Η Εσωτερική Φύση του Στεναγμού

Ο στεναγμός είναι ένα υπέρλογο μέσο επικοινωνίας της ψυχής με το Θείο. Είναι η φωνή της καρδιάς, όταν ο λόγος δεν επαρκεί. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να υποτιμά τον στεναγμό, ούτε να τον καταπνίγει, αλλά να τον αντιλαμβάνεται ως θεϊκή ευκαιρία αφύπνισης και μετάβασης σε ανώτερη επίγνωση.

Ο στεναγμός παρουσιάζεται ως εκδήλωση συναισθηματικής έντασης, η οποία γεννιέται από ένα αισθητικό ερέθισμα ποιοτικής ή ποσοτικής φύσεως. Είναι προϊόν της σύγκρουσης και της ώσμωσης ανάμεσα στις έννοιες που υφίστανται στο βασίλειο της συνείδησης και της ψυχικής ύπαρξης του ανθρώπου. Κάθε στεναγμός, σύμφωνα με το κείμενο, δεν είναι ένα απλό φυσιολογικό αντανακλαστικό, αλλά μια βαθιά πνευματική φανέρωση της ενδότερης καταστάσεως του όντος.

Ο στεναγμός φανερώνει:

  • Απόκρυφες ψυχικές δονήσεις και κραδασμούς της συνείδησης.
  • Διάθεση για λύτρωση ή ανάταση, όταν το ον δεν δύναται να εκφραστεί δια του λόγου.
  • Έναν ύστατο συντονισμό μεταξύ ψυχής και πνεύματος, που φανερώνεται μέσα από την κραυγή της σιωπής.

Δεν είναι απλώς μία σωματική πράξη, αλλά ένα ενεργό γεγονός εντός της κοσμικής ψυχής, μια πνευματική δόνηση που διαπερνά την ψυχή, την ατομικότητα και ενίοτε φτάνει στο Πνεύμα. Μπορεί να γεννηθεί από πόνο, χαρά, συγκίνηση, φώτιση, ακόμη και από την αίσθηση του Θείου.


Ο Στεναγμός ως Μυστική Λειτουργία

  • Ο στεναγμός είναι αναγκαίος μετασχηματιστής συναισθήματος σε ενέργεια.
  • Λειτουργεί ως γέφυρα ανάμεσα στο υλικό και πνευματικό πεδίο.
  • Είναι πύλη δια της οποίας εκφράζεται η ανεκλάλητη προσευχή, όταν η συνείδηση δεν βρίσκει λόγια.

Έτσι, ο στεναγμός είναι μια άλογη προσευχή, ένας ακατάληπτος λόγος της ψυχής προς το Θείο, μια απευθείας προσφορά του βάθους του εσωτερικού όντος στο Πνεύμα του Θεού.

Ο στεναγμός είναι ένα υπέρλογο μέσο επικοινωνίας της ψυχής με το Θείο. Είναι η φωνή της καρδιάς, όταν ο λόγος δεν επαρκεί. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να υποτιμά τον στεναγμό, ούτε να τον καταπνίγει, αλλά να τον αντιλαμβάνεται ως θεϊκή ευκαιρία αφύπνισης και μετάβασης σε ανώτερη επίγνωση. Στην εσωτερική ζωή, ο στεναγμός είναι αποκαλυπτικός σημειοδότης της συνάντησης του ψυχικού βάθους με τη Θεία Παρουσία.

Όταν ο άνθρωπος μάθει να αφουγκράζεται τον στεναγμό του, να τον τιμά και να τον προσφέρει ως θυσία στο Πνεύμα, τότε αυτός γίνεται μυστική προσευχή, άγραφη γραφή στον ουρανό, και ένωση με το Ρέον Φως του Θεού.


Ο στεναγμός, λοιπόν, δεν είναι μόνο λύπη. Είναι ψυχική στροφή προς το Φως, έλξη της Χάριτος και ηχώ της αιώνιας κραυγής της ψυχής προς την Ουσία της.