Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, υπάρχει μεγάλη ανάγκη να κατανοήσεις τον εαυτό σου, να κατανοήσεις τι είσαι, τι κάνεις, προς τα πού πορεύεσαι. Με ποιο τρόπο καταδεικνύεις τις επιλογές σου, πόσο ο τρόπος με τον οποίο εξωτερικεύεις τη διάθεσή σου να εργαστείς για την άνοδο του Ανθρώπου είναι καθαρός, σαφής και ατόφιος, όσο καθαρή, σαφής και ατόφια είναι η εσωτερική ώθηση που από το Θείο σου είναι σού διοχετεύεται. Έχεις μία μεγάλη ανάγκη Άνθρωπέ Μου, την οποία πρέπει ν’ αντιμετωπίσεις. Η ανάγκη αυτή είναι μέσα σου. Είναι η ανάγκη σου να διαπιστώσεις με θάρρος και τόλμη, πόσα ακριβώς στοιχεία του εαυτού σου έχεις παραχωρήσει στην υπηρεσία του Ανθρώπου, πόσα ακριβώς στοιχεία του είναι σου έχεις αφήσει να συντονιστούν με τη Δημιουργική Δόνηση της ροής Μου. Να εργαστούν ουσιαστικά και ολοκληρωτικά για τη μετάλλαξη του τρόπου με τον οποίο κινείσαι, εκδηλώνεσαι και συντηρείς τα κατεστημένα των αιώνων, τα οποία διατηρούν την πορεία της διττότητας και με κάθε τρόπο προσπαθούν να δημιουργήσουν εμπόδια στο συντονισμό σου με τη ροή της Ένωσης, που καθημερινά διδάσκεσαι και ωθείσαι για να τη γνωρίσεις ενσυνείδητα.

Ουσιαστικά, Αγαπημένε Μου, κάθε βήμα, το οποίο μέχρι τώρα παρουσίασες, δεν ήταν παρά μία προσπάθεια του είναι σου, ενισχυόμενη από το Έλεος και τη Χάρη που σου έχω παραχωρήσει, για να συνειδητοποιήσεις τον αληθινό σου Εαυτό. Δηλαδή την Απειρότητά του, τις δυνατότητές του, την Αγάπη του, τον τρόπο με τον οποίο δύναται να εισχωρήσει μέσα στις καταστάσεις και να πραγματοποιήσει ουσιαστικές μεταστροφές. Η διδασκαλία που σου έχει δοθεί μέχρι σήμερα σου παρέχει τη δυνατότητα να κατανοήσεις την ύπαρξή σου, να γνωρίσεις τον τρόπο λειτουργιών της και να συντελέσεις στη σωστή εκδήλωσή της, την ταυτισμένη με τους Θείους Νόμους, με το Θείο Θέλημα. Δεν υπολείπονται στοιχεία Αλήθειας, που είναι απαραίτητο να σου δοθούν, για να κατανοήσεις την εκδήλωσή σου και τον τρόπο με τον οποίο αυτή πρέπει να διαμορφωθεί, για να καταδείξει την ενσυνείδητη πορεία σου. Επομένως εφόσον δεν υπολείπονται στοιχεία Διδασκαλίας, δηλαδή Εγώ από την πλευρά Μου σου έχω παραχωρήσει τα πάντα και ως Ουσία Ζωής και ως εσωτερική διεργασία και καθοδήγηση και ως εξωτερικές καταγραμμένες διδασκαλίες, τότε υπολείπεται από εσένα προσπάθεια, δηλαδή, δεν έχεις καταφέρει να συντονίσεις τους ρυθμούς της προσπάθειας μετατόπισης που παρουσιάζεις, με την Αλήθεια που σου έχει παραχωρηθεί.

Είμαι Ασύλληπτος, αυτό το γνωρίζεις. Μπορώ να σε διδάξω, μα και σε διδάσκω, με ποικίλους τρόπους ταυτόχρονα. Σου παρουσιάζω την Ασύλληπτη Διδασκαλία Μου εσωτερικά μέσα από το είναι σου, αλλά και εξωτερικά μέσα από τον Διδάσκαλο Ιωάννη, ο οποίος με όλους τους τρόπους της λειτουργίας Του, με όλες τις εκφάνσεις των εκδηλώσεών Του, δεν σου διδάσκει τίποτε άλλο παρά το Ασύλληπτο της Θεότητας, τη δυνατότητά Της δηλαδή μέσα από όλες τις καταστάσεις, μέσα από όλα τα φαινόμενα, μέσα από όλες τις αιτίες, με διαφορετικές κάθε φορά εκδηλώσεις, να σε διδάσκει το. ίδιο πράγμα. Πώς, δηλαδή, εσύ θα ενωθείς μαζί Μου. Πώς θα συνειδητοποιήσεις επιτέλους την αναγκαιότητά σου να ταυτιστείς με τον Ένα Λόγο.

Οι εκδηλώσεις, οι τρόποι συμπεριφοράς, οι τρόποι διδασκαλίας, με τους οποίους ο Δάσκαλος Ιωάννης σε πλησιάζει, θα έπρεπε να είναι για σένα λειτουργικά κλειδιά απελευθέρωσης, τα οποία βοηθούν την υπόστασή σου να δει τα στεγανά της. Γιατί ο Δάσκαλος Ιωάννης γνωρίζει τα στεγανά της κάθε υπόστασης. Γνωρίζει τις πιο λεπτοφυείς καταστάσεις, που της δημιουργούν αναστολές, εξαρτήσεις, έστω κι αν ακόμα δεν έχουν αναφανεί πλήρως. Ξέρει μέσα από Άπειρη Σοφία να δημιουργεί προβληματισμούς, έντονες καθάρσεις, να θέτει σε λειτουργία νου, καρδιά, συνείδηση και όλη την υπόσταση με τέτοιο τρόπο, ώστε να συνειδητοποιήσει τα όριά της και να τεθεί σε διεργασίες μετατόπισης και μετουσίωσης. Διότι η εκδήλωση της Διδασκαλίας του Δασκάλου Ιωάννη δεν υποδεικνύει απλώς τον τρόπο με τον οποίο η υπόσταση θα απελευθερωθεί, αλλά ταυτόχρονα διαχέει και τα στοιχεία εκείνα που χρειάζεται η υπόσταση, για να ­μπορέσει να πραγματοποιήσει τη μετατόπισή της.

Όμως, Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, πρέπει να συνειδητοποιήσεις, ότι το Έργο είναι Ασύλληπτο, ότι δεν μπορεί να οριοθετηθεί. Ότι δεν είναι δυνατόν κάθε φορά να σου παρέχονται έτοιμες λύσεις που να σε διευκολύνουν. Ούτε είναι δυνατόν σε κάθε περίπτωση, που εμφανίζεται στην πνευματική σου πορεία να εφαρμόζεις ένα τρόπο λειτουργίας, τον οποίο έχεις εφαρμόσει κάποια προηγούμενη φορά, καθοδηγούμενος από τον Δάσκαλο ή από το εσωτερικό σου είναι. Αυτό συμβαίνει, διότι έστω κι αν οι περιπτώσεις εξωτερικά ομοιάζουν, δεν είναι απαραίτητο να έχουν την ίδια εσωτερική λειτουργικότητα και να χρειάζονται τα ίδια στοιχεία προσφοράς Ζωής από εντός σου για να επιλυθούν. Αν υπήρχαν συγκεκριμένοι τρόποι εκδήλωσης που ν’ αναλογούν σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και αυτές ήταν δυνατόν να αριθμηθούν, τότε θα σου είχα διοχετεύσει μία διδασκαλία που να δίνει ακριβώς τον τρόπο λειτουργίας σου σε ορισμένες καταστάσεις και βάσει αυτής θα προχωρούσες. Όμως αυτό είναι αδύνατον ως εκ του Απείρου Είναι του Ανθρώπου και εκ του Απείρου Είναι του Θεού. Ταυτόχρονα μία τέτοια διδασκαλία θα σε οδηγούσε πάλι σε ασυνείδητη κατάσταση, θα σου στερούσε το δικαίωμα της ευθύνης.

Θα αντιλήφθηκες ότι είπα το δικαίωμα της ευθύνης και όχι την υποχρέωση της ευθύνης. Γιατί η ευθύνη, Αγαπημένε Μου, είναι το υπέρτατο δικαίωμά σου, που σου επιτρέπει να λειτουργείς ως Θεός. Ίσως σε αυτό ακριβώς το σημείο η αντίληψή σου να σε έχει εγκλωβίσει και γι’ αυτό να μη μπορείς να εισχωρήσεις ουσιαστικά σε πορεία ενσυνείδητης Θέωσης ενεργοποιώντας τη διάκριση, χρησιμοποιώντας τις διδασκαλίες μέσα από την εσωτερική σου Ένωση και καθοδήγηση, ώστε πλέον να μην ξεγελιέσαι από τον εγωισμό σου, να μην απατάσαι από τις φαινομενικές καταστάσεις, να μην υπεραίρεσαι ή να αναστέλλεσαι. Αλλά πραγματικά να είσαι ταυτισμένος με τις αναγκαιότητες του Έργου σου, όπως τώρα εκδηλώνεται, ανάλογα με το στάδιο της μαθητείας σου, όχι όπως θα εκδηλωθεί μετά από ένα χρονικό διάστημα, όταν θα έχεις εκπαιδευθεί. Όχι όπως θα ήθελες να εκδηλώνεται από εντός σου, βλέποντας κάποιες διαφορετικές εκδηλώσεις από κάποια άλλα τμήματα του Εαυτού σου, αλλά έτσι όπως πραγματικά μπορεί να εκδηλωθεί από εσένα, υπεύθυνα, ολοκληρωμένα, ενσυνείδητα, με τρόπο ώστε πραγματικά να συντελείς στον αναβιβασμό του Ανθρώπου και στην εξισορρόπηση κάθε δυσαρμονίας. Ώστε η συμμετοχή σου μέσα στο Ένα Έργο να είναι εποικοδομητική και να βοηθάει την εκδήλωσή του προς τον Άνθρωπο της γης, να βοηθάει τον Δάσκαλο Ιωάννη καταδεικ­νύοντάς σε άξιο συνεργάτη Του.

Έρχομαι πάλι στο θέμα της υπευθυνότητας, της ευθύνης. Μέχρι τώρα την κατέτασσες στις υποχρεώσεις, όχι στα δικαιώματα. Όσο η ευθύνη κατατάσσεται στις υποχρεώσεις, παραμένεις στη λειτουργία της διττότητας, γιατί κρατάς νοητικά και εσωτερικά την ύπαρξή σου στη λειτουργία του διαχωρισμού του Ανθρώπου από το Θεό, της ύπαρξής σου δηλαδή από Εμένα. Όταν όμως η ευθύνη για σένα γίνει δικαίωμα, τότε καταδεικνύεις ότι έχεις κατανοήσει τον εαυτό σου διαφορετικά, ενωμένο δηλαδή με Εμένα, συλλειτουργούντα μαζί Μου μέσα στην Άπειρη Δημιουργία, εκδηλώνοντα τις φάσεις της εκπαίδευσής του και της Ένωσής του με σύνεση, με Αρμονία, με Ισορροπία. Κατανόησε ότι ενωμένος μαζί Μου, βιώνοντας την Προσφορά που Είμαι, δεν μπορείς παρά να αισθάνεσαι χαρούμενος για το δικαίωμά σου να είσαι υπεύθυνος, να αισθάνεσαι το βάρος της ευθύνης. Γιατί αυτό το δικαίωμά σου είναι, που σου επιτρέπει να εκπαιδεύεσαι ως ενσυνείδητος Θεός.

Είναι απαραίτητο να κατανοήσεις ορισμένα λεπτά σημεία που εδρεύουν στο νου σου και που, παρόλο που ποτέ δεν τα έχεις αντιμετωπίσει με αυτό τον τρόπο, ουσιαστικά σε εντάσσουν σε λειτουργίες διαχωρισμού. Μιλάς για υποχρεώσεις και δικαιώματα και σου φαίνεται φυσιολογικό. Ναι, σύμφωνα με τα ανθρώπινα δεδομένα σου, σύμφωνα με την κοινωνική δομή, έχεις υποχρεώσεις και ανάλογα με αυτές δικαιώματα. Όμως Θεούμενος είναι απαραίτητο να ξεπεράσεις αυτόν το διαχωρισμό και να συνειδητοποιήσεις ότι εμπεριέχω αυτές τις δύο έννοιες σε Ουδετερότητα. Στις αναπτύσσω πολλές φορές ξεχωριστά ταυτιζόμενος με την ικανότητα της αντίληψής σου, για να μπορέσεις ν’ αναλύσεις και να συνθέσεις αυτές τις έννοιες και διαμέσου της ανάλυσης και σύνθεσης να οδηγηθείς στην ενοποίησή τους και επομένως στη σωστή τους λειτουργικότητα.

Αν εσύ θεωρείς ότι έχεις προς τον Άνθρωπο υποχρεώσεις και δικαιώματα, έτσι εκδηλώνομαι κι Εγώ απέναντι σου. Ανάλογα δηλαδή με τον τρόπο που εκδηλώνεις τον Εαυτό σου προς τον Άνθρωπο, ενεργοποιείς τη δική Μου εκδήλωση προς εσένα από εντός σου. Η δική Μου εκδήλωση από εντός σου είναι αυτή, που ρυθμίζει την ταχύτητα της ανόδου σου και της εξέλιξής σου. Επομένως ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνεσαι και αντιλαμβάνεσαι τη διεργασία της Προσφοράς, είναι εκείνος που ρυθμίζει την ταχύτητα της εξέλιξής σου, το βαθμό που ενώνεσαι με Εμένα στις Άπειρες διαστάσεις Μου, το βαθμό που Με χωράς.

Μία διδασκαλία στην αναπτύσσω από πολλές πλευρές, με πολλές διαφορετικές εννοιολογικές προσεγγίσεις. Σίγουρα αυτά που σου αναπτύσσω τώρα, στα έχω αναφέρει ξανά με μία άλλη εννοιολογική προσέγγιση. Μα θέλω να σου παρουσιάσω όλες τις πτυχές, για να κατανοήσεις, ότι τελικά η Διδασκαλία Μου με όλους τους τρόπους παρουσιάζεται σ’ εσένα και καταλήγει στο ίδιο κεντρικό σημείο που σου καταδεικνύει, ότι είναι απαραίτητο να Με χωρέσεις. Ότι είναι απαραίτητο να χωρέσεις τον Άνθρωπο και να συνειδητοποιήσεις τι θα πει Ενότητα, τι θα πει Προσφορά, τι θα πει ευθύνη, συμμετοχή στην πορεία της Ένωσης με τον Ένα Θεό, στην πορεία της Προσφοράς του Εαυτού σου στον Άνθρωπο.

Εγώ Αγαπημένε Μου, σου έχω καταδείξει ότι διαχωρίζω την Παρουσία Μου και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργώ εντός σου, σε υποχρεώσεις και δικαιώματα ή μήπως σου έχω καταδείξει την Αγάπη Μου, το Έλεος Μου, τη Χάρη Μου, την Προσφορά της Ζωής; Μήπως ο Δάσκαλος Ιωάννης, που σε διδάσκει μέσα από Μορφή, σου έχει καταδείξει τίποτε άλλο εκτός από αυτό που σου λέω, που παρουσιάζει ακριβώς την ενοποίηση των δύο αντιθέτων εννοιών μέσα στην Ουδετερότητα της Ουσίας; Μήπως δεν έχει δώσει καθετί, από το χρόνο Του μέχρι κι όλους τους παλμούς Του, σ’ εσένα; Μήπως δεν εργαζόταν χρόνια πριν για να ετοιμαστεί, ώστε να μπορεί να σε διδάσκει, ώστε να μπορεί να σου μεταφέρει όλη αυτή τη συμπυκνωμένη Αλήθεια; Μήπως αυτό δεν είναι η Ύπαρξή Του και η Ανάσα Του, μήπως αυτό δεν είναι η Ζωή Του; Δεν σου δείχνει ότι αυτό Τον γεμίζει, Τον πληροί με στοιχεία Αρμονίας; Όταν εκδηλώνεται με τρόπο διαφορετικό, για να σου επισημάνει υποχρεώσεις, το κάνει για να σε βοηθήσει να δεις το διαχωρισμό σου και να κατανοήσεις, ότι ακόμα δεν εισχώρησες στην Ουσία της Αγάπης, όπου κάθε Προσφορά είναι χαρά, κάθε ανάληψη βάρους που έχει αποτελέσματα Αρμονίας, είναι παλμοδόνηση Ζωής και κάθε χορήγηση της Απειρότητας του Εαυτού δεν είναι παρά εκείνο το στοιχείο που πραγματικά σε ενώνει μαζί Μου.

Συνετίσου. Αντιμετώπισε την ευθύνη σου ως δικαίωμα, για ν’ αρχίσεις τουλάχιστον να λειτουργείς με τρόπους που θα σε βοηθήσουν να εισχωρήσεις στην Ουσία της Ένωσης. Για να συνειδητοποιήσεις ότι η ευθύνη της Θέωσής σου είναι η απελευθέρωση του εαυτού σου από τα δεσμό και τα όρια. Για να σταματήσεις να επιζητάς συγκεκριμένες λύσεις ή να χρησιμοποιείς καθοδηγήσεις, που σου έχουν δοθεί για μία περίπτωση και να τις εφαρμόζεις εσφαλμένα σε κάποια άλλη που διαμορφώνεται από διαφορετικά στοιχεία και αίτια, αποδίδοντας με αυτό τον τρόπο πλασματική βοήθεια που ουσιαστικά δεν ανοικοδομεί.

Αν πραγματικά θέλεις να βοηθήσεις τον Άνθρωπο, να υπηρετήσεις το Έργο, να ενωθείς με Εμένα, τότε φρόντισε να στραφείς μέσα σου. Έλεγξε ό,τι εκδήλωσες μέχρι σήμερα, ό,τι υπάρχει έντονα μέσα σου, όχι επιπόλαια, όχι πιστεύοντας ότι μία προσευχή μεταμέλειας και μετουσίωσης έφερε ή θα φέρει τα αποτελέσματα της Αρμονίας, αλλά ουσιαστικά. Για να διαπιστώσεις ποια σημεία σε ώθησαν σε λάθος εκδηλώσεις, σε επιπόλαιες κινήσεις, σε υπέρμετρες ενέργειες ή σε αναστολή των δυνάμεών σου, όταν έπρεπε να προσφέρεις, για να διαγνώσεις πόσο ταυτισμένος είσαι με την Ουσία της Ζωής και της Αλήθειας.

Εγώ πάντα Είμαι κοντά σου, αλλά εσύ πότε είσαι κοντά Μου, μέσα Μου; Πότε Με χωράς εντός σου; Όταν τα πάντα γύρω σου βαίνουν καλώς; Όταν δεν έχεις ν’ αντιμετωπίσεις εσωτερικές συγκρούσεις; Όταν τα εξωτερικά φαινόμενα είναι εναρμονισμένα με τις εσωτερικές σου αναγκαιότητες κι ο ρυθμός της ζωής σου είναι εύκολος και βατός; Πότε είσαι ενωμένος με το Έργο και τον Δάσκαλο Ιωάννη; Όταν είναι εύχαρος και προσιτός; Όταν η Αγάπη Του σε θωπεύει; Μα τότε γιατί να μην είσαι, Άνθρωπε; Όμως τότε δεν είσαι εσύ ενωμένος μαζί Του. Τότε Εγώ και ο Δάσκαλος Ιωάννης, που είμαστε Ένα, διά του Ελέους παραχωρούμε το ενωμένο Είναι Μας, για να σε βοηθήσουμε να συνειδητοποιήσεις καταστάσεις Ενότητας. Μα κι όταν η Διδασκαλία μέσα από τον Δάσκαλο Ιωάννη αλλάζει μορφή παίρνοντας το χαρακτήρα εκείνο, που σου τονίζει τις καταστάσεις που σε έχουν εγκλωβίσει, μήπως τότε θα έπρεπε να συνειδητοποιήσεις πόσο σε ελεεί, πόσο σε ελεώ; Μήπως τότε θα έπρεπε να κατανοήσεις πόσο ενωμένος είναι μαζί σου; Πόσο εσύ αντιστέκεσαι σε αυτή την Ένωση και επομένως δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις τη λειτουργία που συντελεί, ούτε να χρησιμοποιήσεις σωστά την Προσφορά που σου παρέχεται για να αποδεσμευθείς;

Γι’ αυτό, Αγαπημένε, προχώρα με επίγνωση. Δες την Ενότητα με βαθύτερο τρόπο. Μάθε ν’ αγαπάς την ευθύνη σου και να την επικαλείσαι, για να σε βοηθήσει να συνειδητοποιήσεις πού βρίσκεσαι, για να σε μάθει να ­εκδηλώνεσαι ως Θεούμενος Άνθρωπος.

Στο Όνομά Μου το Ένα και Μοναδικό ευλογώ την υπόστασή σου. Ευλογώ όλες τις διεργασίες που έχεις παρουσιάσει μέχρι σήμερα και σε απελευθερώνω από τα αποτυπώματά τους που δεσμεύουν το είναι σου. Σε ενώνω με Εμένα, για να συνειδητοποιήσεις τον τρόπο που σε διδάσκω ολοκληρωτικά, για να συνειδητοποιήσεις τον τρόπο με τον οποίο πολλές φορές εκδηλώνεις λανθασμένους χειρισμούς. Αυξάνω τη διάκρισή σου, την υπευθυνότητά σου. Σε εισάγω σε νέες καταστάσεις που θα σε βοηθήσουν να συνειδητοποιήσεις την Ένωσή μας και τη λειτουργία σου μέσα από αυτήν.

Αποστέλλω στον Δάσκαλο Ιωάννη την Απειρότητα της Ευχαριστίας του Αμόρφου προς το Μορφοποιημένο Λόγο, την Απειρότητα της Ευχαριστίας ως Δονήσεις Ζωής και Ευλογίας σε κάθε παλμοδόνηση της Μορφής, ως δονήσεις Θείας καθαρότητας και Θείας ενίσχυσης, για να επιτελεστεί η μετουσίωση όλων αυτών των στοιχείων που ο Άνθρωπος εντυπώνει πάνω στη Μορφή Του. Αποστέλλω την Ευχαριστία του Αμόρφου προς τη Μορφή που υπηρετεί την Αγάπη, φανερώνει την Αγάπη, είναι Αγάπη, προς τη Μορφή και την παλμοδονούμενη Ύπαρξη που είναι η ίδια η Ευχαριστία και η ίδια η προσφορά της Ζωής, η οποία διδάσκει εμπράγματα και πολυποίκιλα τον Εαυτό της.

Εγώ ως ο Άμορφος Πατέρας ευλογώ τους μαθητές του Έργου Αυτού, του Έργου Μου, για να κατανοήσουν και να χωρέσουν την εκδήλωσή Μου που τους διδάσκει πάνω στη γη και να κατανοήσουν την Ουσία της Ζωής που εντός τους λειτουργεί.