Η Πλάνη της ανθρώπινης αυθεντίας – Συνειδητοποιήσεις

Η θεωρία είναι νοητική κατάσταση, διανοιακή και συνήθως τροφοδοτεί τον εγωισμό και την Πλάνη.

Η πράξη είναι Αλήθεια. Η πράξη αποτελεί τη σαφήνεια και καθαρότητα του Εαυτού.

Ότι δεν αγαπάμε είναι δυσάρεστο, γιατί είναι ακατανόητο ν’ αγαπάμε κάτι που δεν μας αρέσει και δεν είναι δικό μας.

Ο Λόγος-Χριστός κατέστησε σαφές, πως η αποκάλυψη της Υποκρισίας ήταν ένα σημαντικό μέρος του Έργου Του.

Είμαστε Υποκριτές όσο δικαιολογούμε τις δικές μας αδυναμίες και αρνούμαστε να υπομείνουμε τις ατέλειες του αδελφού μας.

Η διατήρηση της αυτάρεσκης ικανοποίησης της συνείδησης καταναλώνει και σπαταλά το Φως. Είναι η ψεύτικη εικόνα που συντηρεί ατέλειες και καταβροχθίζει το Φως που συλλέγουμε οικοδομώντας κατεστημένα που εμποδίζουν την εξέλιξη.

Ο Πνευματικός ρατσισμός εκδηλώνεται με τη μορφή των ζηλωτών του περιορισμού. Διδάσκουν άψογα το φόβο ώστε να ενισχύσουν τον περιορισμό και τον διαχωρισμό, ενώ διαποτίζουν τις υποστάσεις με δουλικότητα. Διδάσκουν τον Θεό της Πλάνης τους. Κι έτσι όπου δεν υπάρχει Αγάπη βασιλεύει η Άρνηση.

Πατέρα, ελέησέ με,

και βοήθησέ με ν’ αναγνωρίζω με συνέχεια και συνέπεια πνευματική,

τις κατεστημένες δομές και επιρροές μου,

που δεν μου επιτρέπουν έγκαιρα να συλλάβω την ανισορροπία μου,

γεγονός που ενισχύει την αδυναμία μου,

να συμβάλω και να συμμετάσχω συνειδητά στη Μετουσίωση του ανθρώπου-εαυτού μου.