Η Ουσία της Άνοιξης χαιρετίζει την Αυγή του Φωτός
Γρηγορείτε, γρηγορείτε, ώστε η νέα έκχυση Φωτός να ενωθεί με το δικό σας φως και να γίνετε εσείς οι νέοι «Άτλαντες», μιας νέας ατλαντικής Θείας φυλής. Να γίνετε οι νέοι φορείς, μιας νέας γενιάς ανθρώπων, που έπρεπε να είχε δημιουργηθεί μέσα σ’ αυτά τα δύο χιλιάδες χρόνια, γι’ αυτό γρηγορείτε.
Σήμερα βρισκόμαστε στην εποχή που μία Νέα έκχυση Φωτός θα παραχωρηθεί από τον Πατέρα προς την ανθρωπότητα. Η προηγούμενη έκχυση Φωτός ήταν η ενανθρώπιση του Θείου. Το Φως κατερχόμενο πήρε σάρκα για να μπορέσει να βιώσει στην ύλη και να διδάξει.
Με τη νέα έκχυση Φωτός, που θα λάβει χώρα, ολοκληρώνεται ένας κύκλος, δηλαδή τελειώνει ένας κύκλος παραχωρήσεων. Γι’ αυτό χρειάζεται η ταχύτατη αφομοίωση και αλλαγή. Γιατί τούτη η περίοδος που διανύετε είναι πεπληρωμένη σκέψεων μη αγαθών, ενεργειών συμφεροντολογικών, συναισθημάτων εμπαθών, πράξεων μη υψιπετών, με αποτέλεσμα η γήινη ατμόσφαιρα να είναι πλήρης κραδασμών μη αγαθών. Έτσι η γη καλύπτεται ασφαλώς όχι από σύννεφα φωτός. Υπάρχουν βέβαια και οι πυγολαμπίδες και τα φώτα και οι προβολείς, αλλά όταν σ’ αυτή την ατμόσφαιρα την κεκορεσμένη παθών γίνει η νέα έκχυση φωτός, όλα αυτά τα διάχυτα συναισθήματα τροφοδοτούμενα, αναζωπυρούμενα, από ομοιοκραδαστική ακτινοβολία ζώντων θα προκαλέσουν εκρήξεις. Κι εκεί που θα περιμένατε από τον ερχομό του φωτός να δείτε τ’ αγαθά του, έκπληκτοι θα συναντήσετε καταστροφές.
Και θ’ αναρωτηθείτε: Που είναι λοιπόν η έκχυση φωτός, τη στιγμή που μια περιοχή της γης δονήθηκε από τέτοιο σεισμό που μοιάζει να ρουφήχτηκε και σε άλλη οι παγετοί από τους πόλους προχώρησαν και κάλυψαν κράτη, ενώ σε περιοχές επεκτάθηκε η πυρά κατακαίγοντας γειτνιάζοντα κράτη; Όταν πάλι ο φλοιός της γης αναταραχθεί και οι μέρες γίνουν σα νύχτες και οι νύχτες μοιάζουν να φεγγοβολούν από χορό διαττόντων και κομητών, που συγκρούονται αναμεταξύ τους;
Μα ακριβώς ήταν η έλευση του Φωτός, που δημιούργησε αυτές τις ανωμαλίες, γιατί ήταν η ατμόσφαιρα κεκορεσμένη παθών. Η προηγούμενη έκχυση φωτός βρήκε μία ατμόσφαιρα που μπορούσε κάπως να συμβιβαστεί μ’ αυτό το φωτεινό βάρος, γιατί είχε το ελαφρυντικό της άγνοιας. Έπρεπε όμως μέσα σ’ αυτά τα δύο χιλιάδες χρόνια να είχε γίνει η αφομοίωση του του λόγου του Κυρίου.
Έπρεπε να μην είμαστε χριστιανοί μόνο στην ταυτότητα, αλλά το «αγαπάτε αλλήλους» και το «δι’ Εμού εις τον Πατέρα» να ήταν βίωμα, οπότε η νέα έκχυση του Φωτός ενούμενη με τη φωτοβόλο ατμόσφαιρα της γης, τι θα έκανε; Θα έκανε δέκα ήλιους. Η φωτοχυσία καθώς θα ενωνόταν με το δικό σας φως θα σας έκανε αγίους μέσα σε μια στιγμή.
Αλλά πέρασαν δύο χιλιάδες χρόνια και πέστε μου που είναι ο Χριστός περιπατών και καθήμενος εν μέσω ημών; Διότι αν επανήλθε στο Θείο Κατάλυμα, στο Πατρικό Βασίλειο ο Θεάνθρωπος όμως Ιησούς δεν έπαψε να υπάρχει, και θα υπάρχει όσο υφίσταται το ανθρώπινο γένος και μαζί οι προηγούμενες υπάρξεις σας. Θα μπορούσε λοιπόν να βρίσκεται ανάμεσά σας και ορατός, αφού πάντοτε βρίσκεται κοντά σας.
Ο Πατέρας όμως δεν θέλει να χαθεί το αγαπημένο σώμα της ανθρωπότητας. Τότε τι πρέπει να γίνει ώστε να μην πέσει στον δεύτερο θάνατο, όπου δεν θ’ αφυπνιστεί πιά σ’ αυτή την περίοδο της Ανάστασης των ψυχών, αλλά θα μείνει για μια άλλη περίοδο;
Γρηγορείτε, γρηγορείτε, ώστε η νέα έκχυση Φωτός να ενωθεί με το δικό σας φως και να γίνετε εσείς οι νέοι «Άτλαντες», μιας νέας ατλαντικής Θείας φυλής. Να γίνετε οι νέοι φορείς, μιας νέας γενιάς ανθρώπων, που έπρεπε να είχε δημιουργηθεί μέσα σ’ αυτά τα δύο χιλιάδες χρόνια, γι’ αυτό γρηγορείτε.
Γι’ αυτό μίλησε κι ο Κύριος με Απόλυτες έννοιες, γιατί πλησιάζει πάλι η Έκχυση του Απολύτου, και χρειάζεται να βρει Απόλυτες καταστάσεις, απόλυτες αποφάσεις, απόλυτα νοήματα, απόλυτη συμπεριφορά, απόλυτες πράξεις. Γιατί ίσως κληθείτε εσείς που έχετε πάρει τόσα δώρα από το Πνευματικό Βασίλειο, να γίνετε οδηγοί σε ανθρώπους που θα βρίσκονται κάτω από αλλοφροσύνη.
Και τότε δεν θα σας μένει καιρός να κοιτάξετε «τα του οίκου σας», «τα των συγγενών σας», αλλά θα πρέπει εκείνη τη στιγμή αμέσως ν’ αποφασίσετε ή να ενώσετε το τμήμα της ανθρωπότητας, που θα βρίσκεται γύρω σας, ή να πάρετε τους δικούς σας και να κρυφτείτε σε σπηλιά, για να σώσετε το περαστικό, το εφήμερο σκήνωμά σας, σαν τους περισσότερους χριστιανούς που ενώ πιστεύουν στη μεταθάνατο ζωή θα κοιτάξουν πως να σώσουν τα λίγα χρόνια που τους μένουν.
Σε όσους από εσάς καταταγούν θα δοθεί ζωή, καθώς και η δύναμη να δίνετε κι εσείς ζωή σε άλλους, αυτό άμεσα, γιατί ο καιρός επείγει, γιατί δεν πρέπει να χαθεί η ανθρωπότητα, γιατί εκείνη τη στιγμή η απόφαση που θα έχετε πάρει θα σας δώσει χαρίσματα, που τώρα εκλιπαρείτε για ψήγματά τους.
Η στιγμιαία αυτή απόφαση που θα έχετε πάρει, αυτό το ναι ή το όχι θα σας κατατάξει αυτομάτως σε στρατηγική θέση, όπως συμβαίνει σε εμπόλεμο κατάσταση, που απονέμονται βαθμοί και κλητεύονται ανήλικοι, θα σας αποφέρει χαρίσματα, για να μπορείτε να οδηγείτε αυτή τη νέα φυλή, που θα πρέπει για να μην χαθεί, επιτέλους ν’ αφομοιώσει τη νέα έκχυση φωτός, και να ζήσει μέσα στο κύμα της.
Δεν θα προσθέσω τίποτα άλλο σήμερα, ώστε να σας δοθεί χρόνος για να γίνει η αφομοίωση των όσων είπαμε. Λέγοντας αφομοίωση εννοώ επίσης και τη βαθμιαία εφαρμογή τους στη ζωή σας. Να αισθάνεστε σαν να πρόκειται να είναι η στιγμή που δίνετε εξετάσεις, σαν να είναι η στιγμή μιας κρίσιμης στροφής στη ζωή σας. Μπορείτε στα καθημερινά σας θέματα να επιδείξετε αυταπάρνηση.
Φεβρουάριος 1978
