Άνθρωπε, σε διδάσκω τη Χριστοποίησή σου και τη Θέωσή σου. Εγώ σε διδάσκω, αλλά εσύ είσαι μαθητής, ή μήπως είσαι απλώς συλλέκτης γνώσεων, απλώς παρατηρητής, που παρακολουθεί με αμέλεια και επιπολαιότητα τη μεγαλύτερη διδασκαλία της Αλήθειας, την αποκάλυψη του Εαυτού του; Πρέπει να κατανοήσεις, ότι η διδασκαλία της Χριστοποίησης δεν πραγματοποιείται μόνο με τις εξωτερικές καταστάσεις, με τους ερεθισμούς τους εξωτερικούς και τις γνώσεις οι οποίες σου παρέχονται για να σε βοηθήσουν. Η διδαχή της Χριστοποίησης πραγματοποιείται εσωτερικά, από μέσα σου, από το σημείο εκείνο που υπάρχω Εγώ απόλυτα ενωμένος μαζί σου, χωρίς καμία απόσταση ή διαίρεση. Όταν εγκλωβίζεσαι στη βοήθεια που σου προσφέρεται με διάφορους τρόπους, τότε δεν μπορείς παρά μονάχα να παραμείνεις ένας αιώνιος αναζητητής, που εκλιπαρεί να βρει τον Εαυτό του. Μα όταν χρησιμοποιείς αυτή τη βοήθεια ακριβώς για να μπορέσεις να διακρίνεις τον ενωμένο Εαυτό, τότε ξεφεύγεις από την ανάγκη της και εισέρχεσαι στο στάδιο της προσφοράς βοήθειας προς κάθε τμήμα του Εαυτού σου. Ένα στάδιο, που βήμα με βήμα σε ελευθερώνει από περιορισμούς, από πλαίσια, από οριοθετήσεις και σε καθιστά όλο και περισσότερο συνειδητά ενωμένο και ταυτισμένο μ’ Εμένα.

Γύρω σου διαδραματίζονται πάρα πολλές καταστάσεις, τις οποίες δεν μπορείς να εξηγήσεις. Υπάρχουν εκδηλώσεις στα τμήματα του Εαυτού σου και στον πλανήτη γη, που όσα μέχρι σήμερα μπορείς να κατανοήσεις, δεν σε βοηθούν να τα εντάξεις μέσα στους Θείους Νόμους. Είναι απαραίτητο, Άνθρωπε, να καταλάβεις ότι για να κατανοήσεις τους Θείους Νόμους και την εκδήλωσή τους, πρέπει να ενωθείς μαζί τους. Απόλυτη κατανόηση δεν γίνεται να έχεις διαφορετικά, όσο κι αν σου εξηγώ τη λειτουργία των Αυτενεργών Νόμων, που διέπουν τα Σύμπαντα. Όσο κι αν σου επεξηγώ τις καταστάσεις που καλύπτουν και τις διαφοροποιήσεις, που ακολουθούν στις διάφορες ιδιαιτερότητες εκδηλώσεων, δεν πρόκειται να καλύψεις την απορία σου. Γιατί η απορία υφίσταται εξαιτίας των διττών συλλογισμών σου και της διττής διεργασίας που υπάρχει μέσα σου. Αυτή η διττή διεργασία δεν μπορεί να χωρέσει την Ένωση. Είναι αναγκαίο να μετουσιωθεί, να ενταχθεί μέσα στην ουδετερότητα, για να περικλείσει εντός της την Ένωση και να κατανοήσει την ολότητα των διεργασιών, που εκφράζονται πάνω στον πλανήτη και στα Σύμπαντα. Σου τονίζω μόνο, ότι τα πάν­τα διέπει η Ισορροπία.

Σου είναι γνωστό, ότι τίποτα δεν εκδηλώνεται στα Σύμ­παντα, χωρίς τη Θέληση του Θεού, και ίσως σου δημιουργεί απορία πώς η Θέληση του Θεού επιτρέπει τόση δυσαρμονία, τόση εκδήλωση αρνητικότητας, τόση κατάσταση πλάνης. Μπορείς να χωρέσεις, Άνθρωπε, ότι για τη διττή διαδρομή, που ακολουθείς, για τα διττά στοιχεία που εκδηλώνεις, αυτό είναι η Ισορροπία, αυτό είναι η εκδήλωση του Νόμου της Ισορροπίας. Έχεις μάθει ν’ απομονώνεις τα γεγονότα, που αντικρίζεις γύρω σου, να θεωρείς ένα αρνητικό γεγονός αποκομμένο από ένα θετικό ή αντίστροφα. Επίσης έχεις συνηθίσει να τα απομονώνεις χρονικά, δηλαδή να σημαδεύεις μία ολόκληρη χρονική περίοδο από μία αρνητική κατάσταση, ενός πολέμου π.χ., και να την απομονώνεις από μία άλλη θετική, ειρήνης και αρμονίας. Όμως στον Θεό τα πάντα ­είναι Ένα, δεν υπάρχει χώρος και χρόνος. Η Ισορροπία δεν απομονώνεται σε στιγμές, είναι διαχρονική, όπως διαχρονικός είναι και ο τρόπος, που διδάσκει την εξυψωμένη της μορφή, την Τέλεια μορφή της. Μέσα από τις καταστάσεις που ζεις, βιώνεις Ισορροπία διττότητας και διδάσκεσαι να βιώσεις Ισορροπία Ενότητας. Οι εκδηλώσεις τμημάτων σου, που προκάλεσαν καταστροφές και ρήξεις στον κόσμο, δεν έκαναν τίποτε άλλο παρά να εκφράσουν την κατάσταση άρνησης του Ενός Ανθρώπου, που είσαι, και να Ισορροπήσουν τις εσωτερικές καταστάσεις φέρνοντάς τες στην εκδήλωση και εντάσσοντάς τες στον μηχανισμό της Μετουσίωσης. Γιατί στον διττό κόσμο που εκδηλώνεσαι, καθετί για να μετουσιωθεί, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιηθεί και να εκδηλωθεί. Όχι απαραίτητα σαν εκδηλωμένη πράξη, αλλά οπωσδήποτε να εκδηλωθεί ολοκληρωμένα στη Συνείδηση και στη Νόηση, ώστε να εισχωρήσει εντός του η καταλυτική ροή της Μετουσίωσης και να το εντάξει μέσα στην Ουδετερότητα.

Η εκδήλωσή σου, Άνθρωπε, στους αιώνες που κύλησαν, παρουσίαζε μεγάλα χάσματα εσωτερικής ανισορροπίας, και αυτά τα χάσματα της εσωτερικής ανισορροπίας εκφράζονταν διαμέσου ενός τμήματος ή και περισσότερων τμημάτων του Εαυτού σου και γίνονταν το ερέθισμα για να σκεφτείς, για να συνειδητοποιήσεις, για να μπορέσεις ν’ απεγκλωβιστείς από το χάσμα στο οποίο βρισκόσουν χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι. Είναι απαραίτητο να κατανοήσεις, ότι η εκδήλωση των πραγμάτων πάνω στον πλανήτη γη είναι ολοκληρωμένη. Δηλαδή, οτιδήποτε ελλείπει από ένα τμήμα, εκδηλώνεται από ένα άλλο, οτιδήποτε ελλείπει από μία κατάσταση κραδασμών, εκδηλώνεται σε μία άλλη κατάσταση κραδασμών. Όταν λέω ελλείπει, εννοώ και στοιχεία θετικά και στοιχεία αρνητικά, γιατί αυτό που λείπει από τη γη, από τον Άνθρωπο που ζει πάνω σ’ αυτήν, είναι ακριβώς η ένωση των αρνητικών και θετικών στοιχείων και η Ουδετεροποίηση. Έτσι δρουν απομονωμένα και διττά τα αρνητικά και τα θετικά στοιχεία, παρουσιάζοντας πάνω στον πλανήτη, και διαχέοντας στο Σύμπαν, αυτή την όψη της δυσαρμονίας, που όμως εκφράζει, για την κατάσταση της διττότητας σε συνισταμένη εκδήλωσης, Ισορροπία.

Άνθρωπε, προσπάθησε να χωρέσεις, ότι αν πραγματικά διακατέχεσαι από διάθεση να προσφέρεις σε Αρμονία, πρέπει να συντελέσεις στην ­Ουδετεροποίηση των πάντων, στην Ενότητα των πάντων, σε καμία καθήλωση και δέσμευση κανενός στοιχείου. Γιατί ­κάθε καθήλωση και δέσμευση δημιουργεί αυτό που αντικρίζεις γύρω σου, έστω αν αυτή η καθήλωση ή η δέσμευση αναφέρεται σε στοιχεία αρνητικά. Τα στοιχεία τα αρνητικά χρειάζονται τη συνένωση με τα θετικά, όπως απαραίτητα και τα θετικά χρειάζονται τη συνένωση με τα αρνητι­κά. Διαφορετικά, μην αναμένεις να εκδηλωθεί Ειρήνη και Αρμονία πάνω στη γη. Δεν είναι δυνατόν να εκφραστεί Ενοποίηση, αν όλοι οι κραδασμοί, οι ήχοι, τα χρώματα και οι δονήσεις που παράγονται από τον Άνθρωπο, δεν ενταχθούν ουδετεροποιημένα μέσα στην Ισορροπία της Τελειότητας.

Απέκτησες ελεύθερη βούληση. Αναρωτήθηκες ποτέ ποια είναι αυτή η ελεύθερη βούληση την οποία απέκτησες; Θεώρησες απλοϊκά, ότι είναι η δυνατότητά σου να επιλέγεις μέσα στους διττούς δρόμους της προσωπικότητας και του γήινου Κατεστημένου. Αυτό δεν είναι ελεύθερη βούληση, Άνθρωπε, είναι η λειτουργία του Νόμου της Ολότητας. Είναι η τάση της ενοποίησης του Ανθρώπου, που υπάρχει αδιάρρηκτα μέσα σου από την πρώτη στιγμή της διάσπασής σου. Γιατί πρέπει να κατανοήσεις, ότι καμιά επιλογή σου δεν είναι ανεπηρέαστη από το Όλον. Κάθε επιλογή στον διττό δρόμο φέρει επιρροές από την επιλογή κάθε τμήματος του Ανθρώπου, κι όχι μόνο του ζώντος Ανθρώπου την ίδια χρονική περί­οδο μ’ εσένα, αλλά του Ανθρώπου που έζησε και θα ζήσει. ­Είναι δηλαδή ενταγμένη μέσα στον Νόμο της Ισορροπίας της διττότητας που σου εξέφρασα και σου εξήγησα πριν. Η ελεύθερη βούληση που απέκτησες, Άνθρωπε, ήταν και είναι ο Εαυτός Θεός. Αυτή είναι η μόνη ελευθερία του Παντόχρονου και του Πανταχού, η Ζωή, η Αγάπη, η Ενότητα. Οτιδήποτε άλλο είναι λειτουργικότητα, που με διάφορες διαδοχικές καταστάσεις οδηγεί το «Είναι» σου στη συνειδητοποίηση και στην έκφρασή του ως Θεός.

Η διδαχή Μου, Άνθρωπε, προς εσένα δεν ενέχει κανέναν περιορισμό. Σου παρουσιάζω έναν δρόμο, μα αυτός ο δρόμος δεν έχει καθορισμένα βήματα. Παρουσιάζω έναν δρόμο, που μπορεί να τον ακολουθήσει κάθε τμήμα του Ανθρώπου, χαράζοντας τη δική του προσωπική πορεία και ιδιαιτερότητα. Γιατί μέσα στον δρόμο, που σου διδάσκω, της Χριστοποίησης, όλοι οι άλλοι δρόμοι και οι ιδιαιτερότητες ενοποιούνται και με­τουσιώνονται, πραγματώνουν την Ουδετερότητα και την Ένωση. Επομένως, δεν υπάρχει ανάγκη να οριοθετήσω ή να καταδείξω με απόλυτο καθορισμό κινήσεις. Θα σου έλεγα, μάλιστα, ότι κάτι τέτοιο είναι δεσμευτικό για σένα, δεσμευτικό για Μένα, που κατοικώ μέσα σου. Γιατί, Άνθρωπε, ο Εαυτός σου, ο Λόγος δηλαδή, σε θέλει όπως είσαι. Γιατί ό,τι είσαι ανήκει στην Ενότητα, ό,τι είσαι ανήκει στον Λόγο. Αν προσπαθήσω να περιορίσω αυτό που είσαι, τότε κάποια στοιχεία από το Όλον θα παραμείνουν αμετουσίωτα, αδρανή και παθητικά, γιατί δεν θα έχουν ενταχθεί στη συνειδητή Μετουσίωση. Σε θέλω όπως είσαι, και σε οδηγώ, από μέσα σου κι απ’ έξω σου, να φτάσεις στη συνταύτιση, στην Ουδετεροποίηση, στην έκφραση του Θεού, προσφέροντας αυτή την έκφραση προς κάθε κομμάτι σου.

Υπάρχουν πάρα πολλές καταστάσεις, που σε περιορίζουν και σε δεσμεύουν, ακόμα κι όταν βρίσκεσαι στην εξελικτική πορεία της ταύτισης μαζί Μου. Κατανόησε, ότι κάθε σκαλοπάτι σου είναι ένας περιορισμός, που μετουσιώνεται, μέχρις ότου οδηγηθείς στο Άπειρο. Κατανόησε, ότι κάθε σκαλοπάτι σου είναι μια ανισορροπία, που θα μετουσιώνεται σε Ισορροπία και θα αντικαθίσταται από ανισορροπία πάλι, μέχρις ότου ταυτισθείς με την Απόλυτη Ισορροπία του Παντόχρονου. Κατανόησε, ότι ακόμα και το απεριόριστο είναι ένας περιορισμός για σένα. Γιατί είναι έννοια και προσπαθείς να το προσεγγίσεις νοητικά, χρησιμοποιώντας διάνοια, γνώση και στοιχεία που έχεις βιώσει, απόηχους από αυτό. Για να πάψει το απεριόριστο για σένα να είναι περιορισμός, είναι αναγκαίο να βιώσεις και να δεχτείς την Ολότητα του Εαυτού σου, όπως εκδηλώνεται στην πολλαπλότητα των σκηνωμάτων, να την Ευλογήσεις, να την ενώσεις και να γίνεις το Όλον, να μιλήσεις μέσα από σκηνώματα άλλα, να εκφραστείς μέσα από κινήσεις άλλων σωμάτων. Μόνο τότε μπορείς να πεις ότι είσαι Απεριόριστος. Και μπορείς να το πεις, γιατί τίποτα δεν σε περιορίζει, όχι θεωρητικά ή λεκτικά, αλλά βιωματικά και ουσιαστικά. Διαφορετικά, υπάρχει περίπτωση η κατάσταση της έννοιας «απεριόριστος» να σε ρίξει σε ανακυκλώσεις διττών καταστάσεων, εμφανίζοντάς σου διττές επιλογές σαν δύναμη Απεριόριστου, ενώ στην πραγματικότητα ­είναι δέσμευση και αποκοπή από την Ένωση.

Αγαπημένε Άνθρωπε, προχώρα και εκδηλώσου. Δι­δάσκεσαι τον Εαυτό σου. Μια τέτοια διδασκαλία ­απαιτεί υπευθυνότητα και επίγνωση. Απαιτεί προπάντων επικοινωνία με το Είναι σου συνεχή. Απαιτεί Αγάπη για κάθε τμήμα του Εαυτού σου. Μην αμελείς, μην επαναπαύεσαι. Διάλεξες να μαθητεύσεις στην Ενότητα, διάλεξες να γίνεις Ουδέτερος. Μέσα από τις διττές ανακυκλώσεις σου, άκουσες τη Φωνή της Ζωής, της Ύπαρξης του Εαυτού σου, και αυτό το άκουσμα ήταν και η επιλογή της Ουδετερότητας, της ταύτισης μ’ Εμένα. Η επιλογή σου έχει ήδη πραγματωθεί. Δεν μπορείς να την ανατρέψεις, γιατί είναι επιλογή του Εαυτού προς τον Εαυτό. Γι’ αυτό τον λόγο, συμβάδισε με την επιλογή σου, κατανόησέ την, νιώσε τον ήχο που σε ώθησε να γνωρίσεις την ενιαία Ύπαρξη. Συντονίσου στον ρυθμό της Δόνησής Του και εκδηλώσου.

Άνθρωπε, Ευλογώ το «Είναι» σου να γεμίσει με Ισορροπία, Φως και Αγάπη. Ευλογώ τα Κέντρα σου και τα καθαρίζω, ώστε να παλμοδονούνται με Ουδέτερη Ενέργεια ταύτισης με την Τριαδική Θεότητα. Σε διαποτίζω με Αρμονία στο «Είναι» σου, στο νου σου, στην καρδιά σου, στη Συνείδησή σου και στα σώματά σου. Ανακινώ εντός σου τον Ολοκληρωμένο Άνθρωπο, τον Άνθρωπο Ένωση και Φως, να εκδηλώσει την Ενότητά του, την παντοδυναμία του, τη Θεότητά του. Να εκδηλώσει τη δράση του σε κάθε τμήμα του Εαυτού, δράση Μετουσίωσης και Ισορροπίας. Να εκδηλώσει την ελεύθερη βούληση του Εαυτού και την Ισορροπία της Τελειότητας.