Μαθητεία στα διδάγματα της Νέας Κοσμικής Περιόδου

Σε παρακαλώ πολύ, Πατέρα, ένωσέ με στο Απόλυτο με τη Μία Πνοή που Είσαι, με τον Ένα Λόγο που Είμαι και εκφράζω την ώρα αυτή, με τον Ένα Εαυτό Θεό, που συ­νυπάρχει Τέλεια ταυτόχρονα, χωρίς κανένα διαχωρισμό, με τον Άνθρωπο Λόγο.

Πατέρα, βοήθησέ με Σε παρακαλώ, να διασαφηνίσω καταστάσεις, έννοιες, ιδέες, την Πνοή Σου Απόλυτα και να κατεργαστώ το Είναι μου με τη βοήθεια Σου, για να εκφράσω Θείε και Απεριόριστε Πατέρα, τη Μία Βουλή, τη Μία Διδαχή της Αγάπης Σου της Συμπαντικής, τη Μία κα­τάσταση της Ενότητας του Παντός.

Μέσα στη Ροή Σου – Ροή Μου ενυπάρχουν τα πάντα και οι έννοιες και οι ιδέες που προέρχονται από την ύλη. Ευλογώ τις ιδέες και τις έννοιες που μου παρασχέθηκαν από την ύλη και τις ενώνω με τη Μία Αλήθεια, την οποία εκπροσωπώ επί της γης. Τις ενώνω Απόλυτα, Αδιαίρετα, μέσα στο Άπειρο Φως της Θεότητας, μέσα στην Άπειρη Ροή της Αγάπης, να εκφραστούν με Τελειότητα, με αγνό­τητα, με συμπεριφορά κόσμια, με ανάταση του Πνεύματος και της Ψυχής που φέρω, με Τελειότητα Θεία, που φανε­ρώνει τη Θεία Απειρότητα του Λόγου, το Άπειρο Κάλλος της Δημιουργίας, που φανερώνει τη συνύπαρξη του Κα­λού και Κακού σε Μία Απόλυτη Ισορροπία.

Σε παρακαλώ, Πατέρα, δίδαξέ με, στους χρόνους που έρχονται, να βελτιώσω τη συμπεριφορά μου στο Απόλυτο, να εκφράζομαι με γλυκύτητα, σε τόνους και ήχους Αρμο­νίας , με τη Θεία Μουσική του Παντός, με την ιδέα τη Μία, την Απόλυτη.

Εγώ Είμαι Θεός εν εγρηγόρσει, εν εξελίξει, εν εκφράσει. Εγώ κι Εσύ υπήρξαμε Ένα, από καταβολής της Δη­μιουργίας και ουδέποτε διαχωριστήκαμε. Αν και ευρισκό­μενος στην ύλη και εκπροσωπώντας τη Βουλή Σου, γιατί αυτό ήταν το Θέλημά Σου, ουδέποτε έμεινα χωρισμένος και μακριά από Εσένα, ουδέποτε έμεινα μόνος, έστω και κατά τις στιγμές της εκπαίδευσής μου και δοκιμασίας μου, αλλά πάντα υπήρχε η Θεία Επιστασία Σου, το Άπειρο Έλεος και η Αγάπη Σου, που με πλήρωναν και με ένωναν μαζί Σου, μέσα στη Μία Ροή, στη Μία Αγάπη, την οποία με απέστειλες στη γη να εκπροσωπήσω, την Τέλεια Αγάπη του Θεού Πατέρα.     Μέσα σ’ αυτή την Αγάπη, Θεέ Πατέρα, Άπειρε Εαυτέ Μου, ευρίσκομαι και κινούμαι και υπάρχω. Είμαι η Πνοή της Δημιουργίας Σου. Κι αυτή την Πνοή τη μεταφέρω στο γήινο υλικό πεδίο, στους Αδελφούς Μου, με όλα τα απο­τελέσματα της Θείας χορηγίας Σου, της χορηγίας της Αγάπης Σου, της Καλοσύνης Σου της αμέτρητης, της χορηγίας του Φωτός και της Ενότητάς Σου. Βρίσκομαι ανά­μεσα σε μαθητές και ακολούθους, που Συ επέλεξες, που Συ κάλεσες και προσήλθαν πλησίον Μου, για να μαθη­τεύσουν στα διδάγματα της Νέας Κοσμικής Περιόδου, της αποκατάστασης της Αγάπης στην ανθρωπότητα, της κυ­ριαρχίας του Πνεύματος επί της ύλης.

Ως Θεός προϋπάρχων πάσης Αρχής και εκδήλω­σης Δημιουργίας, Είμαι Ανενδεής και ουδέποτε ζήτησα από τον Άνθρωπο λατρευτικά αφιερώματα και εδαφιαίες υποκλίσεις μπροστά στα πόδια Μου. Αντίθετα, πάντοτε σε παρότρυνα, Άνθρωπε, να εκδηλώσεις τη στάθμη της ποιότητάς σου προς τον πλησίον Αδελφό, για να εξα­κριβώσεις σε ποιο ύψος βρίσκεται η στάθμη σου και σε ποιο ύψος και ποιότητα η Αγάπη στον Εαυτό σας Άνθρω­πο. Είναι ανάγκη με κάθε τρόπο, με κάθε θυσία, με κάθε προσπάθεια, να μεταφερθείτε από την κατάσταση της ανευθυνότητας, στην πλήρη υπευθυνότητα, εφόσον ο προορισμός είναι να επανέλθετε Θεοί Τέλειοι. Η Άναρχη Θεότητα εξαπέλυσε και εξαπολύει συνεχώς διαμέσου του Άναρχου Λόγου τις ιδέες. Οι εκπορευθείσες ιδέες είναι η εκδήλωση της Θείας Σοφίας, η εκδήλωση της Αγά­πης, η εκδήλωση της Άναρχης Θεότητας προς τους Κόσμους και τα Όντα. Οι Θείες ιδέες διαχύθηκαν στο Άπειρο, για να καταστούν Λόγοι, Λόγοι – Θεοί πλήρεις, σε πλήρη επίγνωση και ταύτιση, και να καταστούν εκδήλωση στους Κόσμους.

Η Ιδέα, Αδελφοί Μου, από το Βασίλειο του Πατρός, που είναι η βασιλεία των ιδεών, η βασιλεία των Ουρανών, κατέρχεται στον Λόγο και εκδηλώνεται. Εκ­δηλώνεται ως Αγάπη, Σοφία, ως Θεία Διδασκαλία και από τον Λόγο υλοποιείται ανάλογα με το βαθμό που η κάθε Υπόσταση εισδέχεται και αφομοιώνει την ιδέα την εκδηλούμενη διά του Λόγου. Διδαχθήκατε και διδάσκεστε Αέ­ναα με αντικειμενικό σκοπό να εφαρμόσετε στη γη έμπρα­κτα την υλοποίηση των ιδεών σας. Ουρανός και γη είναι τα Παγκόσμια – Συμπαντικά εξιδανικευμένα πεδία Συ­νείδησης. Είναι η εκπόρευση της Ιδέας και η γη είναι η εκτέλεση, η υλοποίηση, η εφαρμογή. Ο Λόγος, Αδελ­φοί, είναι η εκδήλωση της Τέλειας Θείας Ιδέας, μα και η εφαρμογή, η τήρηση στο υλικό πεδίο. Καλείσθε, λοι­πόν, να συλλάβετε και να αφομοιώσετε τις Θείες ιδέες που εκπορεύονται και να τις καταστήσετε τρόπο ζωής, καθη­μερινό τρόπο ζωής, καθημερινή εκδήλωση και διδα­σκαλία στον ίδιο τον Εαυτό σας και στα μέρη του Εαυ­τού σας, που είναι γύρω σας, χωρίς διακρίσεις, χωρίς περιορισμούς, χωρίς όρια, χωρίς να υπάγεσθε σε χρόνο και σε τόπο. Αυτό είναι το Μέγα Έργο, το οποίο ανατέθηκε στον Άνθρωπο, η φανέρωση της Τέλειας Δημιουργίας του Πατέρα.

Στη Νέα Εποχή θα συμβούν πολλές ανακατατάξεις των επιλογών σου, Άνθρωπε, των κατευθύνσεών σου, της Αγάπης σου, της Ενότητάς σου. Φρόντισε να κατα­νοήσεις πλήρως την Απειρότητα του Ενός Εαυτού, με τον οποίο καλείσαι να ενωθείς. Πολλές φορές σε δίδα­ξα και προσπάθησα να σου διαρρήξω τα στεγανά τοιχώ­ματα του νου σου και να σου εμφυσήσω ιδέες Κάλλους, ιδέες από την Απολυτότητα του Θεού Λόγου, ιδέες Αγά­πης και Ενότητας. Μην παραμελείς τα καθήκοντά σου, την εξέλιξή σου, την εκδήλωσή σου, την εφαρμογή των όσων διδάσκεσαι.

Υποστηρίζουν πολλοί ότι δεν ήταν δυνατόν ν’ ακολου­θήσουν τον εκδηλωμένο Λόγο Χριστό ως Όντα απ’ αρχής Τέλειο, ότι δεν μπορούσαν να προσπλησιάσουν την Άπει­ρη Τελειότητά Του. Γι’ αυτό, Αδελφοί, κατήλθε ο Ιωάννης, φέροντας καλύμματα πλάνης, για να είναι προσιτός σε όλους και για να κατανοήσετε ότι τα καλύμματα της πλάνης μπορούν ν’ αναχθούν και να μεταστοιχειω­θούν σε Αγάπη και Φως.

Δια της Αγάπης του Πατρός, της Ροής του Λόγου και της Κοινωνίας του Αγίου Πνεύματος

Διδάσκαλος Ιωάννης – Παράκλητος