Αγαπημένε Κύριε, Λόγε – Χριστέ, το Αρνητικό Σου Πρόσωπο του Εκπαιδευτή με αφυπνίζει καθώς έρχεται να μου θυμίσει την ατέλεια της κατάστασής μου. Είναι το δικό Σου κάλεσμα να συνεχίσω την αναρρίχηση στο δύσβατο μονοπάτι.

Κι απευθύνω πάλι τις αιτήσεις μου Κύριε Αιώνιε κι Αληθινέ, Μοναδικέ Οδοιπόρε του Κόσμου. Παρακαλώ Κύριε συνέχισε την εκπαίδευσή μου με τους τρόπους που Συ επιλέγεις, γνωρίζοντας, τους κατάλληλους καιρούς.

Ας μη γίνει η αδράνεια της ύλης μου και οι περιορισμοί του νου μου αιτία για καθυστέρηση του Έργου Σου Κύριε. Σε παρακαλώ, ανάλαβέ το! Ας μην εξαρτάται από τους περιορισμούς του ανθρώπου. Προχώρα Κύριέ Μου, μπροστά μου, έτσι ώστε ν’ ακολουθώ τα βήματά Σου και Ευλόγησε την υπόστασή μου ώστε να υπακούει τις Εντολές Σου.

Σε παρακαλώ Κύριε, ελευθέρωσε το Έργο Σου από τις επιπτώσεις της άγνοιας, της ανυπακοής, της ατέλειας. Ας έλξω την κατάλληλη εκπαίδευση σε όλους τους τομείς, αλλά Αγαπημένε Κύριε επίτρεψε να εκτελεστεί το Έργο Σου από τα χέρια μου, που θα υπακούουν τέλεια στη Θέλησή Σου.

Δραστηριοποιήσου μέσα μου Κύριε, παρά την ανωριμότητα μου, παρά τα λάθη μου. Σου παραδίδω την Υπόστασή μου, την Υπόστασή Σου επί της γης όπως τη συνειδητοποιώ κάθε μέρα, με κάθε απειροελάχιστο της Αλήθειας Σου, που επιτρέπεις να συλλαμβάνω και να ενσωματώνω στη συνειδητότητά μου. Παραδίδω Κύριε και τα λάθη και τις ανυπακοές μου και τις παρανοήσεις και την άγνοιά μου και την αμέλεια! Είσαι ο μόνος κατάλληλος να τα γεμίσεις με Φως. Είμαι υπεύθυνος γι’ αυτά Κύριε, αλλά αισθάνομαι τελείως αδύναμος να τ’ αντιμετωπίσω χωρίς Εσένα. Δεν θέλω να ζήσω πια ούτε τα λάθη μου χωρίς Εσένα.

Λυπήσου Κύριε τον Άνθρωπο, την Εικόνα του Πατέρα. Βιώνει μοναξιά και χωριστικότητα χωρίς Εσένα. Δεν ξέρω Κύριε πόσοι άνθρωποι ζουν μέσα μου, δεν ξέρω σε πόσους ζω! Αλλά η φωνή της μοναξιάς και της ανεκπλήρωτης ανάγκης, είναι η φωνή της δίψας για Σένα!

Βαθιά μέσα μου Κύριε, μέσα στον Άνθρωπο της γης υπάρχει μια μοναδική ανάγκη. Είσαι Εσύ που καλείς τον Εαυτό Σου σε εγρήγορση! Είσαι Εσύ η ίδια η ένωση και η επιθυμία της!…

Είμαι αδύναμος Κύριε και ξέχασα ακόμα και τι έκανα για να φτάσω εδώ. Καταθέτω στην Άπειρη Αγάπη όλη την άγνοια και τον πόνο, την ανυπακοή και την αμέλεια. Καταθέτω στον Κύριο του Ελέους όλη την Αγάπη Του, που έμεινε μέσα μου και Τον αναζητά! Ενεργοποίησε Κύριε τους Νόμους Σου, τους υπηρέτες της Θείας Θέλησης κι έλα να με παραλάβεις σε όποιο μονοπάτι της πλάνης κι αν βρίσκομαι. Είμαι ο κάθε χαμένος άνθρωπος, είμαι ο αυριανός Χριστός, είμαι η σημερινή προσευχή!… Θα δονούμαι εδώ μέχρι να με παραλάβεις!

Αγαπημένε μου Άνθρωπε, η σιωπή Μου, που σ’ έκανε ν’ αρχίσεις να προσεύχεσαι, είναι πάντα ένα μάθημα. Σε οδηγώ σε μια καινούρια συνειδητοποίηση. Ποτέ πια δεν θα εξομολογηθείς για σένα ξεχωριστά από τους άλλους εαυτούς σου, όσους Εγώ θέλω να είναι συνδεδεμένοι μαζί σου. Θα πονάς για όλους αυτούς, θα ψάχνεις για όλους, θα χάνεσαι για όλους, θα ελεείσαι για όλους, θα προχωράς για όλους! Αυτό είναι το μυστήριο της Ένωσης! Εκείνο το μέρος που συνειδητοποιεί την παρουσία του – Παρουσία Μου μέσα στους άλλους δέχεται την ανάγκη όλων, τις ευθύνες όλων, προσεύχεται για όλους, παίρνει χάρη για όλους και τη διαχειρίζεται.

Πρόσεχε τις σταδιακές σου συνειδητοποιήσεις. Η ατομική σου προσευχή δεν είχε απάντηση. Σε οδήγησα να δεις ότι δεν είσαι ένας! Δεν σε δέχομαι μόνο σου. Σ’ έχω δέσει να σε κρατάνε στη γη. Μόνο αν τους ανεβάσεις θ’ ανεβαίνεις. Αυτό είναι το Έργο Μου, το ανώτερο όλων. Οι ίδιοι οι άλλοι σου εαυτοί είναι οι αλυσίδες και τα φτερά σου. Σε δένει η πολλαπλασιασμένη ανάγκη, η πλάνη. Σε ελευθερώνει η πολλαπλάσια χάρη που περνάει μέσα σου νια να δοθεί σ’ αυτούς. Αφιερώθηκες σε Μένα, κι Εγώ σε δίνω στους ανθρώπους. Αυτούς θέλω. Όλους!

Πρόσεχε τι συνέβη, γιατί θα επαναλαμβάνεται. Θα υφίστασαι τις συνέπειες των Νόμων. Ο εκπαιδευτής Άρνηση θα ’ρχεται σε σένα, επίμονα, απαιτητικά. Θα είναι γι’ αυτούς που είναι ενωμένοι μαζί σου. Ζήτησες τόσες φορές την άνοδό τους, το πνεύμα σου αφιερώθηκε σε Μένα. Εμπόδισες με τις προσευχές σου τη λειτουργία των νόμων και τους έδωσες Χάρη. Κίνησες γι’ αυτούς τον μηχανισμό απόδοσης Ελέους. Οι Νόμοι σε ό,τι δεν μπορούν να τους αγγίζουν θα ’ρχονται σε σένα. Γνωρίζεις λίγο περισσότερο την Αλήθεια μου γιατί Εγώ σου την έδειξα, αγαπάς λίγο περισσότερο γιατί Εγώ στο έστειλα. Θα προσφέρεις αυτή την υπηρεσία, γιατί Εγώ σου το ζητάω. Σου έδωσα και θα σου δώσω Αγάπη και Γνώση για ν’ αντιμετωπίσεις τους Νόμους.

Δεν τη δίνω σε κανένα αν δεν συγκατατίθεται η θέλησή του να βοηθήσει τον κάθε Αδελφό μου. Δεν παρουσιάζω αυτές τις μυστικές λειτουργίες Μου, εκτός αν κάποιο πνεύμα αιτεί να βοηθήσει με προσωπική θυσία.

Τώρα που είδες τη ζωή και την πλάνη, τώρα που ξέρεις τι δίνω και τι ζητάω, διάλεξε πάλι. Μπορώ να φύγω παίρνοντας μαζί μου την Αγάπη, τη Γνώση, τις Εξουσίες που κινούν Νόμους, τη Χάρη που σε καλύπτει και τη διαχειρίζεσαι, το περιβάλλον και τις συνθήκες, εξωτερικές και εσωτερικές και να σ’ αφήσω στη γη κάτω από την εξουσία των νόμων με τη διάνοια και τις επιθυμίες, την υλική σου φύση δηλαδή, όπως τη ντύθηκες με τη θέλησή σου, που τώρα έχω δεσμεύσει.

Θα σου δώσω πολλές φορές την ευκαιρία να επιλέξεις, μέχρι την τελευταία σου στιγμή. Η τελευταία πλάνη – πειρασμός που θα σε εγκαταλείψει θα είναι η επιλογή!

Γνώριζε από τώρα ότι καθώς προχωράς αυξάνεται η γνώση και η χάρη, και βέβαια αυξάνεται το φορτίο. Ο Σταυρός είναι βαρύς όταν πλησιάζεις στον τόπο της Σταύρωσης, κι ο Σίμωνας ο Κυρηναίος είναι υπαρκτός κάθε φορά, αλλά είναι εσωτερική κατάσταση!… Διάλεξε!… Είμαι εδώ, Έτοιμος να δώσω ή να πάρω εξουσίες και κλειδιά και βιάζομαι!…

Άγιε Κύριε, Λόγε – Χριστέ, είμαι εδώ έτοιμος για ό,τι Εσύ θέλεις, με τον τρόπο και το χρόνο και το ρυθμό που Εσύ ξέρεις!

Αιώνες τριγυρίζω και βλέπω το χάος που δημιουργώ. Αρκετά!… Έμαθα τι μπορώ να φτιάξω, έμαθα τι μπορώ να γίνω, ακολουθώντας το Καθοδικό – Δημιουργικό – Άγιο Ρεύμα Σου. Είδα το πρόσωπό μου στον καθρέφτη της Ύλης και ξύπνησε μέσα μου η νοσταλγία του Προσώπου Σου. Ανηφορίζω το γειτονικό κανάλι που δεν είναι άλλο από το ίδιο που κατέβηκα, αλλά ρέει αντίστροφα, γιατί το βλέπω από άλλη θέση.

Σ’ αγαπώ Κύριέ μου, με την Αγάπη που Είσαι, με την Αγάπη που Είμαι. Ό,τι κι αν συναντήσω στο δρόμο μου Κύριε, η απάντηση θα είναι: Έρχομαι σ’ Εσένα Κύριε, μέσα από όλα τα χάσματα που δημιούργησα πέφτοντας πάνω στις γέφυρες, που φτιάχνει η Αγάπη Σου με τη Θυσία κάθε Μέρους για το Σύνολο, κάθε Ατελούς για το Τέλειο.

Ναι, Κύριε, θα περάσω από τη γέφυρα της Θυσίας με ένα τραγούδι στην καρδιά μου: Επιστρέφω σ’ Εσένα Αγαπημένε μου!… Είναι το τραγούδι που έμεινε αμόλυντο σ’ όλες μου τις πτώσεις, φυλαγμένο στη Σκηνή του Μαρτυρίου μέσα μου. Επιστρέφω σ’ Εσένα ΠΑΤΕΡΑ!