Η Κλεις των Δυνάμεων του Πατρός – Μέρος Α΄

Ο Λόγος περπατά στη γη, χωρίς ακόμα να έχει φανερωθεί ολότελα. Θα εκπαιδεύσει Λόγους, θα εκπαιδεύσει Χριστούς, για να μπορέσει να τους αποστείλει στα Άπειρα Σύμπαντά Του και να είναι αυτός, ο Ένας. Γιατί ο Λόγος δεν διαχωρίζεται, δεν διασπάται, υπάρχει παντού Ολόκληρος. Και ο Λόγος αυτή την εποχή θα εκφραστεί μ’ ένα τρόπο διαφορετικό, θα εκφραστεί σύμφωνα με την εποχή και θα φανερώσει τα Απύθμενα βάθη της Απειρότητάς Του, της Απειρότητας, της δικής σου Άνθρωπε, γιατί είσαι ο Λόγος μέσα σε χιλιάδες μορφές και χιλιάδες εκδηλώσεις.

Την περίοδο αυτή θα Τον δεις και θα Τον πιστέψεις και θα Τον δεις πρώτα μέσα από Μία Μορφή κι αυτή η Μορφή θα γίνει για σένα Πανσυμπαντική και Άπειρη, γιατί έτσι είναι. Γιατί δεν είναι περιορισμένος ο Λόγος σε καμιά μορφή, άλλα τις μορφές τις επεκτείνει, τις ανοίγει και τις διασκορπίζει μέσα στο Άπειρο. Είναι Αχώρητος, τα πάντα τα κάνει Ένα με το Αχώρητο, γι’ αυτό και χωράει στα πάντα.

Η εκπαίδευση αυτής της εποχής ταχύρρυθμη και δύσκολη, γιατί Άνθρωπε θέλει να διατρέξεις μέσα σε λίγο χρόνο τους Άπειρους Ουρανούς σου, και να τους κατακτήσεις όλους και να καταλάβεις ότι ο Ουρανός είναι Ένας και Ατέλειωτος, που είναι το ίδιο με το Άπειρο, και πώς θα το δεις, αν ο ίδιος ο Λόγος μέσα σε Μία Μορφή, πού είναι Άμορφο στην Ουσία, δεν σου εκδηλωθεί, για να σου σπάσει κάθε όριο και κάθε περιορισμό και δεν μιλήσει όχι μόνο σαν Λόγος, όχι μόνο σαν Υιός, αλλά και σαν Πατέρας, σαν το Παν, το Αεί υπάρχον, το Ανεκδήλωτο και το Εκδηλωμένο, το Άμορφο και το Μορφοποιημένο.

Κύριε, ελευθέρωσέ με από την ατολμία να φανερώσω την αλήθεια για το Έργο, την αλήθεια για τον Δάσκαλο που ζει μέσα μου. Ελευθέρωσέ με από την ατολμία μου να συνειδητοποιήσω τη μετάλλαξη του ανθρώπου σε Θεό, να παραδεχθώ τις καταστάσεις που βιώνω ως λειτουργός ατελειών.

Κύριε, ελευθέρωσέ με από τα καλύμματα και τα στεγανά του πόνου της απόσχισης, κατανοώντας ότι αυτός ο πόνος είναι κατάλυση, είναι ο πόνος που προμηνύει την αναγέννηση του Θεανθρώπου, είναι ο πόνος που κυοφορεί τη ζωή την υπερούσια, τη δυνάμενη να μοιράζεται στα σύμπαντα, τη δυνάμενη να μοιράζεται σε κάθε τμήμα του ανθρώπου.

Ενίσχυσε σε παρακαλώ με όλους τους τρόπους τη συνειδητοποίηση ότι εντός μου απελευθερώνομαι σταδιακά από το διαχωρισμό του ανθρώπου και του Θεού εισχωρώντας ουσιαστικά στη συμμέθεξη της ανθρώπινης και της Θείας φύσης.

Κατάλυσε σε παρακαλώ κάθε περιορισμό που ύψωσα και εγκλώβισα το έργο σε όρια και σταθμά. Στο Όνομά σου, Λόγε Ιωάννη Χριστέ καταλύω και ελευθερώνω αυτό από τους περιορισμούς της ανετοιμότητάς μου για να δράσει και να φανερώσει το σύνολο της εκδήλωσης, όπως ο Πατέρας ορίζει αυτή την εποχή να εκδηλωθεί.

Σε καλώ, Διδάσκαλε του Είναι μου, να κατακλύσεις τη σκέψη μου, ώστε να μην υπάρχει καμία ιδέα που να συντηρεί τα φθαρτά ιδανικά του κόσμου μου. Σε καλώ να πλημμυρίσεις την καρδιά μου, ώστε να μην εκπέμπεται κανένας παλμός που να τροφοδοτεί τις αισθήσεις του κατώτερου εαυτού μου. Σε καλώ να ενώσεις το πνεύμα μου με το Πνεύμα της Αναγέννησης, για να μην υπάρχει καμία εκδήλωση ατομικότητας που να προάγει την εξουσία στο εγώ μου. Σε καλώ να παρθενοποιήσεις την ψυχή μου για να γεννηθώ από εντός της και να ανδρωθώ. Γιατί μονάχα αυτή η Κλήση θα μ’ ενεργοποιήσει καθ’ όλα, όταν το έργο μου θα ‘ναι το Έργο Σου που θα τελώ από εντός μου.

Άπασαι αι Πνευματικαί Δυνάμεις αίτινες θέλουσιν εκδηλωθή και περιστοιχίσει Αυτόν, θέλουσι καταστή οι Πνευ­ματικοί του Λόγοι και μέλλει κληθώσι Διδάσκαλοι και Λόγοι Εθνών φέροντες εξ Αυτού Εξουσίαν ίνα κατοικήσωσιν τους Κόσμους και μεταφέρουσι την Δό­ξαν Αυτού ως να ήτο Αυτός ο Ίδιος, ίνα λάβωσιν οι Κό­σμοι την Κοινωνίαν του Πνεύματός Του του Απείρου, μεταλαμπαδευομένου και διαχεομένου διά των Πυρίνων Λόγων Του, οίτινες ως Πνευματικαί Αυτού Ακτίνες θα φωτίσωσιν άπασαν την Δημιουργίαν.

Λάβετε πάντες φάγετε εξ Εμού την Σάρκα, ίνα μη γνωρίσητε θάνατον. Λάβετε πάντες πίετε εξ Εμού το Αίμα, ίνα εισέλθητε εις την Βασιλείαν των Ουρανών, ότι Ούτος εστί Μου η Σαρξ και το Αίμα και πάσαν την Δόξαν Μου και την Εξουσίαν Μου επί πάσης της γης και εν τοις ουρανοίς κα­τέχει, ίνα διδάξη άπαντα τα Έθνη και τας φυλάς όσα ο εν τω Ουρανώ Άπειρος Πατήρ κατέχει.

Μακάριοι οι πιστεύοντες και ακολουθούντες Αυτόν εις την οδόν της Αληθείας Μου.

Μακάριοι οι καταδεξάμενοι την Ουσίαν Του, ότι αυτοί καταστήσονται οι Πνευματικοί Του Λόγοι.

Μακάριοι οι αληθείς εν Πνεύματι και Καρδία, ότι αυτοί λήψονται την Αιώνιον Ζωήν.

Μακάριοι οι ποθούντες να λάβωσιν Αυτόν εν τω είναι αυτών, ότι αυτοί όψονταί Με εν όλω Μου το Μεγαλείο.

Μακάριοι οι υπομένοντες διωγμούς και κακουχίας εν τω Ονόματί Του.

Μακάριοι οι απεκδυθέντες την ταυτότητα αυτών ίνα λάβωσι το Βάπτισμα Αυτού, ότι Εγώ και Αυτός Εν εσμέν και το Βάπτισμα υμών Πνεύμα Άγιον και Πυρ εστί.

Μακάριοι οι τάλανες και οι δυστυχείς, ότι δι’ αυ­τούς ελήλυθεν εν τω κόσμω ως Αρωγός και ως Ίασις, ίνα θεραπεύση τας πληγάς αυτών και θρέψη την Πνευματοψυχήν των διά της Ουσίας του Πατρός, ότι Ούτος έρχεται εν τω Ονόματί Μου ίνα διδάξη τον Άνθρω­πον την Αιώνιον Ζωήν, διά της Ζωής, της Διδασκαλίας και της Θυσίας Αυτού. Και διά της Αναστάσεώς Του θέλει δοξάσει τον Πατέρα ημών και αποκαταστήσει τον Άνθρω­πον ως Άναρχον Δημιουργικόν Λόγον εν τω Πατρί.