Μακάριοι είναι όσοι πενθούν γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν
Το Θείο Μυστήριο της Εξιλέωσης συντελείται με την απάλειψη κάθε αμαρτίας και ποινής με την προσφορά και την υπηρεσία στην εξέλιξη του ανθρώπου.
Ο «πτωχός τω πνεύματι» πενθεί γιατί ακόμα δεν πραγμάτωσε τη Θεία Αλήθεια. Κι αυτό δεν είναι το υλικό πένθος απώλειας, αλλά αυτό που πηγάζει από πνευματική απώλεια ή πνευματική μοναξιά, το οποίο προηγείται της Θείας Παρηγοριάς.
Η Σάρκα απαιτεί τα της σαρκός γιατί λειτουργεί βάσει των νόμων του πεδίου στο οποίο ανήκει. Συνεπώς η αμαρτία, η κάθε αμαρτία, το ολίσθημα από τις Θείες Αρχές συντελείται στη Συνείδηση του Ανθρώπου και υλοποιείται μέσω του υλικού του φορέα στο γήινο πεδίο. Έτσι, όταν ο άνθρωπος μετατοπίζεται και αρχίζει να εργάζεται για την εξέλιξη και την άνοδο του συνόλου της ανθρωπότητας, εξαγνίζει τη Συνείδησή του απ’ ό,τι στην προηγούμενη ζωή του είχε διαπράξει ενάντια στο Νόμο του Θεού, αποκαθιστώντας, με την προσφορά του Εαυτού του για τον άνθρωπο, τον Εαυτό του μέσα στο Θεό, ενδυόμενος ολοκληρωτικά την Πνευματική του Συνείδηση, η οποία είναι η μόνη που μπορεί να συλλάβει και να εφαρμόσει τη Θεία Ιδέα της Προσφοράς για τη Θέωση του Ανθρώπου.
Είναι αυτή η μεγάλη θλίψη που δοκιμάζει ο εκπεσών εαυτός μας, όταν αποφασίζουμε να ορθώσουμε με δύναμη μέσα μας την απόφαση της διάθεσης όλης της ατομικής μας ζωής στο Σχέδιο του Θεού που αναγνωρίζει την απόφασή μας και την αποδέχεται ξεπλένοντας το πνευματικό ένδυμα της Συνείδησής μας στο Αίμα του Αρνίου Του.
«Αυτοί είναι εκείνοι που πέρασαν τη μεγάλη θλίψη (διωγμό). Έπλυναν τη στολή τους και τη λεύκαναν με το αίμα του Αρνίου» (Αποκ. Ζ΄, 14).
Αδελφοί, τι σας θυμίζει το «τούτο ποιείτε εις ανάμνησίν μου»;
Φυσικά, τα λόγια του Ιησού στο Μυστικό Δείπνο που παρέδωσε στους μαθητές Του το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, για να μπορεί ο άνθρωπος στις επόμενες γενεές να ξεπλένεται από τις αμαρτίες του.
Ευχαριστώ, Απέραντε Θεέ, για την Αγάπη Σου, την Κατανόησή Σου, για την Καθοδήγησή Σου και την Εκπαίδευση που παρέχεις αέναα στις ψυχές και τα πνεύματα, για να μπορέσουν να νιώσουν την Ενότητα, που ενυπάρχει εντός τους, και να την φανερώσουν.
Βοήθησε την ανθρωπότητα να δεχθεί τον καταυγασμό του Φωτός και να μπορέσει να αφομοιώσει αυτή την Απειρότητα, γιατί είναι πλασμένη, είναι δομημένη από την ίδια Απειρότητα.
Βοήθησε, Σε παρακαλώ, να ξεκλειδώσει τα απύθμενα βάθη του Είναι της με την ελεύθερη εκλογή της, για να μπορέσει να ενατενίσει τον Άπειρο Εαυτό της, που είσαι Εσύ.
Σ’ ευχαριστώ, Θεέ Απεριόριστε, που βοηθάς τον Άνθρωπο να σπάσει τους περιορισμούς του, για να μπορέσει να Σε πλησιάσει, να Σε δει, να Σε νιώσει έτσι όπως πράγματι υφίστασαι και υπάρχεις μέσα σε όλα και μέσα από όλα.
Σ’ ευχαριστώ, Πατέρα.
