Η Ροή του Θείου: Ένα Συμπαντικό Άγγιγμα
Η Φώτιση δεν είναι μία εξωτερική ακτινοβολία που σε αγγίζει στιγμιαία, αλλά μία εσωτερική απόφαση Ενεργοποίησης του Θείου Εαυτού σου. Δεν αρκεί να επικαλείσαι τον Θεό με λόγια – ο λόγος, για να έχει δύναμη και να προκαλέσει μεταμόρφωση, οφείλει να ενεργοποιεί την Παρουσία του Θεού εντός σου. Η απλή προφορά Του, χωρίς συντονισμό μαζί Του, μένει ατελής.
Ο Λόγος είναι ροή Ζωής. Δεν είναι διανοητική κατασκευή, αλλά εκδήλωση της Θείας συνείδησης μέσα από την καρδιά του ανθρώπου. Ο Λόγος δεν είναι απλώς λόγια, αλλά ενέργεια που ρέει, φωτίζει, θεραπεύει και δημιουργεί.
«Ο Θεός όταν εκδηλώνεται πάντα μυσταγωγεί, πάντα λειτουργεί και θεουργεί… Ο λόγος μας θα έχει βαρύτητα, θα έχει μέσα του Ζωή και θα επιδρά ευεργετικά».
Η ροή του Λόγου δεν πηγάζει από τη διανόηση αλλά από την ένωση του ανθρώπου με το Πνεύμα. Όταν η ψυχή έχει καθαρθεί, τότε ο Λόγος της γίνεται θεουργικός· θεραπεύει και μεταμορφώνει, πρώτα τον ίδιο τον ομιλούντα και ύστερα όσους τον ακούν: «Να μιλάς έτσι σαν τα λόγια σου να είναι η θεραπεία, κι αυτή η ίδια θεραπεία θα γυρίσει και σε σένα».
O διανοητικός λόγος είναι προβολή του εγώ και δεν φέρει ροή. Η ροή του Λόγου απαιτεί σιωπή, εσωτερική ταπείνωση και ένωση με την Παρουσία· τότε το Πνεύμα ρέει ελεύθερα μέσα από τον άνθρωπο, χωρίς αντίσταση:
«Αυτός ο λόγος θεραπεύει κι επουλώνει, όχι ο διανοιακός λόγος ο οποίος είναι μια αυτοπροβολή του “εγώ” μας».
Η ροή του Λόγου είναι επίσης ροή Μητέρας — της θήλειας, δεκτικής ενέργειας της Δημιουργίας — που ενώνει τα δύο ρεύματα του Όντος: το ανοδικό και το καθοδικό.
«Η Μητέρα είναι ισάξιος Λόγος… Ενώνεις τα δύο ρεύματα της Δημιουργίας, Ανοδικό και Καθοδικό».
Αδελφοί μου,
ο Λόγος είναι Ζωή που ρέει. Δεν είναι ανθρώπινη σκέψη, δεν είναι φράση που πείθει, αλλά αναπνοή του Θεού μέσα στον άνθρωπο. Ο Λόγος είναι ο ποταμός του Φωτός που, όταν βρίσκει καθαρή κοίτη, κυλά χωρίς εμπόδιο και αγιάζει ό,τι αγγίζει.
Όταν ο άνθρωπος μιλά από το εγώ του, τα λόγια του είναι ήχοι χωρίς ζωή· όταν όμως σωπάσει το εγώ, τότε ο Λόγος ρέει. Δεν μιλά πια ο άνθρωπος — μιλά ο Θεός μέσα του.
Η Ροή του Λόγου δεν γεννιέται στη διανόηση· αναβλύζει από την καρδιά που έχει καθαρθεί. Είναι η φωνή του Πνεύματος που βρίσκει δίοδο μέσα από την ανθρώπινη ύπαρξη. Εκεί, η ψυχή γίνεται όργανο της Θείας Ενέργειας — και κάθε λέξη της μεταφέρει Φως, Ιαμα και Χάρη.
Αυτή η Ροή είναι λειτουργία της Μητέρας. Γιατί ο Λόγος, για να ρεύσει, χρειάζεται τη δεκτικότητα της Ψυχής, τη σιωπή, τη μη δράση. Ο Πατέρας εκχέει, η Μητέρα δέχεται· κι εκεί, στη συνάντηση των δύο, γεννιέται ο Λόγος που ανασταίνει.
Ο μαθητής μαθαίνει να σωπαίνει. Να μη βιάζεται να μιλήσει, να μη προσπαθεί να πείσει· αλλά να αφήνει το Πνεύμα να μιλά. Κι όταν ο Λόγος ρεύσει, θεραπεύει πρώτα τον ίδιο — γιατί ο πρώτος που ακούει τον Λόγο είναι ο φορέας του. Και καθώς αυτός καθαρίζεται, καθαρίζεται και ο κόσμος γύρω του.
Μάθε, λοιπόν, να είσαι Ροή.
Μη συγκρατείς τον Λόγο, μη τον περιορίζεις στη λογική. Άφησέ τον να ρέει σαν ύδωρ αγιασμένο. Άφησε τη σιωπή σου να γίνει το άνοιγμα μέσα από το οποίο θα περάσει ο Θεός.
Τότε, κάθε λόγος σου θα γίνει ευλογία, κάθε βλέμμα σου φως, κάθε παρουσία σου προσευχή. Γιατί ο Λόγος του Θεού είναι Ζωή, και όποιος Τον αφήσει να ρέει μέσα του, γίνεται ο ίδιος Ζωή — ένα στόμα του Θεού, ένα ποτάμι Φωτός που δεν παύει να αναβλύζει.
Αδελφέ Άνθρωπε,
Η Φώτιση δεν είναι μία εξωτερική ακτινοβολία που σε αγγίζει στιγμιαία, αλλά μία εσωτερική απόφαση Ενεργοποίησης του Θείου Εαυτού σου. Δεν αρκεί να επικαλείσαι τον Θεό με λόγια – ο λόγος, για να έχει δύναμη και να προκαλέσει μεταμόρφωση, οφείλει να ενεργοποιεί την Παρουσία του Θεού εντός σου. Η απλή προφορά Του, χωρίς συντονισμό μαζί Του, μένει ατελής.
Η ενεργοποίηση αυτή δεν γίνεται γιατί Εκείνος έχει ανάγκη να ενεργοποιηθεί – είναι ήδη το Όλον, το Άπειρο και το Φως. Γίνεται για να καταστείς εσύ ενεργός συμμέτοχος της Θείας Παρουσίας. Γίνεται για να εκφραστεί η Θειότητα μέσα από σένα.
“Όταν Με δεχτείς μέσα σου, τότε ανά πάσα στιγμή δέχεσαι τη βοήθειά Μου, εφόσον Με ενεργοποιείς.”
Αυτή η ενεργοποίηση γίνεται με τον συντονισμό σκέψης, συναισθήματος και θέλησης. Όταν δηλώσεις την επιθυμία για Φως, για Αγάπη, για Αλήθεια – φρόντισε να την εκφράσεις με ολότητα και δέσμευση. Η απλή επιθυμία δεν επαρκεί· απαιτείται απόφαση μετουσίωσης.
Η Ημέρα σου: Μία Πράξη Φώτισης
Ξεκίνα τη μέρα σου με Ευλογία. Μην περιμένεις οι συνθήκες να αλλάξουν για να νιώσεις ευλογημένος. Αντίθετα, ευλόγησε τις συνθήκες για να τις μεταμορφώσεις.
Ευλόγησε:
- Τις δυσκολίες, γιατί είναι ευκαιρίες μετάλλαξης.
- Τους ανθρώπους, γιατί είναι καθρέφτες του εαυτού σου.
- Κάθε πράξη σου, γιατί είναι σπόρος αιωνιότητας.
Κλείσε τη μέρα σου με Μετουσίωση. Πάρε ό,τι εξέπεμψες, ό,τι ένιωσες, ό,τι σκέφτηκες, και απόθεσέ τα στον Θεό μέσα σου. Ζήτησε να μεταστοιχειωθούν σε Φως, σε Σοφία, σε Ανώτερη Αλήθεια.
Το Θείο Είναι σου ήδη ανταποκρίνεται
Ακόμα κι αν ο νους σου αδυνατεί να κατανοήσει, το Θείο Είναι σου αφυπνίζεται. Η Αλήθεια δεν περιορίζεται στη λογική, μα αποκαλύπτεται στην Καρδιά. Η Πνευματική Ανάδυση γίνεται όταν σιωπήσεις τον εγωϊσμό και παραχωρήσεις χώρο στο Άπειρο Εσύ.
Ο Δρόμος προς τη Φώτιση είναι Δρόμος Ενεργοποίησης
Για να λάβεις Φως, γίνε εσύ Πηγή Φωτός.
Για να γεμίσεις από Αγάπη, πρόσφερε Αγάπη.
Για να ζήσεις την Ενότητα, ενώσου πρώτα με τον Εαυτό σου. Η Φώτιση δεν είναι προορισμός· είναι τρόπος ύπαρξης. Είναι διαρκής προσφορά, διαρκής Ευλογία, διαρκής Παρουσία του Θείου, όχι ως μακρινός Θεός, αλλά ως η δική σου Θειότητα σε εκδήλωση.
Κάθε πράξη σου είναι ιερή όταν γίνεται με Συνείδηση. Κάθε λέξη, όταν εμφορείται από Αγάπη. Και κάθε αναπνοή, όταν συνοδεύεται από Ευχαριστία. Αυτός είναι ο αληθινός Ναός – το Είναι σου σε ενότητα με το Θείο.
Η Ροή του Θείου: Ένα Συμπαντικό Άγγιγμα
Ο Θείος Εαυτός δεν περιορίζεται σε έννοιες, μορφές ή λέξεις. Εκδηλώνεται μέσα στην ύπαρξή μας ως Ροή. Μια Ροή απαλή και αθόρυβη, αλλά ταυτόχρονα πανίσχυρη. Όταν λες πως ο Θεός «ρέει σαν μελωδία», δεν εννοείς ήχο, αλλά δονητική συμπαντική αρμονία, που διαποτίζει τα κύτταρα της ύπαρξής σου. Όταν Τον νιώθεις σαν άρωμα, είναι η παρουσία Του που διαποτίζει τον αιθέρα του Είναι σου.
Είναι η Ροή που δεν εισέρχεται απλώς. Σε γεννά εκ νέου, σε μεταμορφώνει. Ρέει μέσα σου όχι μόνο ως Παρουσία, αλλά ως η Αναγέννηση της ουσίας σου.
Σαν Μελωδία και Αρμονία
Η μελωδία Του είναι συνειδησιακός ήχος. Ένας συντονισμός των κόσμων, όπου ο εσωτερικός άνθρωπος αναγνωρίζει την προαιώνια Συμφωνία. Σου υπενθυμίζει ότι δεν ήρθες τυχαία. Είσαι νότα σε μια Θεία Συμφωνία, ένα όργανο του Θείου.
Όταν αφουγκράζεσαι αυτή τη μελωδία, σταματάς να ζεις με γνώμονα την ανθρώπινη ασυμφωνία. Εναρμονίζεσαι με το Θείο Ρεύμα. Κινείσαι με τον Ρυθμό της Δημιουργίας.
Σαν Άρωμα, Σαν Αγίασμα
Το Άρωμά Του είναι πνευματική υπογραφή. Δεν φτάνει στις αισθήσεις, αλλά στη Μνήμη της Ψυχής. Σε κάνει να θυμάσαι ποιος είσαι. Όταν Του επιτρέπεις να ρέει σαν άρωμα μέσα σου, τότε ευωδιάζει κάθε πράξη σου, κάθε σκέψη σου. Γίνεσαι φορέας Θείου Αρώματος, και όπου περνάς, ευλογείς.
Το Αγίασμα Του είναι ενεργή Θεία Ουσία. Είναι το Νερό που δεν ξεπλένει μόνο, αλλά βαπτίζει, μετουσιώνει, επαναπροσδιορίζει την ταυτότητα. Δεν είσαι πια απλώς ένας άνθρωπος. Είσαι βαπτισμένος στην Ουσία του Λόγου, ικανός να γεννήσεις Φως και να αναστήσεις συνειδήσεις.
Σαν Βάπτιση, Σαν Γέννηση
Η Βάπτιση Του δεν γίνεται με ύδωρ, αλλά με Συνειδητότητα. Είναι η στιγμή που αποβάλλεις τον παλιό σου εαυτό – όχι γιατί ήταν κακός, αλλά γιατί ήταν μισός. Και επιλέγεις την Πληρότητα. Βαπτίζεσαι στην Αλήθεια. Όχι για να σώσεις την ψυχή σου, αλλά για να την αναδείξεις.
Και τότε… γεννιέσαι.
Η Γέννηση που περιγράφεται εδώ δεν είναι βιολογική. Είναι υπαρξιακή. Είναι το σημείο μετουσίωσης της πλάνης σε Αλήθεια, της αδράνειας σε Ζωή. Είναι η γέννηση του Ανθρώπου που γνωρίζει, που θυμάται, που συντονίζεται με το Άναρχο και το Ατελεύτητο.
Σαν Ανάσταση
Κι όταν όλα έχουν γίνει, έρχεται η Ανάσταση.
Η Ανάσταση δεν είναι μόνο επιστροφή στη Ζωή – είναι η επιστροφή στην Πηγή της Ζωής. Δεν είναι απλώς ανάκτηση του Είναι – είναι ολοκληρωμένη Θέωση. Ανασταίνεσαι από την πλάνη της απομόνωσης. Ανασταίνεσαι από τη λήθη της Ουσίας σου.
Ανασταίνεσαι γιατί γίνεσαι Εσύ ο Λόγος – Εκείνος που ρέει, που δίνει, που μεταμορφώνει.
ΠΗΓΕΣ:
