ΕΝΟΤΗΤΑ

Η ανθρωπότητα βρίσκεται ακόμα στο στάδιο εκείνο που ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με την ύλη. Πλήθος ανθρώπων, οι περισσότεροι, δηλαδή, αυτοί που αποτελούν το σύνολό της, ακόμα δεν έχουν κατανοήσει την Αλλαγή, που ανατέλλει τη Νέα αυτή Κοσμική Περίοδο. Ακόμη πραγματοποιούν τις ίδιες πράξεις, υποκινούμενοι από τις ίδιες σκέψεις, συνεχίζοντας τον ίδιο ρυθμό ζωής, ενώ ολόκληρη η γη, ολόκληρος ο πλανήτης έχει μπει σε μια άλλη δόνηση, σ’ έναν άλλο παλμό, που επιβάλλει ένα ρυθμό ανώτερο υψηλότερο, που ατενίζει τα Πνευματικά, τα Ουράνια.

Τα πνεύματα αυτά που άκουσαν τον ήχο της Σάλπιγγας της Αλλαγής να ηχεί μέσα τους, πολλές φορές τον σκεπάζουν, πολλές φορές τον ξεχνούν. Στην πορεία για Πνευματική άνοδο τα εμπόδια είναι πολλά. Στην πραγματικότητα όμως αυτό που ο άνθρωπος βλέπει για εμπόδιο δεν είναι εμπόδιο. Είναι αυτό ακριβώς που θα τον βοηθήσει, αυτό ακριβώς που θα του δώσει την δύναμη να ξεπεράσει, να νικήσει, να μπορέσει να φτάσει στο τέλος του δρόμου, καταξιώνοντας ο ίδιος τον Εαυτό του, έχοντας ο ίδιος, με τη βοήθεια πάντοτε του Θεού, αναπτύξει τις Θείες του ιδιότητες και δυνάμεις στο έπακρο.

Ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει ότι όσο κι αν προσπαθεί, όσο κι αν θέλει να εμμένει στο «εγώ» και στην ύλη, το μόνο που καταφέρνει είναι να διαιωνίζει το ταξίδι του μακριά από την Πατρική Αγκάλη, να μεγαλώνει το χρόνο της παραμονής του έξω απ’ Αυτή. Γιατί τα πάντα, αργά ή γρήγορα θα επιστρέψουν στον Πατέρα, τα πάντα θα επιστρέψουν εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν. Είναι ο Νόμος της Αγάπης, που ορίζει τα πάντα και έλκει στον Πατέρα ό,τι δημιούργησε. Είναι ο Νόμος της Αγάπης, που έλκει την Αγάπη, που βρίσκεται μέσα σε κάθε άνθρωπο. Γιατί αυτό που βρίσκεται μέσα σε κάθε άνθρωπο δεν είναι παρά η Αγάπη, είναι η Ουσία του Θεού, κι αυτή η Ουσία θα ελκυθεί αργά ή γρήγορα όσο κι αν η ύλη παλεύει και θέλει να την κρατήσει δική της, όσο κι αν η ύλη προσπαθεί να την αλλοιώσει.

Η Ουσία του Θεού ουδέποτε αλλοιώνεται. Η Ουσία του Θεού είναι Θεία, είναι Μία, είναι η ίδια σε όλους τους ανθρώπους, όποια μορφή κι αν έχουν όπως και να την έχουν σκεπάσει, με όποιο τρόπο κι αν εκδηλώνονται.

Ο άνθρωπος χρειάζεται να καταλάβει ότι τα πάντα είναι Θεός. Και μόνο όταν φτάσει σ’ αυτή τη γνώση θα δει ότι ακόμα και μέσα στην ύλη, που βλέπει γύρω του να δονείται, θα διακρίνει τη μορφή του Θεού. Θα δει μέσα στα λουλούδια τη Μορφή του Θεού, στο κελάϊδισμα των πουλιών, θα μπορέσει ν’ ακούσει την Αρμονία του Σύμπαντος και τότε πραγματικά το πνεύμα του ελεύθερο θα υψωθεί πάνω από την ύλη και θα διαχυθεί μέσα στην Αρμονία, μέσα στην Ουσία του Θεού.

Όσο ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται περισσότερο την ύπαρξη και την ενεργοποίηση της Θείας του Ουσίας, τόσο περισσότερο συνειδητοποιεί την ενότητα των πάντων. Η ενότητα δεν είναι κάτι θεωρητικό, δεν είναι κάτι που εκφράζεται με λόγια, δεν είναι κάτι που μπορεί να περιγραφεί με ωραίες εκφράσεις και λόγια γεμάτα ρητορικά σχήματα. Η ενότητα είναι κάτι, που νοιώθεται και που βιώνεται. Η ενότητα είναι αυτό, που επικρατεί στα Σύμπαντα, είναι αυτό στο οποίο ο άνθρωπος, στην αρχή της εκπόρευσής του, στην αρχή της δημιουργίας του ήταν. Σ’ αυτό στο οποίο συμμετείχε και η τάση του της εξύψωσης του «εγώ» τον έκανε ν’ αποσπασθεί.

Η Ενότητα είναι αυτή που υπάρχει μέσα του και μένει καλυμμένη. Μα υπάρχει, γιατί η Θεία Ουσία που βρίσκεται μέσα του τι άλλο είναι από την Ενότητα. Εφόσον η Θεία Ουσία είναι παντού η ίδια, εφόσον είναι ο Θεός, τότε πια η διαφορά;

Η Ένωση είναι η δόνηση, που κάνει τον άνθρωπο να επικοινωνεί με τον άνθρωπο και τον ενώνει στη Μία Μονάδα, τον ενώνει στο Ένα και τον φέρνει σε τέλεια ταύτιση με όλη την ανθρωπότητα.

Η δόνηση της ενότητας δε ξεχωρίζει, περικλείει τα πάντα. Είναι αρκετά δυνατή για να περικλείσει όχι έναν άνθρωπο, αλλά ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ό,τι δεν είναι ενότητα είναι δυσαρμονία, ό,τι δεν είναι ενότητα δεν είναι Θεός. Ο Θεός είναι ενότητα κι όσο ο άνθρωπος την αντιμάχεται, αντιμάχεται τον Θεό, τη Ουσία του, τον εαυτό του, γιατί κι ίδιος ο εαυτός του είναι ενότητα, είναι Θεός. Ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει τη μεγάλη Αλήθεια. Πρέπει να την τοποθετήσει μέσα στο νου του, για να μπορέσει να διασπάσει τα στεγανά, που μέχρι τώρα έθετε και να πετάξει πέρα και πάνω από αυτά και να δει την Αλήθεια σ’ όλη της την έκταση και σ’ όλη της τη λαμπρότητα και να μπορέσει να κάνει την αρχή της διείσδυσης μέσα στο Απέραντο «είναι» του, που δεν είναι παρά το Είναι του Ενός και Μοναδικού Θεού.

Πολλά είναι τα σχέδια μέσα στου ανθρώπου την καρδιά,

μα του Κυρίου το θέλημα αυτό είναι που θα γίνει.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 19:21