ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΗΣΕΙΣ

ΚΛΕΙΔΙΑ | Κεφάλαιο 7

Για να Με γνωρίσετε και να Ενωθείτε μαζί Μου, θα πρέπει πρώτα να περάσετε μέσα από πλήθος δοκιμασιών, στις οποίες θα σας υποβάλω, προκειμένου πρώτα να γνωρίσετε κάθε πτυχή του Άγνωστου εαυτού σας και ύστερα να συλλάβετε την Ασύλληπτη Τελειότητα της Ανεξιχνίαστης και Αδιανόητης Υπόστασης του Δη­μιουργικού Λόγου, ο οποίος θα σας οδηγήσει στην Πάσα Αλήθεια από τη συντομότερη και ταχύτερη Οδό, της Απόλυτης Διδασκαλίας Του. Όποιος θέλει να μείνει σ’ Εμένα, ας καθαρίσει πρώτα το νου και την καρδιά του από κάθε αντίληψη και δοξασία που δεν πηγάζει από τη Διδασκαλία Μου ή πιθανόν ν’ αντίκειται στις Αρχές Μου και ας κάνει την καρδιά του Ναό, όπου θα διαμένει μαζί Μου.

Οι ανά τους αιώνες φωτισμένοι αρχηγοί και εμπνευστές των διαφόρων δοξασιών και θρησκειών διατύπωσαν την Πνευματική Αλήθεια, από την οποία εμπνεύστηκαν, κατά το μέτρο της ευρύτητας της αντίληψής τους, αποδίδον­τας τις Αρχές των συλλήψεών τους περί του Πνεύματος του Θεού, βάσει των οποίων αναπτύχθηκαν τα ανά τους αιώνες θρησκευτικά κινήματα, χωρίς όμως κανείς να φθάσει στο ύψος εκείνο από το οποίο θα μπορούσε να συλλάβει τον Τέλειο, Υπέρτατο και Πανάγαθο Θεό και να αποκαλύψει τις Αληθείς Πνευματικές Αρχές του Όντος.

Η περιορισμένη δυνατότητα αντίληψης και οι προσω­πικές εκτιμήσεις των Ανεξιχνίαστων Βουλών του Θεού, απόρροια της απομάκρυνσης του Ανθρώπου από τις Θείες Αρχές του Όντος, οδήγησαν σε εικασίες και μορφο­ποιήσεις των περιορισμένων νοητικών συλλήψεων των αν­θρώπων των διαφόρων εποχών, με αποτέλεσμα οι πλέον υψηλότερες εκδηλώσεις του Ανθρώπου να μην είναι τίπο­τε άλλο παρά μία μεταφορά των Θείων Βουλών, που κατέστησε τους διάφορους μύστες και εμπνευστές των θρησκευτικών κινημάτων απλούς διάμεσους, μεταφο­ρείς του Θείου Θελήματος στο μέτρο της δυνατότητας ενός εκάστου, ανάλογα με την ευρύτητα της αντίληψής του.

Ποτέ κανείς Μύστης ή Ιεροφάντης ή και Προφήτης ακό­μη δεν κατόρθωσε να ανυψωθεί τόσο, ώστε να εκπροσω­πήσει το Αείπαρκτο Ον του Δημιουργού και να καταστεί η Ζώσα Παρουσία της Πνευματικής Αϋλότητας της Υπέρτα­της Νοήμονος Αρχής, ώστε με παρρησία να δηλώσει την ταυτότητα του Αχανούς και Απερίγραπτου Θεού.

Εγώ Ειμί το Φως και η Αλήθεια και ποτέ στην Ιστο­ρία των αιώνων δεν παρουσιάστηκε Διδάσκαλος δια­κηρύσσουν την Ενότητά του μετά του Δημιουργικού Λόγου, την οποία δι’ Εμού σας παρουσιάζω διδάσκων την Απόλυτη Διδασκαλία του Ενός και Μοναδικού Θεού, του Πανάγαθου και Παντελεήμονος Δημιουργικού Λόγου.

Αυτή η Διδασκαλία η Υπερτέλεια και Άφθαστη από οποιαδήποτε πλευρά κι αν την εξετάσει η ανθρώπινη αντίληψη, ως καθαρά Πνευματική, προέρχεται από την Τελειότητα του Άπειρου των Απείρων, και συνεπώς οποια­δήποτε άλλη θεωρία, η οποία δεν αναφέρεται και δεν στηρίζεται στους λόγους και στις Αρχές της Ουσίας του Λόγου που ενυπάρχει σ’ Αυτήν, δεν είναι παρά σύνθεση περιορισμένων νοητικών συλλήψεων και ανάπτυξη προσωπικών ιδεών εκείνου που την πρεσβεύει.

Εγώ Ειμί το Α και το Ω, Εγώ Ειμί η Άναρχος Αρχή και το Ατελεύτητον Τέλος. Εάν δε Εγώ ωθώ κάποιον να διατυπώσει με το δικό του τρόπο τη Διδασκαλία Μου και εάν αυτός κατά την ανάλυση διατηρεί την Ουσία των Λό­γων Μου, τότε αυτός δεν δύναται να αναπτύσσει ή να παρουσιάζει προσωπικές αντιλήψεις, αλλά από Εμένα εμπνεόμενος και ωθούμενος από το Δικό Μου Πνεύμα ομιλεί και την αυτή, τη Μοναδική και Υπέρτατη Διδασκα­λία Μου παρουσιάζει, εφόσον τόσο στις ιδέες όσο και στις πράξεις του την εφαρμόζει στον Εαυτό του και στον πλησίον του.

Από της Παρουσίας Μου μέχρι σήμερα, αυτή η Δι­δασκαλία ενέπνευσε πολλά πνεύματα της ανθρώπινης διανόησης, τα οποία προσπάθησαν κατά καιρούς να αποδώσουν την εσωτερική ερμηνεία των Λόγων Μου, βασισμένοι όχι στη Δική Μου εσωτερική σ’ αυτούς Οδη­γία, την οποία Αυτόβουλα Παρέχω όπου Εγώ Θέλω, αλ­λά στην προσωπική τους δυνατότητα αντίληψης, η οποία δεν οδήγησε παρά στην παρανόηση και το δογμα­τισμό, στον περιορισμό και την Πλάνη, που είχε σαν αποτέλεσμα να περιορίσει μάλλον το ανθρώπινο πνεύμα μέσα σε ασαφείς και παιδαριώδεις ερμηνείες παρά να το απελευθερώσει, δίνοντας μία σαφή και υπεύθυνη Πνευματική ερμηνεία, η μόνη που θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον αντάξια τόσο της Διδασκαλίας Μου, όσο και της ίδιας της Παρουσίας Μου επί της γης.

Διότι εάν με την Παρουσία Μου κατέδειξα το Πρότυ­πο της Τελειότητας του Ανθρώπου με υπευθυνότητα, με Αγάπη και σεβασμό προς τον Άνθρωπο, πώς θα έπρε­πε να χαρακτηρίσω εκείνους οι οποίοι έστω και με ζήλο προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τους Λόγους του Τέλειου Διδάσκαλου της Αλήθειας, μέσα από την περιορισμένη διανοητική τους αντίληψη με την οποία κακώς εννό­ησαν την Αλήθεια, αποδίδοντας έτσι άλλη εξήγηση στο Πνεύμα των Λόγων Μου;

Εκείνοι, λοιπόν, οι οποίοι με αγαθή πρόθεση αλλά με ανωριμότητα πνευματική και λανθασμένες αντιλήψεις οδη­γήθηκαν σε κακή ερμηνεία της Διδασκαλίας Μου, δεν εί­ναι μόνο διαστρεβλωτές της Αλήθειας των Λόγων Μου, αλλά και πρόξενοι Πλάνης και αποπροσανατο­λισμού του ανθρώπινου πνεύματος από τις Αληθείς Έννοιες του Πνεύματός Μου, που συντείνουν και συντελούν στην καθυστέρηση της εξέλιξης του Αν­θρώπου και στην καθήλωσή του μέσα σε δογματικούς περιορισμούς και τύπους λατρείας, που δεν οδηγούν το πνεύμα στην ένωση με τον Άναρχο Θεό, αλλά αντίθε­τα το απομακρύνουν, γιατί αντίκεινται στις Αρχές Μου.

Συνεπώς καθίστανται υπόλογοι έναντι της Θείας Νομοτέλειας και διαστρεβλωτές της Διδασκαλίας Μου, έστω και αν ποτέ δεν το επιδίωξαν.

Τόσο ο Σκοπός της Παρουσίας Μου, όσο και των Αρχών της Διδασκαλίας που απέρρευσε από Αυτήν, δεν ήταν ούτε και είναι να σας κάνει απλά και μόνο καλύτε­ρους ανθρώπους, γιατί αν ο στόχος ήταν αυτός, όχι μόνο δεν θα υπήρχε η αναγκαιότητα μιας Διδασκαλίας Τέλειας και ολοκληρωμένης, αλλά και αυτής της Παρουσίας Μου ακόμη. Αυτός ο στόχος εκπληρώθηκε και μπορεί ανά πάσα στιγμή να εκπληρωθεί από τις προ της Παρου­σίας Μου θρησκείες, οι οποίες μπορούν να σας οδηγή­σουν στην καλυτέρευση του εαυτού σας, χωρίς όμως να δύνανται να σας οδηγήσουν στην αποκάλυψη της Απειρότητας που φέρει στο Είναι του ο καθένας.

Η Πρόθεσή Μου είναι να σας καταστήσω Τέλειους, γι’ αυτό και οι Αρχές της Διδασκαλίας Μου απαιτούν την πιστή τήρηση των κανόνων της καθημερινής Πνευ­ματικής Ζωής, όπως Εγώ την κατέδειξα και την κατα­δεικνύω.

Εάν, λοιπόν, εκείνοι οι οποίοι στην προσπάθειά τους να ερμηνεύσουν τη Διδασκαλία Μου με τις προσωπικές τους αντιλήψεις, παραποιώντας την Αλήθεια των Λό­γων Μου, βρέθηκαν υπόλογοι Ενώπιον Μου, το ίδιο υπόλογοι είναι και εκείνοι οι οποίοι, ενώ άκουσαν τους λόγους Μου, δεν τους τήρησαν, αλλά ανέμειξαν τα λό­για των άλλων με τους Λόγους της Διδασκαλίας Μου, δημιουργώντας έτσι μια λανθασμένη και ατελή πίστη, πάνω στην οποία στηρίχτηκαν όλες οι ψευδείς και αναληθείς, αφελείς δοξασίες των κακών ερμηνευτών Μου, με αποτέλεσμα να καταστούν πειθήνια όργανά τους και άβουλα ανδρείκελα, υποπόδια ευτελών γήινων επι­θυμιών, που τους κατέστησαν ανδράποδα ταπεινών και περιοριστικών πεποιθήσεων.

Εκείνοι οι οποίοι άκουσαν τους Λόγους Μου και τους τήρησαν όχι μόνο κατά γράμμα, αλλά ακολουθώντας το δικό Μου Πρότυπο τους τήρησαν και κατ’ Ουσίαν, κατέστησαν Ελεύθεροι, Κύριοι των ταπεινών επιθυμι­ών τους, άνδρες με βούληση και διάκριση, ικανοί να υπηρετήσουν υπεύθυνα και άφοβα την Αλήθεια, προ- κειμένου να διαμορφώσουν τον Κόσμο με τη στιβαρή τους θέληση πάνω στις Αναλλοίωτες και Αδιάφθορες Αρχές της Διδασκαλίας Μου.

Τέτοιοι Μού είναι άξιοι και Εγώ τέτοιους επιζητώ, άνδρες και γυναίκες. Ανθρώπους ελεύθερους, δυνάμενους να Με ακολουθήσουν με την ίδια τη θέλησή τους, γιατί Εγώ ποτέ δεν πιέζω κανέναν ν’ ακολουθήσει την Οδό την οποία αποκάλυψα με την Παρουσία Μου, για να μπο­ρεί ο καθένας που θα πορευτεί σ’ αυτήν με την ίδια τη θέ­λησή του, να δρέψει τις δάφνες των δικών του κόπων στο τέλος της πορείας του.

Καμία όμως εξέλιξη δεν θα μπορείτε να έχετε, εάν δεν διατηρήσετε αμιγή τη Διδασκαλία Μου, τηρώντας με απόλυτη πίστη τις Αρχές πάνω στις οποίες βασίζεται και οι οποίες είναι οι μόνες που μπορούν να σας φέρουν σε επαφή με τον Πνευματικό Μου Κόσμο, από τον οποίο απορρέουν.

Ό,τι απορρέει από Εμένα Μου ανήκει, και ό,τι πε­ριέχεται στον Πνευματικό Μου κόσμο, μόνο σ’ Αυ­τόν ανήκει. Συνεπώς καμία πρόσμειξη της Διδασκαλίας Μου με τις Διδασκαλίες των άλλων δεν μπορεί να πραγ­ματοποιηθεί, γιατί αυτόματα τότε οι Αρχές Μου εκπί­πτουν από σας κι εσείς από Αυτές. Προερχόμενες από το Απόλυτο, δεν επιδέχονται καμία πρόσμειξη με τις ιδέες του Υλικού Κόσμου, από τον οποίο οτιδήποτε μπορεί να γίνει δεκτό εφόσον δεν αντιβαίνει προς τη Δι­δασκαλία Μου και τους Κανόνες της Πνευματικής Ζωής.

Αν όμως αντιβαίνει προς τις Αρχές Μου, ποτέ δεν γίνεται αποδεκτό και εφόσον εκείνος ο οποίος παρουσι­άζει την οποιαδήποτε ιδέα που αντιβαίνει στη Διδασκαλία Μου εμμένει στην προάσπιση των πεποιθήσεων του, αποβάλλεται από τον Κόσμο Μου ως μη δυνάμενος να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις της παραμονής του.

Συνεπώς ανήκει στον Κόσμο Μου και φωτίζεται από Εμένα, εκείνος που ακολουθεί και εφαρμόζει πιστά τις Αρ­χές της Διδασκαλίας Μου και απορρίπτει συνειδητά και κατηγορηματικά οποιαδήποτε άλλη δοξασία, προκειμένου ν’ αποκαταστήσει την Αλήθεια στον Υλικό Κόσμο ως Υπεύθυνος, Ειλικρινής, Πιστός και Τίμιος άνθρωπος απέναντι στον Κόσμο Μου και σ’ Εμένα.

Εν Εμοί η Αλήθεια και η Αλήθεια Εγώ Ειμί. Εκείνος ο οποίος Με ακολουθεί έχει πρότερον αποδεχθεί πλήρως, ότι είναι Ακόλουθος και Μαθητής του Υπέρτατου και Άφθαστου Θείου Λόγου από τον οποίο απορρέει η Τέ­λεια Διδασκαλία της Αγάπης, που έχει σκοπό να δώσει την αληθινή Πνευματική και Ψυχική κατεύθυνση στον Άν­θρωπο, ώστε να μπορέσει να διακρίνει, να αναγνωρίσει και να ενεργοποιήσει τις καλυμμένες πνευματικές και ψυχικές ιδιότητες του Εαυτού του, που θα τον βοηθή­σουν ανάλογα με την ανάπτυξή τους να εισδεχθεί και να αποκαλύψει, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, την Αλήθεια που με τη Διδασκαλία Μου παρέχω. Ο γαρ περιπατών εν Εμοί ου μη περιπατήσει εν τη σκοτία, αλλ’ έξει το Φως και πάσαν την Αλήθειαν.

Οφείλω να δώσω αυτές τις διευκρινίσεις, για να σας κάνω κοινωνούς της πραγματικής διάστασης του Έργου Μου, που δεν είναι παρά η συμπλήρωση και η ολοκλή­ρωση του διακοπέντος Έργου, τις βάσεις του οποί­ου Εγώ ο Ίδιος έθεσα από την αρχή της έναρξής του με τη Διδασκαλία που παρουσίασα και απορρέει από Εμένα και συνεπώς η κρίση της δεν ανήκει σε κανέναν άλλον πλην Εμού.

Οι κρίσεις και οι ανά τις εποχές δοξασίες και ερμηνεί­ες της, είτε από κακή αντίληψη είτε από παρανόηση είτε από ελλιπή μεταφορά των εννοιών Της, δημιούρ­γησαν κενά και ελλείψεις που διατηρήθηκαν μέχρι σήμε­ρα σαν παρεισφρήσεις δοξασιών οι οποίες ανεξέλεγκτα εισήχθησαν, ή προσμείξεις της Διδασκαλίας με δοξασί­ες και παραδοχές αρχών από θρησκείες παρελθούσης χρήσεως.

Η αμάθεια και το σκοτάδι της άγνοιας ήταν εκείνες οι αιτίες που επέτρεψαν την αλλοίωση της Διδασκαλίας Μου, που, αν και καταγραμμένη στα Ευαγγέλια, παρερ­μηνεύτηκε και παρουσίασε αλλοιώσεις όχι ως προς την αυθεντικότητα των κειμένων, η οποία αμφισβητήθηκε από την επιπολαιότητα πολλών που πίστεψαν πως θα επέτρεπα να αλλοιωθούν έστω και στο ελάχιστο, αλλά από τις κακές ερμηνείες και την ελλιπή κατανόηση της Ουσίας, που ενυπάρχει στα Ευαγγέλια της Παρουσίας Μου.

Η Αλήθεια δεν αντίκειται ποτέ στην ίδια την Ουσία Της, και συνεπώς ούτε και ο Θεός μπορεί να παρουσιάζει αλληλοσυγκρουόμενες φύσεις, ώστε να παρέχει το Άπει­ρο Έλεος Του ως Πολυέλαιος, Πανάγαθος και Οικτίρμων, όταν ο πιστός σε πνευματική έξαρση το επιζητά, και ταυτόχρονα να παρουσιάζεται ως Τιμωρός και Εκ­δικητικός Θεός που αρέσκεται να βασανίζει τις ψυχές των παιδιών Του στο καθαρτήριο Πυρ των Καθολικών ή το Άσβεστο Πυρ της Κόλασης της περιορισμένης Ορ­θοδοξίας.

Αυτές οι δοξασίες διαμόρφωσαν έναν Χριστό και μια Διδασκαλία που δεν έχει καμία σχέση μ’ Εμένα και την Αληθή Ουσία των Λόγων Μου, στην οποία μπορεί κα­νείς να εμβαθύνει εφόσον ακολουθεί όχι μόνο τις Αρχές της Διδασκαλίας Μου, αλλά παρουσιάζει εφαρμοσμένο στον Εαυτό του το Πρότυπο της Τελειότητας που Εγώ κατέδειξα.

Εάν, λοιπόν, κάποιος κατορθώσει να φθάσει τη δική Μου Τελειότητα, τότε έχει κάθε δικαίωμα να αναλύσει και να παρουσιάσει με κάθε τρόπο τη Διδασκαλία Μου, γιατί Εγώ του το επιτρέπω και γιατί Εγώ διαμέσου αυτού την παρουσιάζω. Εάν όμως εκείνος ο οποίος μέσα από τις ατέλειές του προσπαθεί να παρουσιάσει και να αναλύσει τη Διδασκαλία Μου, διαμορφώσει μία λανθα­σμένη Εικόνα της Παρουσίας Μου και σχηματίσει μία ασαφή και ατελή αντίληψη της Διδασκαλίας Μου, αφή­νεται να οδηγείται από τον ατελή Θεό των αδυναμιών της ανθρώπινης φύσης του. Εγώ τότε πού έσφαλα;

Η Διδασκαλία της Τελειότητας δεν δύναται να γίνει κατανοητή με τα μέτρα της ατέλειας και συνεπώς εκεί­νοι οι οποίοι νομίζουν ότι μπορούν να Με ακολουθήσουν ας προσπαθήσουν πρώτα να αποκαταστήσουν μέσα στο νου και την καρδιά τους την Εικόνα Ενός Θεού Τέλειου, Πανάγαθου και Φιλεύσπλαχνου, Ενός Θεού Ανενδεούς και Οικτίρμονος, που αγαπά και χωρά τους πάντες, Ενός Θεού Ανεξίκακου και Αγαθού, Ενός Θεού που στέκεται πάνω από τις ανθρώπινες αδυναμίες και τις περιορισμένες αντιλήψεις των ψευδών διανο­ητικών πεποιθήσεων και αποτεινόμενοι σ’ Αυτόν τον Αληθινό Θεό ας προσπαθούν να συντονιστούν μαζί Του, για να μετουσιώσουν και να μεταβάλουν τις αδυναμί­ες τους, τα πάθη και τους περιορισμούς τους στην Υπέρτατη και Ασύλληπτη Τελειότητά Του, ώστε να μπο­ρέσουν να Με γνωρίσουν όπως πραγματικά Είμαι, χωρίς και πάλι να μπορούν με σιγουριά να πουν ότι Με γνώρι­σαν καθ’ όλα.

Για να Με γνωρίσετε και να Ενωθείτε μαζί Μου, θα πρέπει πρώτα να περάσετε μέσα από πλήθος δοκιμασιών, στις οποίες θα σας υποβάλω, προκειμένου πρώτα να γνωρίσετε κάθε πτυχή του Άγνωστου εαυτού σας και ύστερα να συλλάβετε την Ασύλληπτη Τελειότητα της Ανεξιχνίαστης και Αδιανόητης Υπόστασης του Δη­μιουργικού Λόγου, ο οποίος θα σας οδηγήσει στην Πάσα Αλήθεια από τη συντομότερη και ταχύτερη Οδό, της Απόλυτης Διδασκαλίας Του. Όποιος θέλει να μείνει σ’ Εμένα, ας καθαρίσει πρώτα το νου και την καρδιά του από κάθε αντίληψη και δοξασία που δεν πηγάζει από τη Διδασκαλία Μου ή πιθανόν ν’ αντίκειται στις Αρχές Μου και ας κάνει την καρδιά του Ναό, όπου θα διαμένει μαζί Μου.