Ένας νέος άνθρωπος γεννιέται, μία νέα δημιουργία

Αλήθεια, είναι ο στόχος που σου κατέδειξα, Αλήθεια όμως είναι και το μονοπάτι προς το στόχο. Το μονοπάτι αυτό, είναι η σκληρή εκπαίδευσή σου, στο οποίο κανένας δεν βαδίζει όρθιος και με το κεφάλι ψηλά. Στο μονοπάτι αυτό, δεν αφήνεις πίσω σου βήματα, αφήνεις ζωή, τη ζωή που όλους αυτούς τους αιώνες γνώριζες.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

από το βιβλίο Η ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΙΩΑΝΝΗ του Δ. Μακρίδη

Ελήφθη από την Μαρία Κακουλίδη


Νιώθεις να παραβιάζονται τα όριά σου άνθρωπε; Νιώθεις να εξαντλείσαι και να συγκλονίζεσαι; Μα δεν έχεις όρια πλέον άνθρωπε, σου τα αφαίρεσα. Δεν έχεις υπομονή. Σ’ εκπαίδευσα έτσι, ώστε να την εξαντλήσεις. Δεν έχεις την δύναμη του εγωισμού σου άνθρωπέ Μου, στη συνέτριψα.

Άνθρωπε που εκπαιδεύεσαι στο να εκδηλώσεις την Αγάπη του Θεού και όχι τη δική σου, δεν έχεις τίποτα, παρά μόνο τη διδαχή Μου. Δεν έχεις κανέναν, παρά μόνο τον Θεό.

Άνθρωπέ Μου, σε απέκδυσα από την πλάνη σου, αλλά δεν σε ενέδυσα με την Αλήθεια Μου. Είσαι γυμνός από όρια, από πλάνη, από ένδυμα. Ό,τι μέχρι σήμερα χρησιμοποίησες για να ζήσεις, δεν το έχεις πια.

Άνθρωπέ Μου αγαπημένε, δεν σε τρέφει ο «Ηρώδης» σου πια, αλλά δεν σε τρέφει και η Αλήθεια Μου. Ζεις από την ενέργεια που σου τροφοδοτεί η εκπαίδευση που λαμβάνεις. Βρίσκεσαι ακόμα εκεί που σε έθεσα, γιατί είδες τη Μορφή Μου και την αγάπησες. Πονάς και πάλλεσαι από αγωνία, γιατί προσπαθείς να περισώσεις ό,τι νομίζεις ό,τι απέμεινε από την πλάνη και τα πάθη σου. Η αγωνία σου κορυφώνεται, όταν προσπαθείς να ξαναντύσεις τον εαυτό σου με τα μικρά κουρέλια πλάνης, που το Έλεός Μου σου επιτρέπει να νομίζεις ότι κρατάς ακόμη. Σου λείπει η πλάνη σου άνθρωπέ Μου και δεν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου πια, καθώς βρίσκεσαι γυμνός και τρομαγμένος με την άγνωστη υπόστασή σου. Ικετεύεις για ένα ένδυμα αγαπημένε Μου, αλλά το ένδυμα της Αλήθειας δεν θα το λάβει κανένας ικέτης, όσο υπάκουος, όσο φωτεινός, όσο πιστός κι αν είναι. Μου έδωσες τα περισσότερα, όμως τα θέλω όλα. Θέλω ακόμη και τις εντυπώσεις σου, αγαπημένε Μου. Θα εκπαιδευτείς να μην έχεις καμία εντύπωση για τίποτε. Αλήθεια, είναι ο στόχος που σου κατέδειξα, Αλήθεια όμως είναι και το μονοπάτι προς το στόχο. Το μονοπάτι αυτό, είναι η σκληρή εκπαίδευσή σου, στο οποίο κανένας δεν βαδίζει όρθιος και με το κεφάλι ψηλά. Στο μονοπάτι αυτό, δεν αφήνεις πίσω σου βήματα, αφήνεις ζωή, τη ζωή που όλους αυτούς τους αιώνες γνώριζες.

Εκπαιδεύεσαι στο να αρχίσεις να απεγκλωβίζεις τις παρακαταθήκες της Θείας Αγάπης που φέρεις εντός σου. Είσαι το κομμάτι εκείνο του ανθρώπου, που δεν υπέστειλε την αγάπη του προς τον Θεό, που δεν αρνήθηκε την συμπαράστασή του στον άνθρωπο, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες στο πέρασμά σου από την ύλη. Ειλικρινά άνθρωπε της Αγάπης, όποια μορφή κι αν φέρεις, εσύ δεν έχεις την πολυτέλεια σ’ αυτήν την ζωή, να εκδηλώσεις αγάπη κατώτερης ποιότητας. Ή θα απελευθερώσεις Θεία Αγάπη ή δεν θα μπορείς να εκδηλωθείς ούτε ως συναισθηματικός άνθρωπος. Δεν είμαι σκληρός και ανελέητος μαζί σου αγαπημένε Μου. Δεν σου ζητάω να εκδηλωθείς ως Θεός από τη μια στιγμή στην άλλη. Γι’ αυτό εκπαιδεύεσαι!

Η εκπαίδευσή σου ήταν σκληρή και θα γίνει ακόμη σκληρότερη, μέχρι να φτάσεις ν’ αρχίσεις ν’ απελευθερώνεις τη Θεία Αγάπη που βρίσκεται μέσα στην καρδιά κάθε μορφής που σε αποτελεί, άνθρωπε της Αγάπης, μέχρι να φτάσεις να λες με κάθε τρόπο «σ’ αγαπώ άνθρωπε εαυτέ μου», ταυτόχρονα απ’ όλες τις μορφές σου, μέχρι να φτάσεις να μην επιθυμείς τίποτε από τον αδελφό σου που συνοδοιπορεί, παρά μόνον την ανακύκλωση της ενότητάς σας ως συνεργάτες Θεού.

Ψάξε σ’ όλες τις εποχές, σ’ όλους τους χρόνους, σ’ όλους τους τόπους της ιστορίας του ανθρώπου και θα δεις ότι εκπαιδεύεσαι σε κάτι πρωτόγνωρο, σε κάτι άγνωστο στον άνθρωπο, σε κάτι αδιανόητο και ασύλληπτο. Εκπαιδεύεσαι στην εκδήλωση της Θείας Αγάπης μέσα από ένα μπουκέτο ψυχών ως μια Ψυχή.

Κι άλλες ομάδες ανθρώπων, κι άλλα μπουκέτα ψυχών, θα εκπαιδευτούν να εκδηλώσουν τη Θεία Αγάπη, αλλά εσύ, κατά νόμον, ετοιμάζεσαι να παρουσιάσεις πρώτος τη δύναμη της ενότητας που αναβλύζει μέσα από την Αγάπη εκείνη που ποτέ δεν εκπίπτει, μέσα από πολλές και φαινομενικά διαφορετικές μορφές.

Δεν θα κάνεις κάτι παραπάνω απ’ ό,τι έκανε ο Δάσκαλός σου, θα κάνεις όμως κάτι πρωτόγνωρο για σένα, κάτι που δεν το διδάχθηκες με πολλούς εξωτερικούς τρόπους ώστε να το πραγματώσεις εύκολα. Το διδάχθηκες όμως εσωτερικά, θυμήσου με πόσους τρόπους, με πόσους πόνους και πόση ένταση, στην εκπαίδευσή σου.

Η ανθρωπότητα μέχρι σήμερα, εκπαιδεύτηκε στην πίστη και την έκανε φανατισμό, εκπαιδεύτηκε στη διάκριση και την έκανε κατάκριση, εκπαιδεύτηκε στη μετάνοια και την έκανε τυπολατρία, εκπαιδεύτηκε στην ελευθερία και φόνευσε ο αδελφός τον αδελφό, εκπαιδεύθηκε σε αρετές και χάρες και τις έκανε δόγμα. Αναλώθηκε στην παρανόηση κι έτσι δεν έχει εκπαιδευτεί ακόμη στην αληθινή Αγάπη. Ανασκουμπώσου λοιπόν αγαπημένε Μου, γιατί σε περιμένει ασύλληπτη εργασία. Το Έργο των εκπαιδευόμενων Λόγων, θ’ αρχίσει από εσένα άνθρωπε της Αγάπης. Πρώτα εσύ θα αποκαταστήσεις την έλλειψη της αγάπης σου. Όσο καθυστερείς εσύ, καθυστερεί και η ανθρώπινη εξέλιξη. Ο Θεός βοηθά, αλλά δεν παρεμβαίνει στην εξέλιξη του ανθρώπου έτσι όπως φαντάζεσαι εσύ. Σε καλώ να εκδηλώσεις την Αγάπη που μόνο ο Λόγος της Πρώτης και Δευτέρας Παρουσίας εκδήλωσε. Σε καλώ να εκπαιδευτείς για να εκδηλώσεις τον άνθρωπο που αγαπάει Θεία, μέσα απ’ όλες τις μορφές που αποτελούν το δυναμικό σου ως σύνολο, αλλά και ως ατομικότητες.

Αναλογίσου την ευθύνη. Εσύ ζήτησες να την αναλάβεις πριν ακόμη κατέλθεις στην γη. Εξακολουθείς να αποδέχεσαι το βάρος αυτό, με τη στάση σου μέχρι σήμερα στο κάλεσμά Μου. Συνέχισε λοιπόν να πορεύεσαι με το κεφάλι χαμηλά στο καθαρτήριο μονοπάτι. Το τέλος του, βρίσκεται εκεί που ολοκληρώνεται η κάθαρσή σου από κάθε ανθρώπινο φθαρτό στοιχείο. Σε απέκδυσα από την επίκτητη πλάνη σου αγαπημένε Μου, αλλά άφησα τα εντυπώματα της φθοράς μέσα σου να σου δημιουργούν ένα αίσθημα τροφοδοσίας. Εσύ θα αποφασίσεις πότε θα ετοιμάσεις το θυσιαστήριο να θυσιάσεις και αυτό το κομμάτι του εαυτού σου. Τότε θα είσαι έτοιμος να λάβεις το νέο Ένδυμα, το ένδυμα της Αλήθειας Μου. Ένδυμα Φωτός κι Αγάπης, γεμάτο ψυχές και πνεύματα που οδεύουν προς την σωτηρία τους, τροφοδοτούμενα από τη δική σου υπόσταση, τη δική σου θυσία, όπως ακριβώς έκανε η μορφή του Δασκάλου Ιωάννη για εσένα.

Πώς θα σου εμπιστευθώ ψυχές και πνεύματα άνθρωπε της Αγάπης, αν δε σε περάσω από φωτιά και ατσάλι, αν δεν σε περάσω απ’ όλα τα επίπεδα της κόλασης, αν δεν καταστήσω κάθε σημείο της ύπαρξής σου, και του σκηνώματός σου ακόμη, πύρινο ύδωρ Ζωής, πηγή τροφοδοσίας για κάθε αγαπημένο αδελφό άνθρωπο που διψάει για την Αγάπη Μου; Πώς θα γίνει αυτό; Με ό,τι γνώρισες μέχρι σήμερα; Όχι! Ένας νέος άνθρωπος γεννιέται, μία νέα δημιουργία. Ακόμη και τα σκηνώματά σου, οι υλικοί σου φορείς έχουν αρχίσει να ατροφούν. Είναι χρήσιμο να εργαστείς για την ποιότητα του σκηνώματός σου, αλλά δεν θα σου επιτρέψω να συσσωρεύσεις επάνω του άλλη καταπιεσμένη αγάπη.

Έμεινες ακάλυπτος αγαπημένε Μου και η ανέχειά σου, σου δημιουργεί την επιθυμία να σπαταλήσεις. Η συρρίκνωση της ύλης σου, σε κάνει να φροντίζεις περισσότερο για την καλλιμορφία της. Ο πόνος της ψυχής σου, σε κάνει να συμπεριφέρεσαι σαν να μη σου συμβαίνει τίποτε το ιδιαίτερο. Φυσιολογικά κινείσαι άνθρωπε, αλλά κινείσαι ως άνθρωπος. Θα μπεις σε νέες ταχύτητες, πιο σκληρές, πιο γρήγορες και τότε θα καταλάβεις τι σημαίνει Έργο της Δευτέρας Παρουσίας του Λόγου από μέσα σου. Δε θα μετράς τι έκανες εσύ και τι έκανε ο άλλος, πόση Χάρη έχεις, πώς αγκάλιασες, τι πρόσφερες, πού βρίσκεσαι, ποιος είσαι. Θα μπορέσεις να παλμοδονηθείς στο «μαθαίνω ν’ αγαπώ θυσιαζόμενος, θυσιαζόμενος μαθαίνω ν’ αγαπώ, είμαι ένας και είμαι πολλοί, είμαι πολλοί και είμαι ένας».

Για να φτάσεις σ’ αυτό το σημείο, για να περάσεις αυτό το στάδιο, θα διαβείς δύσκολο δρόμο άνθρωπέ Μου. Μην σε καταβάλουν λοιπόν οι κακουχίες και η ταλαιπωρία. Θα μάθεις να μην απορρίπτεις την άρνηση ούτε να την χαϊδεύεις, αλλά να την αντιμετωπίζεις με απάθεια, ώστε να την μετουσιώνεις απ’ όπου κι αν προέρχεται, όποια ισχύ κι αν έχει.

Τι εντύπωση έχεις άνθρωπέ Μου, δεν θ’ αντέξεις; Θα αντέξεις αγαπημένε Μου, για τον απλούστατο λόγο, ότι για σένα δεν υπάρχει γυρισμός στο υλικό φρόνημα! Θα έρθουν στιγμές που θα χτυπηθείς, θα φωνάξεις διαμαρτυρίες, θα βαρυγκωμήσεις που με γνώρισες, θα κλάψεις από τον πόνο της ψυχής σου, θα αναζητήσεις την πλήρη απομόνωση, θα προσπαθήσεις ακόμη και να παρανομήσεις έντονα. Ό,τι και να κάνεις όμως αγαπημένε εκπαιδευόμενε Λόγε, δεν υπάρχει γυρισμός για σένα. Αργά ή γρήγορα, ο στόχος σου θα σε έλξει.

Είμαι ο Αγαθός και Φιλάνθρωπος Θεός. Η συμπαράστασή Μου, είναι πλέον η τροφοδοσία σου.

Αδελφοί που αποτελείτε και συμμετέχετε στον άνθρωπο τη Αγάπης, απευθύνομαι σε υποστάσεις ανδρωμένες στον αγώνα για την πνευματική επιβίωση. Προσευχηθείτε για να λάβετε προσωπικές οδηγίες. Επιμείνατε στην προσευχή και στην κατανόηση.

Αγαπημένοι Μου, συσπειρωθείτε μεταξύ σας, γιατί ακόμη υποτιμάτε ο ένας τον άλλον, ακόμη μετράτε ο ένας την εκδήλωση του άλλου, ακόμη υπάρχει ζήλια και καχυποψία μεταξύ σας. Σοβαρευτείτε και προχωρήστε ως ένας άνθρωπος. Ο ένας ας συμπληρώνει τον άλλον. Η δύναμη, η αντοχή σας και η ελάττωση των οδυνών σας, εξαρτάται απόλυτα από την μεταξύ σας ενότητα και την αμέριστη, ανιδιοτελή αγάπη του ενός για τον άλλον. Κάντε ομαδική εργασία κι αποδεσμεύστε ο ένας τον άλλον. Κάντε προσωπική σας υπόθεση τον πόνο του αδελφού σας. Δεχθείτε την έκρηξη του πόνου του ως κάλεσμα της θωπείας σας. Καλύψτε την αφέλεια, τη μιζέρια και την κτητικότητα με κατανόηση και προσευχή.

Κοινωνήστε αγαπημένοι Μου, ο ένας την αγάπη του άλλου, υπέρ της αποδέσμευσής της από εντός σας, γιατί δεν καθυστερώ Εγώ το έργο σου άνθρωπε.

Μαρία Κακουλίδη