ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΞ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ
Η εξ Αποκαλύψεως Αλήθεια απευθύνεται και ρυθμίζει την εσωτερική λειτουργία του ανθρώπου. Χρειάζεται να μάθουμε να Την αξιοποιούμε για να προσεγγίζουμε την ανθρώπινη κατανόηση και να καταλύουμε τους περιορισμούς της. Με αυτό τον τρόπο χρησιμοποιούμε τους καρπούς Της χωρίς να δεσμευόμαστε ή να δεσμεύουμε και κυρίως χωρίς να ενισχύουμε την όποια ματαιοδοξία μας. Σαν αποτέλεσμα οι εκδηλώσεις μας εισχωρούν πιο εύκολα στο ένδον του Ανθρώπου.
Ἡ κρίσις εἶναι κτῆμα ἐκείνων, οἵτινες ἐδιδάχθησαν ἢ ἐπλούτισαν τὴν Ἀλήθειαν ἐκ τῆς ἀτομικῆς καὶ ἰδίας αὐτῶν πείρας, ἀλλὰ οἱ κάτοχοι τῆς τοιαύτης Ἀληθείας δὲν εἶναι παρὰ ἁπλοῖ φιλόσοφοι τῶν ἰδίων ριζοσπαστικῶν συστημάτων, τὰ ὁποῖα συστηματοποιοῦντες παραδίδουν εἰς τὴν κρίσιν τῶν ἄλλων, ἀλλὰ ἡ ἀκριβὴς ἢ μὴ αὐτῶν συστηματοποίησις δὲν ἐγκλείει τὴν Ἀποκάλυψιν τῆς Ἀληθείας εἰς αὐτούς, διότι ἡ δι’ Ἀποκαλύψεως γενομένη Ἀλήθεια δὲν εἶναι κτῆμα τῆς ἱκανότητος ἢ τῆς πνευματικῆς δυνάμεως τοῦ κατόχου καὶ ἐκδηλοῦντος αὐτήν, ἀλλ’ εἶναι Ἀλήθεια ἐκ τῆς πραγματικῆς Πηγῆς τῆς Ἀληθείας ἐκπηγάζουσα καὶ ἀποκαλυπτομένη.
Ὁ ὁμιλῶν ἐξ Ἀποκαλύψεως δὲν κατέχει ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτοῦ τὴν Οὐσίαν τῆς Ἀληθείας, ἥτις διὰ τῆς κρίσεως αὐτοῦ σχηματιζομένη κρίνεται ὡς ἴδιον αὐτοῦ κτῆμα, ἀλλ’ εἶναι ἡ Ἀλήθεια, ἥτις κατέρχεται μέχρις αὐτοῦ καὶ δι’ αὐτοῦ λαλεῖ, χωρὶς ἡ ἀτέλεια αὐτοῦ νὰ ἔχῃ γνῶσιν τῶν Πηγῶν, ἐξ ἧς αὕτη ἀπορρέει καί ἐκπηγάζει. Οὐ λαλεῖ οὗτος ἀφ’ ἑαυτοῦ, ἀλλὰ ἐκ τῶν ρημάτων, τῶν εἰς αὐτὸν ἀποκαλυπτομένων καὶ οὐκ ἀκούει τὰ ἑαυτοῦ ρήματα, ἀλλὰ τὰ ρήματα τοῦ ἀποκαλύπτοντος αὐτά.
Ἔχομεν ὅθεν δύο Ἀληθείας, τὴν μὲν ἐκ τῆς πείρας καὶ γνώσεως τοῦ ἀτόμου, τὴν δὲ ἐξ Ἀποκαλύψεως.
Ἐὰν ἄλλοι διδάξωσιν ὑμῖν ἢ ἐδίδαξαν τὴν ἐκ πείρας καὶ ἀτομικῆς αὐτῶν γνώσεως ἢ τῆς ἰδίας αὐτῶν κρίσεως ἢ τῆς πνευματικῆς αὐτῶν ἀποδόσεως προερχομένην Ἀλήθειαν, Ἐγὼ θέλω διδάξει ὑμῖν τὴν ἐξ Ἀποκαλύψεως.
Ὅτι δὲ εἰς ὑμᾶς θέλω ἀποκαλύψει, δὲν θὰ εἶναι κτῆμα τῶν ἰδίων ὑμῶν γνώσεων καὶ ἀπόρροια ἢ ἀποτέλεσμα καὶ συμπέρασμα καὶ κρίσις τῶν μελετῶν ὑμῶν, ἀλλὰ ἡ Ἀλήθεια ἡ ἐκ τοῦ Φωτός Μου ἐξερχομένη καὶ τὴν πνευματικὴν καὶ ψυχικὴν ὑμῶν ὑπόστασιν περιβάλλουσα καὶ αὐτὴν διαφωτίζουσα, ἵνα κατίδητε τὴν Ἀλήθειαν τῶν Οὐρανῶν.
Απόσπασμα από τη διδασκαλία 66
ΦΩΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΡΕΟΝ ΑΠΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΜΟΣ Α΄, σελ. 137
Καλύτερα ν’ ακούει κανείς την επίπληξη ενός σοφού, παρά τους επαίνους των ανοήτων.
Το γέλιο του ανόητου είναι σαν το θόρυβο που κάνουν τ’ αγκάθια όταν καίγονται κάτω από το καζάνι· ματαιότητα είναι κι αυτό.
Η εξουσία να καταδυναστεύει κανείς κάνει τον σοφό ανόητο και η δωροδοκία διαφθείρει τη συνείδηση.
Προτιμότερο είναι να σταματάς να μιλάς από το ν’ αρχίζεις. Καλύτερος αυτός που έχει υπομονή από εκείνον που βιάζεται ν’ αναδειχθεί.
Μη βιάζεσαι να θυμώσεις, γιατί ο θυμός κατοικεί στην καρδιά των ανοήτων.
Μη λες: «Γιατί το χτες ήταν καλύτερο από το σήμερα;» Αυτή η ερώτηση δεν είναι φρόνιμη.
Η σοφία είναι καλή όπως και το χρήμα, γι’ αυτούς που ζουν πάνω στη γη· κάτω από τη σκέπη της σοφίας υπάρχει ασφάλεια, όπως και κάτω από τη σκέπη του χρήματος. Η σοφία ζωοποιεί όσους την κατέχουν· αυτή είναι η ωφέλεια για κείνους που τη γνωρίζουν.
Λάβε υπόψη σου το έργο του Θεού. Κανείς δεν μπορεί να ισιώσει ό,τι εκείνος έκανε στραβό.
Στον καιρό της ευτυχίας να χαίρεσαι, και στον καιρό της δυστυχίας να σκέφτεσαι: Ο Θεός στέλνει και την ευτυχία και τη δυστυχία· και κανένας δεν γνωρίζει τι πρόκειται να του συμβεί μετά.
Εκκλησιαστής 7:5-14
Η εξ Αποκαλύψεως Αλήθεια απευθύνεται και ρυθμίζει την εσωτερική λειτουργία του ανθρώπου. Χρειάζεται να μάθουμε να Την αξιοποιούμε για να προσεγγίζουμε την ανθρώπινη κατανόηση και να καταλύουμε τους περιορισμούς της. Με αυτό τον τρόπο χρησιμοποιούμε τους καρπούς Της χωρίς να δεσμευόμαστε ή να δεσμεύουμε και κυρίως χωρίς να ενισχύουμε την όποια ματαιοδοξία μας. Σαν αποτέλεσμα οι εκδηλώσεις μας εισχωρούν πιο εύκολα στο ένδον του Ανθρώπου.
Ο Λόγος δεν δεσμεύεται και δεν περιορίζεται με κανένα τρόπο.