Αλήθεια σας λέω, δεν σας ξέρω…

Μερικοί αδελφοί διακατέχονται από μια συναισθηματική τοποθέτηση και πίστη απέναντι στη  διδασκαλία του Λόγου. Είναι ευχαριστημένοι από αυτή τους την τοποθέτηση και δεν φροντίζουν για τίποτε άλλο. Παραμένουν σ’ αυτή την τοποθέτηση, χωρίς να φροντίζουν να προχωρήσουν ακόμη και να εκδηλώσουν με κάποιο έργο έμπρακτα τη στάθμη του πιστεύω τους. Παραμένουν αδρανείς, με τον συναισθηματισμό τους μόνον, χωρίς να υποστούν την αλλαγή εκείνη, που είπε ο Κύριος στο Νικόδημο, «να γεννηθούν άνωθεν» και αυτή η αλλαγή πρέπει να είναι ο στόχος και η καθημερινή φροντίδα του κάθε ανθρώπου.
 
Έμειναν σε μία θέση αδρανείς. Η αδράνεια τους καθήλωσε, γιατί δεν κατάλαβαν πως πρέπει να κάνουν έναν αγώνα και κάποιο έργο, γιατί πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή πίστη. Έμειναν σε μια θεωρητική και συναισθηματική κατάσταση πίστης, που τους καθήλωσε. Πρέπει ν’ αποκτήσουν αγωνιστικότητα για το πιστεύω τους και χρειάζεται ένας μεγάλος, συνεχής και επίμονος αγώνας για την μετατόπιση, βελτίωση και ανάπτυξη των αρετών μας.
 
Δεν εννόησαν ακόμη τον Αγωνιστή Χριστό, τον μαχητή Χριστό. Γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία, πρωταρχική μπορεί να πει κανείς, ν’ αποδείξει έμπρακτα το πιστεύω του, όχι μόνο θεωρητικά. Γιατί τα πνεύματά μας πρέπει το καθένα να καταθέσει ενώπιον του Κυρίου το έργο του της γης. Κι αυτό είναι η «αδιάφθορος εν τω πυρί» προσφορά. Γιατί το μόνο που μένει αδιάφθορο στη δοκιμασία του πυρός είναι η προσφορά αγάπης.
 
Στο Σύμπαν τα πάντα δονούνται, πάλλονται, κινούνται και αυτή η αέναος παλμοδόνηση είναι το σημείο της ύπαρξης της Ζωής. Η αδράνεια και η στασιμότητα είναι έργο της άρνησης και είναι τα πρώτα βήματα, τα πρώτα δείγματα για τον Πνευματικό θάνατο.
 
Η παραβολή των 10 Παρθένων αφορά την περίοδο κρίσεως των ανθρώπων και το στάδιο ελεύσεως του Νυμφίου. Αυτή η έλευση του Νυμφίου Χριστού, πρέπει να θεωρηθεί και η απαρχή της Δευτέρας Παρουσίας Του, της παρουσίας Του εν Δόξει, εφόσον συνδυάζεται με περίοδο Κρίσεως της ανθρωπότητας.
 
Και ο Νυμφίος ήλθε «εν τω μέσω της νυκτός», την ώρα που δεν τον περίμενε κανείς, την ώρα που το σκοτάδι κάλυπτε τα πάντα, και όσες ψυχές ήταν έτοιμες Τον ακολούθησαν και μετά έκλεισε η πόρτα.
 
Η ένωση με το Νυμφίο αφορά κάθε ψυχή, αλλά όχι όπως-όπως. Τα πάντα λειτουργούν με Νόμους. Επομένως πρέπει να φροντίσουμε όχι μόνο να είμαστε αγνοί-καθαροί και έτοιμοι για την υποδοχή, αλλά και σε πλήρη πνευματική εγρήγορση και δραστηριότητα, σε έργα πίστεως και αγάπης και φροντίδας της ψυχής, για να μη βρούμε την πόρτα κλειστή, που σημαίνει το τέλος μιας πνευματικής περιόδου για την ανθρωπότητα.

Δεκέμβριος 1980

Διδάσκαλος Ιωάννης

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΑΔΕΛΦΗΣ

Με την ευκαιρία της 30ης επετείου αναχωρήσεως του σκηνωματος μου ως Διονυσίου από ανάμεσα σας, έρχομαι να σας ανακοινώσω την επάνοδο μου στη Γη, μέσα από σκηνωματα που με αγαπούν και μου εμπιστεύονται τη ζωή και την πορεία τους. Επισκιαζω αδελφούς σας, έως την πλήρη ενσάρκωση μου, αρχικά σε κάποιον επιλεγμένο αδελφό, ο οποίος σέβεται, τιμά και λατρεύει Εμένα και τη Μητέρα μου, όπως Εγώ έπραξα και εδιδαξα όσο ήμουν στη Γη και όπως εσείς καλείστε να πράξετε και να διδάξετε δια του παραδείγματος σας. Έχετε κενά αγαπης και λέτε ότι είναι δύσκολο, όμως σας ρωτω: Πόσο δύσκολο ήταν για τη Θεοτόκο να αγκαλιάσει τη μητέρα του Ιούδα κάτω από τον σταυρό της θυσιας;

Για την Αγαπη τιποτε δεν είναι δύσκολο. Εδώ θα σας κάνω μια αποκαλυψη: Η γυναικα-ψυχη ως έδρα της Αγαπης της Μητρός στη Γη, κρατά τα κλειδιά της βασιλείας των Ουρανών! Μιλάτε για την ενότητα, αλλά δεν την καταδεικνυετε, διότι δεν έχετε κατανοήσει ακόμη αυτή τη λειτουργία. Η αγάπη της Μάνας μου είναι εκείνη που ενώνει τα αντίθετα. Αυτήν να ζητάτε, αυτήν να ενεργοποιείτε, γιατί σε αυτήν υπολείπεστε όλοι! Στην Μάνα μου ασεβειτε κάθε φορά που δεν αγαπάτε τον εαυτό σας στο πρόσωπο του πλησίον. Εκεινη είναι όμως που ζητά κάθε φορά το έλεος, για να μπορέσετε να εκπαιδευτείτε.

Εκείνη σας τιμά, σας καλύπτει, σας προστατεύει, αλλά εσείς κωφευετε στις νουθεσίες Της, διότι έχουν να κάνουν με την ψυχή σας. Την ψυχή σας που υποτιμάτε, που κατακρίνετε, που φιμωνετε, που αδιαφορείτε γιαυτην, αφου την θεωρείτε κατώτερη, διότι δεν κάνει επίδειξη δύναμης και εξουσίας όπως η διάνοια σας. Η διάνοια, που νομίζει ότι με την ανθρώπινη εξουσία μπορεί να υπερέχει, να επιβληθεί, ακόμη και για να αλλάξει τις καταστάσεις και τα γεγονότα που ως αδικιες φανερώνονται γύρω σας. Θέλετε λοιπόν, χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο εκ προοιμιου διαχωριστικό, να φθάσετε στην Ενότητα, όταν σας παρέχονται απλόχερα οι δωρεές της Χάριτος…σε ποια πλάνη βρισκεστε ακομη; Το γνωριζετε; Κι αν όπως λέτε, το βλέπετε στους αδελφούς σας που στο όνομα της Ενότητας διαχωρίζονται, ποια η δική σας ατομική ευθύνη; Δεν έχω ανάγκη από αφιερώματα και δοξολογιες! Αυτό που ζητώ από εσάς, είναι μετάνοια. Μετάνοια για την υποτίμηση, την κατάκριση, την αδιαφορία, τη σκληρότητα, με τα οποία αντιμετωπίζετε την ψυχή σας!

Αγκαλιαστε την, μιλήστε της, βοηθήστε την να εκδηλώσει το μεγαλείο της αγαπης της! Ο άπειρος Λόγος, που στο όνομα Του εκδηλώνεστε, θα συμπληρώσει τα ελλιπή και θα διορθώσει τα λάθη. Χωρίς την ψυχή σας, δεν μπορείτε να προχωρήσετε, δεν μπορείτε να ζήσετε! Ελευθερωθείτε από ψεύτικα πρότυπα δύναμης και επιβολής εξουσίας και στραφείτε στο Ενα Πρότυπο Λόγος- Χριστος-Μητέρα Θεοτόκος. Μόνον έτσι θα έχετε όχι την επίφαση της ζωής που βιωνετε τώρα μέσα από πολλούς περισπασμους και πλάνες, αλλά την βεβαιότητα εκείνη, που μόνο το Πνεύμα το Άγιο μπορεί να προσδώσει στις υποστασεις σας.

Ως ο παγκόσμιος εκπαιδευτής του νου του Ανθρώπου, σας ευλογώ με τη δική Μου Ενότητα, έναν προς έναν και μεταλλασσω τη δομή των πεποιθήσεων σας που αφορούν την ψυχή. Εμφυσω πνοή Ζωής εντός σας και αναζωογονω το είναι σας. Συνδέω αυτήν την αναζωογόνηση με τον παλμό της ψυχής του καθενός, για να βιώσετε εις βάθος αυτή τη διδαχη. Διαχεω στο νου του καθενός σας ιδέες Ενότητας και Αγάπης, ώστε κάθε φορά που στρεφετε την προσοχή σας στην Ενότητα, να κάνετε ένα ακόμη βήμα προς την απελευθέρωση της ψυχής σας από τα δεσμά που εσείς οι ίδιοι της έχετε επιβάλει. Σας ευλογώ στο όνομα της Μητρός μου, να μπορέσετε δια της Αγάπης Της να ενώσετε ο,τι κρατάτε διαχωρισμενο εντός σας.

Σας αγαπώ

Ο Διδάσκαλος