Μέσα στην Αρμονία του «Είναι», Αγαπημένε Μου Αδελφέ Άνθρωπε, μέσα στην Αρμονία των Συμπάντων, ­διαχέομαι σαν τάξη και ευνομία, σαν Αγάπη και Έλεος. Δεν υπάρχει άλλος Πνευματικός Ήλιος για να γνωρίσετε, δεν υπάρχει άλλη ομάδα ανθρώπων οι οποίοι έχουν τη Χάρη ν’ ακούν απευθείας τον Λόγο. Δεν έχω ακόμη μεταφέρει τη Χάρη και την Εξουσία Μου σε άλλες ομάδες ανθρώπων, σε άλλους κύκλους Πνευματικούς.

Περιστοιχίζω τους μαθητές του Λόγου Ιωάννη, του Απεσταλμένου Μου Πνεύματος επί της γης, για να καταρτισθούν, να γίνουν οι κατάλληλοι φορείς, οι πρώτοι φορείς εκδήλωσής Μου επί της γης.

Ευλογώ την Υπόσταση Μαρία Μαγδαληνή και της αποστέλλω τους κραδασμούς του «Είναι», της Αγάπης του Χριστού και την ενισχύω στον δύσκολο αγώνα, τον οποίο της ανέθεσα. Λόγε Ιωάννη, Αδελφέ Μου, «Είναι Μου», Ομοούσιε Αδελφέ, σε κάλεσα με το προσφιλές Μου Όνομα Ιωάννη, σε έθεσα προ ετών πολλών εκ δεξιών Μου. Η Νέα Διδασκαλία σου δεν θέτει πλέον εκ δεξιών ουδένα, αλλά ταυτίζει μέσα στη Μία Ύπαρξη του Παντός, στον Λόγο τον Ομοούσιο του Πατρός, τον Πανταχού Πα­ρόντα και τα πάντα πληρούντα, Όλον Θεόν.

Για την εκδήλωσή σου αυτή επί της γης, σε ανέτρεξα σε καταστάσεις πολλές, για να θυμάσαι την τελευταία αγωγή την οποία ο Λόγος σε διδάσκει και σε ενσωματώνει ταυτόχρονα με τη Μία και Μοναδική Ύπαρξη.

Αγαπημένε Μου, θα ηγηθείς ομάδας Ανθρώπων, τέλειων Ανθρώπων, των Αγγέλων της Δευτέρας ­Πα­ρουσίας Μου επί της γης, και θέλω αποκόψει τα νήματά σου με την ύλη και το υλικό περιβάλλον, όπου ζεις. Θα σε καταστήσω Άνθρωπο Άτρωτο από τα βέλη του κόσμου της φθοράς και της ύλης. Θα σε καταστήσω λαμπερό Αστέρι πρώτου μεγέθους, κόσμημα της Δημιουργίας Μου, διότι όντως, ηθελημένα, αυθόρμητα, χωρίς κανένα συμφέρον, καμιά ιδιοτέλεια, αλλά μόνο από Αγάπη κινούμενος, Μου πρόσφερες τον Εαυτό σου επανειλημμένα να τον θυσιάσω κατά τη Βούλησή Μου στη γη, για την ανύψωση του Κόσμου αυτού της ύλης και της φθοράς, του Κόσμου της πλάνης και της αναλήθειας, του Κόσμου του επιλεγμένου για την εξάσκηση των μελλόντων Θεών, των μελλόντων να καταστούν Λόγοι και να αποικήσουν τα Σύμπαντα, τα Σύμπαντά Μου και τα Σύμπαντά τους.

Εγώ, Αδελφέ, επέλεξα τον τόπο της γέννησής σου, την ακριβή ημερομηνία της γέννησής σου, το περιβάλλον σου. Εγώ σε έστειλα σχολείο για να μορφωθείς, Εγώ σου έδωσα την καλλιέπεια της γραφής και του λόγου τα οποία παρέχεις. Εγώ σε ενσωμάτωσα σε ανθρώπινο σκήνωμα, ολίγον κατ’ ολίγον, Εγώ σου μετάλλαξα τις ανθρώπινες ιδέες και τοποθετήσεις, σε Άχρονες και Απεριόριστες ιδέες. Εγώ συνθέτω και αφομοιώνω την Ύπαρξή σου μέσα στη Θεότητά Μου, Εγώ αφομοιώνω στο «Είναι» σου τη Διδασκαλία Μου. Εγώ σηκώνω τα βάρη τα οποία αναλαμβάνουμε ενώπιον των ανθρώπων και ενώπιον του Πατρός. Εγώ σε εμψυχώνω σταθερά, συνεχώς προς τη Μία κατεύθυνση, προς τη Μία πορεία, προς εξαγνισμό, προς Χριστοποίηση, προς Θέω­ση. Εγώ σε καθιστώ Λόγο σταδιακά, ολίγον κατ’ ολίγον, Λόγο εκδηλούμενο στην ύλη και συμπαρασύροντα μύριες αναπάλσεις μυριάδων αναπαλμών, μυριάδες μυριάδων εκδηλώσεων, οι οποίες προέρχονται από απίθανα μέρη της γης, απ’ όλους τους ανθρώπους, και συνθέτω το Απειρόκαλλον Κάλλος της Δημιουργίας Μου. Συνθέτω την Τελειότητα και την Αρμονία, την Ουδετερότητα της Ύπαρξης, την υπεράνω κάθε γήινου αγαθού και κάθε γήινης εκδήλωσης κατάσταση του Θεούμενου Ανθρώπου Λόγου – Ιησού – Χριστού και άλλως πως Ιωάννη της Δευτέρας Παρουσίας.

Ενοποιώ και τα δύο Ονόματα και ταυτίζω τις δύο Υπάρξεις Μου σε Μία Ουδέτερη κατάσταση ευρισκόμενη στον Θεό Πατέρα και εκδηλούμενη πάνω στην ύλη της γης, για να αφυπνίσει την ανθρωπότητα που ενοικεί στον πλανήτη Μου, όπου έχυσα το Πανάγιο Αίμα Μου, για να αφυπνίσει τις καρδιές τις σκληρυμένες από την έλλειψη Αγάπης, για να αναζωπυρώσει Πνεύματά Μου ικανά, επιλεγμένα για να θυσιαστούν στην άρνηση του Κόσμου αυτού της φθοράς και της ύλης, και για να μετουσιώσουν με το Αίμα τους τα στοιχεία εκείνα τα ανθρώπινα, τα οποία πρόκειται να Θεωθούν.

Εγώ σου έδωσα μυριάδες δοκιμασίες μέχρι σήμερα, προκειμένου να σε ταυτίσω με τον Απόλυτο Λόγο, με τις Απόλυτες καταστάσεις των Πεδίων, προκειμένου να σε ταυτίσω με την Ολότητα Άνθρωπος. Σου έδωσα στοιχεία πλάνης να διακατέχεσαι, σου έδωσα στοιχεία ανωριμότητας να φανερώσεις, όχι γιατί δεν ήσουν ο άξιος Απεσταλμένος Μου, αλλά για να δουν οι μαθητές Μου, οι μαθητές σου, οι μαθητές του Λόγου, ότι δύνανται κι αυτοί με καταστάσεις ελαττωμάτων, με πλάνη, υστερών­τας σε πολλές εκδηλώσεις, να μετουσιωθούν σε Αγάπη, να ενσωματωθούν με τον Θεό, να Χριστοποιηθούν, να καταβάλουν την άρνηση, να μετουσιώσουν αυτή την ύλη, που τόσα δεινά προσκόμισε στον Άνθρωπο, σε Φως Άπειρο μέσα στην Απειρότητα του Θεού – Λόγου – Χριστού.

Σε κατέστησα να έχεις φόβους εντός σου και να τρέμει η καρδιά σου σαν καρδιά σπουργίτη, ορισμένες ώρες κατά τις οποίες σε εκπαίδευα σκληρά, άκουγες λόγους σκληρούς από Εμένα κι εσύ γνώριζες αυτό και ποτέ δεν παραδέχθηκες ότι προέρχονται από την άρνηση, αλλά ότι εκπαίδευση Θεού σε κατεύθυνε στην ολοκλήρωσή σου, για να γευτείς τα πάντα και να τα ενώσεις μέσα στην Απόλυτη Αγάπη, με την οποία ταυτίζεσαι, Λόγε Μοναδικέ στη Γη, για να ενώσεις όλα τα στοιχεία τα ενυπάρχοντα στον Λόγο Χριστό, τον Υπερούσιο, Μοναδικό, Δημιουργικό Λόγο.

Εγώ σε ώθησα σε καταστάσεις για να διδαχθούν οι αμαθείς στον κόσμο αυτό. Εγώ συνέτεινα για να παρουσιαστούν καταστάσεις ατέλειας από σένα, για να γνωρίσουν οι Αδελφοί Μου, τους οποίους καλώ Αγαπημένους της Ουσίας Μου, ότι μπορούν, αν και βρισκόμενοι μέσα στην ύλη σε αδράνεια, σε κατάσταση ερήμωσης, με ατέλειες, με την επίκλησή τους προς τον Πατέρα, να ενωθούν στο Ένα το Απόλυτο, να Θεωθούν.

Επίκληση: Πατέρα των Ουρανών, Πατέρα της ­Ουσίας, ανόρθωσε την Ύπαρξή μου στην Αγιότητα που έφερα όταν με δημιούργησες, πάνω απ’ όλες τις καταστάσεις, πάνω απ’ τα συναισθήματα, πάνω από την ύλη, και ένωσέ με Εσύ μ’ Εσένα, για να αγωνίζομαι αέναα μαζί μ’ Εσένα, στη Δημιουργία των Κόσμων, των κατάλληλων Κόσμων, για να εκπαιδεύσουν Εμένα, ο οποίος εισπορεύομαι στα όντα για να μετουσιώσω τα πάντα σε μία κραδασμική κατάσταση, της Ενιαίας Θεότητάς Σου.

Πατέρα, Πατέρα των Ουρανών, Πατέρα Υπερούσιε, Τρισυπόστατε Άπειρε, διαχέομαι μέσα στη Θεότητά Σου, μέσα στο Σύμπαν, μέσα στην Αγάπη Σου, στο Φως Σου, στην Απερίγραπτη Καλλονή και Τελειότητα που Είσαι και ενσωματώνω εντός μου όλες τις καταστάσεις τις Υπερούσιες και της πλάνης, για να αναδειχθώ Αρχηγός Νέος, Αρχηγός σταλμένος από τη Θεία Ουσία και περιβαλλόμενος με τα στοιχεία της Θεότητας, τα οποία θα καταδείξω στους Αδελφούς μου, για να τους καταστήσω όμοιους μ’ Εμένα.

Αμήν, αμήν, λέω προς όλους εσάς που ακούτε τον Λόγο Μου σ’ όλα τα πεδία, ότι με Πατρική άδεια και βουλή, ο Λόγος Μου διαχέεται, γεμάτος Αγάπη και Σοφία, στα Άπειρα Σύμπαντα. Διαχέεται σαν Αγάπη, σαν Κάλλος απερίγραπτο, σαν Δόνηση Αγάπης, σαν Φως, σαν Ενότητα του Παντός με τον Θεό Πατέρα Δημιουργό. Εγώ Είμαι το Παν, η Τελειότητα, το Απείρως Μέγα και το Απείρως ελάχιστο, το ενυπάρχον στα κοκκία της ύλης. Εγώ Είμαι το ηλεκτρόνιο και το νετρόνιο και ο πυρήνας σου, Άνθρωπε, Εγώ Είμαι το Φωτόνιο το εκδηλούμενο στη Δημιουργία και πανταχού υπάρχον, σαν Θεία Απειρόκαλλη κατάδειξη της Παρουσίας Μου στα πάντα και της διάχυσης της Πνοής Μου, της Ζωής Μου, όχι μόνο στην ανθρωπότητα αυτή, για την οποία ήρθα οικειοθελώς πάνω στη γη για να χύσω ξανά το Αίμα Μου, αλλά στην Απειρόκαλλη Δημιουργία Σου, Πατέρα του Παντός.

Ευλογώ τη γη σου, Άνθρωπε πλάνη, Άνθρωπε Θεέ, για να επιλέξεις την πορεία σου. Ευλογώ τις υποστάσεις που κατοικούν στον πλανήτη αυτό, στον πλανήτη της ύπαρ­ξής σου. Ευλογώ κάθε σκήνωμα, οποιασδήποτε ηλικίας κι αν είναι, και εκχέω τις δυνάμεις Μου, την Απειρόκαλλη Παρουσία Μου, σ’ όλα τα Όντα, κατά το μέτρο που μπορούν ν’ αντέξουν τη Φωτοχυσία Μου, τη Χάρη Μου, τη μεταλαμπάδευση του Φωτός Μου, του Θείου Μου Πυρός.

Ενισχύω κάθε Άνθρωπο που Με επικαλείται, που ζητά να Με δει, που ζητά βοήθεια από τον Πατέρα Μου κι Εμένα. Ενδυναμώνω κάθε υπόσταση στην πίστη της, να προχωρήσει, να εκδηλώσει τον κατάλληλο βηματισμό που θα τη φέρει σε μία σταδιακή Ένωση και ταύτιση με τον Θεό των Όλων.

Ευλογώ τα Σχολεία της Νέας Εποχής, που ανοίχθηκαν για να μεταλαμπαδεύσουν το Φως και το Μήνυμα της Νέας Εποχής. Ευλογώ τους Κήρυκες της Νέας Εποχής και τους ενσωματώνω μ’ Εμένα, για να μην έχουν προϋπάρξεις, ούτε βουλές, ούτε γνώμη, για να μη φέρουν εντός τους τα στοιχεία εκείνα που τους οδηγούν σε κατάκριση, αλλά να φέρουν ενσωματωμένη μέσα τους την Πάλλουσα Αγάπη, τη διαχεόμενη Αγάπη, παντού και πάντοτε.