Ειρήνη – Θυσία – Ανάσταση
Σε ελευθερώνω, άνθρωπε, από τους τρόπους που Με υμνείς, για να επεκτείνω καθετί που Με περιόρισε και καθετί που κι εσένα περιορίζει, έστω και αν υμνητικό ήταν, σε νέες διαστάσεις που θα αποδίδουν και θα παρουσιάζουν τη Θεότητά Μου, που θα απαγγέλλουν στον άνθρωπο της γης, στον άνθρωπο όλων των πεδίων την Ενότητα του Λόγου, το μήνυμα της Δευτέρας Παρουσίας, του έργου του Δασκάλου Ιωάννη στη γη.
Ειρήνη σε σένα άνθρωπε, ειρήνη υμίν.
Καθώς απέστειλέ με ο Πατήρ Μου επί της γης, καγώ θέλω αποστείλει υμάς εις τα πέρατα του κόσμου, ίνα διασαλπίσετε τη νέα κοσμική περίοδο, την περίοδο της Θέωσης του ανθρώπου, την περίοδο της ένωσής του με τα πάντα, μεταφέροντες τη Χάρη και την Ευλογία του ενός Θεού Πατέρα προς πάσα κατεύθυνση.
Ναι αγαπημένε μου, ο Θεός είναι παρόν! Είναι το παρόν που εμπεριέχει ταυτόχρονα παρελθόν και μέλλον, αλλά βρίσκεται πάντα στο τώρα.
Σε ελευθερώνω, άνθρωπε, από τους τρόπους που Με υμνείς, για να επεκτείνω καθετί που Με περιόρισε και καθετί που κι εσένα περιορίζει, έστω και αν υμνητικό ήταν, σε νέες διαστάσεις που θα αποδίδουν και θα παρουσιάζουν τη Θεότητά Μου, που θα απαγγέλλουν στον άνθρωπο της γης, στον άνθρωπο όλων των πεδίων την Ενότητα του Λόγου, το μήνυμα της Δευτέρας Παρουσίας, του έργου του Δασκάλου Ιωάννη στη γη.
Αυτή είναι η Νέα Μου Κοσμική Περίοδος, η Κοσμική Περίοδος της συνεχούς Ανάστασης, της συνεχούς εμβάθυνσης μέσα στην Ανάσταση, ώστε όλα τα στοιχεία του Εαυτού Μου ν’ αναστηθούν και να γίνουν Φως.
Η Θυσία Μου και η Ανάστασή Μου είναι η ίδια εκδήλωση. Εμπεριέχουν η μία την άλλη. Και η Θυσία σου και η Ανάστασή σου, Άνθρωπε, θα εμπεριέχουν η μία την άλλη, γιατί μόνο τότε θα είναι Τέλειες. Κάθε στιγμή από τα πάθη Μου, κάθε στιγμή που δεχόμουνα τα ραπίσματα και τις ύβρεις, ανάσταινα και μετουσίωνα όλα αυτά, για να οδηγηθεί ο Άνθρωπος στην Τελειότητα της εκδήλωσης, για να απελευθερωθεί η οδός της Επιστροφής. Και έφτασε στην κορύφωση εκείνη που κι εσύ θα φτάσεις διαπερνώντας τα καλύμματά σου, κάνοντας Φως καθετί και συλλέγοντας τα καλύμματα του Ανθρώπου μέσα σου.
Η ημέρα της Ανάστασής Μου είναι παντοτινή, είναι Άχρονη, είναι κάθε στιγμή, που εξυψώνεις το νου σου σ’ Εμένα και ζητάς να λάβεις. Είναι κάθε στιγμή που εσύ συμμετέχεις στη Θυσία Μου και στην Ανάστασή Μου, κάθε στιγμή που εσύ συνειδητοποιείς αυτό το Μέγιστο γεγονός, που έδωσε σ’ όλα τα μόρια της υπόστασής σου το δικαίωμα να Με ενδυθούν, το δικαίωμα να Με φανερώσουν, το δικαίωμα να παλμοδονηθούν μέσα στους Κόσμους με την ίδια συχνότητα Απειρότητας, με την ίδια παλμοδόνηση Τελειότητας.
Νέο μήνυμα, Άνθρωπε, για την Ανάστασή Μου σου φέρνω το Πάσχα αυτό. Μήνυμα που σε καλεί να έρθεις δίπλα Μου, να έρθεις μέσα Μου, να πορεύεσαι στη Θυσία Μου, στο Γολγοθά Μου και στην Ανάστασή Μου όλες τις ώρες, που σε καλεί να συμμεθέξεις μέσα στο Άχρονο μ’ αυτή την παλμοδονούμενη, ανακυκλούμενη Προσφορά, που ελευθερώνει τις διόδους επαφής κι οδηγεί στην Ταύτιση.
