Η ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Η Νέα αυτή Κοσμική περίοδος, που έχει ήδη ξεκινήσει, παρουσίασε, παρουσιάζει και εκδηλώνει την πορεία του Ανθρώπου που θεώνεται με την Παρουσία του Ιωάννη-Παράκλητου. Ο Δάσκαλος Ιωάννης εκδηλώνει ενοποιημένα Έργο Υιού και Μητρός και απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους. Ακόμα και στους αρνητές, που είτε Τον γνωρίζουν, είτε όχι. Είναι ο νέος Ενωτής – Ειρηνοποιός των τμημάτων του ανθρώπου και φανερώνει την Αρμονία που είναι κρυμμένη σε κάθε παραφωνία του ανθρώπου.
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ ΙΔ΄25-31
Αυτά σας δίδαξα όλον αυτό τον καιρό που βρίσκομαι κοντά σας. Αλλά το Πνεύμα το Άγιο, ο Παράκλητος που θα στείλει ο Πατέρας στο όνομά μου, εκείνος θα σας διδάξει τα πάντα και θα φέρει στη μνήμη σας όλα όσα σας έχω πει εγώ.
Φεύγω και σας αφήνω την ειρήνη. Τη δική μου ειρήνη σας δίνω. Δεν σας τη δίνω όπως τη δίνει ο κόσμος. Μην ανησυχείτε και μη δειλιάζετε. Ακούσατε αυτό που σας είπα εγώ: “φεύγω αλλά θα ξανάρθω κοντά σας”. Αν με αγαπούσατε, θα χαιρόσασταν που σας είπα ότι πηγαίνω στον Πατέρα, γιατί ο Πατέρας είναι ανώτερος από μένα. Σας τα είπα αυτά τώρα, πριν γίνουν, ώστε, όταν τα δείτε να γίνονται, να πιστέψετε. Δε θα μιλήσω πια για πολύ μαζί σας, γιατί ο κυρίαρχος αυτού του κόσμου έρχεται να με θανατώσει, αν και δεν έχει πάνω μου καμία εξουσία. Ο κόσμος όμως πρέπει ν’ αναγνωρίσει ότι αγαπώ τον Πατέρα και πεθαίνοντας κάνω αυτό που ήταν η εντολή του.
Επιχέω την Ειρήνη εντός όλων των υποστάσεων, αυτή την Ειρήνη που δύναται να ανακυκλούται, που δύναται να εκδηλώνεται και να καλύπτει χώρους όχι περιορισμένους, αλλά να καλύπτει ολόκληρες περιοχές και ολόκληρα Κράτη. Και μέσω όλων των υποστάσεων των ενοποιημένων διοχετεύω την ώρα αυτή την Πνοή της Ειρήνης και της Αγάπης.
Διαπερώ τα σκηνώματα όλων με το Θείο Φως και ανασυγκροτώ τη σύνθεση των κυττάρων, ώστε οι δονήσεις των σκηνωμάτων να ανυψωθούν και να προσεγγίσουν την παλμοδόνηση του Λόγου, για να μπορέσουν να δεχθούν τον καταυγασμό του Φωτός και της Απειρότητας.
Ενοποιώ τα σκηνώματα, αν και φαινομενικά χωρισμένα εις Ένα, ως εκδηλώνοντα την Βουλήν του Θεού και τη Θέληση της Αγάπης, την Μοναδικήν υπάρχουσα στους Άπειρους Κόσμους. Επισφραγίζω όλα αυτά με την Αγάπη της Υπερούσιας Θεότητας, με την Αγάπη του Υπερούσιου Ανθρώπου – Θεού, του ενωμένου πλήρως και ενσυνείδητα, του μηδέποτε διαχωριζομένου από τη Μία Υπόσταση, τη Μοναδική υπάρχουσα ανά τους αιώνες, τη μόνη Αληθινή, την Υπόσταση του Λόγου.
Εάν εμβαθύνεις σ’ αυτές τις έννοιες, θα καταλάβεις τη δύναμη των λέξεων. Και τότε μόνον μία λέξη θα πεις: «ΑΓΑΠΩ». Και τότε θα σταματήσουν να σε πονούν οι λέξεις, γιατί θα γνωρίζεις ότι, όπως κι αν σου μιλώ, Σ’ ΑΓΑΠΩ!
Δάσκαλος Ιωάννης Παράκλητος