Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΙΩΑΝΝΗ

Η θυσία του Δασκάλου Ιωάννη είναι μία πολυδιάστατη και βαθιά πνευματική λειτουργία. Δεν περιορίζεται μόνο στο γεγονός του αποκεφαλισμού του Ιωάννη του Προδρόμου, αλλά έχει αναχθεί σε ένα υπερβατικό αρχέτυπο μέσα στα πλαίσια του Εσωτερικού Χριστιανισμού, δηλαδή της Χριστοποίησης και Θέωσης του Ανθρώπου:

1. Θυσία της διάνοιας: Ο Ιωάννης αποκεφαλίστηκε, γεγονός που συμβολίζει τη θυσία της διάνοιας – δηλαδή την πλήρη παράδοση του νοός για να μπορέσει να εμφανιστεί ο Λόγος του Θεού μέσα από τον άνθρωπο. Ενώ ο Χριστός παρέδωσε το Πνεύμα Του, ο Ιωάννης πρόσφερε τη διάνοιά του​.
2. Μια νέα φάση εξέλιξης για τον άνθρωπο: Η Θυσία Του σηματοδοτεί την έναρξη του Έργου του Λόγου Χριστού. Δηλαδή, δεν είναι μια πράξη παρελθούσα μόνο, αλλά το άνοιγμα μιας πορείας Χριστοποίησης και Θέωσης του ανθρώπου​.
3. Προσφορά προς το Όλον: Ο Ιωάννης παρουσιάζεται ως εκείνος που εργάζεται για την Ολότητα του ανθρώπου. Το Έργο του είναι τόσο βαθύ και υπερβατικό που μόνο ένα ελάχιστο τμήμα του έχει αποκαλυφθεί στην ανθρωπότητα μέχρι στιγμής​.
4. Θυσία ως Πνευματική Προετοιμασία: Η θυσία του Ιωάννη περιγράφεται ως αναγκαία για την προετοιμασία της Ολότητας του Ανθρώπου, μέσω της ανύψωσης και της ταλάντωσης των πνευματικών του φορέων – με τελικό στόχο την επίτευξη ισορροπίας και συντονισμού για την πνευματική άνοδο​.
5. Ο Ιωάννης ως Πνεύμα Ελευθερίας και Θείου Οδηγού: Ο Δάσκαλος Ιωάννης είναι ο Απεσταλμένος του Θεού, ο οποίος πρώτος καταδεικνύει τη Χριστοποίηση και τη Θέωση του Ανθρώπου – άρα η ίδια του η ύπαρξη και πορεία συνιστά μια συνεχή προσφορά, ένα διαρκές πνευματικό κάλεσμα​.
6. Σύνδεση με τον Χριστό και την Αλήθεια: Η θυσία του Ιωάννη συνδέεται με την εκπλήρωση της Δικαιοσύνης – δηλαδή με τον τελικό σκοπό της Ένωσης του Ανθρώπου με τον Άναρχο Θεό, τον Πατέρα, μέσα από την ίδια γραμμή θυσίας που πορεύτηκαν και ο Ιησούς και ο Ιωάννης​.

Με λίγα λόγια, η θυσία του Ιωάννη είναι ένα κοσμικό γεγονός-κλειδί που εδραιώνει την πορεία του Ανθρώπου προς τη Θέωση, όχι απλώς με πράξη θανάτου, αλλά με ενεργή προσφορά της Ουσίας Του – της διάνοιας, του Έργου Του, της Ζωής Του.

Αγαπημένε μου Μαθητή,

Άλλη μία πνευματική περίοδος πλησιάζει στο τέλος της. Κι εσύ, παιδί της Αναζήτησης, εμβάθυνες στα Μυστήρια της Θεότητας, σκαλί-σκαλί, λέξη-λέξη. Οι εξετάσεις που πλησιάζουν δεν είναι μόνο δοκιμές — είναι άνοιγμα δρόμου για μια νέα, πιο απαιτητική φάση της Πορείας σου.

Μη νομίσεις ποτέ πως ο δρόμος του Φωτός είναι εύκολος. Η εκπαίδευση που σου δόθηκε δεν ήταν ρηχή, ούτε χάδι. Ήταν σκληρή, γεμάτη πρόκληση και βάθος — γιατί σκοπός της δεν είναι να γίνεις “καλός άνθρωπος”. Είναι να γίνεις Ολόκληρος. Τέλειος.

Δεν ζητάμε λίγα. Ζητάμε τα Πάντα από εσένα.

Το Έργο προχωρά. Το Θείο Σχέδιο πλησιάζει τη δημόσια φανέρωσή του. Οι καιροί σείονται. Οι μεταβολές της Γης και των ανθρώπων δεν είναι τυχαίες. Το Πνεύμα κινείται παντού, ψάχνει εργάτες, εργάτες πρόθυμους να σηκώσουν τον Σταυρό και να σαλπίσουν τον Λόγο.

Αν θες να ‘σαι μαθητής, δεν φτάνει πια να παρακολουθείς. Πρέπει να είσαι μπροστά. Να οδηγείς. Να προσφέρεις.

Μα όχι προσφορά όπως την ξέρουν οι πολλοί — με χρήμα, με υπηρεσία. Όχι. Εδώ ζητείται κάτι ανώτερο: Προσφορά του εαυτού σου.

Της καρδιάς σου. Του χρόνου σου. Της σκέψης σου. Του εσωτερικού σου Είναι.

Να μάθεις να προσφέρεις όχι απλώς από αυτά που έχεις, αλλά από αυτό που Είσαι.

Γιατί μόνο έτσι ο Άνθρωπος θεούται. Όταν παραδίδει τον εαυτό του στο Έργο, όχι επειδή του το είπαν, αλλά επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.

Η νέα περίοδος δεν χωράει δισταγμούς. Θα είναι γρήγορη. Δυνατή. Εξελικτική. Αν δεν είσαι έτοιμος να θυσιάσεις τον παλιό σου εαυτό, θα σε προσπεράσει.

Μάθε να στέκεσαι. Μάθε να εργάζεσαι. Μάθε να σιωπάς και να δημιουργείς. Μάθε να προσφέρεις, χωρίς να ζητάς αντάλλαγμα. Μόνο τότε, παιδί μου, θα ‘χεις περάσει από την αναζήτηση στη μαθητεία.

Από την πρόθεση στην Πράξη.

Από το “πιστεύω” στο Ειμί.

Ο Δάσκαλός σου.