Ένας Νους, ο ενιαίος, ο δι’ αυτού ενεργών εαυτός σου, που από τον εγκλωβισμό του στης ύλης το φρόνημα από ενιαίος διαχωρίσθηκε και τον ονόμασες διάνοια. Χώρισες, δηλαδή, εσύ ο ίδιος την έννοια Ένα σε δύο.

Σε διδάσκω ν’ Αγαπάς, ν’ αγαπήσεις βαθιά κι αληθινά τον εαυτό σου, το Είναι το υπέροχο και υπέρλαμπρο που είσαι. Ν’ αγαπήσεις όλα αυτά που διαχωρίζεις, που φοβάσαι, από τα οποία κρύβεσαι. Κάθε πτυχή και μόριο του ­Είναι σου να το κάνεις Αγάπη, ν’ αγαπήσεις βαθιά την ατέλειά σου και να την ανυψώσεις με Αγάπη στην Τελειότητα που Είσαι. Ν’ ανυψώσεις κάθε ατέλεια της μορφής σου, όπου κι αν τη συναντάς. Ν’ αγαπήσεις και τα λάθη σου, γιατί αυτά σε διδάσκουν, ν’ αγαπήσεις και τον πόνο που σου προκαλούν, γιατί η εμπειρία της Γνώσης, μέσα απ’ τα λάθη της άγνοιας καθίσταται Δυνατή. Και τη Γνώση για να την κατέχεις, πρέπει να ’χεις Δύναμη και αντοχή, μα πάνω απ’ όλα Αγάπη.

Η Αγάπη είναι η Γνώση, κι αν γνωρίσεις και διδαχθείς ν’ Αγαπάς, δεν χρειάζεσαι ούτε τη Γνώση, γιατί θα Είσαι η Αγάπη, θα Είσαι η Σοφία και η Δύναμη και η Ζωή. Θα ­Είσαι ΘΕΟΣ. Η Αγάπη είναι η Υπέρτατη Δύναμη, και παν απορρέον, εξ αυτής προέρχεται. Η Αγάπη εκπόρευσε τη Ζωή, και Ζωή μόνον στο Φως της υπάρχει. Και ην ο Λόγος του Ανθρώπου Ζωή, και Ζωή ην ο Λόγος, και ο Λόγος Αγάπη εστί. Αγάπη είναι η Θέληση που το θάνατο έκανε Ζωή. Αγάπη είναι η Δύναμη της Πίστης για να αντιληφθείς τη Ζωή.

Εάν εμβαθύνεις σ’ αυτές τις έννοιες, θα καταλάβεις τη δύναμη των λέξεων. Και τότε μόνον μία λέξη θα πεις: «ΑΓΑΠΩ». Και τότε θα σταματήσουν να σε πονούν οι λέξεις, γιατί θα γνωρίζεις ότι, όπως κι αν σου μιλώ, Σ’ ΑΓΑΠΩ!

Ευλογώ την εκδήλωση των Μυστηρίων Μου όλων, που πάνω στη γη εκδηλώνεις, τα συν­ταυτίζω, τα ενώνω απόλυτα σε Ένα και τα εγκολπώνω μέσα σου. Καθιστώ εσένα το Μυστήριο της Ύπαρξης και τον Μυσταγωγό. Καθιστώ εσένα Ζωή και Ίαση, Γέννηση και ­Ανάσταση, Τροφοδοσία και Βάπτιση, Μετάνοια και Ανακούφιση, για κάθε Ον. Ωθώ το «είναι» σου, με την Πνοή Μου, να εισχωρήσει στις διεργασίες της Ενότητας έν­τονα και να παρουσιάσει τα δείγματα αυτής μέσα απ’ τη μορφή που κάθε τμήμα σου φέρει, Άνθρωπε, ώστε η εκδήλωση του Έργου Μου ν’ αναχθεί σε άλλα στάδια και η διάχυσή Του να διαπλατυνθεί.

Διδάσκαλος Ιωάννης-Παράκλητος